Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dyscyplina wojskowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

MONTESQUIEU A RZYMSKA DYSCYPLINA WOJSKOWA: POGLĄDY, INTERPRETACJE I ŹRÓDŁA POZNANIA

100%
Faszcza M. N.
Zeszyty Prawnicze
|
2016
|
vol. 16
|
issue 1
27-52
PL
Montesquieu and Roman Military Discipline: Opinions,Interpretations, and SourcesSummaryMontesquieu’s influence on the development of modern public lawis undisputed, but he also played a very important role in shaping theperception of the Roman art of war. Like Machiavelli, he devoted a considerable amount of attention to Roman disciplina militaris. His comments were quite general, but they exerted a substantial influence onthe opinions of scholars of military discipline. Along with Lipsius andMachiavelli, he was one of the most cited authors, and his perceptionof military discipline was even reflected in some of the arrangementsemployed in the French army under the First Republic. Research on thereception of Roman ideas on the art of war usually stops at the MiddleAges, but Montesquieu’s work as a writer and his impact on later scholarsare the best justification for studying his opinions on this issue.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kara śmierci w Polskich Siłach Zbrojnych na obszarze ZSRR oraz Bliskim i Środkowym Wschodzie w latach 1941-1944

100%
Roguski R.
Doctrina. Studia społeczno-polityczne
|
2018
|
vol. 15
|
issue 15
271-288
PL
W przeszłości kara śmierci stanowiła jeden z najważniejszych elementów prawa wojskowego. Pełniła funkcję dyscyplinującą i retrybutywną za popełnione przestępstwo lub jako narzędzie odstraszania od popełnienia czynu zabronionego. Stosowano ją również w Polskich Siłach Zbrojnych w ZSRR, a także w Armii Polskiej na Wschodzie. W odróżnieniu od innych polskich formacji wojskowych zorganizowanych w Wielkiej Brytanii czy na Bliskim i Środkowym Wschodzie, w szeregach Wojska Polskiego w ZSRR kara ta była nadużywana, a wręcz stosowana z naruszeniem prawa. Orzekano ją zarówno za poważne przestępstwa godzące w żołnierski obowiązek, jak i za przestępstwa pospolite, które z dzisiejszej perspektywy nie są uważane za przestępstwa ciężkie. Stanowiła narzędzie utrzymania dyscypliny, w sytuacji gdy każde poważne naruszenie przez stacjonujących w ZSRR polskich żołnierzy prawa na szkodę Rosjan mogło negatywnie wpłynąć na kruchy sojusz polsko-radziecki. Częstotliwość orzekania przez sądy Armii Polskiej na Wschodzie kary śmierci znacznie spadła po ewakuacji polskich oddziałów ze Związku Radzieckiego na Bliski i Środkowy Wschód.
3
Publication available in full text mode
Content available

RZYMSKA DYSCYPLINA WOJSKOWA W UJĘCIU NICCOLÒ MACHIAVELLEGO

100%
Faszcza M. N.
Zeszyty Prawnicze
|
2014
|
vol. 14
|
issue 4
23-41
PL
Machiavelli on Roman Military Discipline Summary The importance of Niccolò Machiavelli’s work for the evolution of modern political ideas is indisputable, but the organisation of military forces was an equally important issue for him. Although most researchers usually ignore this aspect, Machiavelli’s ideas exerted a significant influence on subsequent developments in European military discipline. He was inspired to a large extent by the works of the ancien authors containing descriptions of terms of service in the Roman legions. His attention focused on the Republican period, though he also examined episodes from the Imperial era. Nowadays he is recognised as one of the most influential authors of military treatises, whose ideas on military discipline had a substantial influence on its evolution.
4
Publication available in full text mode
Content available

Podsumowanie wyników badania Percepcja uregulowań w zakresie dyscypliny wojskowej oraz praktyka ich stosowania

75%
Predel G., Iwanek M.
Bezpieczeństwo Obronność Socjologia
|
2015
|
issue 4
19-22
5
Publication available in full text mode
Content available

Dyscyplina w szeregach armii polsko-litewskiej na terenie Małopolski i Rusi Czerwonej w czasie przygotowań do wyprawy chocimskiej w 1621 r.

