Search results

1

Kogo sędzia może wezwać w procesie kanonicznym?

100%

Greszata-Telusiewicz M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2013

|

vol. 23

|

issue 3

117-130

EN

Citation is an institution of procedural law that arises when a judge makes a decision to accept a complaint for a trial, expressed in the form of a decree that establishes parties to a process and binds them with formal-procedural relations with a judge and the object of contention. As a result, parties in a case are formally summoned to take part therein (citation sensu stricto), as are other participants, too (citatio sensu lato). This summons must be effected through a notification, i.e. an institution of procedural law which involves making the contents of a decree known to the parties and other participants of a case – here a citation decree. In terms of legal effectiveness, citation and notification are so tightly interwoven that a procedural distinction between them points merely to a particular sequence of activities in the theoretical structure of the process that must follow one another, since there is a formal-legal citation does not exist without its notification. The most obvious and essential subject of a notified citation is the parties – a petitioner and respondent – as well as another person who becomes involved in the case as a party. It seems quite obvious that an attorney ad litem can be appointed, and – given the circumstances – a legal guardian, court-appointed curator, or a special attorney. Moreover, a defender of the bond and a promoter of justice can be summoned to act as parties. Witnesses are also subject to citation.

2

Zawiązanie sporu w procesie kanonicznym

100%

Sztychmiler R.

Ius Matrimoniale

|

2001

|

vol. 12

|

issue 6

101-125

EN

Die Streitfestlegung ist eine von wichtigsten Etappen des kanonischen Prozeβ. In der Zeit der Kodexreform waren Proben der Minderung seiner Bedeutung. Aber wieter hat sie ihre erstrangige Bedeutung beibehalten. Einige Normen sind sogarmehr präzisiert. Es betrifft der folgenden punkte: Begriff der Streitfestlegung (es ist einigermaβen gleich im kanonischen Prozeβrecht der Lateinkirche und Ostkirchen), seine Wichtigkeit, Aufganben der Parteien, des Richters und der Anderen Gerichtsmitarbeiter in Feststellung des Objekt des Streites. Für Erfüllung der Bedingungen zur Streitfestlegungform verantwortlich ist der Tribunal. Mehrere sind die Rechtfolgen der Streitfestlegung. Nur einige von ihnen sind in cann. 1514-1516 beschrieben; viele sind auch in anderen Punkten des Codex zerstreut.

3

Kryteria oceny dowodów w procesach o nieważność małżeństwa

84%

Witkowski W.

Kościół i Prawo

|

2014

|

issue 3 (16) nr 1

87-107

EN

Evidentiary procedure is elementary part of every court process. The judge derives moral certitude (which is necessary to pronounce the sentence) from the proofs. Cumulation of the evidences is not enough – the judge needs to weigh them. The procedural canon law uses two different systems of weighing proofs: system of formal truth and system of free appraisal of evidence. The number of evidences and their sources demands pointing the way they were verified. The first measure is usefulness of evidence for the case. The first analysis of usefulness should be done by the parties, who adduce or deliver such a proof. The judge can decide that some of proofs have no connection with the case. Next measure of proofs is licitness. When the proof is not licit or it was gained indecent way, it cannot be used in trial. Very similar measure to licitness is legitimacy. As far as evidentiary prohibitions, validity of legal acts and penal protection of evidentiary means are concerned legitimacy is seen in the same way as licitness. Another criteria is presumption of certain proof’s probative force which coming from legal presumptions included in legal provisions. Important group of legal criterions are formal requirements such as time, form and way of adducing the proofs. There can be applied means which enhance proof’s credible for confirmation of proof’s probative force. The personal evidentiary means as declaration of the parties and testimonies should be strengthen by an oath and testimonial letters. Meanwhile for the material proofs as documents it is needed presumption that they arose in tempore non suspecto.

4

Prawno-procesowe ograniczenia w gromadzeniu dowodów w sprawach o nieważność małżeństwa

84%

Witkowski W.

Kościół i Prawo

|

2016

|

issue 5 (18) nr 1

229-245

PL

Artykuł dotyczy etapu dowodowego w sprawach o nieważność małżeństwa. Przepisy odnoszące się do tego etapu procesowego, nie ograniczają się jedynie do wymienienia i zdefiniowania możliwych w procesie kanonicznym środków dowodowych. W zdecydowanej większości są to normy, które należy zachować przy zbieraniu dowodów. Wśród tych norm należy wskazać wprost te, które można określić jako prawno-procesowe ograniczenia w gromadzeniu dowodów. Pierwszy rodzaj ograniczeń stanowią zakazy dowodowe, które zabraniają dostarczania i przyjmowania określonych dowodów. Wśród nich są: zakaz dotyczący dowodów niegodziwych oraz zakaz składania przez niektóre osoby zeznań w charakterze świadka (np. spowiednik, strona lub sędzia w danej sprawie). Kolejną grupę stanowią ograniczenia zbliżone do zakazów, ale nie mają one charakteru absolutnego, ponieważ w określonych okolicznościach mogą być uchylone przez sędziego. Do nich można zaliczyć dopuszczenie dowodów utajnionych oraz zeznań osoby małoletniej poniżej czternastego roku życia lub upośledzonej umysłowo. Ważna grupa ograniczeń wynika z praw osobowych. Według tych norm nie można zobowiązać do złożenia zeznań osób objętych tajemnicą urzędową lub zawodową oraz obawiających się naruszenia ich dóbr osobistych. Należy wskazać również na wymogi merytoryczne i formalne przedkładanych dowodów. Wiele ograniczeń przy gromadzeniu dowodów będzie dotyczyło przestrzegania procedury sądowej. Do ograniczeń proceduralnych należy zaliczyć przestrzeganie terminów składania dowodów oraz miejsca i sposobu ich przeprowadzenia.

