Search results

1

„C Z Ł O W I E K A (TERAZ), O MUZO, WYPOWIEDZ”1 . PRÓBA ROZPOZNANIA ARTYSTYCZNEGO KSZTAŁTU DRAMATU NORWIDA KLEOPATRA I CEZAR

100%

Trzcionka J.

Colloquia Litteraria

|

2012

|

vol. 13

|

issue 2

103-117

PL

An Attempt to identify the artistic form of Norwid’s drama ‘Cleopatra and Ceasar’ The article concentrates on the analysis of lyrical excerpts form Norwid’s Cleopatra and Caesar while taking into account the title hero’s utterance and the form of the world created in the drama. The author creates a research methodology which allows her to define precisely the lyrical structure of Norwid’s historical drama

2

Ewa Lipska jako pisarka polityczna

88%

Morawiec A.

Przestrzenie Teorii

|

2011

|

issue 15

35-54

EN

The article deals with the image of Ewa Lipska as a political writer, a committed person, and also discusses her attitude to Poland. In the studies conducted so far this aspect of her work was merely indicated, and also was sometimes a subject of manipulation. From the point of view of today it can be clearly seen that, along with the “private” motif, it crucially co-creates Lipska’s oeuvre. It is also important that the writer has expressed her social and political commitment not only in poetry (which she has published from 1961) and poetic drama (Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały kordonek [Death is Not at Stake, But the White Cord] of 1981), but also, and even most of all, in her prose (which so far has been neglected by researchers), especially Żywa śmierć [Living Death] (2009), Sefer (2009) and the columns published since 2004 in the “Kraków” monthly.

3

Od analizy dramatu do filozofii teatru: O pracach teatrologicznych Ireny Sławińskiej

63%

Kaczmarek W.

Pamiętnik Teatralny

|

2023

|

vol. 72

|

issue 3(286)

99-123

EN

This article presents the theater scholarship of Irena Sławińska (1913–2004), an eminent humanist affiliated with the Catholic University of Lublin for more than five decades, co-founder of Polish drama and theater studies. The author discusses Sławińska’s research on the language of drama, poetic and religious drama, as well as her methodological proposals for drama and theater analysis, anthropology, and philosophy. The article also describes the scholar’s role in developing relations between Polish and Western theatre studies, especially with regard to Anglo- and Francophone research, and highlights her original contribution to the analysis of anthropological foundations of the idea of theater that refers to classical philosophy and Christianity.

PL

Artykuł koncentruje się na przedstawieniu prac teatrologicznych Ireny Sławińskiej (1913–2004), wybitnej humanistki przez ponad pół wieku związanej z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, współtwórczyni polskich badań nad dramatem i teatrem. Omówiono jej badania nad językiem dramatu, dramatem poetyckim i religijnym oraz propozycje metodologiczne dotyczące analizy, antropologii i filozofii dramatu i teatru. Scharakteryzowano rolę Sławińskiej w budowaniu relacji między polską teatrologią a badaniami prowadzonymi na Zachodzie, zwłaszcza w kręgu języka angielskiego i francuskiego. Podkreślono oryginalny wkład uczonej w analizę antropologicznych podstaw wizji teatru odwołującej się do filozofii klasycznej i do chrześcijaństwa.

4

Norwidowski dramat w nowych dekoracjach

51%

Ziołowicz A.

Studia Norwidiana

|

2022

|

vol. 40

209-222

EN

The article is an academic review of the multi-author monograph Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty [Cyprian Norwid’s dramatic works: texts, contexts and intertexts] edited by Wiesław Rzońca and Karol Samsel (Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki, 2019). It surveys and examines studies contained in the volume, placing them in the context of current state of research on Norwid’s dramatic works. The review argues that the chief merit of the discussed book consists primarily in presenting new interpretations of Norwid’s dramas, which account for fresh contexts and represent a variety of research angles, including philology, textology and scientific editing, studies of theatre, aesthetics, anthropology as well as cultural and comparative studies. The volume also reconsiders the place of Norwid’s dramatic works in literary history, most chapters foregrounding the strong relationship this author had with the literature and culture of pre-modernism and modernism. Owing to this, the review also addresses the meaning of the Romantic drama tradition for Norwid’s specific artistic position as a dramatist.

PL

Artykuł jest recenzją naukową książki: Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty, red. naukowa W. Rzońca, K. Samsel, Warszawa 2019. Autorka dokonuje przeglądu i interpretacji zamieszczonych w książce studiów, sytuując je na tle aktualnego stanu badań nad dramaturgią Norwida. Recenzja ukazuje wartość książki, polegającą przede wszystkim na prezentacji nowych odczytań Norwidowskiego dramatu ‒ przez pryzmat nowych kontekstów i z różnorodnych perspektyw badawczych: filologicznej, teatrologicznej, tekstologiczno-edytorskiej, estetycznej, antropologicznej, kulturologicznej, komparatystycznej. Książka jest też głosem w sprawie miejsca dramaturgii Norwida w procesie literackim, bowiem w większości opublikowanych w niej prac wyeksponowany został ścisły związek pisarza z literaturą i kulturą premodernizmu lub modernizmu. W związku z tym podjęta została w recenzji kwestia znaczenia tradycji dramatu romantycznego dla specyfiki postawy twórczej Norwida-dramaturga.

