Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  antycypacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Ustanowienie sakramentu kapłaństwa w powszechnej świadomości Kościoła łączy się z Ostatnią Wieczerzą. W trakcie jej trwania Jezus czyni ze swoich uczniów kapłanów powierzając im Eucharystię. Taka opinia wydaje się jednak wprowadzać sporo niejasności w teologię sakramentalną. Z jednej bowiem strony wszystkie sakramenty „powstają” z przebitego boku Chrystusa na krzyżu dla Kościoła. A z drugiej, z tego ogólnego aksjomatu wyłącza się Eucharystię, której ustanowienie uprzedza moment ofiary na krzyżu. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na pojęcie antycypacji w znaczeniu teologalnym i przedstawia możliwość interpretacji ustanowienia sakramentu święceń w czasie Ostatniej Wieczerzy jako wezwania do życia ofiarniczego.
FR
L’institution du sacrement de l’ordre dans la conscience universelle de l’ Eglise se connecte avec la dernière Cène. Pendant son cours, Jésus fait de ses disciples prêtres en leur confiant l’Eucharistie. Cette opinion semble faire beaucoup d’ambiguïté dans la théologie sacramentelle. D’une part tous les sacrements naissent du côté transpercé du Christ sur la croix et ceci en vue de l’Eglise. D’autre part, à partir de cet axiome général on met à part l’Eucharistie dont l’intitution anticipe le moment du la sacrifice sur la croix. Cet article présente le concept de l’anticipation dans le sens théologual et ensuite la possibilité d’interpréter l’intitution du sacrement de l’ordre à la dernière Cène comme comme appel à la vie sacrificielle.
PL
Dynamika przemian cywilizacyjnych wymaga poszukiwania nowych podejść do uczenia się. Traci na znaczeniu uczenie się zachowawcze, które przystosowuje do zastanej sytuacji, do przestrzegania reguł i postępowania wedle utartych schematów. Na uwagę w tym względzie zasługuje uczenie się innowacyjne, którego głównymi cechami są antycypacja, uczestniczenie i odpowiedzialność. Innowacyjne uczenie się opisywane jest przez następujące kategorie: rozumienie, konstruowanie znaczeń, uczenie się uczestniczące i partycypacyjne, uczenie się w interakcjach społecznych, uczenie się kontekstowe, uczenie się antycypacyjne, uczenie się twórcze, kierowanie się wartościami, umiejętność dostrzegania konfliktów (J.W. Botkin, M. Elmandjra, H. Maliza, 1982). Głównym celem przedstawionego opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie: w jakim zakresie Podstawa programowa edukacji wczesnoszkolnej stwarza szansę uczenia się innowacyjnego? Chodzi głównie o stworzenie struktury zapisów programowych związanych z uczeniem się innowacyjnym. Przedstawiony materiał posiada dwa elementy strukturalne: zarys teoretycznego ujęcia nauczania innowacyjnego oraz odniesienie do Podstawy programowej.
EN
Dynamics of civilization transformations require seeking new approaches for the learning. It is losing the learning on meaning conservative which is adapting to the found situation, to observing the rules and acting according to grated schemes. In this regard a learning is worthy of notice innovative, of which anticipation, participating and the responsibility are main trademarks. Innovative learning is being described by the following categories: understanding, formulating meanings, the learning participating and participatory, learning in social interactions, learning contextual, learning anticipatory, learning creative, being guided by values, the ability of noticing conflicts. An attempt of the answer to a question is a main purpose of the presented study: what scope is the programme Base of the early-school education creating the chance of the innovative learning in? It walks mainly for creating the structure of the programme records associated with the innovative learning.
Lud
|
2023
|
vol. 107
|
issue 1
10-41
EN
Developments in biotechnology and newborn screening allow for earlier detection and quicker diagnosis of diseases, even before symptoms are first displayed. This allows doctors to begin treatment of rare diseases in the early stages of life. Nevertheless, even with early diagnosis, the future for these patients is uncertain. In this article, I analyze the results of ethnographic research that was conducted among people with inborn errors of metabolism, their parents, and doctors in Poland. I examine newborn screening technology using the category of “anticipation” in its macro-social and experiential meanings (Adams et al. 2009; Jae 2018; Stephan and Flaherty 2019). Drawing from this concept, I attend to both the perspectives of doctors and what parents of children with inborn errors of metabolism experience. For these parents, the “diagnostic moment” (Jutel 2016) reveals a future that is characterized by anticipation. I argue that newborn screening engenders a therapeutically uncertain future for the patient, whose condition escapes both medical knowledge and expertise. In one of the inborn errors of metabolism discussed in this article, this future entails pathological bodily changes, such as retinopathy. Facing the chronic symptoms that this disease will have on their children, some parents actively seek ways to approach their child’s unknown future.
