Search results

1

Bierzmowanie – sakramentem dojrzałości czy sakramentem kształtowania dojrzałości?

100%

Misiaszek K.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

257-264

PL

W języku potocznym katechezy i na lekcjach religii w szkołach bierzmowanie opisywane jest jako sakrament dojrzałości. Jednak opis ten jest błędny, ponieważ bierzmowanie w Kościele polskim jest przyjmowane przez młodych ludzi w wieku gimnazjalnym. W tym wieku młodzi ludzie nadal przechodzą dynamiczny rozwój przed osiągnięciem dojrzałości osobowej. Aby bierzmowanie mogło być traktowane jako sakrament dojrzałości, musiałoby posiadać pewne „magiczne” cechy, dzięki którym niedojrzała młoda osoba natychmiast mogłaby stać się dojrzałą w momencie przyjęcia bierzmowania. Dlatego bierzmowanie powinno być interpretowane jako sakrament zbliżającej się dojrzałości. Wynika to z definicji, według której celem bierzmowania jest wspieranie rozwoju, stymulowanie doskonałości chrześcijańskiej. W związku z tym konieczne jest odejście od rozumienia bierzmowania jako sakramentu dojrzałości i podkreślenie funkcji rozwijających się w edukacji chrześcijańskiej.

EN

In colloquial language as well as in the catechesis and religion lessons taught in schools, Confirmation is described as a sacrament of maturity. However, such description is incorrect as in the Polish Church Confirmation is received by young people of secondary school age. At such an age young people are still undergoing quite a dynamic development before achieving maturity in personality and life. For Confirmation to be considered as a sacrament of maturity it would need to possess some “magic” functions, for example, at the time of receiving Confirmation an immature young individual would immediately become a mature person. Therefore, Confirmation should be interpreted as a sacrament of coming of age, of emerging maturity. This is because in accordance with its definition, the purpose of Confirmation is to support the development, to stimulate Christian excellence. Consequently, it is necessary to move away from understanding Confirmation as a sacrament of maturity and to stress its developing functions in Christian education.

2

Wyzwania dla współczesnej praktyki przygotowania do bierzmowania na przykładzie doświadczeń Polski i Niemiec

75%

Kaczmarek R.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

199-214

PL

Analiza współczesnego praktycznego przygotowania do sakramentu bierzmowania w Polsce i Niemczech pozwala nam nie tylko zdiagnozować obecną sytuację w obu krajach, ale także odkryć zmiany, które mają być wdrożone. Biorąc pod uwagę trudności pracy duszpasterskiej związanej z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania, cele edukacji religijnej bierzmowanych powinny być jasno zdefiniowane. Wydaje się bardziej precyzyjne, aby mówić o „drodze” do bierzmowania, co oznacza proces, w którym młody człowiek uczestniczy nie tylko przed, ale również po otrzymaniu sakramentu. Głównym wyzwaniem dla obecnej praktyki przygotowania do sakramentu bierzmowania są dwa wymiary. Pierwszym z nich jest rozbieżność oczekiwań wspólnoty parafialnej Kościoła (parafii) wraz z oczekiwaniami młodzieży, z drugiej zaś strony niejednorodność grupy zaangażowanej w proces przygotowania do bierzmowania. Odpowiedzią powinna być poprawa proporcji pomiędzy jednolitym i zróżnicowanym przygotowaniem do sakramentu, stosując właściwą rozmowę wraz z odpowiednim doborem ludzi, którzy towarzyszą młodym na tym etapie ich życia. Wszystkie te działania powinny być podejmowane nie tylko w celu przygotowania młodzieży do sakramentu, ale również by zainicjować ich życie wewnętrzne. Niezbędnym jest, aby podkreślić element ewangelizacji w „drodze do bierzmowania”, a także korzystanie z zasad opracowanych przez katechumenat.

EN

The analysis of contemporary practical preparation for the sacrament of confirmation in Poland and Germany allows us not only to diagnose its present situation in both countries but also to discover the challanges which are to be faced. Considering the hardships of the present pastoral work connected with the sacrament of confirmation, the appropriate theology needs to be clearly specified in order to define the objectives of the religious education for confirmation. It seems more accurate to talk about “the way” to confirmation, meaning the process in which a young man is accompanied not only before but also after receiving the sacrament. The main challenge for the present practice of preparation for the sacrament of confirmation is its operating on two dimensions. The first is the divergence of expactations of the church community (the parish) together with the expectations of the youth, the other is the heterogeneity of the group involved in the process of preparation for the confirmation. The answer to those should be the optimization of the proportions between the uniform and diversified preparation for the sacrament, applying appropriate discourse together with the right choice of people who accompany the young at this stage of their lives. All these actions should be taken not only to prepare young people for receiving the sacrament but also to move their inner side. It is indispensible to emphasize the element of evangelism in “the way of confirmation” as well as benefiting from the rules developed by the practice of catechumenate.

