Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 20

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  działalność społeczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Nadzieja to istotny składnik życia człowieka. Trudno budować codzienność bez nadziei na lepsze jutro. Niniejszy artykuł prezentujący psychologię nadziei w działalności społecznej Ireny Sendlerowej, która razem z innymi w czasie drugiej wojny światowej (1939–1945) uratowała ok. 2500 dzieci żydowskich, składa się ze wstępu, dwóch punktów, w których zostały omówione następujące zagadnienia: 1) na podstawie struktury nadziei Józefa Kozieleckiego zaprezentowano składniki tworzące nadzieję aktywną: poznawczy, emocjonalny, temporalny, afiliatywny, sprawczy. Składniki te skonfrontowane zostały z życiem i działalnością Ireny Sendlerowej; 2) zostały opisane źródła nadziei Ireny Sendlerowej, a więc: 1 – doświadczenia z dzieciństwa, a zwłaszcza piękno atmosfery rodzinnego domu w którym była ogromna otwartość na drugiego człowieka, a zwłaszcza na człowieka w potrzebie; 2 – pewność w sobie, a nie pewność siebie Ireny Sendlerowej, co miało istotny wpływ i przełożenie na powodzenie podejmowanych działań; 3 – wiara, która nigdy nie była manifestowaną stroną Sendlerowej, a jednak możemy przypuszczać, że była dla niej siłą, milczącym oparciem w działaniu, o czym świadczą chociażby jej słowa: „Kiedyś znalazłam w sienniku mały zniszczony obrazek z napisem Jezu ufam Tobie! Ukryłam go i miałam cały czas przy sobie” (Mieszkowska, 2005, s. 200). Nie ulega wątpliwości, że Irena Sendlerowa może być wyjątkowym przykładem tego, jak ważną rolę w życiu człowieka pełni nadzieją i jak wiele człowiek może zdziałać, kiedy nią żyje na co dzień.
3
Publication available in full text mode
Content available

WSPOMNIENIE O JERZYM GARUSIE

88%
Muzealnictwo
|
2014
|
vol. 55
255-257
EN
An archaeologist and longtime employee of the Royal Castle in Warsaw, Jerzy Garus passed away in August 2014. Born in 1949 in Oświęcim, he graduated in Mediterranean archaeology in 1967. In 1981 he started his work at the Royal Castle in Warsaw and remained there for the rest of his professional life. As a director of the Archaeological Department, he supervised many excavations carried out at the Castle. Author of scientific and popular science articles on archaeology and Ancient times. From the beginning of his career at the Castle, he had actively participated in social activity of NSZZ “Solidarność”, firstly at the company branch, then as a longtime president of the National Board of Museums and Institutions Protecting Monuments. Jerzy Garus was a humble, open and kind person devoted to other people. Everyone who met him will always remember his social activity in the field of national cultural institutions and his concern for ordinary people. In recognition for his service for the Royal Castle in Warsaw, Jerzy Garus was awarded MERENTIBUS medal and the Gold Cross of Merit posthumously.