PL
Rozwój biotechnologii i badania przesiewowe noworodków umożliwiają wcześniejsze wykrycie i zdiagnozowanie choroby zanim pojawią się jej pierwsze objawy. Pozwalają tym samym na wprowadzenie leczenia niektórych chorób rzadkich na bardzo wczesnym etapie życia. Niemniej, w przypadku chorób rzadkich nawet prawidłowo i wcześnie postawiona diagnoza wyznacza niejednoznaczny horyzont czasowy i naraża na niepewną przyszłość. W niniejszym artykule analizuję wyniki badań etnograficznych prowadzonych wśród osób z wrodzonymi wadami metabolizmu, ich rodzicami i lekarzami w Polsce. Proponuję spojrzenie na technologię, jaką są badania przesiewowe przez pryzmat koncepcji „antycypacji” w jej wymiarze makrospołecznym i doświadczeniowym (Adams i in. 2009; Jae 2018; Stephan i Flaherty 2019). Wychodząc od tej koncepcji, w artykule przyglądam się zarówno perspektywie lekarzy, jak i doświadczeniom rodzin dzieci w wrodzonymi wadami metabolizmu, dla których „moment diagnostyczny” (Jutel 2016) naraża na przesiąkniętą antycypacją przyszłość. Argumentuję, że badania przesiewowe noworodków otwierają na niepewną terapeutycznie przyszłość, która wymyka się wiedzy i doświadczeniu eksperckiemu. Przyszłość ta wiąże się nieodłącznie ze zmianami patologicznymi w ciele, takimi jak retinopatia, która przynależy do obrazu choroby w jednej z wrodzonych wad metabolizmu. Przewlekłe skutki uboczne choroby sprawiają, że niektórzy rodzice aktywnie poszukują możliwości oddziaływania na niepewną przyszłość dzieci. 
Avant
|
2017
|
vol. 8
|
issue 3
PL
Celem niniejszego artykułu jest (1) przeanalizowanie normatywnego charakteru antycypacji, które są opisywane w fenomenologii; (2) wykazanie w ramach koncepcji przetwarzania predykcyjnego, że predykcje pełnią określone funkcje normatywne w procesach percepcyjnych; oraz (3) uzasadnienie tezy według której analizy mechanizmów normatywnych przeprowadzane przez badawczy przetwarzania predykcyjnego, są bardziej efektywne i pozwalają na pełniejsze wyjaśnienie normatywności, niż ma to miejsce w fenomenologii. Będę chciał uzasadnić tezę według której, wyjaśnienia oferowane przez badania z zakresu przetwarzania predykcyjnego mają charakter normatywny. Są one takie, ponieważ normatywne są same mechanizmy predykcyjne.
EN
The aim of the present article is (1) to analyse the normative character of anticipations described by phenomenology; (2) to demonstrate, within the framework of the predictive processing approach, that predictions fulfill a specific normative function in the perceptual process; and (3) to justify the thesis according to which the analyses of normative mechanisms performed by investigators of predictive processing are more effective and give better explanations of normativity than those offered by phenomenology. I would like to justify the thesis that explanations in the predictive processing approach are normative in nature. They are like that because prediction mechanisms themselves are normative.
Avant
|
2017
|
vol. 8
|
issue 3
EN
The aim of the present article is (1) to analyse the normative character of anticipations described by phenomenology; (2) to demonstrate, within the framework of the predictive processing approach, that predictions fulfill a specific normative function in the perceptual process; and (3) to justify the thesis according to which the analyses of normative mechanisms performed by investigators of predictive processing are more effective and give better explanations of normativity than those offered by phenomenology. I would like to justify the thesis that explanations in the predictive processing approach are normative in nature. They are like that because prediction mechanisms themselves are normative.
PL
Celem niniejszego artykułu jest (1) przeanalizowanie normatywnego charakteru antycypacji, które są opisywane w fenomenologii; (2) wykazanie w ramach koncepcji przetwarzania predykcyjnego, że predykcje pełnią określone funkcje normatywne w procesach percepcyjnych; oraz (3) uzasadnienie tezy według której analizy mechanizmów normatywnych przeprowadzane przez badawczy przetwarzania predykcyjnego, są bardziej efektywne i pozwalają na pełniejsze wyjaśnienie normatywności, niż ma to miejsce w fenomenologii. Będę chciał uzasadnić tezę według której, wyjaśnienia oferowane przez badania z zakresu przetwarzania predykcyjnego mają charakter normatywny. Są one takie, ponieważ normatywne są same mechanizmy predykcyjne.
