Search results

1

Doświadczenie lektury wobec praktyk codzienności (od afirmacji do kontestacji)

100%

Skurtys J., Uniwersytet Wrocławski I. F. P., Jakub Skurtys – doktorant w Zakładzie Historii Literatury Polskiej po roku 1918 w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Zaintere- sowania naukowe: poezja XX wieku i polska poezja najnowsza k. a., j.skurtys@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 03

EN

The author considers the idea of a reader, which he borrows from the sociological theory of everyday by Michel de Certeau. He dissociates himself from the majori- ty of structuralist and communication approaches, considering them to be too op- pressive, using the "reader" dominated by textocentric vision of work. Aside from a specific reader or a readership, the author presents the "regular reader" from the writings of the French sociologist as an empty and utopian figure, but thanks to his/ her indeterminate nature and anarchic freedom capable of eluding classic sociologi- cal and literary depictions. Then, hejuxtaposes such figure with the idea of biopoli- tical (immaterial) labour by M. Hardt and A. Negri, presenting reading practice as an important part of social activities of an emancipatory character.

PL

Autor przygląda się idei czytelnika, którą zapożycza z socjologicznej teorii codzienności Michela de Certeau. Dystansuje się od większości ujęć strukturalistycznych i komunikacyjnych, uznając je za nazbyt opresyjne, posługujące się "czytelnikiem" zdominowanym przez tekstocentryczną wizję dzieła. Abstrahując od konkretnego czytelnika lub grupy czytelniczej, autor prezentuje "zwykłego czytelnika" z pism francuskiego socjologa jako figurę pustą i utopijną, ale właśnie dzięki swojej niedookreśloności i anarchicznej swobodzie zdolną wymykać się klasycznym ujęciom socjologicznym i literackim. Następnie zestawia tę figurę z ideą pracy biopolitycznej (niematerialnej) M. Hardta i A. Negriego, przedstawiając praktykę czytelniczą jako ważną część działań społecznych o charakterze emancypacyjnym.

2

Niecodzienna codzienność. Galicja i życie codzienne jej mieszkańców w badaniach historycznych po 2010 roku

100%

Kozak S.

Galicja. Studia i materiały

|

2018

|

issue 4: "Codzienność w Galicji"

9-22

PL

Artykuł przedstawia zagadnienia dotyczące definiowania zakresu życia codziennego jako przedmiotu badań oraz jego realizacji w odniesieniu do Galicji. Obok przeglądu głównych współczesnych stanowisk historiograficznych autor prezentuje najważniejsze publikacje, jakie ukazały się po 2010 r. i dotyczyły różnych wymiarów codzienności galicyjskiej. Dorobek ten nie jest niestety obszerny, czego przyczyny tkwią zarówno w zróżnicowanym pojmowaniu codzienności, jak i innych trudnościach metodologicznych. Problemy te w powiązaniu ze złożoną bazą źródłową sprawiają, że życie codzienne w Galicji jako temat badawczy traci na popularności i jest wyprzedzany przez inne nurty historiograficzne.

EN

The article presents issues related to the definition of the scope of everyday life as a subject of research and its implementation in reference to Galicia. Apart from the overview of the main contemporary historiographic standpoints, the author presents the most important publications (published after 2010) concerning various dimensions of everyday Galicia. Unfortunately, the spectrum of the publications is not very wide as the concept of everyday ordinariness can be perceived in different ways, which involves methodological difficulties. These issues along with the complexity of references result in the loss of popularity of everyday ordinariness in Galicia as a research subject and is superseded by other historiographic currents.

3

Społeczność żydowska dębickiego sztetla na przełomie XIX i XX wieku

88%

Więch A. S.

Galicja. Studia i materiały

|

2018

|

issue 4: "Codzienność w Galicji"

143-157

PL

Dębica na przełomie XIX i XX w. była przykładem typowego galicyjskiego miasteczka, które w większości zamieszkiwała ludność żydowska. Niestety, z racji niedostatecznie zachowanego materiału źródłowego nie można w pełni zaprezentować losów gminy żydowskiej w Dębicy. Możliwa jest jedynie szczątkowa rekonstrukcja, której podjął się autor w niniejszym tekście. Podstawę źródłową stanowią materiały zgromadzone w Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Bibliotece Czartoryskich w Krakowie, a także materiał wspomnieniowy, przede wszystkim zaś relacje zawarte w dębickiej księdze pamięci. Problematyka artykułu koncentruje się na przedstawieniu życia codziennego mieszkańców dębickiego sztetla, charakterystyce relacji pomiędzy żydowskimi i polskimi mieszkańcami, a także udziale Żydów w zarządzaniu miastem oraz prezentuje strukturę zawodową osób wyznania mojżeszowego.

