Search results - CEJSH

1

Od redakcji

100%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 2(39)

7-8

PL

Od redakcji "Sympozjum" 2(39) (2020).

EN

Editorial "Sympozjum" 2(39) (2020).

2

Dialog jako warunek współpracy między edukatorem muzealnym a nauczycielem. Ograniczenia i perspektywy

54%

Pawlak M.

Studia z Teorii Wychowania

|

2018

|

issue 4 (25)

71-81

EN

Contemporarily more and more recognition for complementing and broadening school education is awarded to museum education which offers various educational experiences. For optimal connection of museum education with school teaching the collaboration of both institutions is necessary. Process of cooperation between museum and school is conditioned by the development of personal relationship between a teacher and a museum educator. Research results of western pedagogues show that educational dialogue between a teacher and a museum educator is possible. However, stereotypes present in mutual judgment make it difficult to conduct.

PL

Współcześnie coraz większe uznanie w dopełnianiu i poszerzaniu edukacji szkolnej zyskuje edukacja muzealna oferująca różnego rodzaju doświadczenia edukacyjne. W celu optymalnego połączenia edukacji muzealnej z nauką szkolną konieczne wydaje się być wspólne działanie obu instytucji. Proces współpracy muzeum i szkoły uwarunkowany jest przebiegiem relacji osobowych między nauczycielem a edukatorem. Jak wskazują wyniki badań zachodnich pedagogów dialog edukacyjny pomiędzy nauczycielem a edukatorem muzealnym jest możliwy. Jednak stereotypy istniejące we wzajemnej ocenie utrudniają jego prowadzenie.

3

Sprawozdanie z sympozjum naukowego διάΛογος – Jak się spotykać, by odnaleźć Boga?, Stadniki, 5 listopada 2020 roku

51%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 2(39)

179-184

PL

Sprawozdanie z sympozjum naukowego διάΛογος – Jak się spotykać, by odnaleźć Boga?, Stadniki, 5 listopada 2020 roku

EN

Report from the scientific symposium διάΛογος – How to meet to find God?, Stadniki, November 5th, 2020

4

Jerzy Szyran OFMConv, Dialogalny charakter przymierza małżeńskiego. Studium teologiczno-moralne, Wydaw-nictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2010, ss. 367.

51%

Pawłowicz J. J.

Teologia i Moralność

|

2011

|

vol. 6

|

issue 1(9)

221-224

5

Centrum Dialogu Międzypokoleniowego jako inicjatywa budująca kapitał społeczny bez względu na wiek

51%

Łuszczyńska M.

EXLIBRIS Biblioteka Gerontologii Społecznej

|

2016

|

issue 1 (11) /2016 Starość w kontekście społecznym i zdrowotnym

47-62

6

VII Augustowskie Spotkanie Naukowe „Edukacja w dialogu i perspektywie (prezentacje – polemiki – propozycje)”. Augustów 9-11 września 2013 r.

51%

Prymak T.

Forum Oświatowe

|

2013

|

vol. 25

|

issue 3(50)

183-186

7

Partycypacja mieszkańców w procesie planowania programów rewitalizacji – przykład miasta Wojkowice

51%

Mandrysz W.

Praca Socjalna

|

2018

|

vol. 33(6)