PL
Celem artykułu jest interpretacja roli, jaką w tradycji teorii krytycznej pełni „obiektywna fantazja”, ze szczególnym uwzględnieniem myśli Ernsta Blocha, jak również interpretacja ewolucji użytku, jaki z tej kategorii czynią autorzy tacy jak Marcuse czy Adorno. Naczelną rozważaną funkcją fantazji jest jej zdolność do wykraczania poza obecny stan rzeczy (co umożliwia antypozytywistyczna koncepcja prawdy w ramach teorii krytycznej) oraz do antycypacji. Ten antycypacyjny aspekt fantazji zależy, jak próbujemy wykazać, od refleksji na temat afektów związanych z wyczekiwaniem. W końcu, w artykule przeciwstawione zostają dwa modele antycypacyjnej wyobraźni (wykazuje się też ich wzajemne powiązanie): model utopijny (formułowany przede wszystkim przez Blocha) oraz jego przeciwieństwo – antycypacja katastroficzna, która przyjmuje swoją najbardziej radykalną formę w rozważaniach Günthera Andersa na temat ery atomowej oraz której palącą aktualność staramy się podkreślić.
EN
This paper aims to interpret the role of “objective phantasy” in the utopian tradition of critical theory, with an emphasis on Bloch, but also the evolution of its usage with authors such as Marcuse and Adorno. The main function of phantasy taken into consideration is its capacity to go beyond present facts (what is made possible by an anti-positivist concept of truth in critical theory) and to anticipate. This anticipatory element of phantasy is dependent, as we try to demonstrate, on a reflection of affects around expectation. Ultimately, we oppose two models of anticipatory imagination (while showing their inner relation): a utopian one (primarily conceptualized by Bloch) and its counterpoint, catastrophist anticipation, which assumes its most radical form in Günther Anders’ reflections on the atomic age, and whose actuality and urgency we seek to emphasize.
PL
«Istnieć» w jakiś sposób musi oznaczać «ciągle przychodzić». Esse est advenire. Po-wyższe słowa stanowią najlepsze streszczenie metafizyki przyszłości, czyli filozoficzno-teologicznej koncepcji stworzonej przez Johna Haughta. Ten amerykański teolog, czerpiąc z tradycji zapoczątkowanej przez Alfreda Northa Whiteheada oraz Pierra Teilharda de Chardin, doszedł do wniosku, że tym, co najbardziej rzeczywiste jest właśnie przyszłość. Nie chodzi przy tym o przyszłość rozumianą temporalnie, lecz metafizycznie – jest nią ostatecznie sam Bóg, którego nazwać można Absolutną Przyszłością. Wizja ta, według jej autora, posiada głębokie korzenie biblijne. Bóg objawia się bowiem w Biblii jako Pan Obietnicy, którego królestwo nieustannie przychodzi (erchomenos, adventus). Bóg jest także Omegą i w antycypacyjny sposób przyciąga świat ku sobie. Nie możemy jednak zapominać o idei anamnezy, która pojawia się na kartach Pisma Świętego. Kościół wraz z całym stworzeniem nie tylko antycypuje w Absolutnej Przyszłości, ale także na sposób anamnezy uczestniczy w historii zbawienia.
XX
Being must in some way mean the still-to-come. Esse est advenire. These words are the best summary of metaphysics of the future – the concept created by John Haught. This American theologian was inspired by a tradition initiated by Alfred North Whitehead and Pierre Teilhard de Chardin. He concluded that the future is the most real aspect of all be-ing. It is not about the future understood temporally, but metaphysically – it is ultimately God Himself, who can be called the Absolute Future. According to its author, this vision has deep biblical roots. God reveals Himself in the Bible as the Lord of Promise, whose kingdom always arrives (erchomenos, adventus). God is also an Omega – in an anticipa-tory way, He lures the world towards Himself. However, we must not forget the idea of anamnesis, which appears on the pages of Scripture. The Church, with all creation, not only anticipates in the Absolute Future but also participates in the history of salvation in an anamnesis way.
EN
The article is a wide, contextual and open attempt on the educational actions at a review of the book Wiedeń 1913 written by Piotr Szarota. The author proposes lecture based on the category of “before”, this concept deconstructs the idea of “good old times”, it questions the “ubi sunt” theme. In other words: the conviction that Szarota creates critical vision of Vienna’s spacetime of the year before the World War I leads author of the review to emphatic as well as critical lecture of the book Wiedeń 1913.