EN

At the turn of the 19th and 20th century Dębica was an example of a typical Galician town mostly inhabited by the Jewish population. Unfortunately, since the source materials were insufficiently preserved, it is impossible to fully present the history of the Jewish municipality in Dębica. Only rudimentary reconstruction could have been performed by the author in the present article based on the source materials collected by the National Archive in Cracow and the Prince Czartoryski Library in Cracow as well as on the accounts found in the Dębica memory book. The article focuses on presenting the everyday life of the inhabitants of the Dębica shtetl, description of the relations between the Jewish and Polish populations as well as the participation of Jews in city management and the occupational structure of people of the Jewish faith.

4

Społeczeństwo ryzyka i zdrowotne implikacje pierwszej fali epidemii COVID-19 w Polsce – wyzwania dla socjologii i promocji zdrowia

88%

Dudkowski-Sadowska A.

Władza sądzenia

|

2021

|

issue 21

65-76

PL

2020 rok upłynął pod znakiem pandemii COVID-19. Nadzwyczajna sytuacja epidemiczna spowodowała szereg zmian i konsekwencji w życiu społecznym, wpływając na codzienność Polaków, dlatego w artykule podejmę próbę scharakteryzowania polskiej codzienności epidemicznej w społeczeństwie (globalnego) ryzyka w ujęciu Ulricha Becka (2004, 2012). Przedstawię niejednoznaczne implikacje dla zdrowia jednostek i zbiorowości, antycypowane w oparciu o wyniki społecznych badań nad codziennością przeprowadzonych podczas lub w odniesieniu do tzw. pierwszej fali epidemii koronawirusa w Polsce. Uwzględniając zjawisko nierówności w zdrowiu, w dalszej części pracy zastanowię się nad wyzwaniami stojącymi przed promocją zdrowia „w czasach zarazy” oraz możliwościami odzyskania utraconego bezpieczeństwa.

5

Codzienność i polityka. Społeczny wymiar nowej duchowości w polskiej sztuce współczesnej

88%

Chodań P.

Sztuka i Dokumentacja

|

2017

|

issue 16

81-89

EN

Current interest in religion, religiosity and spirituality may be viewed as belonging to a post-secular turn, representatives of which are related to critical, social and philosophical, leftist theory. Literary studies of the Bible, traditional religious iconography and contemporary art have become sources of extra-ecclesiastical, feminist and queer theology. Post-humanist thought is an equally significant theoretical context or the so-called ‘new spirituality’ in Polish contemporary art as post-secularism. In her essential study, Bio-transfigurations. Art and Aesthetics of Posthumanism, Monika Bakke argues that it is impossible to speak today about a single posthumanism, however, for Rosi Braidotty, the leading spokesperson for posthumanism, post-secularism seems to be a notable point of reference. It is also note-worthy that numerous tenets of Braidotti’s posthumanism seem to correspond with extant conceptualisations of posthumanism in academic discourse: the struggle for emancipation of subjects (new spirituality speaks of transgression and transcending individual limitations); immanentism (sacrum accessible in earthly life); deconstruction of oppositions and a tendency towards holism, or even monism (in posthumanism, Spinoza-inspired new/vitalist materialism of Braidotti); emphasis on the affective dimension of cognitive processes (including, in social sciences); importance of experience; and connecting a critical with an affirmative approach. The work by Ola Kozioł, Honorata Martin and Magdalena Starska provides examples of individualised spirituality, focused on everyday life, with an interest in interpersonal and inter-species relationships. The political in these artforms is expressed in an examination of risks and direct formulation of postulates for social change (Kozioł), but its primary expression is a commitment to everyday life, opening an individual to a search for meanings beyond themselves, in group activities, in a dialogue with others, with nature and in inter-species relationships (Kozioł, Starska, Martin). A postuhmanist perspective points at new forms of spirituality, manifested in a very different realm than the religion of the future, proclaimed by the pioneer of sociology, Emil Durkheim, or ‘the cult of the individual’. It presupposes a communality and a relational construction of meanings; it has feminist aspects and sometimes reiterates counter-cultural postulates, resembling those put forward by the 1960s counter-culture.