180-198

PL

Wprowadzając założenia partycypacji społecznej do praktyki realizacji projektów rewitalizacyjnych, zakładamy, że przez dialog, nawet jeżeli czasami bywa trudny, można doprowadzić do kompromisu i porozumienia, a ostatecznie do współpracy w realizacji danego projektu. Artykuł stanowi próbę przedstawienia praktycznego zastosowania idei dialogu i partycypacji społecznej, której teoretyczny kontekst został opisany w pierwszej części tekstu, w procesie opracowywania i wdrażania Lokalnego Programu Rewitalizacji Miasta Wojkowice, co zostało zreferowane w drugiej jego części. Dialog obywatelski można uznać za mniej lub bardziej zinstytucjonalizowaną formę prowadzenia sze-roko pojętych konsultacji społecznych w aspekcie planowania, rozwiązywania i podejmowania decyzji w zakresie społecznie ważnych kwestii w danej grupie społecznej. Anna Olech i Tomasz Kaźmierczak (2011) zaproponowali cztery modele partycypacji publicznej. Podstawą ich wyodrębnienia i różnicowania jest poziom i zakres posiadanego wpływu na proces podejmowania decyzji przez różnych partnerów społecznych. Przedstawione rozważania odnoszą się do doświadczeń i obserwacji zebranych w czasie realizacji pro-jektu pt. Wojkowickie Laboratorium Rewitalizacji Społecznej, realizowane w ramach projektu pn. Śląskie pro-gramy rewitalizacji – wsparcie dla gmin, finansowanego w ramach Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna 2014–2020. W prace nad opracowaniem zapisów Lokalnego Programu Rewitalizacji, zwłaszcza w odniesieniu do zagadnień społecznych tego dokumentu, zaangażowany był zespół Studium Pracy Socjalnej Instytutu Socjologii UŚ. Odwołując się do modeli partycypacji realizowanych w działaniach rewitalizacyjnych, referowanych przez Krzysztofa Skalskiego, można stwierdzić, że działania podejmowane w trakcie opracowywania Lokalnego Programu Rewitalizacji w Mieście Wojkowice bliskie są modelowi o najwyższym stopniu partycypacji. Inną kwestią natomiast jest to, czy na etapie implementacji tego programu idea szerokiej partycypacji społecznej zostanie zachowana w praktyce.

8

Sprawozdanie z sympozjum naukowego Na progu słowa. Odkryć na nowo sens milczenia, Kraków, 25 maja 2019 roku

51%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2019

|

issue 1(36)

333-339

9

Dialog na styku kultur - Bieszczady

51%

Węcławiak A.

Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog

|

2017

|

issue 7

199-210

PL

Eastern Slavonic cultures are often a conglomeration of patterns of several cultures, which resulted from the past. As Paul Ricouer said, the past is a place of our hidden identity, hurt by the greatest disaster of the twentieth century - bloody regimes. Nazism and bolshevism left their mark on the western world, whose painful consequences we still face today. Bieszczady is a part of Poland, which suffered particularly acutely during and after WWII. It is a place with a kind of a legend, becoming more and more appreciated, because of its tourist attractions, unspoiled nature, magical and largely virginal landscapes. This is a very important area for Slavonic identity, a place with a rich and troubled history - Bieszczady witnesses the actions of the Ukrainian InsurgentArmy and Operation “Vistula”. This article concerns this question, presents excerptsof interviews and memories of participants in those events and shows Bieszczady as a region of the heterogeneous Slavonic culture and a place of memory - both individual and collective.

10

CZAS PRÓBY. POLSKI PRZEŁOM POLITYCZNY ROKU 1989

51%

Materska-Sosnowska A., Słomka T., i inni i. i.

Studia Politologiczne

|

2010

|

vol. 15

1-184

PL

Wydarzenia roku 1989 odwróciły bieg polskiej historii. Często o tym zapominamy, prowadząc spory, czy mogły one potoczyć się inaczej. Okrągła, dwudziesta rocznica wydarzeń z 1989 roku, ponownie nasiliła dyskurs często nacechowany emocjami i rodowodami politycznymi na temat okrągłostołowych rozmów i wyborów czerwcowych. Ma rację Timothy Garton Ash, pisząc we wstępie do książki Geremek opowiada Żakowski pyta. Rok 1989, iż „Łatwo krytykować kompromis Okrągłego Stołu z bezpiecznej perspektywy dwóch dekad odzyskanej wolności. (…) Innym krajom poszło już łatwiej, bo Polska pokazała im drogę. Przez 200 lat po roku 1789 idea rewolucji kojarzyła się w Europie jednoznacznie z przemocą. Rok 1989 przyniósł nowy model rewolucji, który zastąpił poprzedni, jakobińsko-bolszewicki lat 1789 i 1917. To model pokojowej, negocjacyjnej ewolucyjnej rewolucji. Rzecz naprawdę rzadka – autentycznie nowy wynalazek historii”.

11

"Słodkie imię miłosierdzia" Cezariańska koncepcja dialogu miłosierdzia niebiańskiego z ziemskim

51%

Szram M.