PL
W sierpniu 2014 r. zmarł Jerzy Garus – archeolog, wieloletni pracownik Zamku Królewskiego w Warszawie. Urodził się w 1949 r. w Oświęcimiu, w 1967 r. ukończył studia archeologiczne o specjalizacji śródziemnomorskiej. W 1981 r. został zatrudniony w Zamku Królewskim w Warszawie, gdzie pracował do końca życia. Jako kierownik Działu Archeologicznego kierował wieloma badaniami wykopaliskowymi na terenie Zamku. Był autorem publikacji naukowych i popularnonaukowych o tematyce archeologicznej i antycznej. Od samego początku pracy w Zamku podjął także aktywną działalność społeczną w NSZZ „Solidarność”, najpierw w Komisji Zakładowej, a później w Krajowej Sekcji Muzeów i Instytucji Ochrony Zabytków, której był wieloletnim przewodniczącym. Postawę życiową Jerzego Garusa charakteryzowała skromność, poświęcenie dla bliźnich, otwartość i życzliwość. Wszyscy, którzy się z Nim zetknęli będą pamiętać Jego działalność społeczną w skali całego kraju, związaną z instytucjami kulturalnymi i dbałość o zwykłego człowieka. Jerzy Garus w uznaniu zasług dla Zamku Królewskiego w Warszawie otrzymał medal MERENTIBUS, pośmiertnie został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
PL
Artykuł podejmuje zagadnienie badań historycznych, których przedmiotem jest działalność społeczna. Badania te wpisują się w pole naukowej aktywności polskiej pedagogiki społecznej, której twórczynią była Helena Radlińska. Badaczka ta opracowała metodę badań historycznych dla pedagogów społecznych. W oparciu o to podejście metodologiczne warto współcześnie podejmować kolejne badania historyczne w polu pedagogiki społecznej. Ich efekty będą służyły przywracaniu prawdy o przeszłości działalności społecznej i o jej przedstawicielach, ich naukowym i praktycznym dorobku. Z drugiej strony efekty tych badań będą stanowiły drogowskaz dla poszukujących nowych rozwiązań dla praktyki działalności społecznej w teraźniejszości i przyszłości. Dla pedagogów społecznych badania historyczne będą również okazją do kształtowania własnej tożsamości dyscyplinarnej.
Biuletyn Uniejowski
|
2018
|
vol. 7
163-180
PL
Artykuł ma na celu zaprezentowanie przebiegu I Sejmiku Stowarzyszeń Regionalnych Województwa Łódzkiego, który miał miejsce w roku 2016 na terenie Uniejowa. Jego tło stanowi geneza powstawania towarzystw regionalnych na terenie kraju, których początki datuje się na pierwszą połowę XIX w. Artykuł przedstawia okoliczności organizacji sejmiku, a także informacje na temat działalności towarzystw regionalnych w województwie łódzkim, w tym m.in.: czasu ich powstawania, liczby członków oraz bazy lokalowej, które opracowane zostały na podstawie przeprowadzonego w 2016 r. badania ankietowego na próbie 33 respondentów. Zwraca on także uwagę na istotę współpracy z samorządami oraz potrzebę wymiany doświadczeń pomiędzy aktywnie działającymi regionalistami.
EN
The article gives an account of the 1st Convention of Łódź Voivodship Regional Associations, which was held in Uniejów in 2016. Regional associations started to be formed in Poland in the 1st half of XIX century. The article highlights the background of the organization of the Convention and provides information about the activity of regional societies in Łódź voivodship, including the time of their establishment, number of members, etc., on the basis of a survey conducted in 2016 on a sample of 33 respondents. It also stresses the importance of cooperation with local governments and exchange of experiences among regional activists.
Studia Ełckie
|
2023
|
vol. 25
|
issue 4
483-495
PL
W posłudze katechetycznej konieczne jest większe otwarcie się na przestrzeń życia społecznego. W artykule jest refleksja nad działaniem nauczyciela religii w życiu społecznym. Analizie poddano najnowsze dokumenty katechetyczne oraz literaturę o tematyce teologicznej, socjologicznej i społecznej. Poszukiwania naukowe pozwoliły wyodrębnić cztery istotne zagadnienia, które zostaną kolejno omówione. Są to: próba charakterystyki współczesnego społeczeństwa; znajomość środowiska uczniów; pozaszkolna działalność nauczyciela religii i aktywność w przestrzeni życia parafialnego. Zgodnie z paradygmatem teologii pastoralnej zamierzeniem artykułu jest wypracowanie konkretnych rozwiązań i sugestii.
