Search results

1

Wyposażenie graficzne Kroniki wszystkiego świata Marcina Bielskiego (1554, 1564). Pierwowzory, praktyka i strategia wydawnicza

100%

Bogusz M.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2022

|

vol. 84

|

issue 1

5-41

EN

The publication of Marcin Bielski’s Kronika wszystkiego świata [Chronicle of the Whole World] was an extensive editorial project. Owing to the volume and topic of the work the publishers must have had a substantial number of matrixes at their disposal. The paper aims to discuss the content of two editions of the Chronicle: by Hieronim Szarfenberg from 1554 and by Mateusz Siebeneicher from 1564, and to point to the sources of the compositions used in Cracow. The choice of these two editions is not accidental: Siebeneicher took over Szarfenberg’s printing workshop equipment, therefore he could use earlier matrixes. The publisher increased the number of the old matrixes by the ones he had owned before as well as those he commissioned to be prepared specially for the new Chronicle’s version. Thus the illustrations of the third edition was an extended version of the earlier one. The paper’s first section is dedicated to characterizing both above-mentioned workshops and the very Kronika wszystkiego świata. The second part points to the most important sources of figural compositions in the Chronicle, namely the Lyon collection of the Historiarum veteris testamenti icones as well as various Bible editions. The next section deals with Frankfurt models, copied both in Szarfenberg’s and Siebeneicher’s workshops, since it was from Frankfurt that not only small painted compositions came, but also large copperplates of high artistic profile, which Siebeneicher eagerly resorted to when pressing the Kronika wszystkiego świata. The reception of popular and eagerly copied in Cracow Nuremberg models has been discussed as an example of the return to the genuine compositions. Another yet section is focused on the sources of illustrations depicting mirabilia: illustrations of Basel printed materials. The paper closes with the discussion of the copperplate series copied in the Chronicle.

PL

W artykule omówiono zjawisko recepcji obcej ilustracji książkowej, wyposażenia graficznego luźnych druków i serii miedziorytniczych na przykładzie dwóch wydań Kroniki wszystkiego świata Marcina Bielskiego (1554 i 1564). Omawiane przykłady uzupełniają stan wiedzy o wyposażeniu graficznym Kroniki i jego źródłach oraz kontaktach krakowskich wydawców z drukarzami z innych ośrodków i ich wytworami.

2

Pontificale Romanum z 1520 roku z biblioteki prymasa Macieja Drzewickiego. O odnalezieniu jednego z zaginionych klejnotów Biblioteki Katedralnej w Gnieźnie

80%

Pokora P.

Biblioteka

|

2013

|

issue 17(26)

37-51

EN

Tematem artykułu jest odnalezione w maju 2013 roku Pontificale Romanum (wyd. Wenecja 1520), które od czasów ostatniej wojny uważane było za zaginione. Egzemplarz ten, wydany w oficynie Lucantonia Giunty, był w XVI wieku własnością biskupa włocławskiego, później prymasa, Macieja Drzewickiego. Jego unikatowa oprawa introligatorska wykonana została na początku lat 20. XVI wieku w pracowni Mistrza Główek Anielskich (Macieja z Przasnysza) i ozdobiona superekslibrisem hierarchy. Na wewnętrznej stronie górnej okładziny wklejony jest jeden z trzech znanych egzemplarzy ekslibrisu Drzewickiego, który uznawany jest obecnie za najstarszy polski datowany ekslibris drzeworytniczy.

