Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dimension
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Dimension, egalitarianism and decisiveness of European voting systems

100%
CARRERAS F., FREIXAS J., MAGAÑA A.
Operations Research and Decisions
|
2016
|
vol. 26
|
issue 2
31-52
EN
An analysis of three major aspects has been carried out that may apply to any of the successive voting systems used for the European Union Council of Ministers, from the first one established in the Treaty of Rome in 1958 to the current one established in Lisbon. We mainly consider the voting systems designed for the enlarged European Union adopted in the Athens summit, held in April 2003 but this analysis can be applied to any other system. First, it is shown that the dimension of these voting systems does not, in general, reduce. Next, the egalitarian effects of superposing two or three weighted majority games (often by introducing additional consensus) are considered. Finally, the decisiveness of these voting systems is evaluated and compared.
2
Content available remote

AGING THROUGH THE ETERNAL NOW. THE IMMORTALITY OF THE SOUL AND ITS DEFIANCE AGAINST AGING

84%
Sheridan D.
Forum Teologiczne
|
2016
|
vol. 17
173-190
EN
This article is about why and how the soul and mind do not age or change in the same way as the body and brain. Because the soul and body are distinct and separate substances, they must ultimately belong to different realities, and because of this the soul cannot adhere to the rules of a reality of which does not control it. The reality of the body is temporal, and therefore it will age and die, whereas the reality of the soul is eternal and will not age and die. Further to this, because the mind is a faculty of the soul, it necessarily will not age and die like the brain, but it will be effected both positively and negatively by the brain during the reality of the temporal life, unlike the soul. Because the mind needs the brain in order to think and understand in the temporal reality, then it stands to reason that the mind will appear to degenerate like the brain, but in the non-temporal reality the mind remains unaffected. Because of these things, there must also be a realisation that reason is the domain of temporality, whereas revelation is the domain of eternity. Because of this, we will conclude that reason will ultimately fail and revelation will not. The body also needs nourishment, as does the soul, but this is different for each. The body and the soul need nourishment from their own kind; ashes and dust for the body, and God for the soul. The body is made from ashes and dust; the soul is made in God’s image. The changing of the created function of something is what determines its continued existence, and while the body changes, the soul does not. The use of tense-laden grammar is characteristic of the temporal reality, but tense cannot exist in eternity where there is a constant ‘now’. It is demonstrated that these grammar concepts do not even exist in temporality, as there is no past or future ‘existing’. The present, being the only true existing tense, is also the only truth we can assert about the soul whose created function is to live. It exists through the eternal now, while the body ages and dies in temporality.
PL
W artykule przedstawiono kwestię jak dusza i umysł nie starzeją się ani zmieniają tym samym sposobem co ciało i mózg. Ponieważ dusza i ciało są odmiennymi i rozdzielnymi substancjami, muszą ostatecznie należeć do różnych rzeczywistości. Z tego powodu, dusza nie może podlegać regułom tej rzeczywistości, która jej nie kontroluje. Rzeczywistość ciała jest czasowa i dlatego ciało starzeje się i umiera, podczas gdy rzeczywistość duszy jest wieczna, nie zestarzeje się ona ani nie umrze. W konsekwencji tego założenia, umysł, ponieważ jest zdolnością duszy, także się nie będzie starzeć i nie umrze tak jak mózg. Będzie natomiast wpływał pozytywnie i ujemnie na mózg, podczas gdy rzeczywistość życia doczesnego będzie przeciwstawna duszy. Umysł potrzebuje działania mózgu, żeby przeprowadzić procesy myślowe i rozumieniowe, doczesność staje się zatem przyczyną swoistej degeneracji umysłu w mózgu, choć w nie-czasowej rzeczywistości; umysł pozostaje nieporuszony. Ze względu na te zależności, musi istnieć także świadomość, że przyczynę znamionuje czasowość, natomiast ujawnienie znamionuje wieczność. Ciało także potrzebuje pożywienia, ale innego niż dusza. Ciało i dusza potrzebują pożywienia, ale każde w swoim rodzaju; popiół i proch dla ciała, a Bóg dla duszy. Ciało uczynione z popiołów i prochu; dusza uczyniona na Boży obraz. Zmiany zachodzące w funkcjach rzeczy stworzonych są tym, co determinuje kontynuację ich egzystencji i podczas gdy ciało się zmienia, dusza nie. Doczesność charakteryzuje się funkcjonowaniem w oparciu o gramatykę napełnienie-napięcie, ale to napięcie nie istnieje w wieczności, gdzie jest stałe „teraz”. Autor ukazuje, że pojęcia tej gramatyki nawet nie istnieją w tymczasowości, jak nie ma przeszłego lub przyszłego „istniejącego”. Teraźniejszość, będąca jedynym prawdziwie istniejącym czasem, jest także jedną prawdą, którą możemy dowieść o duszy, której funkcją stworzoną jest życie. To życie istnieje w wiecznym teraz, podczas gdy ciało starzeje się i umiera w czasowości.
3
Publication available in full text mode
Content available

