Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: common life

Sort By:

Limit search:

Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)

100%

Bider M. P.

Teologiczne Studia Siedleckie

2014

issue XI/11

131-151

The so-called exclaustration ad nutum Sanctae Sedis, in the Latin Church, gradually developed from the temporary secularization, i.e. in some serious instances a period of ex-claustration was granted to a religious. Such a practice came to life around the XIX century. In fact, the Apostolic See began the practice of imposing exclaustration in the early 50’s of the previous century. The imposition of exclaustration on a perpetually professed was exer-cised by way of an indult requiring of him living temporarily out of community. The above procedure was part of a protective measure of the vita communis, and it often was a result of circumstances independent of the religious, such as establishing a new religious institute or as a result of the challenges and difficulties faced by the Western civilization, which had a significant impact on religious life in the 60’s of the previous century. The exclaustration ad nutum Sanctae Sedis was imposed in cases, in which there was a need for a perpetually pro-fessed to be formally expelled; due to the formal or material impediment, however, such a procedure could not be executed. The new Code of Canon Law of 1983 adopted such proce-dures and they were finally included in the Code.

Zasady społeczne w życiu wspólnym. Refleksje na podstawie dokumentu Młode wino, nowe bukłaki

100%

Łużyński W.

Studia Gdańskie

2020

vol. 46

257-272

The common good, solidarity and subsidiarity are social principles of natural law. They thus apply to every form of social life. Common life of religious sisters and brothers should also be shaped in their spirit. The realization of the charism of the Congregation, appropriate formation for religious life, adherence to the rules of common life and the evangelical manner of exercising authority are important elements of the common good. Solidarity in the life of the community manifests itself in the mutual responsibility of persons and communities for each other, the assistance to vulnerable individuals and communities in need, and through a commitment to the community. Subsidiarity in its negative aspect calls for respect to the autonomy and subjectivity of individuals and communities. However, the positive aspect presupposes complementary support provided by superiors and the entire religious family to persons and communities found in difficult situations.

Dobro wspólne, solidarność i pomocniczość są społecznymi zasadami prawa naturalnego. Dotyczą więc każdej formy życia społecznego. W ich duchu należy kształtować również życie wspólne sióstr i braci zakonnych. Ważnymi elementami dobra wspólnego jest realizacja charyzmatu zgromadzenia, odpowiednia formacja do życia zakonnego, zachowanie reguł wspólnego życia i ewangeliczny styl sprawowania władzy. Solidarność w życiu wspólnoty przejawia się we wzajemnej odpowiedzialności za siebie osób i wspólnot, pomocy słabszym i będącym w potrzebie osobom i wspólnotom, a także zaangażowanie na rzecz wspólnoty. Pomocniczość w jej aspekcie negatywnym postuluje szacunek dla autonomii i podmiotowości osób i wspólnot. Natomiast aspekt pozytywny zakłada uzupełniającą pomoc świadczoną przez przełożonych i całą rodzinę zakonną osobom i wspólnotom znajdującym się w trudnej sytuacji.

Refine search results

1 Studia Gdańskie

1 Teologiczne Studia Siedleckie

1 Bider M. P.

1 Łużyński W.

1 2020

1 2014

Search results

Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)

Zasady społeczne w życiu wspólnym. Refleksje na podstawie dokumentu Młode wino, nowe bukłaki