3

Herbowe ekslibrisy L. S. J. barona Schimmelpfenninga : domniemane znaki książkowe Biblioteki Rady Miejskiej Poznania z XVI-XVII wieku

80%

Wagner A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2002

|

vol. 77

443-463

DE

Der Artikel ist einem heraldischen Exlibris gewidmet, das in der polnischen Fachliteratur bisher als Buchzeichen der Posener Stadtratsbibliothek aus dem 16.-17. Jahrhundert fungiert. Es wurde in Linolschnittechnik ausgeführt und stellt einen Schild mit Wappenbild, Helm und von zwei Löwen gehaltenem Kleinod dar. Die Gesamtkomposition befindet sich in einer Umrandung aus Lorbeerblättern. In Wirklichkeit gehörte das Exlibris, wie eine genaue künstlerisch-heraldische Analyse ergab, Baron Ludwig Simon Juda Schimmelpfennig (de Schimmelpennink van der Oye, 1708-1772), einem privaten Buchliebhaber aus dem Ermland, Domherr in Dobre Miasto (Guttstadt), Pfarrer in Kiwity, Ryna Reszelska (bei Rössel) und Rogóż. Seine Bibliothek bestand vorwiegend aus Werken mit religiöser Thematik, die er dem Jesuitenkloster in Swieta Lipka (Heiligenlinde) testamentarisch vermachte. Nach dem Krieg gelangte sie zusammen mit den aus diesem Kloster stammenden Frühdrucken in die Bibliothek des Bobolanum in Warschau, wo sie sich bis heute befindet. Die Untersuchung dieser Büchersammlung ergab, daß noch zwei weitere, in der Literatur unbekannte Exlibris von Schimmelpfennig existieren. Eines davon bildet eine Variante des aus der Literatur bekannten Exlibris (mit ihm ist die überwiegende Mehrheit der Bücher beklebt), das zweite dagegen basiert, obwohl es ebenfalls das Wappen des Besitzers darstellt, auf einer anderen Komposition und stammt höchstwahrscheinlich von einem anderen Künstler. Alle diese Exlibris sind höchstwahrscheinlich nach der Mitte des 18. Jahrhunderts entstanden, wovon die Eigentumsvermerke des Sammlers zeugen. Diese Vermerke gibt es in zwei Ausführungen: die die Personalien und ein Verzeichnis der kirchlichen Funktionen des Sammlers enthaltenden Identifikationsvermerke (welche wahrscheinlich vom Besitzer selbst stammen) und die sich auf sein Legat beziehenden Memorativvermerke (welche von anderer Hand stammen). Sie befinden sich in den Büchern meistens zusammen mit dem Exlibris (dann auf dem Vordersatz), viel seltener auf einem anderen Blatt oder selbständig - ohne Exlibris.

4

„Mądra kobieta” z fary kołobrzeskiej od malarskiej kompozycji do graficznego rozproszenia parenetycznej formuły obrazowej

80%

Bogusz M.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2021

|

vol. 36

7-29

EN

The article is devoted to the painting stored in the Kołobrzeg collegiate church, representing "A wise woman", and to the reception of the iconographic type it belongs to. The composition is untypical, full of symbols and non-obvious signs, explained in the inscriptions placed on both sides of the representation. Moreover, in the 18th century an information was placed on the panel about its founder, the year it came to the church, and its renovation. The painting belongs to quite popular in the late Middle Ages group of parenetic representations, which were intended to demonstrate models of proper attitudes. These models, due to the invention and dissemination of graphic techniques, could find their way to more and more numerous recipients. Similar holds true for the composition which is found in Kołobrzeg: in the first half of the 16th century, images of wise woman were printed in Cologne, Amsterdam, and in an unidentified workshop in the German Reich. Over the course of time the formula was enriched with an image of a wise man. Although in the oldest realizations the picture was accompanied with a commentary, the later copies contain the picture alone which seems to prove considerable popularity of the composition.