6

Codzienność dziecka parentyfikowanego – rekonstrukcje narracyjne

75%

Chojnacka B.

Przegląd Pedagogiczny

|

2021

|

issue 1

277-297

PL

Parentyfikacja to zjawisko występujące w życiu rodzinnym, polegające na funkcjonalnym i/lub emocjonalnym odwróceniu ról między dzieckiem a rodzicem/rodzicami. W realizowanych przez autorkę badaniach, osadzonych w paradygmacie interpretatywnym, parentyfikacja staje się głównym przedmiotem zainteresowania. Doświadczenie odwrócenia ról rodzinnych jawi się jako zjawisko stanowiące element biografii, w różny sposób ją kształtując. W artykule podjęta została próba przedstawienia narracyjnych rekonstrukcji codzienności dziecka parentyfikowanego w rodzinie. Analiza wywiadów (auto)biograficznych pozwoliła na odtworzenie zadań i ról przez nie realizowanych.

7

Perseweracja motywów w poezji Jerzego Ficowskiego

75%

Świerczewska B.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2016

|

vol. 16

250-262

PL

Perseveration of motifs in Jerzy Ficowski’s poetry Reading Ficowski’s poems requires researchers of his work to be erudites, thanks to which it is easier for them to move smoothly through the meanders of tradition and culture but also of everyday life presented in Ficowski’s image of the world. The image itself consists of the recurring (in every poetry volume) motifs and depictions. While reading Ficowski’s poems it is difficult not to notice this repetitiveness – sometimes exact and detailed, sometimes modified. An attempt to systematize a phenomenon such as perseveration of motifs in Ficowski’s poems led me to identifying the following thematic areas: memory and attitude towards the past, glorification of everyday life and elements belonging to it, proverbs and sayings as elements of folklore occurring in this poetry. In this article, through the analysis of Ficowski’s poems a phenomenon of perseveration of motifs used by a poet to create his own image of the world was shown. Key words: perseveration; past; memory; everyday life; proverbs; myth; folklore;

8

Słowo wstępne

75%

Arciszewska-Tomczak K., Pavlenko S.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

vol. 170

|

issue 2

RU

Предисловие к циклу статьей, посвященных теме повседневности в современной русской литературе.

EN

The Intoduction to the series of articles about the theme of daily life in contemporary Russian literatury.

PL

Słowo wstępne do cyklu artykułów, poświęconych tematowi codzinności w najnowszej literaturze rosyjskiej.

9

O potrzebie nowych badań. Niemiecka okupacja Polski w czasie II wojny światowej w historiografii i pamięci funkcjonalnej

75%

Trąba R.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2014

|

vol. 44

10

Codzienność osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym (na przykładzie przypadku Bartosza)

75%

Czyż E.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2017

|

issue 4(25)

106-116

PL

Mózgowe porażenie dziecięce wielu osobom kojarzy się przede wszystkim z niepełnosprawnością, a zatem z odmiennością, innym życiem, innymi potrzebami. Jednak pomimo powszechnie panujących stereotypów osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym często funkcjonują w swojej rzeczywistości, niczym nie odbiegając od osób pełnosprawnych. Tak samo czują, myślą, pragną miłości, uczucia, zrozumienia, a przede wszystkim akceptacji ze strony społeczeństwa. Często ludzie nie mają świadomości, jak niewiele można zrobić dla takiej osoby, aby czuła się szczęśliwa i potrzebna. Opracowanie stanowi opis życia codziennego osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym, ukazując tym samym problemy spowodowane zarówno stanem psychofizycznym, jak i kontaktami społecznymi.

EN

Cerebral palsy is associated by many people primarily with disability and therefore with differences, other life, other needs. However, despite the prevailing stereotypes about people with cerebral palsy, they often function in their realities without departing from non-disabled people. Likewise, they feel, think and want love, affection and understanding, but above all, they want acceptance by society. Often, people are not aware how much can be done for so little to make such person feel happy and needed. The study is a description of the everyday life of a person with cerebral palsy, thus showing problems caused by both, the psychophysical state and social contacts.

