Search results

1

On Prosecutor’s Offences in Roman Criminal Trial

100%

Loska E.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 80

215-222

EN

The subject of the article is to present a crime of collusion (praevaricatio) in Roman criminal law. It is one of the forms of obstruction of the criminal process by the prosecutor. The main scope was to show this crime in the juridical sources, preserved in the Justinian’s Digest.

2

Efficiency of criminal proceedings and their cost

100%

Orfin A.

Adam Mickiewicz University Law Review

|

2022

|

vol. 14

297-320

EN

To sum up, it should be stated that the concept of efficiency should be understood as a quick, effective and rational operation of the participants in the proceedings, taking into account the principles of efficiency and savings of financial resources. The length of proceedings is one of the most acute problems not only of criminal law, but also of the administration of justice in general. The first and foremost reason for such a classification is that the excessive length of proceedings prevents a fair hearing, since it does not respect the constitutional right to have a case heard without undue delay. Secondly, long proceedings generate high costs, an issue particularly important when these costs are borne by the State Treasury and thus not by the convict whose culpable behavior has caused them to arise.The issues of efficiency of criminal proceedings and their costs are inextricably linked. Furthermore, it establishes that the efficiency of criminal proceedings determines the level of generated costs. The research shows that the quality of the proceeded cases depends on the financial outlays and that the costs indicated by the procedural authorities do not correspond with those actually incurred. In conclusion, it should be pointed out that financial aspects fall within the scope of the regulatory impact assessment and constitute a priority when implementing new legal provisions, in direct relation to the economic analysis of law and the efficiency and costs of ongoing proceedings.

3

Prawda w procesie karnym

88%

Izydorczyk J., Uniwersytet Łódzki W. P. i. A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2014

|

vol. 73

EN

The article Truth in criminal trial points out great importance of facts in every criminal procedure. The author presents a new look at some legal regulations in Poland. For example he strongly criticizes laws (and practice!) which forbid disclosure of a criminal’s personal data. It is just unfair towards decent citizens because they might be future victims of such criminals. By the way: veritatem sequi est tueri iustitiam.

4

Kilka uwag na temat zeznań niewolników w procesie karnym

75%

Loska E.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2017

|

vol. 60

|

issue 3

449-464

EN

In ancient Rome there was a rule that in the course of the trial the slave confession could not be used to the detriment of their owners. There have been exceptions to this rule since the time of the Republic, in the case of incest crime and conspiracy. A different approach to the use of the testimony of slaves was visible during the Principate. Laws, such as lex Iulia de adulteriis coërcendis, or imperial rescripts, provided for a number of possibilities to circumvent the republican ban, without actually breaking it, or abolishing it. Only in the case of crimen laese maiestatis it was explicitly allowed to torture the slaves in caput domini. During Dominate accepting the charges submitted by the slave against the owner was forbidden, excepting maiestas only. Accusing slave was punished with death.

PL

W starożytnym Rzymie obowiązywała zasada, wedle której podczas procesu nie można było wykorzystywać zeznań niewolników na szkodę ich właściciela. Od tej zasady już od czasów republiki przewidziane były wyjątki, w przypadku przestępstw kazirodztwa oraz spisku. Odmienne podejście do wykorzystywania zeznań niewolników widoczne było w okresie pryncypatu. Ustawy, takie jak lex Iulia de adulteriis coërcendis, czy reskrypty cesarskie przewidywały szereg możliwości obejścia republikańskiego zakazu, bez rzeczywistego jego złamania, ani też zniesienia. Jedynie w przypadku crimen laese maiestatis wyraźnie dopuszczono torturowanie niewolników in caput domini. W okresie dominatu wprowadzony został zakaz przyjmowania oskarżenia składanego przez niewolnika przeciw właścicielowi, wyjątkiem była wyłącznie maiestas. Oskarżający niewolnik był karany śmiercią.