5

Psy, ludzie i Bóg: Ekoteologia w dramatach Mariusza Bielińskiego i Jarosława Jakubowskiego

51%

Kopciński J.

Pamiętnik Teatralny

|

2022

|

vol. 71

|

issue 1

95-118

EN

Mariusz Bielinski’s Księga Psa (The Book of Dog) and Jarosław Jakubowski’s Pies (The Dog) are two dramatic texts portraying the relationship between humans and animals in an original way. In both plays, the dog is an entity in its own right, a representative of the “companion species” to the human being (Haraway), “member of the family group” (Baratay) and the “zoe-egalitarian” community as understood in contemporary posthumanism (Braidotti). The author of the essay evokes these categories and then transcends them by exploring the metaphysical concept of human-animal relations depicted in the plays under discussion. Bieliński’s and Jakubowski’s protagonists turn to retrospective, which takes the form of writerly and existential mourning rite for a dead dog, leading to a profound transformation of their consciousness. By juxtaposing the fate of the suffering animal with the Passion of Christ, both authors deconstruct the petrified truths of Christian faith, renewing and incorporating them into the space of their own experience and discourse. Therefore, the proposed interpretation of the dramas combines the ecological perspective with theology. The author refers to Linzey’s concept of “animal theology” (the sacrifice of Jesus Christ as a model of interspecies relations) and posits, drawing on Gadamer and Lévinas, that both plays are centred around the hermeneutical question of whether the “spiritual distance” that has arisen between God and humans in our era can be overcome by modern humanity by turning towards the animal in order to “assimilate” its “strangeness” and thus open up to the “strangeness” of God.

PL

Księga psa Mariusza Bielińskiego i Pies Jarosława Jakubowskiego to dwa teksty dramatyczne, które w oryginalny sposób ukazują relacje między człowiekiem i zwierzęciem. W obu sztukach pies jest samoistnym bytem, „gatunkiem stowarzyszonym” z człowiekiem (Haraway), „członkiem wspólnoty rodzinnej” (Baratay) i „zoe-egalitarystycznej” wspólnoty w znaczeniu, jakie nadaje temu pojęciu współczesny posthumanizm (Braidotti). Autor eseju odwołuje się do tych kategorii, by je następnie przekroczyć, badając metafizyczną koncepcję ludzko-zwierzęcych relacji ukazaną w dramatach. Podejmowana przez bohaterów Bielińskiego i Jakubowskiego retrospekcja przyjmuje postać pisarsko-egzystencjalnego obrządku żałobnego po zmarłym psie i prowadzi do głębokiej przemiany ich świadomości. Poprzez zderzenie losu cierpiącego zwierzęcia z historią Męki Pańskiej obaj pisarze dekonstruują spetryfikowane prawdy wiary chrześcijańskiej, odnawiając je i włączając w przestrzeń własnego doświadczenia i własnego dyskursu. Dlatego w interpretacji dramatów perspektywa ekologiczna została połączona z teologiczną. Autor odwołuje się do koncepcji „teologii zwierząt” Linzeya (ofiara Jezusa Chrystusa jako wzór międzygatunkowych relacji), a następnie, podążając za myślą Gadamera i Lévinasa, stawia tezę, że osią obu utworów jest hermeneutyczne pytanie o to, czy „duchowy dystans”, jaki w naszej epoce powstał między Bogiem a ludźmi, człowiek nowoczesny może pokonać, zwracając się w stronę zwierzęcia, by „przyswoić sobie” jego „obcość”, która otworzy go na „obcość” Boga.

Refine search results

2 Pamiętnik Teatralny

1 Colloquia Litteraria

1 Przestrzenie Teorii

1 Studia Norwidiana

1 Kaczmarek W.

1 Kopciński J.

1 Morawiec A.

1 Trzcionka J.

1 Ziołowicz A.

1 2023

2 2022

1 2012

1 2011

„C Z Ł O W I E K A (TERAZ), O MUZO, WYPOWIEDZ”1 . PRÓBA ROZPOZNANIA ARTYSTYCZNEGO KSZTAŁTU DRAMATU NORWIDA KLEOPATRA I CEZAR

Ewa Lipska jako pisarka polityczna

Od analizy dramatu do filozofii teatru: O pracach teatrologicznych Ireny Sławińskiej

Norwidowski dramat w nowych dekoracjach

Psy, ludzie i Bóg: Ekoteologia w dramatach Mariusza Bielińskiego i Jarosława Jakubowskiego