11

Bezsensowność codzienności. Tradycja postromantyzmu w poezji typu „slices of life stories”

75%

Krawczyk J.

Prace Literaturoznawcze

|

2015

|

issue 3

239-249

EN

This article is an attempt to interpret volume of poetry Białe krzesła of Krystyna Dąbrowska. The focus of the author is a category of ordinary life and aspiration to the epiphany of truth. Recovery of beauty, goodness and truth in what trivial and commonplace done through specific paradox. Namely, the more trivial appears as a gateway or a transitional stage, the more it becomes the way to spiritual values. Beauty, goodness and truth no longer have their explicit and authentic representation in the present. What we can do, is, negatively, evaluate our distance from the prototype classicism of harmonie, or positive, recover naivety see and hear the primordial harmony in the secondary, mediated manner by the hermeneutical interpretation.

12

Мarynarka od Burberry czy kurtka puchowa? Ubranie a ewolucja bohatera powieści Andrieja Giełasimowa Холод

63%

Kalita L. G.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

vol. 170

|

issue 2

RU

Данная статья посвящена выявлению значения одежды в контексте изменений главного героя – современного артиста. В своем произведении Геласимов изображает человека, потерявшего жизненные ориентиры, и помещает его в экстремальные условия, заставляя заново пересмотреть свою жизнь. Значимой составляющей трансформации героя является внешнее преображение: он постепенно теряет черты человека Запада и приобретает облик россиянина, который ничем не отличается от окружающих людей. Эта перемена свидетельствует о том, что герой созревает к подвигу, который в финале романа совершает.

EN

Gelasimov – a representative of contemporary Russian prose – chose for the hero of his novel Cold an artist lost in the world of media expectations. Confronted with extreme weather conditions, the hero tries to cope with his own past, which is portrayed through changes in his looks. The text analyses the stages of this transformation, stressing that modifications in the attire – from the western kind, unsuitable for the climatic conditions, to the one typical for local Russian culture – reflect the process of the hero’s maturation and self-acceptance.

PL

Tekst podejmuje problematykę znaczenia motywu odzieży w transformacji głownego bohatera utworu A. Giełasimowa pt. Холод. Nosicielem idei utworu jest artysta - rezyser teatralny i filmowy, zagubiony we współczesnym świecie, którego los stawia w sytuacji granicznej każąc mu przemyślec dotychczasowe wybory życiowe. Elelemntem znaczącycm procesu transformacji bohatera staje się przeobrazenie zewnętrzne - Filippow stopniowo traci wygląd i cechy człowieka Zachodu, by ostatecznie zaadaptować się całkowicie do sposobu ubierania się Rosjan - mieszkańców przestrzeni, w której toczy się akcja utworu. Przemina ta jest sygnałem dojrzewania bohatera do humanitarnego czynu, który dokonuje się w finale powieści.

13

Codzienność przyszłości, czyli pytanie o życie wieczne

63%

ZYWERT A. M.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

vol. 170

|

issue 2

RU

В статье анализируется проблема бессмертия в контексте явления повседневности. В качестве примеров приводятся прежде всего произведения современных русских писателей-фантастов и авторов, которые используют в своем творчестве фантастические мотивы: Владимира Сорокина (День опричника, Сахарный Кремль, Манарага), Виктора Пелевина (Шлем ужаса, Любовь к трём цукербринам), Анны Старобинец (Живущий), Бориса Акунина-Григория Чхартишвили (Хэппи-энд), Дмитрия Глуховского (Будущее), а также фильм Александра Зельдовича (сценарий в соавторстве с Вл. Сорокиным) Мишень. Независимо от принятой концепции, все авторы указывают, что бессмертие – это по многим причинам проклятие человечества. Вместо попыток стать Богом, люди должны сосредоточиться на том, чтобы не потеряться в уже существующей реальности.