PL
Artykuł jest próbą omówienia – szerokiego, kontekstowego i interpretacyjnie otwartego na działania edukacyjne – książki Piotra Szaroty pt. Wiedeń 1913. Autorka proponuje koncept lekturowy oparty na kategorii „przed”, dekonstruujący pojęcie „dawnych, dobrych czasów”, kwestionujący topos „ubi sunt”. Innymi słowy: przekonanie, iż Szarota krytycznie czyta wiedeńską czasoprzestrzeń roku poprzedzającego wybuch I wojny światowej, skłania autorkę omówienia do zarówno empatycznej, jak krytycznej lektury książki Wiedeń 1913.
EN
The long-term goals of communication and transport are the integration of thinking about traffic, operational behavior, situational and strategic actions creating: perceptions, attention, memory and thinking, allowing to create the whole, prediction, ideation and concretization causing changes in meaning and procedures in the emotional and motor tracks of human intellectual activity. Our actions and thinking can be prepared by adapting to the future. Free will and freedom is limited by the understanding of material, intellectual and spiritual limitations: it is in our possession and can produce good or evil, security or catastrophe of humanity, consciousness or ignorance. Education is hope for a far-reaching future. Myopia, lack of knowledge and inability to predict is a disease of our time. Communication and transport, as a move, move us from uncertainty into anticipation and accurate matching of knowledge and skills to the changing reality of our environment. Effective plans, creativity, introduction of new transport technologies and traffic with different transport modalities lead to displacements creating joint building and social connections. Pride in modern transport technologies and studies, creates modernity and social cooperation, and creates fruitful  integration. Individual and social prediction and forecasting are a chance to survive, overcome cataclysms and civilization errors. In turn, the imperfection of new development goals and lack of rationalization of land management, creates a lack of opportunities for survival and for drawing strategic ideas. Disorderly thinking and anticipation about transport reduces the chances of humanity's development and survival. The development of transport pedagogy and transport psychology creates opportunities for a successful life, which allows creating new values, practical skills, practical procedural knowledge and strategies in real ecological, health and psychosocial conditions in which people operate.
PL
Dalekosiężne cele komunikacji i transportu są integracją myślenia o ruchu drogowym, działania operacyjnego, sytuacyjnego i strategicznego tworzącego: percepcję, uwagę, pamięć i myślenie, pozwalające tworzyć całość, przewidywanie, ideacje i konkretyzacje powodujące zmiany znaczeniowe i proceduralne w torach emocjonalnych, intelektualnych i motorycznych. Nasze działanie i myślenie można przygotować przez dostosowanie do nadchodzącej przyszłości. Wolna wola i swoboda jest ograniczona rozumieniem ograniczeń materialnych, intelektualnych i duchowych: jest w naszym władaniu i może wytworzyć dobro lub zło, bezpieczeństwo lub katastrofę ludzkości, świadomość lub niewiedzę. Edukacja jest nadzieją na dalekosiężną przyszłość. Krótkowzroczność, brak wiedzy i przewidywania jest chorobą naszych czasów. Komunikacja i transport jako ruch przenosi nas z niepewności w przewidywanie oraz w celne dopasowywanie wiedzy i umiejętności do zmieniającej się realności naszego otoczenia. Skuteczne plany, kreatywność, prowadzenie nowych technologii transportowych i ruchu o różnej modalności transportu, prowadzą do przemieszczeń tworzących wspólne budowanie i powiązania społeczne. Duma z nowoczesnych technologii transportowych i opracowań tworzy nowoczesność i współpracę społeczną, tworzy też integrację budującą. Przewidywanie i prognozowanie indywidualne i społeczne są szansą na przetrwanie, pokonanie kataklizmów i błędów cywilizacji. Z kolei niedoskonałość nowych celów rozwoju i racjonalizacji gospodarowania ziemią, tworzy brak szans na przetrwanie i na kreślenie wyobrażeń strategicznych. Nieuporządkowanie myślenia i przewidywania odnośnie do transportu zmniejsza szanse na rozwój i przeżycie ludzkości. Rozwój pedagogiki i psychologii transportu tworzy szanse na pomyślne życie, pozwala na tworzenia wartości nowych, umiejętności upraktycznionych, upraktycznionej wiedzy proceduralnej i strategii w realnych warunkach ekologicznych, zdrowotnych i psychospołecznych, w jakich funkcjonują ludzie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.