75%
Gawron P.
Czasopismo Prawno-Historyczne
|
2019
|
vol. 71
|
issue 2
PL
W czasie kwerendy znaleziono w księgach grodzkich 177 wzmianek dotyczących omawianego tematu, w zdecydowanej większości protestacji, okazania ran względnie ciał domniemanych ofiar czynów zabronionych. Skargi na zachowanie żołnierzy dotyczyły 78 jednostek, należących do niemal każdego typu formacji wojskowych występujących w komputach chocimskich, przy czym niektóre występują na powyższej liście więcej niż raz. W księgach grodzkich odnotowano szkody poczynione w ośmiu większych ośrodkach miejskich (Biecz, Bochnia, Lublin, Lwów, Olkusz, Przemyśl, Tarnopol, Sądowa Wisznia) oraz 76 miasteczkach, wioskach i kluczach dóbr. Wśród poszkodowanych znaleźli się mieszkańcy dziewięciu starostw grodowych oraz instytucji kościelnych. Wśród ofiar przestępstw znaleźli się także żołnierze, w księgach odnotowano siedemnaście przypadków, kiedy sprawcą byli milites z innych rot, siedem, kiedy szkoda powstała wskutek działania towarzyszy broni względnie członków własnego pocztu. Pięć skarg dotyczyło dezercji, w 18 przypadkach żołnierze oskarżali ludność cywilną o wyrządzenie szkód. Rzeczywista skala szkód jest jednak trudna do oszacowania. Zebrany w toku kwerendy materiał również daje podstawę do podejrzeń względem uczciwości składających skargi, zwłaszcza wówczas, gdy miasto lub wieś została nawiedzona przez różne oddziały wojskowe kilka razy, a pomimo tego skala szkód podanych w protestacji jest zbliżona w każdym przypadku. Zwraca jednak uwagę zbliżony wolumen rzeczy, które padały łupem wojskowych łupieżców: żywność, przedmioty żelazne, ubrania, zwierzęta hodowlane, zwłaszcza drób, bydło i konie pojawiają się w większości protestacji. Wzrost liczebny armii, korzystającej w toku przemarszu z tych samych traktów i obozującej w tych samych miejscach prowadził do wzrostu liczby starć pomiędzy różnymi oddziałami, czemu skądinąd trudno się dziwić. Żołnierze byli niejako skazani na rywalizację w warunkach ograniczonego dostępu do środków aprowizacyjnych, co niejednokrotnie kończyło się zwadą, w której po obu stronach padali ranni, a nawet zabici. Zawiodło także państwo, które nie podjęło żadnych prób zorganizowania magazynów z żywnością oraz rynsztunkiem. Niewiele pomagało wysyłanie uniwersałów, nakazujących żołnierzom możliwie jak najszybsze przybycie do obozu ani wysyłanie komorników w celu zbadania rozmiaru poczynionych przez wojsko szkód. Na usprawiedliwienie króla i jego urzędników należy jednak powiedzieć, że problem z logistyką wojskową miała podówczas większość państw europejskich.
6
Publication available in full text mode
Content available

Charakterystyka prawna przestępstw skierowanych przeciwko dyscyplinie wojskowej

75%
Sołowiej Ł.
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
|
2022
|
vol. 13(13)
133-144
EN
Military discipline is one of the key factors influencing the state of the armed forces. The scope of the indicated concept includes both the acceptance of a certain system of values, necessary for the functioning of the armed forces, and the observance of the rules of military institutions. Bearing in mind the indicated circumstances, it is necessary to ensure an acceptable level of military punitiveness, which is realised, inter alia, through the system of institutional criminal-military responsibility. This paper presents a legal analysis of individual acts recognised by the Polish legislator as offences against the principles of military discipline, and also presents the author’s evaluation of the adopted regulations both for the time of peace and a hypothetical armed conflict.
PL
Dyscyplina wojskowa jest jednym z kluczowych czynników wpływających na stan sił zbrojnych. Przejawia się ona przede wszystkim w występowaniu ścisłego, hierarchicznego stosunku podporządkowania między żołnierzami niższego szczebla, a ich przełożonymi. W pojęciu dyscypliny wojskowej mieści się zarówno akceptacja określonego systemu wartości, niezbędnego dla funkcjonowania sił zbrojnych, jak i przestrzeganie zasad instytucji wojskowych. Konieczność zapewnienia akceptowalnego poziomu karności wojska wiąże się nieodłącznie z systemem instytucjonalnej odpowiedzialności karno-wojskowej. Niniejsza praca wskazuje i opisuje czyny uznane przez polskiego ustawodawcę za przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej oraz przedstawia autorską ocenę przyjętych regulacji zarówno na czas pokoju jak i hipotetycznego konfliktu zbrojnego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Stosunek społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych do obowiązku służby wojskowej w czasie wojny z Rosją bolszewicką (luty 1919 – listopad 1920)