3

Rola świeckich w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania

75%

Gogolik M.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

185-197

PL

Jednym z podstawowych zadań spoczywających na wspólnocie parafialnej Kościoła katolickiego jest tworzenie przestrzeni umożliwiających spotkanie z Bogiem na wspólnej modlitwie, w sakramentach świętych i w słowie Bożym. Ważne jest, by parafie stwarzały również warunki, które mogą pomóc kształtować wiarę i umożliwić jej doświadczenie. Tak wielowymiarowe zadanie, spoczywające na wspólnotach parafialnych, realizuje się m.in. przez planowaną i systematyczną posługę katechetyczną, zwłaszcza tę przygotowującą do przyjęcia sakramentów świętych. Mając na uwadze pluralizm doświadczeń religijnych współczesnej młodzieży oraz potrzebę jak najskuteczniejszego oddziaływania katechetycznego, zwłaszcza w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania, proponuje się obecnie m.in. zaangażowanie w to przygotowanie większej grupy osób, zarówno duchownych, jak i świeckich, którzy świadectwem swojego życia wiary wzmocnią przekaz katechetyczny. W niniejszym opracowaniu ukazana została rola świeckich animatorów w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania, istotne elementy formacji animatorów oraz formy posługi. Odpowiedzialna współpraca prowadzona w duchu dialogu oraz wielkoduszności może zaowocować w przyszłym dorosłym życiu katechizowanych.

EN

One of the basic functions of the Catholic Church parish community is creating the space for communing with God in common prayer, the holy sacraments and the Word of God, creating the environment shaping the faith and enabling the experience of faith. This multidimensional task, being part of the parish community work, is implemented, among others, through scheduled and systematic catechetical service, especially when it comes to preparing for the reception of the holy sacraments. Considering the pluralism of contemporary youths’ religious experience and the need for the most effective catechetical impact, especially during the time of preparation for the sacrament of confirmation, what is currently being suggested is the involvement of a larger group of people, both the clergy and the laity, who could enforce the catechetical message with their testimony of the life of faith. This elaboration will show the role of lay animators in the time of preparation of candidates for the sacrament of confirmation, relevant elements of the animators’ formation and forms of service. Responsible cooperation led in the spirit of dialogue and generosity may bring fruit in the future adult life of the catechized.

4

O sakramencie bierzmowania na podstawie kazań księdza Piotra Skargi – rozważania językoznawcy

75%

Paluszak-Bronka A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2011

|

vol. 10

257-269

EN

The article show the names of the sacrament of confirmation used in Piotr Skarga’s sermons. The analyzed material has been taken from “Kazania o śiedmi Sakramentach” published in 1600 in Kraków by Andrzej Piotrowczyk publishinh house, whereas the comparative material has originated from “Słownik polszczyzny XVI wieku” and other publications about religious language, which are enumerated in the bibliography. The analysis of the materials shows that Skarga has not created new names for the sacrament of confirmation. they have the same forms as in the Bible or in the papers of Church Fathers, namely confirmation, sacrament of confirmation.

5

Impositio manuum w liturgii sakramentu bierzmowania. Zarys historycznoliturgiczny

75%

Megger A.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 8: Liturgika

65-77

PL

Już od czasów apostolskich do istotnych obrzędów pochrzcielnych należy przede wszystkim włożenie rąk. Potwierdzają to świadectwa liturgii pierwszych wieków, łączące ten gest z przekazaniem daru Ducha Świętego. We wczesnym średniowieczu, kiedy bierzmowanie stało się niezależnym od chrztu obrzędem, impositio manuum ma coraz mniejsze znaczenie, a jego istotną rolę przejmuje namaszczenie olejem wraz z odpowiednią formułą. Po Soborze Trydenckim zostaje w pewnej mierze przypomniana i przywrócona praktyka apostolska w tym zakresie, lecz sam właściwy gest jest nadal antycypowany przez namaszczenie, któremu towarzyszy formuła. Odnowa liturgii bierzmowania po Vaticanum II dokonała rewaloryzacji włożenia rąk (w sensie extensio manuum), które jest związane z modlitwą o dar Ducha Świętego.