5

Wartość zapisu z monitoringu wizyjnego jako materiału dowodowego w procesie karnym

75%

Socha R., Matuszek G.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2020

|

issue 2(35)

PL

Kamery monitoringu wizyjnego stanowią dzisiaj nieodłączny element otacząjącej nas rzeczywistości. Jedną z funkcji monitoringu wizyjnego jest funkcja dowodowa, która wskazuje na możliwość dokonania identyfikacji grupowej lub indywidualnej osób oraz przedmiotów materialnych w oparciu o materiał dowodowy, jaki stanowi obraz zarejestrowany przez monitoring wizyjny. Celem przeprowadzonych badań było zdiagnozowanie skali wykorzystania zapisu wizyjnego ze względu na jego funkcję dowodową oraz ustalenie jego znaczenia jako materiału dowodowego w procesie karnym. Kluczową rolę w procesie badawczym odegrała metoda analizy przypadków zastosowana do analizy postępowań karnych, w których były przeprowadzone ekspertyzy identyfikacyjne z wykorzystaniem materiału dowodowego w postaci zapisu wizyjnego. Jak wynika z przeprowadzonych badań, jeżeli jakość zabezpieczonego materiału dowodowego na to pozwala, to zapis wizyjny posiada dużą wartość dowodową, mogącą mieć decydujący wpływ na rozstrzygnięcia w toczących się procesach karnych. Wykonane ekspertyzy nie wpływają jedynie na wydanie wyroków skazujących, ale stanowią również podstawę uniewinnienia podejrzanego/oskarżonego

XX

Today, video surveillance cameras constitute an integral part of the reality that surrounds us. One of the functions of video surveillance is the probative function, which allows for group or individual identification of people and material objects based on evidence in the form of images recorded by video monitoring. The purpose of the research was to diagnose the scope of use of video recording due to its probative function and to determine its significance as evidence in a criminal trial. A key role in the research process was played by the method of case analysis, applied to the scrutiny of criminal proceedings, in which identification experiments were carried out with the use of evidence in the form of video recording. As results from the conducted tests, if the quality of the secured evidence is good enough, video recording has a high probative value, which may have a decisive impact on the decisions taken in pending criminal proceedings. The expert opinions not only affect criminal conviction, but also constitute the basis for acquitting a suspect/an accused person.

6

Inconvenient Witnesses: Testimonies of Slaves in a Criminal Trial During the Republic and the Principate

75%

Loska E.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

vol. 30

|

issue 1

EN

In ancient Rome, slaves performed many different tasks. The fact that they often enjoyed the trust of their owners and knew their secrets made them very desirable witnesses in a criminal trial. The aim of the article is to show examples of situations in which the testimony of slaves in a criminal trial could be dangerous for their owners. Slaves were subject to obligatory torture, so they could reveal some secrets against their will. However, there was a ban on the use of slaves’ testimonies against their owners. Roman law, still, knew a few exceptions to this, in matters justified by the interests of Rome. The article shows also the changes made during the Principate, when the statutory law regulating this issue appeared.

PL

W starożytnym Rzymie niewolnicy wykonywali wiele różnych zadań. Fakt, że cieszyli się nieraz zaufaniem swoich właścicieli i znali ich sekrety, czynił z nich bardzo pożądanych świadków w procesie karnym. Celem artykułu jest pokazanie przykładowych sytuacji, w których zeznania niewolników w procesie karnym mogły być niebezpieczne dla ich właścicieli. Niewolnicy obligatoryjnie poddawani byli torturom, mogli zatem zdradzić tajemnice wbrew swojej woli. Mimo że obowiązywał zakaz wykorzystywania zeznań niewolników przeciw ich właścicielom, to prawo rzymskie znało jednak od niego kilka wyjątków, w sprawach uzasadnionych interesem Rzymu. Pokazano także zmiany dokonane w okresie pryncypatu, kiedy pojawiło się prawo stanowione regulujące tę kwestię.

7

The Public Character of Criminal Proceedings in the Light of Legal Security as Provided for in Amended Art. 357 of the Code of Criminal Procedure of 10 June 2016

75%

Kwarciana K.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2017

|

vol. 27

|

issue 2 English Online Version

47-60

EN

This article discusses external openness of criminal proceedings in respect of legal security. The realization of such openness is done through the statutory permission to record and broadcast a hearing which is granted to representatives of the mass media. The article also attempts to assess amendments to article 357 of the Code of Criminal Procedure (2016) in terms its realization of the idea of legal security. The author gives a positive assessment of the direction of changes in the Polish law; however, she also tries to identify the legislation which could undermine legal certainty, and thereby negatively affect the possibility of realising the concept of legal security in the context of criminal law.

8

The Concept of Research on Economic Crime in the Context of the Research Task “Optimization of Evidence, Forensic and Operational Activities in Cases of Economic Crime From the Perspective of Law Enforcement Authorities”.

75%

Porwisz M.