EN

The paper aims at analyzing the question of immortality in the context of everyday life. The exemplary works include the ones written by contemporary Russian fantasy and science fiction authors, who deploy the relevant motifs: Vladimir Sorokin (Day of the Oprichnik, Kremlin Made of Sugar, Manaraga), Viktor Pelevin (The Helmet of Horror, Love for three Zuckerbrins), Anna Starobinets (The Living), Boris Akunin-Grigori Chkhartishvili (Happy end), Dmitry Glukhovsky (The Future) and the film of Alexander Zeldovich (and V. Sorokin as the scriptwriter) entitled Target. Regardless of the applied convention the authors indicate that immortality is a curse for humankind for many reasons. Instead of trying to become God human beings should focus on retaining the already existing reality.

PL

W artykule analizowany jest problem nieśmiertelności w kontekście codzienności. W charakterze przykładów przytaczane są przede wszystkim utwory współczesnych rosyjskich pisarzy fantastów i autorów, którzy wykorzystują w swojej twórczości motywy fantastyczne: Władimira Sorokina (Dzień oprycznika, Cukrowy Kreml, Manaraga), Wiktora pielewina (Hełm grozy, Miłosć do trzech Zuckerbrinów), Anny Starobiniec (Żyjący), Borysa Akunina-Grigorija Czchartiszwili (Happy end), Dmitrija Głuchowskiego (FUTU.RE) oraz film Aleksandra Zeldowicza (scenariusz we współautorstwie z Władimirem Sorokinem) Tarcza. Niezależnie od przyjetej konwencji, wszyscy autorzy wskazują, że nieśmiertelność - to pod wieloma wzglęgami przekleństwo ludzkości. Zamiast prób dorównania Bogu, ludzie powinni skupić się na tym, by nie pogubić sie w świecie już istniejącym.

14

Poszukiwanie szczęścia w codzienności w twórczości Jewgienija Griszkowca

63%

Baum J. Z.

Przegląd Rusycystyczny

|

2020

|

vol. 170

|

issue 2

RU

Настоящая статья сосредоточивается на тематике ежедневной жизни, которой Евгений Гришковец эпатирует во всем своем творчестве, в том числе в романах Реки, Асфальт и монодрамах Одновременно и Как я съел собаку.

EN

The article concentrates on the images of daily, which are widely used in the novels and monodramas by Evgeny Grishkovets. This problem has not yet been sufficiently considered. The paper considers Grishkovets’s works such as The Rivers, Asphalt, At the same time and How I Ate a Dog.

PL

Artykuł skupia się na obrazach codzienności w twórczości Jewgienija Griszkowca. Ten temat nie był dotąd w sposób wyczerpujący poruszony. W tekście pojawiają się nawiązania do utworów prozatorskich oraz monodramów pisarza, w tym powieści Rzeki, Asfalt i monodramów Jednocześnie i Jak zjadłem psa.

15

Widzialność w zawieszeniu. Wystawa dla wizualnie uprzywilejowanych – analiza Niewidzialnej Wystawy

63%

Bogunia-Borowska M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

181-194

EN

The contemporary model of culture is founded on two principal shifts: the pictorial one and that towards everyday life. The former has brought the development of visual culture and visual sociology in science, while the latter an interest in the life of regular people and the return to sociology of everyday life. The model of culture based on the visual and the visible apotheosises sight as a dominant sense in the building of social interactions. It naturally privileges those who can freely participate in cultural life. However, it excludes and, to a certain extent, limits the activities and the cultural participation of people with visual impairments. The aim of this article is to present the case of the Invisible Exhibition where people with regular vision are included in multisensory culture based on the tactile, auditory, and olfactory perception. The exhibition allows the privileged participants of visual culture to learn about multisensory culture built on other cognitive foundations. The Invisible Exhibition also allows people with visual impairments to join the dominant model of culture by expanding beyond their own boundaries and actions based on other principles. The case of the Invisible Exhibition is analysed with regards to the concept of history and counter-history, i.e. the narratives of the privileged and underprivileged in the cultural system by Ewa Domańska, as well as own research conducted as part of social work courses at the Institute of Sociology of the Jagiellonian University in Kraków.

16

Codzienność Jako Atrakcja Turystyczna W Doświadczeniu Turystów Niszowych Do Byłego Zsrr

63%

Horolets A.