EN

Already from the Apostolic times, the important postbaptismal rituals include, above all, the imposition of hands (impositio manuum). This is confirmed by the liturgical testimonies of the first centuries, combining this gesture with the tradition of the gift of the Holy Spirit. In the early Middle Ages, when Confirmation became a rite independent of baptism, the impositio manuum was less and less important, and oil anointing, which was accompanied by the appropriate formula, took over its important role. After the Council of Trent, Apostolic practice in this regard is recalled and restored to some extent, but the actual gesture itself is still anticipated by anointing with formula. The renewal of the Confirmation liturgy after Vatican II revaluated the laying on of hands (in the sense of extensio manuum), which is associated with prayer for the gift of the Holy Spirit.

6

Czy Tradycja apostolska jest dokumentem rzymskim?

71%

Zachara M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2012

|

vol. 65

|

issue 1

EN

The so-called Apostolic Tradition is usually considered an element of the history of the liturgy of the Roman Church. This conviction lays ultimately on two presuppositions: on the attribution of the Apostolic Tradition to St. Hippolytus of Rome and on the presence of two postbaptismal anointings in the baptismal ritual of Apostolic Tradition, which is peculiar exclusively to the Roman liturgy. However, none of these presuppositions is certain. The arguments for St. Hippolytus’ authorship are so weak, that this attribution must be considered highly improbable. The presence of two postbaptismal anointings in the Apostolic Tradition can be explained by the complexity of its baptismal ritual which seems to be a conflation of different traditions. On the other hand, the Roman tradition of two postbaptismal anointings is probably due to the episcopal prerogative to administer the confirmation and to the concession given to presbyters to anoint the neophytes with the chrism at the baptisms administered by them. This presbyteral chrismation was afterwards extended to every baptism. Consequently, the origins of the Apostolic Tradition are far from certain and its Roman provenance is by no means proved.

PL

Tzw. Tradycja apostolska jest zwykle traktowana jako element historii liturgii Kościoła w Rzymie. Przeświadczenie to opiera się ostatecznie na dwóch przesłankach: na przypisaniu dokumentu św. Hipolitowi Rzymskiemu oraz na fakcie obecności w rytuale chrzcielnym Tradycji apostolskiej dwóch namaszczeń pochrzcielnych, co jest specyfiką rytu rzymskiego. Żadna z tych przesłanek nie jest pewna. Przypisanie Tradycji apostolskiej Hipolitowi Rzymskiemu opiera się na tak wątpliwych argumentach, że musi zostać uznane za niezwykle mało prawdopodobne. Obecność dwóch namaszczeń pochrzcielnych w Tradycji apostolskiej jest prawdopodobnie skutkiem kompilacyjnego charakteru jej rytuału chrzcielnego, zaś dwa namaszczenia w rycie rzymskim można wytłumaczyć jako skutek zastrzeżenia bierzmowania dla biskupa oraz udzielenia prezbiterom zezwolenia na namaszczanie neofitów podczas chrztu udzielanego pod nieobecność biskupa. Namaszczenie neofity przez prezbitera stało się z czasem regułą przy każdym chrzcie. Pochodzenie Tradycji apostolskiej jest zatem niepewne, jej powiązanie z Kościołem w Rzymie nie jest udowodnione.

7

Prawo dziecka do sakramentów w świetle inicjacji chrześcijańskiej i wychowania do wiary

63%

Nykiel K.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2019

|

vol. 14

|

issue 16 (1)

187-198

EN

The article aims at reflecting on the child’s right to the sacraments, with particular regard to baptism and confirmation, in an era in which we are experiencing, on the one hand, a new dimension of so-called civil rights and, on the other – a misunderstanding and systematic betrayal of the life and dignity of children. The article is divided into three parts, which aim to elaborate on the meaning of the word “law” in relation to God and to Man, the way in which the Church views the child in the celebration of the sacraments, and the impact of these in the development of Christian identity today.

PL

Artykuł ma na celu zastanowienie się nad prawem dziecka do sakramentów, ze szczególnym uwzględnieniem chrztu i bierzmowania, w epoce, w której z jednej strony doświadczamy nowego wymiaru tak zwanych praw obywatelskich, a z drugiej strony – nieporozumienia i systematycznej zdrady życia i godności dzieci. Artykuł został podzielony na trzy części, których celem jest pogłębienie znaczenia słowa „prawo” w odniesieniu do Boga i człowieka, ukazanie sposobu, w jaki Kościół postrzega dziecko w sprawowaniu sakramentów, a także ich wpływu na rozwój chrześcijańskiej tożsamości w czasach współczesnych.

