Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: bogomilizm

Sort By:

Limit search:

Чуждото богомилство? Историософските колебания на Петър Мутафчиев

100%

Minczew G.

Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie

2020

vol. 9

The article is dedicated to the 1934 philosophical and historical essay by Petar Mutafchiev entitled The Priest Bogomil and St. John of Rila. The Spirit of Negation in Our History (Поп Богомил и Свети Иван Рилски. Духът на отрицанието в нашата история), discussed in the context of both the author’s general historiographic output and the spiritual and cultural explorations of Bulgarian intellectuals in the interwar period. The study examines certain external influences on Mutafchiev’s scholarly work, first and foremost Benedetto Croce’s views on absolute historicism. It also investigates three central historiosophic concepts of the Bulgarian medievalist: 2) the saltatory development of Bulgarian history, 2) the destructive impact of Byzantinism on the political, religious and cultural life of medieval Bulgaria, as well as 3) the superficial character of the Bulgarian people’s religion – the effect of receiving foreign Christianity from the very same Byzantine hands. In this regard, Bogomilism appears to be an external doctrine, having incorporated older dualist ideas, which passed through Byzantium and therefore also reflected the destructive Byzantinism to some extent. Mutafchiev’s original concept deviates from earlier views and testimonies, attesting to the excellency of both the essay itself and the historian’s overall vision of Bulgarian history.

Obcy bogomilizm? Historiozoficzne wahania Petara MutafcziewaArtykuł jest poświęcony historycznemu esejowi Petyra Mutafcziewa pt. Pop Bogomił i święty Iwan Rylski. Duch negacji w naszej historii (Поп Богомил и Свети Иван Рилски. Духът на отрицанието в нашата история). Tekst wybitnego historyka napisany w 1934 roku został omówiony w kontekście całościowego historiograficznego dorobku autora oraz w świetle kulturowych poszukiwań bułgarskich intelektualistów okresu międzywojennego. Opracowanie przynosi nowe ustalenia dotyczące wpływów zewnętrznych na naukowe poglądy Mutafcziewa, przede wszystkim stosunek Benedetta Croce’go do absolutnego historyzmu. W tekście rozpatrzono również trzy główne koncepcje historiozoficzne bułgarskiego mediewisty: 1) skokowy rozwój bułgarskiej historii, 2) destrukcyjny wpływ bizantynizmu na życie polityczne, religijne i kulturowe średniowiecznej Bułgarii, a także 3) powierzchowny charakter ludowej wiary Bułgarów jako skutek przyjęcia obcego chrześcijaństwa z rąk bizantyjskich. Pod tym względem bogomilizm wydaje się być doktryną zewnętrzną, zawierającą starsze idee dualistyczne, które rozpowszechniały się w Bizancjum, a tym samym do pewnego stopnia odzwierciedlały destrukcyjny charakter bizantynizmu. Oryginalna koncepcja Mutafchieva odchodzi od utartych ścieżek przetartych przez wcześniejszych badaczy, a tym samym świadczy o doskonałości zarówno samego eseju, jak i ogólnej wizji historii Bułgarii prezentowanej przez historyka.

Rola cara Piotra (927-969) w życiu bułgarskiego Kościoła. Kilka uwag

84%

Leszka M. J.

Vox Patrum

2016

vol. 66

429-442

Tsar Peter was a ruler who was active in the sphere of church policy, and is pictured to have been a deep believer himself. He is credited with the fact of granting the title of patriarch to the Bulgarian archbishop, which most probably occurred under the framework of the agreement of 927 (?933/934). The act symbolically completed the process of acquiring full maturity and independence by the Church of Bulgaria. Peter, as the first Bulgarian ruler, had to face a serious problem of heresy. Being fully aware of responsibility for orthodoxy of his subjects’ creed, he was determined enough to take precautions in order to stifle the development of the Bogomil heresy. However, his actual actions (except for his consulting the patriarch) and their results are impossible to pinpoint. On the other hand, it should be stressed that, during the rule of tsar Peter, the Bulgarian monasticism lived through a period of considerable development. The tsar contributed to that progress, though, unfortunately, details of the phenomenon are impossible to determine. Peter himself became a monk before his death, and subsequently his personal worship evolved around his involvement in the monastic movement.

Refine search results

1 Vox Patrum

1 Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie

1 Leszka M. J.

1 Minczew G.

1 2020

1 2016

Search results

Чуждото богомилство? Историософските колебания на Петър Мутафчиев

Rola cara Piotra (927-969) w życiu bułgarskiego Kościoła. Kilka uwag