EN
In the catechetical ministry, it is necessary to open up more to the space of social life. The article is a reflection on the activity of a religion teacher in social life. The latest catechetical documents and theological, sociological and social literature were analyzed. Scientific research has allowed to isolate four important issues, which will be discussed in turn. These are: an attempt to characterize contemporary society; knowledge of the students’ environment; extracurricular activity of a religion teacher and activity in the parish life. According to the paradigm of pastoral theology, the aim of the article is to develop specific solutions and suggestions.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie i omówienie wolontariatu jako szansy na rehabilitację społeczną osób odbywających karę pozbawienia wolności i ukazanie jego wpływu na proces resocjalizacji. Omówiono w nim podstawy prawne wolontariatu, jego specyfikę i charakter przede wszystkim w kontekście możliwości realizacji tej formy działalności społecznej przez więźniów. Skupiono się także na motywach skłaniających osadzonych do podjęcia działalności woluntarystycznej. Główna część publikacji skupia się na omówieniu korzyści wynikających z wolontariatu w kontekście przemiany osobowościowej i społecznej skazanych i podkreśleniu jego roli w oddziaływaniach resocjalizacyjnych.
PL
W artykule zaprezentowano badania nad aktywnością społeczną mieszkańców wsi na poziomie organizacyjnym. Przedstawiono najważniejsze publikacje odnoszące się do systemu społeczno-kulturowego wsi: opracowania syntetyczne, monografie wieloproblemowe uwzględniające m.in. aktywność społeczną mieszkańców wsi oraz badania poświęcone w całości lub części tej problematyce. Zaprezentowano różne aspekty działalności w organizacjach, instytucjach, pełnienia funkcji z wyboru, wzorów i wzorców działaczy lokalnych. Ważnym elementem badań nad aktywnością społeczną było poszukiwanie czynników sprzyjających i utrudniających podejmowanie działań społecznikowskich. Uczestnictwo mieszkańców w życiu wsi przyjmowało różne formy organizacyjne, w zależności od kontekstu społecznego na poziomie makro-, mezo- oraz mikrostrukturalnym. Najważniejszymi makroprocesami wpływającymi na całokształt życia wsi, w tym na aktywność społeczną, były instytucjonalizacja, industrializacja, urbanizacja, modernizacja, migracje oraz transformacja ustrojowa. Na poziomie mezostrukturalnym ważnym czynnikiem decydującym o poziomie aktywności była zbieżność celów i dążeń instytucji lokalnych z potrzebami i celami mieszkańców. Zaangażowanie społeczne warunkowała również obecność autorytetów i liderów wiejskich. O aktywności społecznej na poziomie mikrostrukturalnym decydowały cechy położenia społecznego jednostek: wiek, płeć, wykształcenie, wielkość rodziny, źródło utrzymania, pełnienie ról społecznych w rodzinie czy miejsce zamieszkania w gminie (wieś centralna – wieś peryferyjna).
EN
The article presents research on community activity of countryside residents on the organizational level. The most important publications referring to the social and cultural system of the countryside are presented, such as systematic reports, multi-problem monographs taking into account, among others, community activity of the villagers and research dedicated in part or entirely to this issue. Various aspects of the activity of organizations, institutions, performance of a function at one's choice , patterns and models of local activity are discussed. An important element of the research on community activity was a search for factors which favor or hinder undertaking social activities. Participation of the villagers in country life took on various organizational forms, depending on the social context on the level of the macro-, mezzo- and micro-structure. The most important macro-processes influencing the entirety of country life, including community activity, were as follows: institutionalization, industrialization, urbanization, modernization, migration and system transformation. On the mezzo-structural level, an important element which determined the level of activity was the convergence of goals and aspirations of local institutions with the needs and goals of the villagers. Community involvement was also affected by the presence of authorities and countryside leaders. On the micro-structural level, traits of the individual's social position were decisive: age, gender, education, family size, source of income, fulfilling community roles in the family, or place of residence in the commune (central or peripheral village).