Internal Security

|

2020

|

vol. 12(1)

45-53

EN

The aim of the publication is to outline the concept of research in the area of economic crime, which has been outlined on the basis of the undertaken research issues related to the implementation of the research task, entitled: “Optimization of evidence, forensic and operational activities in cases of economic crime from the perspective of law enforcement authorities”, which will allow to create an effective model for combating it. In the article, current research problems have been identified. The research project will include actions aimed at defining, designing and then determining the possibility of implementing practical tools to increase the effectiveness of law enforcement. An important research element, which is a basis for formulating specific conclusions and recommendations, will be to conduct a survey of opinions and expectations of practitioners concerning the possibilities of improving the detection process. The assumed research concept also involves diagnosing economic crimes (in terms of evidence, forensic and operational aspects). There are cases of evidence-intensive, multi-aspect cases in which the methods of action of the perpetrators constitute a challenge for law enforcement agencies in the legal or tactical aspect. Corresponding to the diagnosed research problems, several research levels have been proposed, such as causes, scale of economic crime, dynamics of crime, methods and mechanisms of committing crimes, and ways of counteracting them. As a result of in-depth research on the phenomenon of economic crime, proposals for specific solutions will be worked out, which may constitute a specific compendium of knowledge on the issues raised. The research concept covers a wide range of issues that correspond to the current challenges in combating this type of crime. A detailed description of the problems, and the research concept adopted allows us to conclude that the results of the research may be theoretically valuable and useful for science and practice. This publication constitutes a preliminarily research concept adopted within the framework of the research task INP-2/2018/P/MP funded by the Ministry of Science and Higher Education.

9

W sprawie realizacji zasady lojalności procesowej w stosunku do stron procesowych biorących udział w postępowaniu mediacyjnym w sprawach karnych uwagi na tle art. 23a § 1 I § 4 oraz art. 300 § 1- 2 I § 4 K.P.K.

75%

Sowiński P. K.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2022

|

vol. 32

|

issue 2

77-89

EN

The text concerns the obligation to instruct the parties to a criminal trial about their rights related to their participation in mediation. This obligation has its statutory source and is incumbent on procedural authorities such as the prosecutor and the court. Statutory provisions indicate not only the addressees of this instruction, but also the material scope of such instruction. The text notes that the ministerial model instructions to the victim and to the suspect were drawn up on the basis of Article 300 § 4 of the Code of Criminal Procedure, exceeding the limits of the statutory delegation. The text points out the imprecise content of the instructions under Article 23a(1) and (4) of the Code. Indeed, this provision refers to "the objectives and principles of mediation proceedings", although none of these elements has been specified in the law.

PL

W tekście poruszono kwestie dotyczące realizacji obowiązku pouczania stron procesu karnego o przysługujących im uprawnieniach związanych z ich udziałem w mediacji. Wskazano na źródła normatywne tego obowiązku, zakres tego obowiązku oraz organy odpowiedzialne za jego realizację. Podniesiono wątpliwości odnośnie do treści wzoru pouczenia pokrzywdzonego i podejrzanego opracowanego przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie artykułu 300 § 4 kodeksu postępowania karnego oraz niedookreśloności treści pouczenia dokonywanego na podstawie artykułu 23a § 1 i § 4 tego kodeksu w zakresie, w jakim dotyczy ono „celów i zasad postępowania mediacyjnego”.

10

Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego w procesie karnym

75%

Smarzewski M., Banach M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2022

|

vol. 32

|

issue 1

41-60

EN

Proving amount of injured person’s damage caused by committed crime is important issue both theoretically and practically. In doctrine can be observed divergent approaches as to who is responsible for proving in this respect. This article emphasizes role of injured person as a direct interest in obtaining compensation and highlights the importance of settling the matter of redressing damage in amount actually caused in criminal trial. Determination of amount of damage should become the subject of proving in course of fair criminal trial. Therefore, even if it is not necessary to determine extent of damage to judge perpetrator and prosecute him or her, criminal court is obliged to determine amount of damage, whether due to initiative of victim or ex officio, if there are grounds to order compensation and when it will not lead to excessive length and stratification of the evidentiary proceedings.