EN

This article applies to the evidentiary procedure in cases of nullity of marriage. The legal provisions which relate to this stage of the process are not limited only to mentioning and defining possible canonical proofs in the process. These norms, in the great majority should be taken during the gathering of the proofs. Among these legal provisions we should indicate directly at those, that can be described as legal and procedural limitations in collecting proofs. The first type of limitations are proof prohibitions, which prohibit the delivery and acceptance of certain facts. Among these are: a ban on illicit proof and the ban on giving testimony by some people as a witness (e.g. a confessor, a party or a judge in a particular case). Another type consists of limitations which are similar to bans. This group has not an absolute character, because in defined circumstances the judge may waive them. These may include: the acceptance of secret proofs or the testimony of minors below the fourteenth year of age and those of limited mental capacity. An important group of limitations stems from personal rights. According to these norms, persons which are bound by professional secrecy or whose fear that from their own testimony ill repute, dangerous hardships, or other grave evils will befall them, their spouses, or persons related to them by consanguinity or affinity, cannot be forced to give testimony. It should be noted also to the substantive and formal requirements of presented proofs. Many limitations in collecting proofs will concern the adherence to judicial procedure. The procedural limitations can include the legal provisions relating to adherence to deadlines for submitting proofs and norms concerning the place and manner of the taking of proofs.

5

Czy treść pozwu rozpoczynającego kanoniczny proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa może naruszać dobra osobiste z kodeksu cywilnego?

84%

Rycek M.

Kościół i Prawo

|

2022

|

vol. 11

|

issue 2

149-163

EN

The purpose of this article is to define the relation of the claim to personal rights and to answer the question of whether the content of the claim which initiates the canonical process for the annulment of marriage may infringe on personal rights under the Civil Code. Personal rights are values protected by law that are enjoyed by every person. Legal regulations related to them can be found in the Civil Code, they contain an open catalog of personal rights, and they are protected in the event of unlawful infringement. A marriage is favored by the law, however, if for some reason the spouse finds that the marriage contracted by him is invalid, he has the right to explain his situation, and start the process for annulment. It may happen that the defendant does not agree with the content of this complaint and the description of its person presented there, it may decide that the content of the plaintiff’s complaint infringes its good name, one of the values protected by personal rights, and will bring an action to a state court for infringement her personal rights. The article contains an assessment of whether it is possible to bring such an action and its legitimacy on the basis of canon law, Polish law and judgments of Polish courts.

PL

Celem niniejszego artykułu jest określenie relacji pozwu do dóbr osobistych oraz odpowiedzenie na pytanie, czy treść pozwu rozpoczynającego kanoniczny proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa może naruszać dobra osobiste z Kodeksu cywilnego. Dobra osobiste są to chronione przez prawo wartości, które przysługują każdej osobie. Regulacje prawne z nimi związane możemy znaleźć w k.c. Zawierają one katalog otwarty dóbr osobistych i są one chronione w przypadku bezprawnego naruszenia. Małżeństwo cieszy się przychylnością prawa, jeżeli jednak małżonek z jakiegoś powodu uznał, że zawarte przez niego małżeństwo jest nieważne, ma prawo do wyjaśnienia swojej sytuacji i rozpoczęcia procesu o stwierdzenie nieważności. Może się zdarzyć, że strona pozwana nie będzie zgadzać się z treścią tego pozwu i opisem jej osoby tam przedstawionym, może ona uznać, że treść pozwu narusza jej dobre imię lub jedną z wartości chronionych przez dobra osobiste i wytoczy powództwo do sądu państwowego o naruszenie jej dóbr osobistych. Artykuł zawiera ocenę, czy można wytoczyć takie powództwo i jego zasadność w oparciu o prawo kanoniczne, prawo polskie i wyroki polskich sądów.

Refine search results

3 Kościół i Prawo

1 Ius Matrimoniale

1 Roczniki Nauk Prawnych

2 Witkowski W.

1 Greszata-Telusiewicz M.

1 Rycek M.

1 Sztychmiler R.

1 2022

1 2016

1 2014

1 2013

1 2001

Kogo sędzia może wezwać w procesie kanonicznym?

Zawiązanie sporu w procesie kanonicznym

Kryteria oceny dowodów w procesach o nieważność małżeństwa

Prawno-procesowe ograniczenia w gromadzeniu dowodów w sprawach o nieważność małżeństwa

Czy treść pozwu rozpoczynającego kanoniczny proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa może naruszać dobra osobiste z kodeksu cywilnego?