PL
Artykuł przedstawia życie i publiczną działalność Mariana Kiniorskiego. Studiował w Wyższej Szkoły Rolniczej w Dublanach, Uniwersytecie Berlińskim i Szkole Nauk Politycznych w Paryżu (do 1899 r.). Był nowoczesnym ziemianinem, zabiegającym o uprzemysłowienie majątku, stosowanie nowych technik rolnych i postępu rolniczego. Należał do szeregu towarzystw i organizacji ziemiańskich (m.in. prezes Centralnego Towarzystwa Rolniczego). Równocześnie był aktywnym działaczem politycznym, związanym z Narodową Demokracją (członek Ligi Narodowej, następnie Zarządu Głównego Związku Ludowo-Narodowego i władz Stronnictwa Narodowego). Poseł do rosyjskiej Dumy Państwowej, następnie senator Rzeczypospolitej Polskiej, uczestniczył w debatach nad reformą rolną. Aktywny publicysta, autor specjalistycznych artykułów na tematy rolnicze i społeczne. W 1930 r. wycofał się z życia publicznego, uwagę skupiając na gospodarstwie rolnym. Zmarł w Warszawie.
EN
The article presents the life and public activity of Marian Kiniorski. He studied at the University of Agriculture in Dublany, the University of Berlin and the School of Political Sciences in Paris (until 1899). He was a modern landowner, striving for the industrialization of property, the use of new agricultural techniques and agricultural progress. He belonged to a number of societies and landowners’ organizations (including the president of the Central Agricultural Society). At the same time, he was an active political activist associated with the National Democracy (a member of the National League, then the Board of the National People’s Union and the authorities of the National Party). A member of the Russian State Duma, then a senator of the Republic of Poland, participated in debates on the land reform. Active journalist, author of specialist articles on agricultural and social topics. In 1930 he withdrew from public life, focusing on the farm. He died in Warsaw.
PL
Działalność społeczna od początku wpisała się w tradycję Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, stanowiąc jedną z jej cech charakterystycznych, tak jak polska geneza wyznania. Dokonania sióstr zakonnych, kapłanów i wiernych pod przewodnictwem założycielki, Marii Franciszki Kozłowskiej, których celem było wspieranie wszystkich wymagających pomocy bez względu na wiek, pochodzenie i wyznanie określić można mianem wielkiego dzieła pomocy. W wielu parafiach tworzono sierocińce oraz tanie i bezpłatne kuchnie. Organizowano przytułki dla osób starszych i chorych. Działały zakłady i warsztaty rękodzielnicze, tanie sklepy, piekarnie i wytwornie wód gazowanych. Urządzano kursy, na których można było podwyższać kwalifikacje. Wznoszono domy mieszkalne dla bezdomnych parafian, zakładano i prowadzono gospodarstwa rolne. Dokonania te stanowią jedyny w Kościele Katolickim przykład prowadzonej konsekwentnie pracy na rzecz osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Praktycznej pracy u podstaw, nieregulowanej żadnymi ustawami i aktami wykonawczymi do nich, którą można porównać z prowadzonymi współcześnie działaniami z zakresu pomocy i integracji społecznej.
EN
Social action formed part of the tradition of the Old Catholic Mariavite Church from its very beginnings, becoming one of its key characteristics – rather like the Polish genesis of faith. Under the leadership of the foundress of Mariavitism, Maria Franciszka Kozlowska, nuns, priests and the faithful were ‘born’ whose aim was to help all those in need irrespective of their age, background or denomination. This may be described as a great aid work. In many parishes, orphanages and cheap or free soup kitchens were created, shelters for the elderly and the sick were organized, factories and craft workshops as well as cheap shops, bakeries and mineral water manufacturing companies were set up. Living accommodation for the homeless of the parishes were built and farms were set up and run. These activities are the only example in the Catholic church of work consistently carried out on behalf of those people who are at risk of social exclusion. It is practical grass roots work, unregulated by laws and acts and may be compared to contemporary activities in the area of aid and social integration.
EN
The aim of the article is to describe the social side of agricultural co-operatives and also to analyse what factors can in- or decrease this part of activity of agricultural production co-operatives (APCs). In the introduction to the article a definition of the aim of the paper, is provided, as well as a short explanation what the APCs really are. Next, the article describes the social side of activity of agricultural co-operatives. Then it presents how to measure it using the rate of social activity (RSA) proposed by the author. The last part of the article is the analysis, based on the data collected from the 28 APCs that operate in the Opole voivodeship shows the influence of selected factors on social activity in co-operatives. The findings show what and how strongly can increase the social activity in agricultural cooperatives.