PL

Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego stanowi istotne zagadnienie zarówno z perspektywy teoretycznej, jak i praktycznej. W doktrynie można zaobserwować rozbieżne podejścia co do tego, na kim spoczywa obowiązek dowodzenia w tym zakresie. W artykule podkreślono rolę pokrzywdzonego jako osoby bezpośrednio zainteresowanej w uzyskaniu kompensaty i ukazano wagę rozstrzygnięcia w procesie karnym w przedmiocie naprawienia szkody w wysokości faktycznie wyrządzonej. Ustalenia dotyczące wysokości szkody powinny stawać się zasadniczo przedmiotem dowodzenia w toku rzetelnego procesu karnego. Nawet zatem, gdy do osądzenia sprawcy i pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej nie jest niezbędne określenie rozmiarów szkody, to w sytuacji istnienia przesłanek do orzeczenia jej naprawienia sąd karny ma obowiązek podjęcia ustaleń dotyczących jej wysokości czy to w związku z inicjatywą pokrzywdzonego, czy też z urzędu, przynajmniej w zakresie, w jakim procedowanie w tym przedmiocie nie doprowadzi do przewlekłości i nadmiernego rozwarstwienia postępowania dowodowego.

11

Sądy specjalne III Rzeszy jako „sądy doraźne frontu wewnętrznego” (1933–1945)

63%

Graczyk K.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2019

|

vol. 18

|

issue 2

165-201

PL

Artykuł poświęcono teoretycznej analizie zagadnienia sądów specjalnych utworzonych w III Rzeszy. Omówiono ich genezę, ustrój, właściwość miejscową i rzeczową oraz postępowanie przed tymi sądami. Przedstawiono zadania stawiane przed sądami specjalnymi przez nazistowskich prawników w okresie pokoju i wojny oraz związany z nimi kontekst historyczny. W publikacji wykorzystano metodę historyczną oraz formalno-dogmatyczną. Opracowanie zostało oparte przede wszystkim na literaturze proweniencji niemieckiej oraz aktach normatywnych.

EN

The article is devoted to the theoretical analysis of special courts created in the Third Reich. Their genesis, system, and local and material jurisdiction, as well as proceedings before these courts are discussed. The tasks put before special courts by Nazi lawyers during peace and war are discussed, as well as the historical context associated with them. The study uses historical, and formal-dogmatic methods. The study is based primarily on literature of German provenance and normative acts

12

Fakty oraz ich ocena jako przedmiot materialnoprawnych domniemań w procesie karnym

63%

Giezek J.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2018

|

vol. 114

77-94

EN

The fundamental problem of the article can be expressed in two sequentially asked questions, namely — firstly — whether the subject of substantive presumption may be not only facts, but also assessments formulated on their basis, and — secondly — whether in the case of limiting the essence of presumptions exclusively to facts, it would be possible to include (into the presumptions) these elements of the dogmatic structure of crime, the occurrence of which requires, first and foremost, a series of normative assessments based on normative criteria. It is diffi cult to imagine a situation in which a subject reconstructing reality would make the subject of presumption, and therefore only “guess” that he values its elements. It would have to mean that the court must use a presumption to assess whether the realization of the signs of a prohibited act was socially harmful, unlawful and culpable. A constitutional principle of the presumption of innocence, according to which the accused should be regarded as innocent until his guilt is proved and confi rmed by a valid sentence, does not authorize to conclude that the evidence emerging from successively collected evidence indicates innocence, but it only means that before the fi nal termination of the proceedings, there is no factual and legal basis for verifying the fault and bringing to criminal responsibility.

13

Wpływ ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego na szybkość i rzetelność procesu karnego. Studium przypadku

63%

Kluza J.

Studenckie Zeszyty Naukowe

|

2017

|

vol. 20

|

issue 32

EN

The article presents the impact of recent amendments to the Criminal Procedure Code on the basic principles of the criminal process. This is particularly true of the speed of the process and the fair process.

PL

Artykuł porusza problematykę związaną z dokonanymi w 2016 r. nowelizacjami Kodeksu postępowania karnego oraz ich wpływem na bieg procesu karnego. W sposób szczególny nowelizacje oddziałują na podstawowe zagadnienia związane ze sprawnością procesu oraz jego rzetelnością.

14

“Oath of Death” in Practice of Municipal Court of Krzemieniec in the 18th Century

63%

Mikołajczyk M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

Before Poland was partitioned, there had been different laws for each group of society. Gentry, townspeople and peasants had their own laws. In the gentry law (land law) there was a rule that the accused could not be sentenced to death if the private accuser with several other people did not swear that the accused deserves death penalty. The practice of such a swearing existed until 1768. Current researches indicated the lack of such a rule in a municipal law. However, in the city of Krzemieniec in Wołyń the practice was different. Local municipal court required the oath of a claimant in most criminal cases. It is possible to suppose that it was an example of imitating the land law by the municipal law. We do not know if it was an only example of such a practice or whether there were similar situations in other cities of eastern Republic of Poland. This problem requires further researches.