8

(Nie)zdolność gimnazjalistów do owocnego przyjęcia bierzmowania

63%

Mastalski J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

243-255

PL

Autor artykułu odpowiada na pytanie: Co rozumiemy przez niezdolność owocnego przyjęcia sakramentu bierzmowania? Jest to brak warunków niezbędnych do pomnażania łask wynikających z przyjętego sakramentu. To rodzaj odporności na wykorzystanie wszystkich darów, które są związane z przyjęciem sakramentu. Niemożność ta powoduje utratę siły danej przez Pana. Autor omawia przyczyny tej niezdolności, a jednocześnie pokazuje czynniki, które mogą zwiększyć owocne przyjmowanie sakramentów, koncentrując się na sakramencie bierzmowania. Wśród czynników stojących na przeszkodzie pełnego przyjęcia daru autor przedstawia: netoholizm, fonoholizm (uzależnienie od Internetu i telefonu komórkowego), defamiliaryzację (pomniejszanie wartości rodziny), „nieodpowiedzialność”, dewocję, psychobójstwo i duchobójstwo, natręctwo globalnych trendów i brak kreatywności duszpasterskiej w pracy ze współczesną młodzieżą. Ukazuje również czynniki, które mogą wspierać zdolność nastolatków w skutecznym przyjęciu sakramentu bierzmowania. Należą do nich metody ewangelizacyjne, współczesna afirmacja integralnego rozwoju „plastyczność” osobowości, pragnienie wspólnoty wynikające z potrzeby rozwoju, tęsknoty za sacrum i szukaniem drogi życiowej.

EN

The author of the article answers the question: What do we mean by one’s inability to receive fruitfully the sacrament of Confirmation? It is a lack of the conditions necessary to multiply graces associated with a particular sacrament. It is a kind of resistance to the use of all the gifts that are connected with the reception of the sacrament. This inability causes one to become a person who wastes the power given by the Lord. The author then discusses the reasons for this inability and simultaneously shows the factors which can enhance a human being’s fruitful reception of the sacraments, especially of the sacrament of Confirmation. Among the factors of inability, the author includes: netoholism, phonoholism (addiction to the internet and the cell phone), defamilization (the undoing of the family), “irresponsibilism”, epidermal (superficial) religiosity, psychocide and spiritocide (the killing of the psyche and the spirit), intrusiveness of global trends and the lack of pastoral creativity for today’s youth. The author also reveals factors which can promote the ability of teenagers to make the sacrament of Confirmation effectively: the multiplicity of methods of evangelization, modern affirmation of integral development, “plasticity” of personality, the desire for community resulting from development, the longing for the sacred and the search for a way to live.

9

Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński – troska o życie sakramentalne Narodu

63%

Nykiel K.

Kościół i Prawo

|

2017

|

issue 6 (19) nr 1

143-160

PL

Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński jako kapłan, biskup i kardynał w swojej pracy duszpasterskiej był zaangażowany w życie sakramentalne Narodu. Pełniąc posługę w diecezji włocławskiej i lubelskiej oraz archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej przygotował do przyjęcia Pierwszej Komunii św. kilka tysięcy dzieci. Tylko w diecezji lubelskiej udzielił bierzmowania ponad 80 tysięcy wiernym. Ponadto wyświęcił ponad 1000 kapłanów i konsekrował ponad 50 biskupów.

EN

Primate of the Millenium Stefan Wyszyński as a priest, bishop and cardinal in yourself pastoral work was involved in sacramental life of Nation. Serving ministries in dioceses of Włocławek and Lublin and archidioceses of Gniezno and Warsaw prepared to receive Firs Communion several thousand children. Only in the diocese of Lublin he administered the sacrament of confirmation over 80 thousand faithful. Also he ordained over 1000 priests and consecrated over 50 bishops.

10

Ku odnowie katechezy inicjacji chrześcijańskiej w parafii

63%

Lechów W.