PL
Celem artykułu jest opisanie społecznej strony spółdzielni rolniczych oraz przeanalizowanie, jakie czynniki mogą zwiększać lub zmniejszać tę część działalności w przypadku rolniczych spółdzielni produkcyjnych (RSP). We wstępie sformułowano cel opracowania oraz umieszczono krótkie wyjaśnienie, czym są RSP. Następnie w artykule zaprezentowano społeczną stronę działalności spółdzielni rolniczych. W kolejnej części przedstawiono, w jaki sposób można ją mierzyć, wykorzystując wskaźnik działalności społecznej (WDS) zaproponowany przez autorkę. W ostatniej części artykułu, na podstawie danych zebranych z 28 RSP działających na Opolszczyźnie, dokonano analizy wpływu wybranych czynników na działalność społeczną spółdzielni. Wyniki pokazują, co i z jaką siłą wpływa na działalność społeczną spółdzielni rolniczych.
EN
The article is a brief supplement to biographical note about Franciszek Gumowski (1863–1939), physician and social activist from Sierpc (Masovian Voivodeship), published in 2020 in jubilee biographical dictionnary of The Scientific Society of Płock (anniversary of 200 years of Society’s founding). Gumowski was co-founder and first president of Society’s local branch in Sierpc.
PL
W artykule podjęto próbę uzupełnienia życiorysu Franciszka Gumowskiego, zamieszczonego w jubileuszowym opracowaniu biograficznym wydanym z okazji 200-lecia Towarzystwa Naukowego Płockiego. Gumowski (1863-1939) był lekarzem w Sierpcu, aktywnym miejscowym działaczem społecznym, w tym współzałożycielem i pierwszym prezesem sierpeckiego oddziału Towarzystwa Naukowego Płockiego.
PL
Artykuł ma na celu przybliżenie sylwetki Mariana Gietki – jednego z wielu przedwojennych absolwentów Wydziału Pedagogicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Nie miał on ani wysokiego tytułu naukowego, ani też nie był autorem publikacji pedagogicznych. Położył jednakże wielkie zasługi dla Polski. Przyczynił się bowiem do wychowania osób, które w okresie międzywojennym podjęły trud pracy na rzecz Ojczyzny, w latach drugiej wojny światowej walczyły o wolność kraju, a w rzeczywistości powojennej przekazywały młodszym pokoleniom wszystkie wpojone im w procesie wychowawczym wartości uniwersalne, patriotyczne iduchowe. We wspomnieniach swoich wychowanków i na kartach prowadzonej przez siebie kroniki szkolnej jawi się jako idealny nauczyciel, wspaniały wychowawca i oddany sprawom społecznym obywatel.
EN
The article is to aim to presentation of the silhouette of Marian Gietko – one of the many pre-war graduates of the Faculty of Education at the Lublin Catholic University. He did not have neither high academic title, nor was the author of educational publications. He put however a great merits for Polish. He contributed to education for people who in the interwar period have taken effort to work towards the Homeland, during the Second World War they fighting for the freedom of the country, and in the reality of the post-war they communicate to younger generations all of inculcated them in the educational process of universal, patriotic and spiritual values. In memories of his students and in the pages of carrying on his school chronicles, he stands as an ideal teacher, great educator and citizen devoted to social issues.
EN
The author analyzes the scientific and social activity of rev. Stefan Wyszyński in 1925-1929 while studying in Lublin. After the annual pastoral ministry in Włocławek, S. Wyszyński was sent to study in the University of Lublin (from 1928 – the Catholic University of Lublin). In 1929 he graduated canon law on the basis of doctoral dissertation entitled “The rights of the Church to the school”. At the same time he attended classes from the Social and Economic Section. Rev. Wyszyński also was a member of numerous associations and student organizations.