Verbum Vitae

|

2003

|

vol. 3

213-232

PL

Dans les homélies de saint Césaire d'Arles (470-542) on trouve la doctrine de la miséricorde de Dieu et celle de l’homme. En utilisant la terminologie propre de Cesaire, l’auteur de l’article le nomme "la conception du dialogue entre la miséricorde terrestre et la miséricorde celeste". La doctrine de Cesaire est une synthèse presentée a l’aide de simple langage homilétique. Elle est enracinée profondement dans l’Evangile et inspirée par les théologiens principaux de l’époque patristique - Origène et saint Augustin. Les traits caractéristiques et originaux de cet enseignement théologique et pastorale de l'êveque d’Arles sont suivants: l) Deux genres de la miséricorde - terrestre et celeste – sont indivisibles et dépendent l’un de l’autre. 2) La miséricorde divine (celeste se réalise entièrement dans la personne de Jésus Christ ou même s’identifie avec Lui. 3) Le Fils de Dieu poursuit avec l’homme son spécifique dialogue de miséricorde, en lui offrant le pardon des péchés. L’homme doit repondre à la proposition de Dieu par le témoignage de la miséricorde terrestre. La réalisation définitive de la miséricorde divine envers l 'homme, qui aura lieu au ciel, depend de la valeur de cette réponse. 4) La miséricorde humaine (terrestre) par rapport aux autres personnes se manifeste à la façon soit materielle (bonne) soit spirituelle (meilleure). Mais le destinataire principal de cette miséricorde est Jesus Christ même, qui est toujours présent dans les hommes qui sont dans le besoin, et ce Lui qui est la personnage centrale du dialogue de la miséricorde. 5) La misericorde n’abolit jamais la justice. Tous les deux doivent se compléter réciproquement. 6) Le dialogue entre la miséricorde terrestre et la miséricorde celeste a la dimension christocentrique et n’est jamais un contrat commercial, dans lequel il faut donner quelque chose pour recevoir une autre chose. L’accent est posé sur la rencontre personnelle de l’homme avec Dieu et avec des autres personnes, dans lesquelles Dieu habite. En conséquence les bommes qui participent à ce dialogue obtiennent dignité particulière. Tous sont les destinataires de la miséricorde celeste et tous se reneontrent dans le Christ. Chaque homme - riche et pauvre, prêtre et laique - est appelé à accomplir sa propre mission, dans laquelle il est irremplaçable. Si l’homme retrouve dans lui-même et dans ses prochains la présence du Christ, s’il comprend la promesse divine du pardon des péchés et s’il accepte l’invitation au dialogue, il peut avoir l'espoir justifié de rencontrer au ciel le Christ - unique et vraie Misericorde.

12

Chrystocentryzm. Dialog Kościoła i świata

51%

Szymik J.

Verbum Vitae

|

2004

|

vol. 6

227-239

PL

The most profound Catholic – (from kat’holon „concerning the whole”) – understanding of Christocentrism is not (and cannot be) an impediment to the Church’s dialogue with the world, faith and culture, theology and art. It is not a problem in interreligious dialogue either. If there are barriers, this means that we are just starting on our way, that all sides undertaking dialogue need to be cleansed. Jesus Christ is on everyone’s side, he is not against anyone. The fact that God has loved man so much that He became a man is the most fundamental basis for the framework of understanding and unity. And it is our future.

13

Spotkania intertekstualne. O dialogu Hélène Cixous z Jacques’em Derridą

51%

Kopka A.

Przestrzenie Teorii

|

2014

|

issue 22

207-219

EN

Where else, if not “in a text”, can two bright minds, or two writers, meet? Is it possible for two intellectuals who engage in a dialogue to understand each other without appropriation, i.e. without constantly borrowing from each other and commenting on each other’s ideas? This essay is an attempt at answering these questions by using the unique relation between Hélène Cixous and Jacques Derrida as an example. The friendship between these two is based on efforts to understand each other’s thoughts and writings – but all this is not without respect for each other’s singularity, sovereignty and intimacy.

14

Ćwiczenia interakcji w dialogu jako metoda terapii logopedycznej (na przykładzie wybranych zaburzeń mowy)

51%

Urban-Madziar A.