Studia Paradyskie

|

2017

|

issue 27

53-72

PL

Zasadniczym celem katechizacji jest wychowanie w wierze. Obecna sytuacja katechetyczna dzieci i młodzieży w Polsce, ograniczona w dużej mierze do nauczania religii w szkole domaga się odnowy i nowego spojrzenia na jej skuteczność. Pilnym zadaniem Kościoła jest podjęcie refleksji nad odnową katechezy dzieci i młodzieżowej w jej niektórych odniesieniach do: ewangelizacji; wspólnoty kościelnej; doświadczenia wiary, treści, języka i metody. Zamieszczone w niniejszym artykule propozycje katechezy parafialnej przygotowującej do sakramentu bierzmowania mogą przyczynić się do odnowy katechezy.

EN

The fundamental purpose of catechesis is to educate in the faith. The current catechetical situation of children and youth in Poland, largely limited to teaching religion at school, requires renewal and a new look at its effectiveness. It is an urgent task of the Church to reflect on the renewal of the children and youth’s catechesis in its some references to: evangelism; ecclesial community; experience of faith, content, language and method. The suggestions for parish catechesis preparing for the sacrament of Confirmation included in this article can contribute to the renewal of catechesis

11

Chrzest święty początkiem drogi wtajemniczenia w miłość stwórcy do człowieka. Perspektywa katechetyczna

63%

Kurzydło D.

Studia Katechetyczne

|

2016

|

vol. 12

259-270

EN

In the article the author presents the importance of baptism in the Christian life as an experience of the presence of the living God in the ecclesial community. He justiﬁes the meaning of education for baptism and its consciousness in the life of the young and adult Christians. He shows how the giﬅ of baptism demands being involved into religion. He also shows the challenges that education has to consider in the modern world. Te text has got a catechetical perspective, it is also deeply rooted in the biblical texts.

PL

W artykule Autor przedstawia znaczenie chrztu św. w życiu chrześcijanina jako doświadczenie obecności żywego Boga we wspólnocie eklezjalnej. Uzasadnia sens wychowania do chrztu i jego świadomości w życiu młodego i dorosłego chrześcijanina. Pokazuje, na czym polega zaangażowanie się w dar chrztu. Ukazuje też wyzwania, jakie stoją przed katechezą we współczesnym świecie w warunkach szybkiego rozwoju cywilizacyjnego. Tekst posiada perspektywę katechetyczną, jest też głęboko zakorzeniony w tekstach biblijnych.

12

Wpływ programu Ułożyć życie z Bogiem na praktykę przygotowania do sakramentu bierzmowania w parafiach

63%

Kaczmarek R.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2021

|

vol. 34

|

issue 2

46-69

EN

Confirmation is one of the sacraments that receives the most attention today. It requires extraordinary pastoral effort related to the catechetical preparation of young people to receive it. That is why the author in the article presents the main guidelines of catechesis for confirmation, contained in the current documents of the Church. Then he classifies programs and catechetical materials used in preparation for this sacrament. In the main part of the article, he analyzes the program of the “Jedność” publishing house, entitled Ułożyć życie z Bogiem (Arrange Life with God), based on the results of surveys carried out by this publishing house. Individual elements of the package of materials prepared for this program are thoroughly described and assessed. The article ends with an analysis of the influence of the program on the catechetical and pastoral practice of preparation for confirmation in parishes.

13

Anamnetyczny charakter sakramentu bierzmowania w ujęciu bpa Wacława Świerzawskiego

63%

Potrzebowski G.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2020

|

issue XVII/17

8-27

PL

Obecność misterium paschalnego Chrystusa w liturgii sprawia Duch Święty. On czyni wydarzenia zbawcze Chrystusa skuteczną anamnezą. W sakramencie bierzmowania Paraklet udoskonala dzieło Chrystusa, rozpoczęte w sakramencie chrztu. Mocą swoich darów uzdalnia człowieka do łatwiejszego poznania Bożej prawdy i skutecznego świadczenie o Bogu, który jest Miłością. On też uzdalnia uczestników sakramentu bierzmowania do ożywiania wiary. Ta zaś aktualizuje zobowiązania chrzcielne. One bowiem staną się zobowiązaniami także sakramentu bierzmowania. Bpowi Świerzawskiemu bardzo zależało, aby sakrament bierzmowania był dobrze rozumiany i przyjmowany z żywą wiarą przez jego diecezjan. Bierzmowanie bowiem dynamizuje osobowość ochrzczonego. Uzdalnia go także do brania współodpowiedzialności za Kościół, nie jakiś Kościół, ale za konkretnych ludzi, z którymi bierzmowany ten Kościół tworzy.