PL

W Polsce do czasów rozbiorów panowała stanowość prawa. Odrębnym prawem posługiwała się między innymi szlachta, mieszczanie, chłopi. W prawie szlacheckim (ziemskim) istniał zwyczaj, zgodnie z którym oskarżony nie mógł zostać skazany na karę śmierci, o ile wcześniej prywatny oskarżyciel wraz z kilkoma innymi osobami nie złożył przysięgi, iż podsądny na taką karę zasłużył. Składanie takiej przysięgi przetrwało aż do 1768 r. Dotychczasowe badania wskazywały na brak takiego zwyczaju w prawie miejskim. Okazuje się jednak, że w leżącym na Wołyniu Krzemieńcu w połowie XVIII w. tamtejszy sąd miejski w większości spraw karnych uzależniał skazanie oskarżonego na śmierć albo wykonanie skazującego na tę karę wyroku od przysięgi strony powodowej. Należy przypuszczać, że naśladowano w tym wypadku rozwiązania przyjęte w prawie ziemskim (szlacheckim). Nie wiadomo jednak, czy mamy do czynienia z wyjątkowym przypadkiem czy też podobnie postępowano w innych miastach na Kresach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Zagadnienie to wymaga dalszych badań.

15

PRAWO DO PRYWATNOŚCI JEDNOSTKI A PROCES KARNY

63%

SIOSTRZONEK-SERGIEL A.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2014

|

issue Nr 4(2)

7-29

PL

Poniższy artykuł dotyczy problemu pogwałcenia prawa do prywatności, które może pojawić się w procesach karnych. Podkreślono, iż istnieje sprzeczność interesów – publicznego i prywatnego. Ten pierwszy przejawia się w utrzymaniu porządku publicznego, zapobieganiu przestępczości i karaniu przestępców, przy jednoczesnym zapewnieniu informacji publicznej dotyczącej postępów i wyników toczących się procesów karnych. Drugi rodzaj prawa – prawo prywatne, wyrażone jest w prawie do ochrony życia prywatnego i rodzinnego, honoru i dobrego imienia, a także w prawie do podejmowania decyzji dotyczących życia prywatnego. Konfrontacja tych dwóch interesów często prowadzi do zrzeczenia się jednego z nich, ponieważ w każdym kraju ustawodawstwo właściwie równoważące prywatny interes przed interesem publicznym musi zdecydować, czy i w jakim zakresie zapobiegać zakłócaniu prywatność osób. Rozważania należy zacząć od zdefiniowania „prawa do prywatności”. Problemem badawczym podjętym w niniejszym badaniu była próba określenia „prawa do prywatności” wraz ze wskazaniem obszarów ryzyka. W tym celu autor odniósł się do prawa międzynarodowego. Różnorodność tego prawa nie nakłada konieczności omówienia prawa do prywatności oddzielnie dla każdego międzynarodowego systemu prawodawczego. W związku z tym, prawo do prywatności w systemie prawnym Narodów Zjednoczonych, Rady Europy, czy Unii Europejskiej zostało oddzielnie komentowane. W ten sposób lista elementów prawa do prywatności powinna być "skonfrontowana" z przepisami regulującymi postępowanie karne w celu uzyskania odpowiedź na pytanie, w jaki sposób poszczególne elementy prawa do prywatności mogą być naruszone w postępowaniu karnym i tym samym, który z tych obszarów wymaga szczególnych środków ochrony. Należy podkreślić, iż sposoby ochrony przeciwko pogwałceniu prawa do prywatności powinny wynikać z przepisów prawa oraz powinny być jasne i jednoznaczne. Jednostki, których prawo do prywatności zostało pogwałcone powinny wykorzystać wszelkie środki prawne w celu obrony przed tym pogwałceniem.