Conversatoria Linguistica

|

2017

|

issue 11

205-221

EN

The forming process of interactive abilities enables to understand relationships withina social group and to achieve intentions of a speaker. Knowledge about mental and socialdevelopment of a person can be gained from the structure and process of a dialogue. A dialogue,as a form of the speech therapy, should take account of: different interactive grounds, rules ofcommunication and the intention of an utterance. The function of questions is also important ina conscious usage of a dialogue in the speech therapy. The purpose of this article is to raiseawareness that the improvement of both social and communicative competences is possible,despite speech disorders.

15

DIALOG IN CREATING THE RELATIONSHIP BETWEEN PARENT AND CHILD

45%

Kamińska A.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika

|

2014

|

issue 9

167-174

EN

In the article the author is interested in the dialogue as a peculiar format, i.e. the unequal relation between the parent and the child. It is peculiar dialogic relation, because in it only one subject – parent – is bearing responsibility. A family and its possibilities of creating of dialogue in accordance with standards of philosophy of the dialogue are a main subject of deliberations. Moreover the author takes care of the child as the special subject of the dialogue. In the final part of the article she has concentrated on impediments of the dialogue with the parent and the child. In the final part of the text she has concentrated on the child as the peculiar subject of the dialogue.

PL

W artykule autorka podejmuje temat dialogu w specyficznej formule, tj. relacji nierównej między rodzicem a dzieckiem. Jest to specyficzna relacja dialogiczna, gdyż odpowiedzialność ponosi w niej tylko jeden podmiot – rodzic. Głównym tematem rozważań jest rodzina i jej możliwości tworzenia dialogu zgodnego ze standardami filozofii dialogu. Ponadto zajęto się dzieckiem jako szczególnym podmiotem dialogu. W końcowej części artykułu skupiono się na utrudnieniach dialogu między rodzicem a dzieckiem. W końcowej części tekstu skupiono się na dziecku jako specyficznym podmiocie dialogu.

16

Czy przedsiębiorstwa praktykują dialog z interesariuszami, tak jak to deklarują?

45%

Mazur J.

Marketing i Rynek

|

2019

|

issue 1

3-13

EN

Numerous management theories point to the dialogue with stakeholders as to the factor impacting organizational effectiveness and performance. Being engaged in a dialogue with stakeholders is considered a major requirement when a company claims its social responsibility. The objective of the article is to find out whether companies practice what they preach. The dialog is defined as an interactive process of learning together, focused on reaching mutual understanding. It results in opportunities for generating ideas of new products, new campaigns, new businesses and partnerships. Progress in communication made the dialog with many distant stakeholders possible from technical point of view. Was it a sufficient incentive to encourage companies to practice dialogic conversations? A literature review is conducted in order to answer the major research question. The focus is on academic business and management journals addressing dialog practice. The analyzed articles are segmented into groups, which demonstrate various authors’ approaches to the topic. The literature review shows the deficiencies of communication with stakeholders, which is claimed to be the dialogue, though it does not lead to parties sustainable relationships. Generally, the companies are not interested in information needs of their stakeholders, and treat one-way communication as public relations tool. As the articles revised are mainly focused on communication practices of the large corporations, therefore the findings do not refer automatically to smaller organizations, which are of minor interest to academics. The question asked in the article is novel in the Polish literature and may encourage further research. The findings should motivate practitioners to challenge communication deficiencies.

PL

Liczne teorie nauk o zarządzaniu wskazują na dialog z interesariuszami jako na warunek skuteczności organizacji, wpływający na jej wyniki. O dialogu wspomina się zwłaszcza w kontekście społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw. Celem artykułu jest ocena, czy przedsiębiorstwa faktycznie angażują się w dialog z interesariuszami. Dialog rozumiany jest jako interaktywny proces wspólnego uczenia się i kreowania nowej wiedzy, zorientowany na osiągnięcie wzajemnego zrozumienia. Stwarza on okazje do pozyskiwania pomysłów nowych produktów, nowych kampanii marketingowych, nowych przedsięwzięć i aliansów. Możliwości prowadzenia dialogu rosną wraz z postępem technicznym w zakresie komunikowania się. Czy zmiany w tym zakresie skłoniły przedsiębiorstwa do angażowania się w konwersację dialogową? Udzieleniu odpowiedzi na podstawowe pytanie służy przegląd literatury. Tekstów traktujących o dialogu poszukiwano w czasopismach naukowych z zakresu zarządzania i biznesu. Publikacje zostały podzielone na kategorie z punktu widzenia podejścia do tematu. Analiza ich treści sugeruje, że większość przedsiębiorstw nie podejmuje dialogu z interesariuszami, stwarzając jedynie pozory konwersacji dialogowej, która nie skutkuje trwałymi relacjami. Na ogół przedsiębiorstwa nie interesują się oczekiwaniami informacyjnymi interesariuszy, traktując komunikaty adresowane do nich jako narzędzie public relations. Ponieważ przytaczane artykuły dotyczą na ogół dużych przedsiębiorstw, wniosków nie należy odnosić do mniejszych podmiotów, pomijanych w literaturze. Wyjątkowość postawionego pytania, jak i rezultaty analizy powinny skłonić do podejmowania dalszych badań naukowych, a praktyków gospodarczych do refleksji nad ułomnościami praktyki komunikowania się z interesariuszami.