PL
Autor analizuje działalność naukową i społeczną ks. Stefana Wyszyńskiego w latach 1925-1929 podczas studiów w Lublinie. Po rocznej posłudze duszpasterskiej we Włocławku, S. Wyszyński został wysłany na studia w Uniwersytecie Lubelskim (od 1928 r. – Katolickim Uniwersytecie Lubelskim). Studia z prawa kanonicznego ukończył w 1929 r. na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Prawa Kościoła do szkoły”. Jednocześnie uczęszczał na zajęcia z Sekcji Społeczno-Ekonomicznej. Ks. Wyszyński był również członkiem licznych stowarzyszeń i organizacji studenckich.
EN
The sketch aims at presenting patriotic attitude of Andrzej Samulowski, who was educational activist, bookseller, publisher and poet, basing on the studies, which have been published so far. He was the most committed Warmiak in the actions striving for national awakening of the southern part of this region in the middle of the 19th century and at the beginning of the 20th century. He had no match as far as undertaking actions, which were bringing the Warmiaks closer to the Polish culture, are concerned. His persistent efforts to keep Polish language in the southern Warmia and measures to involve in these actions Polish people from the Pomerania and the Greater Poland should never be forgotten. He opened the bookstore in Gietrzwałd and contributed to creation of the “Olsztyn Daily” [“Gazeta Olsztyńska”].
PL
Ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987) jest zaliczany do grona osób, które w szczególny sposób wpłynęły na ukształtowanie polskiego społeczeństwa w okresie PRL. Wojnę przeżył jako więzień Auschwitz i innych obozów i więzień nazistowskich. Po wojnie wstąpił do seminarium duchownego i w roku 1950 rozpoczął działalność duszpasterską. W latach 1957-1960 rozwinął ruch trzeźwościowy – Krucjatę Wstrzemięźliwości, którego centralę zorganizował w Katowicach. Wydawała ona własne książki i czasopisma. Organizowała wiele akcji i rekolekcji. Po likwidacji Krucjaty przez władze państwowe ks. Blachnicki zaangażował się w działalność liturgiczną i katechetyczną, inicjując w roku 1969 ruch oazowy. Uczestnicy tego ruchu prezentowali styl życia odmienny od popularnego w PRL-u. Mimo utrudnień ze strony władz komunistycznych, Ruch Światło-Życie rozwijał się bardzo dynamicznie, gromadząc na rekolekcjach letnich w końcu lat osiemdziesiątych 78 tys. osób. Wobec narastającego w latach siedemdziesiątych alkoholizmu i demoralizacji społecznej, ks. Blachnicki zainicjował w roku 1979 kolejny ruch trzeźwościowy – Krucjatę Wyzwolenia Człowieka. Widząc zakłamanie systemu komunistycznego, propagandy „szerokiego poparcia społecznego”, w marcu 1980 r. wezwał oazowiczów do bojkotu „wyborów” w PRL i przemyślenia swojego uczestnictwa w partii komunistycznej i w innych marksistowskich organizacjach. W okresie Solidarności ks. Blachnicki przygotował specjalny program rekolekcji ewangelizacyjnych dla środowisk pracy. W listopadzie 1981 r. zainicjował stowarzyszenie pod nazwą Niezależna Chrześcijańska Służba Społeczna. W roku 1982, będąc na emigracji w RFN, utworzył Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów. Stowarzyszenie działało na rzecz wyzwolenia narodów, które po II wojnie światowej utraciły swoją państwowość lub suwerenność. Dynamiczne działania ks. Blachnickiego przerwała jego nagła śmierć w lutym 1987 r.