EN

The present article addresses the issue of infringement of the right to privacy that can occur in criminal proceedings. It is noted that there is a clash between two interests, public and private interest. This former manifests itself in the maintenance of public order, crime prevention and punishment of their perpetrators, whilst ensuring the public information on the progress and results of the ongoing criminal proceedings. The latter interest - private, is expressed in right to the protection of private and family life, honor and good name and the right to make decisions about one’s personal life. The confrontation of these two interests often leads to relinquishing one of them because in each country the legislature properly balancing the private interest against the public interest has to decide whether and to what extent prevent interference in the privacy of individuals. Thus, the direction and scope of concessions are problematic concessions. The starting point for the considerations in this regard must be defining the content of the "right to privacy". The research problem which was approached in the present study was an attempt to fulfill the concept of "right to privacy" with individual designations indicating risk areas. To obtain a collection of such designates which are universal of nature, the author referred to achievements of the international law. Heterogeneity of this law has imposed the need to discuss the right to privacy separately for each of the legislative centers of the international system. Therefore, the right to privacy in the legal system of the United Nations, the Council of Europe the European Union was separately discussed. In this way a list of elements of the right to privacy should be "confronted" with the rules governing criminal proceedings in order to subsequently obtain the answer to the question of how the individual elements of the right to privacy may be violated in the criminal proceedings and thus, which of these areas require special protection measures. It should be emphasized that measures to protect against violations of the right to privacy should result from the act and should be clear and unambiguous. The more the law provides for such measures, the more real the enforcement of rights and interests becomes. An entity whose personal rights were violated should use the maximum possible legal means of defense against such violation.

16

Protecting juvenile defendants in the trial and from the trial: special safeguards in EU and Italian regulations

63%

Zampini A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2023

|

vol. 85

|

issue 4

49-74

PL

Zarówno dyrektywa 2016/800/UE, jak i włoska ustawa krajowa o postępowaniu karnym w sprawach nieletnich (dekret prezydencki nr 448/1988) mają na celu zapewnienie szczególnych zabezpieczeń dla młodych podejrzanych i oskarżonych, aby chronić ich delikatną i wciąż rozwijającą się osobowość oraz aby zapewnić, że każde przestępstwo rzekomo popełnione przez nieletniego jest odosobnionym incydentem w ich przeszłości. Zabezpieczenia te są wymagane w trakcie całego postępowania karnego, zwłaszcza na etapie procesu, który może być mylący i przytłaczający dla nieletniego i może poważnie wpłynąć na jego rozwój. Faza procesu – wraz z zapobiegawczym ograniczeniem wolności osobistej – wydaje się najbardziej niebezpiecznym segmentem proceduralnym dla osobowości dzieci. Proces sądowy jest miejscem, w którym „sztuka” wymiaru sprawiedliwości ożywa na głównej scenie, z całym swoim rytuałem, językiem i postaciami. Próbując zidentyfikować zabezpieczenia, które mają działać podczas fazy procesu, wyłaniają się dwa główne obszary: jeden koncentruje się na kwestii pomocy, która musi być głębsza ze względu na szczególny charakter osobowości i doświadczenia życiowego nieletnich; drugi ma na celu ochronę prywatności dzieci, tak aby ich publiczny wizerunek był w jak największym stopniu chroniony przed negatywnymi konsekwencjami procesu. Artykuł koncentruje się na tych aspektach, analizując regulacje prawne i orzecznictwo. W niektórych przypadkach włoskie regulacje prawne wykraczają poza standardy dyrektywy europejskiej, stanowiąc wzór dla innych systemów prawnych. Jednakże, mimo że regulacje wewnętrzne formalnie odpowiadają wymogom UE w niektórych przypadkach, wymagają one dalszej poprawy. Ponadto na poziomie prawa w działaniu włoskie podejście orzecznicze czasami osłabia zabezpieczenia przewidziane przez prawo, co wskazuje na potrzebę różnych rozwiązań interpretacyjnych, które są odpowiednie do pełnego poszanowania praw dziecka. W obliczu takich kwestii autor sugeruje pewne rozwiązania egzegetyczne.

EN

Both the Directive 2016/800/EU and the Italian national law on juvenile criminal trial (presidential decree no. 448/1988) aim to provide specific safeguards for young suspects and defendants to protect their fragile and still-developing personality, and to ensure that any crime allegedly committed by the minor is an isolated incident in their past. These safeguards are required throughout criminal proceedings, especially during the trial stage, which can be confusing and overwhelming for a juvenile and may seriously impact their development. The trial phase – along with the precautionary limitation of personal freedom – seems to be the most dangerous procedural segment for children’s personalities. The trial is where the justice ‘play’ comes to life on its main stage, with its whole ritual, language, and characters. When attempting to identify safeguards intended to operate during the trial phase, two main fields seem to emerge: one focuses on the issue of assistance, which has to be more profound due to the unique nature of juvenile personality and experience of life; while the other one aims to protect children’s privacy so that their public image will be shielded as much as possible from the negative consequences of the trial. The article first focuses on these aspects by analysing legal regulations and the jurisprudence. In some cases, Italian legal regulation exceeds European directive standards, serving as a model for other legal systems. However, even though the internal regulation formally matches the EU requirement in some instances, it needs further improvement. Also, in terms of the law in action, the Italian jurisprudential approach sometimes weakens the safeguards provided by law, demonstrating the need for different interpretative solutions that are adequate to respect children’s rights fully. In the light of such issues, the author suggests some exegetical solutions.