17

Dialog jako podstawowy wymiar relacji w sferze sacrum i profanum w niemieckich podręcznikach do edukacji religijnej

45%

Zalewska E.

Przegląd Religioznawczy

|

2018

|

issue 3/269

EN

In the article the author presents the dialogical model of religious education and its didactical implications as well as analyses the roles of this model in the process of students’ religious identity development, creating their relations with other sacrum representatives and developing their ability to dialogue. In the second part of the text the outcomes of the research concerning German school religion course books treating them as the examples of the model mentioned above. The empirical analysis enabled to point at positive potential of the course books as the tools of creating the attitude of openness towards other religions and their disciples among students as well as taking responsibility for the creation of their own religious identity.

PL

Odnosząc się do roli i miejsca edukacji religijnej w obszarze kształcenia i wychowania do życia we współczesnym świecie (wyzwania i trudności wynikające z podejmowania przez szkołę tego zadania opisane zostaną poniżej), wskazać można na jej ogromny potencjał. Dla odpowiedzi na pytanie o możliwości urzeczywistnienia tego potencjału istotna staje się kwestia koncepcji edukacji religijnej. W prezentowanym artykule autorka opowiedziała się po stronie dialogicznego modelu edukacji religijnej

18

" Nechť je slyšena druhá strana" : červená kniha v kontextu Jungova pojetí aktivní imaginace

45%

Chrz V.

E-psychologie (E-psychology)

|

2011

|

vol. 5

|

issue 1

52-61

EN

The study focuses on context, which enables the understanding of Jung´s Red book (Liber Novus). This book is understood as a document about Jung´s own active imagination. The active imagination is process mediating between conscious, intentional activity of ego on the one side and spontaneous, autonomous activity of unconsciousness on the other. The study focuses on some basic aspects of active imagination and their realization in the Red Book.

CS

Studie se zaměřuje na kontext, který umožňuje porozumění Jungově Červené knize (Liber Novus). Tato kniha je chápána jako dokument o Jungově vlastní aktivní imaginaci. Aktivní imaginace je proces zprostředkovávající mezi vědomou, záměrnou snahou já na jedné straně, a spontánní, autonomní aktivitou nevědomí na straně druhé. Studie se zaměřuje na několik základních aspektů aktivní imaginace a jejich realizaci v Červené knize.

19

The Necessity of Demonstrating Respect for the Sacred. An Attempt at Justification

45%

Dzerdziuk A.

Res Rhetorica

|

2017

|

vol. 4

|

issue 3

22-30

EN

The article attempts to define the sacred as a symbol which is cognizable by the senses and which connects a human being with the divine reality. The sacred has two dimensions which indicate its ontological otherness and its integrating and standard-setting function. Separation of the sacred sphere from the public sphere renders the sacred to be worthy of respect and, at the same time, not to be subjected to any interference by unauthorized individuals and institutions. Taking care of the sacrum emphasizes the sublimity of this reality and provides for the respect towards those sharing the faith in the sacred. Preserving and promoting the significance of the sacred in human life aims at protecting spiritual sensitivity to good and beauty that motivates a human being to take noble actions and inspires him to adopt the attitudes characterized by love and service. The faith and the sacred sphere should be defended, above all, by the testimony given in words and actions, aimed at showing and justifying the rationality of the given deeds and service expressing and promoting love.