EN
Rev. Franciszek Blachnicki (1921-1987) is counted among the people who in a special way influenced the shaping of the Polish society in the period of the Polish People’s Republic. He spent the Second World War as a prisoner in Auschwitz and other Nazi camps and prisons. After the war he entered the Seminary and in 1950 he started his pastoral work. In the years 1957-1960 he developed a temperance movement – The Temperance Crusade whose central office was located in Katowice. It published its own books and periodicals and it organized numerous actions and retreats. After the Crusade was abolished by the State authorities Rev. Blachnicki started liturgical and catechetic work, initiating the Oasis Movement in 1969. The participants in this movement adopted a style of life that was different from the one popular in the Polish People’s Republic. Despite difficulties created by the communist authorities the Light – Life Movement developed dynamically, gathering 78 thousand people in summer retreats at the end of the 1980s. Because of alcoholism and social demoralization that grew in the 1970s Rev. Blachnicki initiated another temperance movement in 1979 – The Crusade for the Liberation of Man. Seeing the hypocrisy of the communist system and the propaganda of a “broad social support” in March 1980 he appealed to the Oasis participants to boycott the “election” in the Polish People’s Republic and to think over their membership in the communist party and in other Marxist organizations. In the “Solidarity” period Rev. Blachnicki prepared a special program of evangelization retreats for working people. In November 1981 he initiated an association called the Independent Christian Social Service. In 1982, in emigration in Germany, he established the Christian Service for the Liberation of Nations. The association worked for the liberation of nations that lost their statehood or independence. Rev. Blachnicki’s dynamic work was stopped by his sudden death in February 1987.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie działalności stowarzyszeń i aktywności społecznej kolejarzy w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. Kolejarze bowiem należeli do licznych i bardzo różnorodnych organizacji społecznych, angażowali się w pracę charytatywną, spółdzielczą, sportową oraz inicjatywy lokalne i ogólnokrajowe. Stowarzyszenia kolejarzy były jedną z form wspierania państwa polskiego w rozwiązywaniu ważnych problemów społeczno-bytowych. Ich działalność jest znakomitym przykładem zaangażowania społecznego – realizacji celów oświatowo-kulturalnych, socjalno-bytowych i zdrowotno-rekreacyjnych, nie tylko wspólnoty kolejarzy, ale również innych stowarzyszeń społecznych dwudziestolecia międzywojennego. W artykule przedstawiono aktywność społeczną kolejarzy podejmowaną w ramach stowarzyszeń, ze wskazaniem ich podstaw teoretycznych i prawnych oraz praktycznych sposobów realizacji wytyczonych przez nie celów. Artykuł oparty jest na źródłach drukowanych, w tym na statutach i sprawozdaniach, dokumentach normatywnych, artykułach z czasopism wydanych w latach międzywojennych nawiązujących do badanego zagadnienia oraz na opracowaniach współczesnych. Zaprezentowane egzemplifikacje stowarzyszeń wskazują, iż odgrywały one istotną rolę w życiu społeczno-politycznym, gospodarczym i oświatowo-kulturalnym okresu międzywojennego. Działalność kolejarzy podejmowana w ramach stowarzyszeń zainicjowała wiele pożytecznych akcji, które stały się czynnikiem twórczym, mającym korzystny wpływ na życie tej grupy zawodowej.
EN
The aim of the article is to present the activities of railwaymen’s associations and social activity in the period of the Second Polish Republic. Railwaymen belonged to numerous and very diverse social organizations, engaged in charity, cooperative, and sports work as well as local and national initiatives. Railway workers’ associations were one of the forms of supporting the Polish state in solving important social and living problems. Their activity is an excellent example of social commitment – the implementation of educational and cultural, social and living as well as health and recreational goals, not only of the railway community but also other social associations of the interwar period. The article presents the social activity of railwaymen undertaken within the associations, with an indication of their theoretical and legal foundations and practical ways of achieving their goals. The article is based on printed sources, including statutes and reports, normative documents, articles from magazines published in the interwar years referring to the issue under study, and contemporary studies. The presented examples of associations indicate that they played an important role in the socio-political, economic, educational and cultural life of the interwar period. The activities of railwaymen undertaken within the associations initiated many useful actions, which became a creative factor that had a positive impact on the life of this professional group.
