Poprawna etycznie i metodologicznie diagnoza dziecka słyszącego rodziców Głuchych wymaga od specjalisty szerokiej wiedzy. W każdym społeczeństwie funkcjonują osoby posługujące się językiem wizualno-przestrzennym – są to osoby niesłyszące. Przez większość są spostrzegane jako osoby niepełnosprawne, rzadziej jako mniejszość kulturowa. Przyjęcie określonej postawy wobec postrzegania zjawiska głuchoty determinuje kontekst prowadzonej przez psychologa oceny. Na diagnozę w tak specyficznej sytuacji należy spojrzeć z perspektywy dziecka słyszącego jako osoby dwukulturowej, potomka rodzica Głuchego1) – przedstawiciela kultury Głuchych oraz siebie samego jako psychologa reprezentujących większość kulturową osób słyszących.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.