17

Polemicznie o obronie obligatoryjnej oskarżonego w polskim procesie karnym

63%

Sowiński P.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2023

|

vol. 33

|

issue 3

43-59

EN

The text attempts to present some controversies related to the institution of obligatory defence. The basic assumptions underlying this defence, the sources of obligatory defence are presented, and attention is drawn to the lack of distinction between optional and obligatory defence in some international conventions, to which Poland is a party. The text points out certain deficiencies in the regulation of obligatory defence and proposes amendments to the provisions. It is a polemical publication.

PL

W tekście podjęto próbę przedstawienia niektórych kontrowersji związanych z instytucją obrony obligatoryjnej. Przedstawiono założenia podstawowe, które legły u podstaw tej obrony, źródła obrony obligatoryjnej, a także zwrócono uwagę na brak rozróżnienia pomiędzy obroną fakultatywną a obligatoryjną w niektórych konwencjach międzynarodowych, których stroną jest Polska. W tekście wskazano na pewne braki regulacji dotyczących obrony obligatoryjnej, a także przedstawiono propozycję zmian przepisów. Jest to publikacja o charakterze polemicznym.

18

Analysis of Major Jerzy Sosnowski’s letters to his father against the background of the criminal trial before the Military District Court No. I in Warsaw

63%

Graczyk K.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2021

|

vol. 53

|

issue 1(199)

21-33

PL

W opracowaniu zaprezentowano treść pochodzących z archiwum prywatnego listów majora Jerzego Sosnowskiego, oficera polskiego wywiadu wojskowego działającego w Berlinie w latach 1926-1934. Listy są adresowane do ojca i pochodzą z 1937 i 1938 r. W tekście przybliżono sylwetkę majora Sosnowskiego. Następnie omówiono okoliczności, w jakich listy zostały napisane oraz ich znaczenie. Przeanalizowano ich treść na tle procesu karnego przed Wojskowym Sądem Okręgowym Nr I w Warszawie oraz w odniesieniu do dotychczasowego stanu wiedzy w zakresie losu majora Sosnowskiego od przekroczenia granicy niemiecko-polskiej w kwietniu 1936 r. do wydania wyroku skazującego w czerwcu 1939 r. Treść listów dowodzi osobistej krzywdy ich autora i naruszeń prawa poprzedzających postępowanie karne przed polskim sądem wojskowym, w pewnym zakresie daje także wgląd w sam proces, co do którego nie zachowały się podstawowe źródła (akta sądowe).

EN

The study presents the contents of the letters from the private archive of Major Jerzy Sosnowski, a Polish military intelligence officer operating in Berlin in 1926-1934. The letters are addressed to his father and come from 1937 and 1938. The text presents Major Sosnowski's profile. Then the circumstances in which the letters were written and their meaning are discussed. Their content was analyzed against the background of the criminal trial before the Military District Court No. I in Warsaw and regarding the current state of knowledge about Major Sosnowski’s fate from crossing the German-Polish border in April 1936 until the sentence in June 1939. The content of the letters proves their author’s personal harm and violations of the law preceding criminal proceedings before the Polish military court, and to some extent, also provide insight into the trial for which the primary sources (court records) have not been preserved.

19

Sprawa Romana Gawronskiego przed Sądem Specjalnym w Katowicach jako przykład zmiany prawomocnego wyroku

63%

Graczyk K.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2016

|

vol. 19

315-328

EN

The article analyses a criminal case before a German Special Court in Katowice in 1943. The valid and binding decision was successfully appealed by a prosecutor resorting to a an extraordinary legal remedy, complaint caused by the invalidity of such a sentence. In the first trial, Roman Gawronski was convicted of illicit trading and theft, and sentenced to a total of 12 years hard labour. After a complaint lodged by the prosecutor, the Special Court in Katowice issued the correct sentence, being the death penalty. The article examines the legal foundations of both rulings and arguments of the prosecutor supporting the invalidation of a final judgment. It also provides an overview on the structure and procedure in the special courts.