51%
Kania L.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2020
|
vol. XXI (LXXII)
|
issue 3 (273)
47-79
EN
The article is devoted to the protection of the combat capability of the Polish Army front troops from negative phenomena lowering their morale and discipline during the war with Bolshevik Russia in 1919–1921, and the attitudes of the Polish society and national minorities towards fulfilling their military service. After regaining independence, the war for independence and eastern borders had to be fought with a traditionally aggressive neighbor, Bolshevik Russia, which wanted to take advantage of the limited capabilities of a country ruined by wars, the enormous internal difficulties of a state united from three partitioned districts, the apparent attractiveness of the Bolshevik ideology and the multi-ethnicity of the society, which to some extent became susceptible to the populist slogans of the invader. During this war, the Polish Army was troubled by desertion of soldiers from the battle line and by mass evasion of military duty by men with a national minority background. Units fighting at the front were agitated by the propaganda apparatus of the Red Army, whose intention was a moral decay of the Polish Army.
RU
В статье рассматривается проблема защиты боеспособности фронтовых подразделений Войска Польского от негативных явлений, снижающих их моральный дух и дисциплину во время войны с Большевистской Россией 1919–1921 гг., а также отношение польского общества и национальных меньшинств к выполнению воинской обязанности. После возвращения независимости возникла необходимость вести войну за эту независимость и за восточные границы с традиционно агрессивным соседом, Большевистской Россией, желавшей воспользоваться ограниченными возможностями страны, разоренной войнами. Также она хотела использовать огромные внутренние трудности объединенного из трех разделенных территорий государства, очевидную привлекательность большевистской идеологии и многоэтничность общества, которое частично стало поддаваться популистским лозунгам оккупанта. Во время этой войны в Войске Польском бывали случаи дезертирства солдат на фронтовой линии и массовое уклонение от службы со стороны представителей национальных меньшинств, призванных исполнять свою воинскую обязанность. Войска, сражавшиеся на фронте, попали под влияние пропагандистского аппарата Красной Армии, который хотел довести Войско Польское до морального упадка.
PL
Artykuł przedstawia zagadnienie ochrony zdolności bojowej oddziałów frontowych Wojska Polskiego przed ujemnymi zjawiskami obniżającymi ich morale i dyscyplinę w czasie wojny z Rosją bolszewicką w latach 1919–1921 oraz postawy społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych wobec spełnienia obowiązku służby wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości zaistniała konieczność stoczenia wojny o niepodległość i granice wschodnie z tradycyjnie agresywnym sąsiadem – Rosją bolszewicką – która chciała wykorzystać ograniczone możliwości zrujnowanego wojnami kraju, olbrzymie trudności wewnętrzne państwa scalonego z trzech dzielnic zaborczych, pozorną atrakcyjność ideologii bolszewickiej i wieloetniczność społeczeństwa, które częściowo stało się podatne na populistyczne hasła najeźdźcy. Wojsko Polskie trapiły w czasie tej wojny dezercje żołnierzy z linii bojowej i masowe uchylanie się od służby mężczyzn wezwanych do spełnienia obowiązku wojskowego wywodzących się z mniejszości narodowych. Oddziały walczące na froncie były poddane agitacji przez aparat propagandowy Armii Czerwonej, który chciał dokonać rozkładu moralnego Wojska Polskiego.
8
Publication available in full text mode
Content available

Stosunki między mieszkańcami miasta Knyszyna a żołnierzami wojsk koronnych w latach 1650–1651 w świetle ksiąg wójtowskich