Kultura i Społeczeństwo

|

2012

|

vol. 56

|

issue 3

113-130

EN

Niche tourists to the countries of the former Soviet Union treat the daily life of the local inhabitants as a tourist attraction. The article attempts to interpret this interest through the lens of sociological and anthropological theories of alternative tourism. Perceiving daily life as a tourist attraction is, on the one hand, an outcome of the formation process of Poland’s new middle class. This group adheres to post-material values, but also desires to be different from the masses. In this sense Polish niche tourists to the countries of the former Soviet Union are similar to other western alternative tourists. However, their interest in the daily life of the local inhabitants of these countries contains the experience of ‘hot’ authenticity produced by, among other things, the mode of travel and also by historical memory, which the tourists and the locals partially share.

17

„Słyszałam jak pisało pióro po papierze”. Wspomnienia z domu Henryka Sienkiewicza

63%

Kuniczuk-Trzcinowicz A.

Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego

|

2017

|

vol. 3

301-310

EN

In the article there were used fragments of housekeeper’s and maid’s memories employed by Henryk Sienkiewicz. The story – preserved in the archives of Polish Radio – shows daily routine of a Polish writer. So we get to know the author of Quo Vadis through the memories of people who had direct and often long-term contact with him. It extends the context for exploring the notions and interpretation of the Sienkiewicz’s works. The article also uses the writer’s correspondence and other written sources, broadening the circumstances of knowledge about Sienkiewicz – as an individual and public figure.

PL

W artykule wykorzystano fragmenty wspomnień ochmistrzyni i służącej zatrudnianych przez Henryka Sienkiewicza. Relacja – zachowana w archiwach Polskiego Radia – pokazuje codzienną egzystencję polskiego pisarza. Poznajemy więc autora Quo vadis dzięki wspomnieniom osób, które miały z nim bezpośredni, często wieloletni kontakt. Poszerza to kontekst do poznawania jego poglądów i interpretacji twórczości. W artykule wykorzystano także korespondencję pisarza i inne źródła pisane, poszerzające wiedzę o Sienkiewiczu – osobie publicznej i prywatnej.

18

Świat jako fenomen. Kategoria codzienności w perspektywie fenomenologii Edmunda Husserla

63%

Ryk A., Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie, Andrzej Ryk – doktor habilitowany p. U. P. i. K. E. N. w. K., Andrzej Ryk – doctor habilitatus p. o. t. P. U. o. C.

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

|

2016

|

vol. 2

|

issue 1

PL

Artykuł przedstawia próbę rekonstrukcji kategorii codzienności w perspektywie fenomenologii Edmunda Husserla. Prowadzone badania wskazały na możliwość wykorzystania podstawowych idei fenomenologii Husserla do tworzenia teoretycznych rusztowań dla omawianej kategorii. Podstawowe motywy, wokół których prowadzone są analizy, to: świat otaczający, świat życia codziennego, doświadczenie, przeżycie, horyzont.

EN

The article presents an attempt to reconstruct the category of everyday reality in the perspective of phenomenology of Edmund Husserl. The research indicated the possibility of using the basic ideas of Husserl’s phenomenology to create a theoretical scaffolding for the discussed category. The main themes around which the analysis revolved include the following items: the surrounding world, the world of everyday life, experience, horizon.

19

Codzienność jako materia działalności animatora kultury

63%

Kluzowicz J.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2016

|

vol. 17

213-228

PL

Artykuł porusza kwestię codzienności jako potencjalnej materii pracy dla animatora kultury. Jego celem jest zwrócenie uwagi na doniosłą rolę, jaką codzienność może stanowić w pracy animacyjnej. Za punkt widzenia w niniejszych rozważaniach autorka przyjmuje animację kultury w perspektywie antropologicznej, która nastawiona jest przede wszystkim na pozytywną identyfikację uczestników animacyjnych działań z własnym sposobem życia. Artykuł będący teoretycznym rozwinięciem spostrzeżeń autorki, opartych na wieloletnich badaniach pracy animacyjnej, przekonuje do rozpoznania codzienności jako istotnej wartości w życiu i uczynienia z niej materii samorozwoju dorosłego człowieka oraz poprawy relacji z innymi członkami społeczeństwa.