EN

The presence of the Paschal mystery of Christ in the Liturgy is caused by the Holy Spirit. He causes the saving act of Christ effective anamnesis. In the sacrament of confirmation the Paraclete perfects the act of Christ that began in the sacrament of baptism. With the power of His gifts, the Holy Spirit enables a man to get to know the God's truth easier and to give effective testimony about God who is Love. It is the Holy Spirit who enables the participants of the sacrament of testimony to lively faith. Yet, the lively faith brings the baptismal promises up to date as they will become the promises of the sacrament of baptism as well. Bishop Świerzawski was deeply concerned about the fact the sacrament of baptism was well understood and accepted with a lively faith by his diocesans. It is because the sacrament of confirmation makes the personality of the baptised person dynamic. It also enables them to take the co-responsibility for the Church, not any Church, but the specific people who the confirmed person forms the Church with.

14

„Młodzi na progu” – propozycja kerygmatyczno-mistagogicznego przygotowania do sakramentu bierzmowania

63%

Kochel J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

215-230

PL

Katecheza inicjacyjna obejmuje różne formy nauczania i wychowania prowadzące do przygotowania do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Ten rodzaj katechezy jest realizowany w ramach programu Młodzi na progu jako materiał do pracy z młodymi ludźmi przygotowującymi się do sakramentu bierzmowania w swoich parafiach. Jest to swoisty sposób by odpowiedzieć na pytanie: Jak pomóc bierzmowanym pozostać w Kościele i być Kościołem? Zasadniczym celem programu jest zachęcenie uczestników spotkań formacyjnych do pracy nad własnym rozwojem, zarówno intelektualnym, jak i duchowym. W tym programie najbardziej dominującymi aspektami są aspekty egzystencjalne, kerygmatyczne i mistagogiczne. Oznacza to, że program stara się budzić wiarę i towarzyszyć młodym ludziom w ich przygotowaniu do przyjęcia sakramentu. Współczesna katecheza powinna być katechezą o życiu, które „nie tylko daje pomysły, ale również towarzyszy nam w naszej pielgrzymce” (Franciszek, Evangelii gaudium, 156–175).

EN

Initiatory catechesis includes different forms of teaching and upbringing leading to the preparation for receiving the sacraments of Christian initiation. This type of catechesis is realized by the programme Youth on the threshold as material for work with young people preparing in their parish for the sacrament of confirmation. It is a unique way of answering the question: How to help the confirmands remain in the Church and be the Church? A crucial purpose of the programme is to encourage the members of formative meetings to work on their own human development, both intellectual and spiritual. In this programme, the most dominant are existential, kerygmatic and mystagogic aspects, which means it arouses faith and tries to accompany young people in their preparation for receiving the sacrament. Contemporary catechesis should be the catechesis of life which “not only gives ideas but also accompanies us in our pilgrimage” (Francis, Evangelii gaudium, 156–175).

15

Bierzmowanie versus rytuały przejścia

63%

Walulik A.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

issue 24

289-298

PL

Celem artykułu jest pokazanie podstaw zapotrzebowania na obrzędy społeczne i uwrażliwienie na niebezpieczeństwo łączenia ich z inicjacją chrześcijańską zawartą w sakramencie bierzmowania. Odżywające w postmodernistycznym społeczeństwie zapotrzebowanie na rytuały motywuje do refleksji nad inicjacyjnym charakterem sakramentu bierzmowania, który uzewnętrznia się w ceremonii jego udzielania i przyjmowania. Odpowiednie wprowadzanie młodych chrześcijan w rozumienie istoty sakramentu bierzmowania i towarzyszących mu obrzędów może zaspokoić potrzebę uczestnictwa w rytuałach w ogóle. Jednakże, wprowadzenie to nie powinno być rozumiane jako alternatywa dla kulturowych rytów przejścia czy rytuałów inicjacji, ale przede wszystkim ma być doświadczeniem Bożej obecności na wszystkich etapach życia człowieka i zaproszeniem Boga do przyjaźni z Nim poprzez życie w Kościele. Przygotowanie do bierzmowania powinno uświadamiać młodym, że bycie chrześcijaninem wymaga świadomego zaangażowania w przymierze z Bogiem, a chrześcijaństwo jest szansą na udane życie.