PL

Artykuł analizuje sprawę karną zawisłą przed niemieckim Sądem Specjalnym w Katowicach w 1943 r. Jej cechą charakterystyczną jest fakt, że zapadłe orzeczenie zostało skutecznie zaskarżone przez prokuratora nadzwyczajnym środkiem prawnym – skargą z powodu nieważności. W ramach pierwszej rozprawy Roman Gawronski został skazany za pokątny handel i kradzież na karę łączną 12 lat ciężkiego więzienia. Po wniesieniu skargi przez prokuratora Sąd Specjalny w Katowicach wydał właściwy wyrok: karę śmierci. W artykule przeanalizowano rozważania prawne obu wyroków oraz argumentację prokuratora przemawiającą za uchyleniem prawomocnego wyroku. W zarysie przedstawiono także ustrój oraz postępowanie przed sądami specjalnymi.

20

Prawnicy w natarciu? Strategie negocjacji statusu przestępcy w toku procesu karnego

51%

Wzorek D.

Archiwum Kryminologii

|

2021

|

issue XLIII/2

315-345

EN

The aim of the research was to investigate which elements of actions of criminal trial participants lead to criminalizing offenses and labeling offenders as “criminals.” The research was based on labeling theory in criminology and Goffman’s dramaturgical analysis and his perspective of social role. In-depth interviews with professional lawyers and analysis of recordings of court hearings available on YouTube were conducted. The findings of the research project allow answering the question: how lawyers define the strategies for negotiating the status of a criminal during the criminal trial. There were distinguished five strategies: objectivization of opinions, the weight of arguments, “doubts creating,” referring to the authority, and highlighting professionalism.

PL

Celem badań polegających na przeprowadzeniu indywidualnych wywiadów pogłębionych z profesjonalnymi prawnikami oraz analizie treści nagrań wideo rozpraw sądowych w sprawach karnych zamieszczonych w serwisie YouTube było ustalenie, które elementy zachowania uczestników postępowania karnego (aktorów) służą potwierdzaniu przestępnego charakteru zarzucanego czynu oraz nadaniu sprawcy etykiety „przestępcy”? Badania zostały osadzone w nurcie naznaczania społecznego, a do interpretacji ich wyników wykorzystano metaforę teatralną Ervinga Goffmana i jego rozważania poświęcone wykonywaniu roli. Zrealizowane badania pozwoliły zidentyfikować i opisać strategie negocjacji statusu przestępcy. Wyróżnione zostały: obiektywizacja opinii, waga argumentacji, „sianie wątpliwości”, odwoływanie się do władzy i podkreślanie profesjonalizmu.

Refine search results

On Prosecutor’s Offences in Roman Criminal Trial

Efficiency of criminal proceedings and their cost

Prawda w procesie karnym

Kilka uwag na temat zeznań niewolników w procesie karnym

Wartość zapisu z monitoringu wizyjnego jako materiału dowodowego w procesie karnym

Inconvenient Witnesses: Testimonies of Slaves in a Criminal Trial During the Republic and the Principate

The Public Character of Criminal Proceedings in the Light of Legal Security as Provided for in Amended Art. 357 of the Code of Criminal Procedure of 10 June 2016

The Concept of Research on Economic Crime in the Context of the Research Task “Optimization of Evidence, Forensic and Operational Activities in Cases of Economic Crime From the Perspective of Law Enforcement Authorities”.

W sprawie realizacji zasady lojalności procesowej w stosunku do stron procesowych biorących udział w postępowaniu mediacyjnym w sprawach karnych uwagi na tle art. 23a § 1 I § 4 oraz art. 300 § 1- 2 I § 4 K.P.K.

Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego w procesie karnym

Sądy specjalne III Rzeszy jako „sądy doraźne frontu wewnętrznego” (1933–1945)

Fakty oraz ich ocena jako przedmiot materialnoprawnych domniemań w procesie karnym

Wpływ ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego na szybkość i rzetelność procesu karnego. Studium przypadku

“Oath of Death” in Practice of Municipal Court of Krzemieniec in the 18th Century

PRAWO DO PRYWATNOŚCI JEDNOSTKI A PROCES KARNY

Protecting juvenile defendants in the trial and from the trial: special safeguards in EU and Italian regulations

Polemicznie o obronie obligatoryjnej oskarżonego w polskim procesie karnym

Analysis of Major Jerzy Sosnowski’s letters to his father against the background of the criminal trial before the Military District Court No. I in Warsaw

Sprawa Romana Gawronskiego przed Sądem Specjalnym w Katowicach jako przykład zmiany prawomocnego wyroku

Prawnicy w natarciu? Strategie negocjacji statusu przestępcy w toku procesu karnego