EN

The articles brings up a question about everyday life as a potential matter of work for cultural animator. Its purpose is to take note of the significant role that everyday life may play in the work related to animation. As a standpoint in present reflections, the author takes on cultural animation in an anthropological perspective, the latter being oriented above all to positive identification of the participants of animation activities with her own lifestyle. The article with its theoretical unfolding of the author’s perceptions based on many years of cultural animation research, convinces us to recognize everyday life as a vital value in life and to make everyday life a matter of self-development of an adult as well as betterment of the relation with other members of the society.

20

Codzienne sprawy w kręgu dworu Marii z Kątskich Potockiej (zm. 1768). Zarys problemu na podstawie korespondencji kierowanej do starościny lwowskiej w latach 1765-1766

63%

Kicińska U.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2022

|

vol. 29

|

issue 2

162-177

EN

Maria Potocka née Kątska (1722-1768), starostess of Lviv, is an extraordinary figure. She is considered a precursor of the Polish Enlightenment, a bibliophile, and an art patroness. She inherited a huge fortune of the Kątski, Denhoff, and Szczuka families, which became the foundation of the Potocki family’s later economic power. Together with her husband, Eustachy Potocki (1720-1768), she was engaged in large-scale business and patronage activities. Still, little is known about daily life at the Potocki manor. Therefore, the article focuses on presenting her activities, especially in the areas of managing her extensive estates, raising and educating her children, and charitable activities. These factors created her everyday life.

PL

Maria z Kątskich Potocka (1722-1768), starościna lwowska, to postać nietuzinkowa. Uznawana jest za prekursorkę polskiego oświecenia, bibliofilkę oraz mecenaskę sztuki. Dziedziczka ogromnej fortuny po Kątskich, Denhoffach i Szczukach, która stała się podstawą późniejszej potęgi ekonomicznej rodu Potockich. Była żoną Eustachego Potockiego (1720-1768), wraz z którym prowadziła rozległą działalność gospodarczą i patronacką. Wciąż jednak niewiele wiadomo na temat życia codziennego na dworze Potockiej. Stąd w artykule uwaga skupiona została na zaprezentowaniu jej aktywności, głównie w sferze zarządu nad rozległymi dobrami, wychowania i wykształcenia dzieci, czy też działalności fundatorskiej. Czynniki te kreowały jej codzienność.

Refine search results

Doświadczenie lektury wobec praktyk codzienności (od afirmacji do kontestacji)

Niecodzienna codzienność. Galicja i życie codzienne jej mieszkańców w badaniach historycznych po 2010 roku

Społeczność żydowska dębickiego sztetla na przełomie XIX i XX wieku

Społeczeństwo ryzyka i zdrowotne implikacje pierwszej fali epidemii COVID-19 w Polsce – wyzwania dla socjologii i promocji zdrowia

Codzienność i polityka. Społeczny wymiar nowej duchowości w polskiej sztuce współczesnej

Codzienność dziecka parentyfikowanego – rekonstrukcje narracyjne

Perseweracja motywów w poezji Jerzego Ficowskiego

Słowo wstępne

O potrzebie nowych badań. Niemiecka okupacja Polski w czasie II wojny światowej w historiografii i pamięci funkcjonalnej

Codzienność osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym (na przykładzie przypadku Bartosza)

Bezsensowność codzienności. Tradycja postromantyzmu w poezji typu „slices of life stories”

Мarynarka od Burberry czy kurtka puchowa? Ubranie a ewolucja bohatera powieści Andrieja Giełasimowa Холод

Codzienność przyszłości, czyli pytanie o życie wieczne

Poszukiwanie szczęścia w codzienności w twórczości Jewgienija Griszkowca

Widzialność w zawieszeniu. Wystawa dla wizualnie uprzywilejowanych – analiza Niewidzialnej Wystawy

Codzienność Jako Atrakcja Turystyczna W Doświadczeniu Turystów Niszowych Do Byłego Zsrr

„Słyszałam jak pisało pióro po papierze”. Wspomnienia z domu Henryka Sienkiewicza

Świat jako fenomen. Kategoria codzienności w perspektywie fenomenologii Edmunda Husserla

Codzienność jako materia działalności animatora kultury

Codzienne sprawy w kręgu dworu Marii z Kątskich Potockiej (zm. 1768). Zarys problemu na podstawie korespondencji kierowanej do starościny lwowskiej w latach 1765-1766