EN

The aim of the article is to describe the grounding for the need for social rites and to emphasize the dangers of associating them with Christian initiation included in the sacrament of confirmation. The need for rituals, which is a tendency more and more revived in the postmodern society, inspires to rethink the initiation character of the sacrament of confirmation, which is expressed in the very rite of its distribution and reception. Proper introduction of young Christians into the understanding of the essence of the sacrament of confirmation and into the rite itself can satisfy the need for the participation in rituals in general. However, this introduction should not be understood as an alternative to various cultural rites of passage, or to the rituals of initiation, but, first of all, it must be grasped as the experience of God’s presence in all stages of human life and of God’s invitation to friendship through the Church. Preparation for confirmation should help youth to realize that being a Christian demands the conscious involvement in the covenant with God, and Christianity is a chance for a successful life.

16

Rozwój obrzędu bierzmowania i jego związek z liturgią chrzcielną w rycie rzymskim od VIII do X wieku na podstawie źródeł liturgicznych

63%

Zachara M.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)

|

2012

|

vol. 3(59)

157-171

EN

The subject of the article is analysis of the rites of confirmation in several sacramentaries and pontificals of the Roman rite from the period between the 8th and the middle of the 10th centuries. During that time the short Roman rite of confirmation, consisting up till then of three basic ritual elements (epicletic prayer, application of chrism to the forehead, the sign of peace) is gradually enriched with new formulas and prayers. In this process the mentality of Frankish and Germanic people is expressed, that prefers longer and more dramatized ritual forms than the ones used in the Roman liturgy up till then. The process of development of the rite of confirmation is also connected with ever more frequent practice of autonomous administering of the rite of confirmation, outside the original context of baptismal liturgy. Especially the development of the final part of the rite, which ultimately assumes the form of a solemn pontifical blessing deserves a special attention, as well as the addition of the preamble opening the rite. The peak of the development is the Romano-Germanic Pontifical coming from the middle of the 10th century, that at the same time is the basis for all the later pontificals of the Roman rite.

17

Wiek rozeznania w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 891 i 989) w świetle tradycji kanonicznej

63%

Dohnalik J.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2020

|

vol. 30

|

issue 1

153-172

EN

The study refers to the notion of age of discretion, that is mentioned in two norms of the present Code of Canon Law (can. 891, can 989 CIC). This phrase appears nowadays in two latin versions aetas discretionis and ad annos discretionis. Since it is rooted in medieval Canon Law, according to the rule of interpretation stipulated by can. 6 § 2, in order to explain the meaning of the current legislation it is advisable to reach for canonical tradition. In the first part of the article there is touched upon the sense of expression aetas discretionis in the context of the Constition 21 of the Lateran IV and medieval glossators. The second part discusses the issue as presented in the decree Quam singulari and the Pio Benedictine Code. In the third part the author reviews the problem of confirmation age, from can. 788 of the 1917 Code of Canon Law to can. 788 of the 1983 Code. Also in the current legislation there is valid the notion of age of discretion for the confirmation, unless the episcopal conference decides otherwise. The forth part focuses on age of discretion needed for confession according to can. 989, with reference to the age of the First Holy Communion. This study allows to better understand the notion of age of discretion, present both in the current legislation regarding Confirmation as welrecs First Confession and Communion. Consequently we should reflect on the pastoral programs regarding the sacraments of initiation. It’s highly recommended not to overlook the minimarecge of discretion provided by the canons of the current Code.

PL

Studium dotyczy pojęcia wieku rozeznania, które pojawia się w dwóch przepisach obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego (kan. 891 oraz 989). To sformułowanie, występujące dzisiaj w dwóch łacińskich wersjach: aetas discretionis i ad annos discretionis, jest zakorzenione w średniowiecznym prawie kanonicznym. Zgodnie z zasadą interpretacyjną zawartą w kan. 6 § 2, w tym przypadku w celu wyjaśnienia znaczenia dzisiejszego ustawodawstwa należy sięgnąć do kanonicznej tradycji. W pierwszej części artykułu zostaje ukazane znaczenie wyrażenia aetas discretionis w świetle Konstytucji 21 Soboru Laterańskiego IV i średniowiecznych glosatorów. W drugiej części zostaje omówione zagadnienie wieku rozeznania w dekrecie Quam singulari oraz w Kodeksie pio-benedyktyńskim. W trzeciej części zostaje naszkicowana problematyka wieku bierzmowania od kan. 788 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. do kan. 891 obecnego Kodeksu, który nadal przewiduje jako najbardziej odpowiedni do przyjęcia tego sakramentu wiek rozeznania, chyba, że konferencja biskupów zdecyduje inaczej. Czwarta część koncentruje się na wieku rozeznania potrzebnym do spowiedzi według kan. 989, z odniesieniem do wieku pierwszej Komunii świętej. Dzięki przeprowadzonemu studium można lepiej zrozumieć pojęcie wieku rozeznania, obecnego także w obowiązujących normach dotyczących bierzmowania. Konsekwencją powinno być zastanowienie się nad naszymi duszpasterskimi programami dotyczącymi przyjmowania sakramentów wtajemniczenia. W tej refleksji nie powinno się tracić z oczu minimalnego wieku rozeznania obecnego w kanonach obowiązującego Kodeksu.