51%
Gołaszewski Ł.
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
|
2016
|
vol. 19
81-93
EN
The article discusses the relationships between the residents of the town Knyszyn in the Polish-Lithuanian Commonwealth and the soldiers of the state army quartered in the town in 1650–51. The surviving excerpts from the records of the municipal court contain a wide array of cases (albeit always making use of physical violence) against the townspeople, who made use of soldiers in conflicts with their neighbours. On the other hand, the presence of soldiers let the townspeople trade with soldiers and their servants, and also level certain moral charges against the neighbours. Due to legal complexities, these were not the soldiers who were summoned to the municipal courts but rather the neighbours who supposedly inspired violent soldier behaviours.
PL
Szkic omawia stosunki między mieszkańcami miasta Knyszyna a stacjonującymi tam w latach 1650–1651 żołnierzami na podstawie zachowanych fragmentów ksiąg wójtowskich. Księgi te zawierają szereg spraw przeciwko mieszczanom, którzy w różnorodny sposób (zawsze związany jednak z przemocą fizyczną) posiłkowali się żołnierzami w sporach z sąsiadami. Ponadto obecność wojska pozwalała na nawiązywanie przez mieszczan relacji handlowych z żołnierzami i ich pachołkami, a także wysuwanie przeciwko sąsiadkom zarzutów natury obyczajowej. Z uwagi na trudności natury prawnej do sądów miejskich pozywano nie samych żołnierzy, ale sąsiadów, którzy ich przemoc mieli inspirować.
9
Publication available in full text mode
Content available

Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją Sowiecką latem 1920 roku (część 1)

45%
Kania L.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2018
|
vol. XIX (LXX)
|
issue 3-4 (265-266)
45-84
EN
The article is a two-part law and historical sketch that presents the organization and outline of the activity of the field judiciary during the decisive events in the war with Soviet Russia in the summer of 1920. In this part of the article the author presents an outline of the organization and the activity of the field judiciary since the beginning of its existence to the beginning of July 1920. The justice service of the Polish army came into being as an integral part of the armed forces alongside with the creation of different departments and services of the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army in the autumn of 1918. The military courts were created since the first days of November 1918 in Cracow, Lublin, Warsaw and Cieszyn, while in Przemyśl and Lviv – since the end of November. In January 1919 the field courts were created at the commands of the great units of the Lithauanian-Belarusan Front. As a separate structure, the field judiciary came into being in spring of 1919 and was part of the High Command of the Polish Army. Until September 1920, at the commands of large units and operational formations (divisions, brigades, operation groups, armies and fronts), as well as commands, garrisons and strongholds, about 60–70 field courts and several judicial and legal departments were created. Field courts played a subordinate, although important role in the command system of large units and operation formations, and in keeping the discipline and internal cohesion of the army.
RU
Данная статья юридическо-исторической тематики состоит из двух частей, посвященных организации и описанию деятельности военных судов во время решающих событий войны с советской Россией летом 1920 г. В этой части статьи автор представляет характеристику организации и деятельности военных судов с начала их существования до начала июля 1920 г. Служба справедливости Войска Польского появилась как интегральная часть вооруженных сил, одновременно с созданием других организаций и служб Министерства Военных Дел и Генерального штаба Войска Польского осенью 1918 г. Военные суды создавались с первых чисел ноября 1918 г. в Кракове, Люблине, Варшаве и Чешине, а в конце ноября – в Пшемысле и Львове. В январе 1919 г. военные суды создавались при управлениях крупных подразделений Литовско-Белорусского фронта. В качестве отдельной структуры военные суды стали функционировать весной 1919 г. и являлись частью Главного командования Войска Польского. До сентября 1920 г. при управлениях крупных подразделений и оперативных отрядов (дивизий, бригад, оперативных групп, армии и фронтов), а также управлении этапов, гарнизонов и крепостей было создано около 60–70 военных судов, а также более десятка юридических отделов. Военные суды выполняли служебную, но значимую функцию в системе командования крупными формированиями и оперативными отрядами с точки зрения поддержания системы наказаний и внутренней целостности армии.
PL
Prezentowany artykuł jest dwuczęściowym szkicem prawno-historycznym, który przedstawia organizację i rys działalności sądownictwa polowego w czasie decydujących rozstrzygnięć w wojnie z Rosją Sowiecką latem 1920 r. W tej części artykułu autor przedstawia rys organizacji i działalności sądownictwa polowego od początku jego istnienia do początków lipca 1920 r. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego powstała jako integralna część sił zbrojnych równolegle z utworzeniem innych agend i służb Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego WP jesienią 1918 r. Sądy wojskowe były tworzone od pierwszych dni listopada 1918 r. w Krakowie, Lublinie, Warszawie i Cieszynie, w końcu listopada zaś w Przemyślu i Lwowie. W styczniu 1919 r. sądy polowe tworzono przy dowództwach wielkich jednostek Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jako wyodrębniona struktura sądownictwo polowe powstało wiosną 1919 r. i stanowiło część Naczelnego Dowództwa WP. Do września 1920 r. przy dowództwach wielkich jednostek i związków operacyjnych (dywizji, brygad, grup operacyjnych, armii i frontów) oraz dowództw etapów, garnizonów i twierdz zostało utworzonych ok. 60–70 sądów polowych oraz kilkanaście referatów sądowo-prawnych. Sądy polowe pełniły rolę służebną, acz znaczącą, w systemie dowodzenia wielkimi jednostkami i związkami operacyjnymi, w utrzymaniu karności i wewnętrznej spoistości wojska.
10
Publication available in full text mode
Content available

Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją sowiecką latem 1920 roku (część 2)

45%
Kania L.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2019
|
vol. XX (LXXI)
|
issue 1 (267)
75-118
EN
The article is a two-part law and historical sketch that presents the organization and outline of the activity of the field judiciary during the decisive events in the war with Soviet Russia in the summer of 1920. In this part of the article the author presents an outline of the organization and the activity of the field judiciary since the beginning of its existence to the beginning of July 1920. The justice service of the Polish army came into being as an integral part of the armed forces alongside with the creation of different departments and services of the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army in the autumn of 1918. The military courts were created since the first days of November 1918 in Cracow, Lublin, Warsaw and Cieszyn, while in Przemyśl and Lviv – since the end of November. In January 1919 the field courts were created at the commands of the great units of the Lithauanian-Belarusan Front. As a separate structure, the field judiciary came into being in spring 1919 and was part of the High Command of the Polish Army. Until September 1920, at the commands of large units and operation formations (divisions, brigades, operation groups, armies and fronts), as well as commands, garrisons and strongholds, about 60–70 field courts and several judicial and legal departments were created. Field courts played a subordinate, although remarkable role in the command system of large units and operation formations, and in keeping the discipline and internal cohesion of the army.
RU
Данная статья юридическо-исторической тематики состоит из двух частей, посвященных организации и описанию деятельности военных судов во время решающих событий войны с советской Россией летом 1920 г. В этой части статьи автор представляет характеристику организации и деятельности военных судов с начала их существования до начала июля 1920 г. Служба справедливости Войска Польского появилась как интегральная часть вооруженных сил, одновременно с созданием других организаций и служб Министерства Военных Дел и Генерального штаба Войска Польского осенью 1918 г. Военные суды создавались с первых чисел ноября 1918 г. в Кракове, Люблине, Варшаве и Чешине, а в конце ноября – в Пшемысле и Львове. В январе 1919 г. военные суды создавались при управлениях крупных подразделений Литовско-Белорусского фронта. В качестве отдельной структуры военные суды стали функционировать весной 1919 г. и являлись частью Главного командования Войска Польского. До сентября 1920 г. при управлениях крупных подразделений и оперативных отрядов (дивизий, бригад, оперативных групп, армии и фронтов), а также управлении этапов, гарнизонов и крепостей было создано около 60–70 военных судов, а также более десятка юридических отделов судебного департамента. Военные суды выполняли служебную, но значимую функцию в системе командования крупными формированиями и оперативными отрядами с точки зрения поддержания системы наказаний и внутренней целостности армии.
PL
Prezentowany artykuł jest dwuczęściowym szkicem prawno-historycznym, który przedstawia organizację i rys działalności sądownictwa polowego w czasie decydujących rozstrzygnięć w wojnie z Rosją Sowiecką latem 1920 r. W tej części artykułu autor przedstawia rys organizacji i działalności sądownictwa polowego od początku jego istnienia do początków lipca 1920 r. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego powstała jako integralna część sił zbrojnych równolegle z utworzeniem innych agend i służb Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego WP jesienią 1918 r. Sądy wojskowe były tworzone od pierwszych dni listopada 1918 r. w Krakowie, Lublinie, Warszawie i Cieszynie, w końcu listopada zaś w Przemyślu i Lwowie. W styczniu 1919 r. sądy polowe tworzono przy dowództwach wielkich jednostek Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jako wyodrębniona struktura sądownictwo polowe powstało wiosną 1919 r. i stanowiło część Naczelnego Dowództwa WP. Do września 1920 r. przy dowództwach wielkich jednostek i związków operacyjnych (dywizji, brygad, grup operacyjnych, armii i frontów) oraz dowództw etapów, garnizonów i twierdz zostało utworzonych ok. 60–70 sądów polowych oraz kilkanaście referatów sądowo-prawnych. Sądy polowe pełniły rolę służebną, acz znaczącą, w systemie dowodzenia wielkimi jednostkami i związkami operacyjnymi w utrzymaniu karności i wewnętrznej spoistości wojska.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.