Piąta przestrzeń

71%
Hendrykowski M.
Przestrzenie Teorii
|
2016
|
issue 25
293-307
EN
This article presents the existence in human life of the proximate dimension, which constitutes a distinctive space. The author proves that a complete model of the dimensions in which individuals and collectives exist must include a fifth dimension. Symbolically named the open, primary or archetypal dimension, it complements the four dimensions already distinguished: public, social, private and intimate.
4

Neither useful nor useless: The child in Kate Chopin’s fiction

67%
Daca M.
Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
|
2017
|
issue 14/3
49-64
EN
The aim of the article is to analyze the figure of a child in the fiction of Kate Chopin, an American proto-feminist writer, on the example of her novel The Awakening and three short stories: “Beyond the Bayou”, “Désirée’s Baby” and “Ripe Figs”. Characters are analyzed here in terms of James Phelan’s mimetic, thematic and synthetic components as well as character’s dimensions and functions. It is argued that children in Chopin’s fiction contribute to the development of the narrative by transforming the dimensions of adult characters into their functions. Chopin portrays two types of children common in the literature of the period: the economically useful child (a little laborer) and the economically useless but emotionally priceless child (a mascot). A third type of child emerges especially in Chopin’s short stories: the child that is extremely useful in psychological and moral terms. This figure adds moral depth to the narratives, prompts the adult characters to evolve and serves as a source of in-text instabilities or as a medium of transferring the narrative tensions. The child’s psychological and moral value on the level of the plot translates into their narrative significance on the level of story construction.
PL
Artykuł omawia znaczenie postaci dziecka w twórczości amerykańskiej pisarki protofeministycznej Kate Chopin na przykładzie powieści Przebudzenie (The Awakening) oraz trzech opowiadań: Beyond the Bayou, Désirée’s Baby i Ripe Figs. Podstawą analizy postaci jest podejście Jamesa Phelana, opisujące mimetyczne, tematyczne i syntetyczne elementy postaci literackich i wprowadzające pojęcia ich aspektów oraz funkcji. Dzieci w twórczości Chopin przyczyniają się do rozwoju narracji poprzez przekształcanie aspektów postaci dorosłych w ich funkcje. Chopin konstruuje dwa typy postaci dziecięcych powszechne w literaturze jej epoki: dziecko przydatne ekonomicznie (małego robotnika) oraz dziecko nieprzydatne gospodarczo, ale bezcenne pod względem emocjonalnym (maskotkę). Ponadto szczególnie w opowiadaniach pisarki pojawia się trzeci rodzaj dziecka: bohater o wielkim znaczeniu psychologicznym i moralnym. Ta postać nadaje opowieści moralną głębię, motywuje rozwój i przemianę postaci dorosłych, a także stanowi źródło wewnątrztekstowych niestabilności lub pełni funkcję środka przekazu napięć narracyjnych. Psychologiczna i moralna wartość postaci dziecięcych na poziomie fabularnym przekłada się na ich znaczenie na poziomie konstrukcji opowiadań.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.