18

Szafarze sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Aktualne normy kanoniczne

63%

Dyduch J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2018

|

vol. 71

|

issue 1

EN

The teaching of the Second and the post-conciliar era gave us an adequate understanding of Christian initiation, which is embedded in the gradual inclusion of the person in communion with Jesus Christ and His Mystical Body, the Church. The sacraments of Christian initiation are: baptism, confirmation, and the Eucharist, which can be administered by ordinary and extraordinary ministers in accordance with canon law. These regulations are prone to development and modification, leaving unchanged the fundamental rules of Divine origin.

PL

Nauczanie Vaticanum II i okresu posoborowego nadały właściwe rozumienie wtajemniczeniu chrześcijańskiemu, które zasadza się na stopniowym włączaniu człowieka we wspólnotę z Jezusem Chrystusem i Jego mistycznym Ciałem, którym jest Kościół. Do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego należą chrzest, bierzmowanie i Eucharystia, których mogą udzielać szafarze zwyczajni i nadzwyczajni stosownie do przepisów prawa kanonicznego. Przepisy te ulegają rozwojowi i modyfikacji, pozostawiając niezmienne fundamentalne zasady pochodzenia Bożego.

19

Konieczność (necessitas) jako kategoria kanoniczna w prawie o sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego i uzdrowienia w Kodeksie z 1983 r.

54%

JANCZEWSKI Z.

Prawo Kanoniczne

|

2015

|

vol. 58

|

issue 1

69-92

EN

In the Code of Canon Law in the part about sacraments baptism, con- rmation, Eucharist, penance and anointing of the sick there are canonical category “necessity”. is designation has ve kinds: necessity (regular), vera necessity, pastoral necessity, grave necessity, extreme necessity. In this article are analyses canonical norms inclusive those categories. Text shows a conditions since depend necessity also, for example illness, war, eart- hquake. On the end of article is denition of canonical category necessitas.

20

Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019

54%

Kowalczyk M.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 2

33-55

EN

Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).

PL

Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).

Refine search results

Bierzmowanie – sakramentem dojrzałości czy sakramentem kształtowania dojrzałości?

Wyzwania dla współczesnej praktyki przygotowania do bierzmowania na przykładzie doświadczeń Polski i Niemiec

Rola świeckich w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania

O sakramencie bierzmowania na podstawie kazań księdza Piotra Skargi – rozważania językoznawcy

Impositio manuum w liturgii sakramentu bierzmowania. Zarys historycznoliturgiczny

Czy Tradycja apostolska jest dokumentem rzymskim?

Prawo dziecka do sakramentów w świetle inicjacji chrześcijańskiej i wychowania do wiary

(Nie)zdolność gimnazjalistów do owocnego przyjęcia bierzmowania

Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński – troska o życie sakramentalne Narodu

Ku odnowie katechezy inicjacji chrześcijańskiej w parafii

Chrzest święty początkiem drogi wtajemniczenia w miłość stwórcy do człowieka. Perspektywa katechetyczna

Wpływ programu Ułożyć życie z Bogiem na praktykę przygotowania do sakramentu bierzmowania w parafiach

Anamnetyczny charakter sakramentu bierzmowania w ujęciu bpa Wacława Świerzawskiego

„Młodzi na progu” – propozycja kerygmatyczno-mistagogicznego przygotowania do sakramentu bierzmowania

Bierzmowanie versus rytuały przejścia

Rozwój obrzędu bierzmowania i jego związek z liturgią chrzcielną w rycie rzymskim od VIII do X wieku na podstawie źródeł liturgicznych

Wiek rozeznania w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 891 i 989) w świetle tradycji kanonicznej

Szafarze sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Aktualne normy kanoniczne

Konieczność (necessitas) jako kategoria kanoniczna w prawie o sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego i uzdrowienia w Kodeksie z 1983 r.

Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019