PL

Artykuł poświęcony jest przechowywanemu w kolegiacie kołobrzeskiej obrazowi przedstawiającemu „Mądrą kobietę” i recepcji typu ikonograficznego, do którego należy. Kompozycja jest nietypowa, pełna symboli i nieoczywistych znaków, które objaśnia umieszczona po obu stronach przedstawienia inskrypcja. Ponadto, w XVIII w. umieszczono na tablicy informację o jej fundatorze, roku, w którym znalazła się ona w kościele oraz upamiętniono renowację obrazu. Obraz wpisuje się we wcale popularną w późnym średniowieczu grupę przedstawień parenetycznych, których zadaniem było pokazywanie wzorców odpowiednich postaw. Wzorce te, dzięki wynalezieniu oraz upowszechnieniu technik graficznych, mogły trafić do coraz większej liczby odbiorców. Podobnie było z kompozycją, która znajduje się w Kołobrzegu: w I połowie XVI w. wizerunki mądrej kobiety zostały wydrukowane w Kolonii, Amsterdamie oraz niezidentyfikowanej pracowni na terenie Rzeszy. Z biegiem czasu formuła została wzbogacona o wizerunek mądrego mężczyzny. Choć w najstarszych realizacjach ilustracji towarzyszył komentarz, późniejsze odbitki zawierają jedynie ilustrację, co, wydaje się, dowodzi sporej popularności kompozycji.

5

Bona Sforza d’Aragona i rola mody w kształtowaniu jej wizerunku

71%

Bender A.

Fabrica Litterarum Polono-Italica

|

2020

|

issue 2

33-52

IT

The main goal of the article is to examine how queen Bona Sforza’s taste and interest in fashion has been influenced by her nearest milieu – including her mother, Isabella of Aragon – since her childhood in Italy and until her arrival in Poland. In the first part of the text, the author seeks to obtain an answer to the question of how the Renaissance fashion could influence Bona’s look and garments. The author proposes her own translations of several sources which shed new light on the subject. The description of wedding celebrations written by Giuliano Passero, Giuliano Passero cittadino napoletano o sia prima pubblicazione in istampa, delle Storie in forma di Giornali (Napoli, 1785) is especially important for this article. The new translation of this text differs occasionally from that published by Władysław Pociecha several years ago. In the second part of this article, the author analyses ceremonial dress and jewellery which we can see on the earliest preserved portrait of Bona, painted most likely in Italy, around 1518. The woodcut, included in Jost Ludwik Decjusz’s De Sigismundi regis temporibus liber III in 1521, could not precisely depict the facial features and details of the young queen’s apparel.

PL

L’obiettivo principale dell’articolo è esaminare come il gusto e la sensibilità per la moda di Bona Sforza siano stati influenzati da sua madre, Isabella d’Aragona e dall’ambiente italiano, prima del suo arrivo in Polonia. Nella prima parte l’autrice cerca di ottenere una risposta alla domanda su come la moda rinascimentale aveva influenzato l’aspetto e il modo di vestire di Bona. Per dimostrare le sue tesi, l’autrice propone una propria versione della traduzione dei testi, che gettano nuova luce sull’argomento. In particolar modo degna di nota è la descrizione del matrimonio di Giuliano Passero, Giuliano Passero cittadino napoletano o sia prima pubblicazione in istampa, delle Storie in forma di Giornali (Napoli, 1785). La nuova traduzione presenta delle differenze rispetto alla versione di Władysław Pociecha, pubblicata negli anni Cinquanta. Nella seconda parte dell’articolo è stato analizzato l’abito cerimoniale e i gioielli indossati dalla giovane Bona nel suo unico ritratto, realizzato probabilmente in Italia all’incirca nel 1518. La xilografia, inclusa in De Sigismundi regis temporibus liber III di Jost Ludwik Decjusz nel 1521, non rendeva riconoscibile precisamente le caratteristiche del viso e i dettagli dell’abbigliamento della giovane regina.

6

Alfred Jesionowski (1902–1945?). An Interwar Writer’s Views on Graphic Art

51%

Płaszczewska O.

Rocznik Historii Sztuki

|

2022

|

issue XLVII

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Biblioteka

1 Biuletyn Historii Sztuki

1 Fabrica Litterarum Polono-Italica

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Rocznik Historii Sztuki

2 Bogusz M.

1 Bender A.

1 Pokora P.

1 Płaszczewska O.

1 Wagner A.

2 2022

1 2021

1 2020