PL

W tekście podjęto próbę zdefiniowania sacrum jako możliwego do zmysłowego uchwycenia symbolu rzeczywistości świętej, łączącego człowieka z rzeczywistością boską. Sacrum posiada dwa wymiary wskazujące na jego ontologiczną inność oraz funkcję integrującą i normotwórczą. Wyodrębnienie sfery sacrum z powszedniej użyteczności sprawia, że staje się ona czymś, co winno być otoczone szacunkiem i zarazem niepoddawane ingerencjom ze strony nieuprawnionych do tego osób i instytucji. Przez otoczenie opieką rzeczywistości przynależącej do płaszczyzny sacrum, wskazuje się na wzniosłość tej rzeczywistości i domaga się szacunku dla osób, które ją przyjmują i podzielają. Zachowanie i rozszerzanie znaczenia sacrum w życiu ludzkim służy ocalaniu duchowej wrażliwości człowieka na dobro i piękno, które porusza go do szlachetnych działań i inspiruje do zajmowania postaw nacechowanych miłością i służbą. Obrona wiary i sfery sacrum winna dokonywać się nade wszystko na płaszczyźnie przekonywania przez słowo i świadectwo życia, dążące do wykazania i uzasadnienia racjonalności danych działań oraz praktyki służby prowadzącej do miłości.

20

Dialog w czasach personalizacji

45%

Bakalarski K. W.

Studia Oecumenica

|

2019

|

vol. 19

447-471

EN

Cultural divisions of the modern world, the coexistence of collectivist attitudes and individualism, shape the richness of diversity, which in itself can be a source of development and progress. The condition for using the potential of diversity is the ability to exchange ideas and opinions. An open-minded dialogue is necessary. Unfortunately, current situation creates negative side of cultural diversity. Instead of creative dialogue, we can observe the phenomenon of stronger isolation of people and their communities, called personalization. It significantly shapes the conditions for development processes, quality of co-existence and the possibility of cooperation, while these aspects are necessary for achieving any real change. Above all, the perception of the world is shaped by the culture in which we function, including, to a large extent, the dominant language in public space. Focusing on the conflict, on the hostile personalization of political attitudes, sealing in homogeneous environments created by the so-called "filter bubbles", destroys the cooperation of diverse social environments which is necessary for the development. Meanwhile, man was not created to fight with other people, but to cooperate with them. The beginning of such cooperation is to start a dialogue based on a community of experiences. While the personalization is overwhelming, finding areas of community experience is not easy. Despite this, the article in the conclusions section attempts to show the possibilities of such quest.

PL

Podziały kulturowe współczesnego świata, współistnienie postaw kolektywistycznych i indywidualizmu, kształtują bogactwo różnorodności, które samo w sobie może być źródłem rozwoju i postępu. Warunkiem wykorzystania potencjału różnorodności jest możliwość prowadzenia wymiany myśli, idei, poglądów i pomysłów. Niezbędne jest istnienie nieskrępowanego dialogu. Niestety, uwarunkowania kreujące kulturowe zróżnicowanie, zamiast potencjału dialogu zrodziły zjawisko pogłębionej izolacji ludzi i ich wspólnot, nazwane personalizacją. W znaczący sposób kształtuje ono kondycję procesów rozwojowych, jakość współżycia i możliwość kooperacji niezbędnej dla osiągania zmiany. Sposób percepcji świata przede wszystkim kształtowany jest przez kulturę, w jakiej funkcjonujemy, w tym, w ogromnej mierze przez język dominujący w przestrzeni publicznej. Skupianie się na konflikcie, na wrogiej personalizacji postaw politycznych, zasklepianie się w jednorodnych środowiskach tworzonych przez tzw. „bańki informacyjne”, niszczy niezbędne dla rozwoju współdziałanie zróżnicowanych środowisk społecznych. Tymczasem człowiek nie został powołany, by walczyć z drugim, ale by z nim współdziałać. Początkiem takiego współdziałania jest rozpoczęcie dialogu opierającego się na wspólnocie doświadczeń. W warunkach personalizacji wszystkiego, odszukanie obszarów wspólnoty doświadczeń nie jest łatwe. Mimo tego w konkluzjach artykułu czyniona jest próba takich właśnie poszukiwań.

Refine search results