PL
W zasobie Archiwum Państwowego w Toruniu przechowywany jest zespół o nazwie Akta rodziny Steinbornów. Dotyczy on Ottona i Heleny Steinbornów, wybitnych działaczy polskich okresu zaboru pruskiego oraz II Rzeczypospolitej. Steinborn był pierwszym komisarycznym burmistrzem Torunia podczas przejmowania władzy przez Polskę na Pomorzu. Był także radnym miejskim i posłem na Sejm. Był lekarzem (dermatologiem) i wraz z żoną założył szpital Dobrego Pasterza, w którym leczono kobiety zarażone chorobami wenerycznymi. Helena Steinborn była czołową działaczką społeczną w Toruniu. Należała do licznych organizacji charytatywnych. Była przewodniczącą Komitetu Powitania Wojsk Polskich w styczniu 1920 r. W związku z pełnionymi przez Steinbornów licznymi funkcjami przedstawiany tu zespół archiwalny jest bogatym źródłem informacji do dziejów odzyskania niepodległości przez Polskę (szczególnie powrotu Pomorza do Macierzy) oraz polskiej działalności społecznej począwszy od okresu sprzed 1914 r., a skończywszy na pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej.
EN
Holdings of the State Archive in Toruń include a collection named Steinborn family records. It refers to Otto and Helena Steinborn, distinguished Polish activists in the period of Prussian partition and the Second Republic. Steinborn was the first administrative mayor of Toruń during the Poland's transition to power in Pomerania. He was also a city councillor and a member of the Sejm (Diet). He was a doctor (dermatologist) and together with his wife he founded the Good Shepherd's Hospital, where women infected with venereal diseases were treated. Helena Steinborn was a leading social activist in Toruń. She was a member of numerous charity organizations. She was the chairwoman of the Committee for Welcoming the Polish Army in January 1920. Due to the numerous functions held by the Steinborns, the archival collection presented here is a rich source of information about the history of restoration of Poland's sovereignty (especially Pomerania's return to the Motherland) and Polish civic activism starting from pre-1914 until the first years after the end of World War II.
EN
Der Autor befasst sich mit dem noch nicht vollständig erforschten Problem des sozialen Wirkens der Ostkirche in der zweiten Hälfte des 4. Jahrhunderts. Nach einer kurzen Einführung, die die Konstantinische Gesetzgebung oharakterisiert, welche der Kirche neue Möglichkeiten zu derartigen Aktionen gab, wird das gesamte berührte Problem in vier Teilen abgehandelt.
EN
Holdings of the State Archive in Toruń include a collection named Steinborn family records. It refers to Otto and Helena Steinborn, distinguished Polish activists in the period of Prussian partition and the Second Republic. Steinborn was the first administrative mayor of Toruń during the Poland's transition to power in Pomerania. He was also a city councillor and a member of the Sejm (Diet). He was a doctor (dermatologist) and together with his wife he founded the Good Shepherd's Hospital, where women infected with venereal diseases were treated. Helena Steinborn was a leading social activist in Toruń. She was a member of numerous charity organizations. She was the chairwoman of the Committee for Welcoming the Polish Army in January 1920. Due to the numerous functions held by the Steinborns, the archival collection presented here is a rich source of information about the history of restoration of Poland's sovereignty (especially Pomerania's return to the Motherland) and Polish civic activism starting from pre-1914 until the first years after the end of World War II.
PL
W zasobie Archiwum Państwowego w Toruniu przechowywany jest zespół o nazwie Akta rodziny Steinbornów. Dotyczy on Ottona i Heleny Steinbornów, wybitnych działaczy polskich okresu zaboru pruskiego oraz II Rzeczypospolitej. Steinborn był pierwszym komisarycznym burmistrzem Torunia podczas przejmowania władzy przez Polskę na Pomorzu. Był także radnym miejskim i posłem na Sejm. Był lekarzem (dermatologiem) i wraz z żoną założył szpital Dobrego Pasterza, w którym leczono kobiety zarażone chorobami wenerycznymi. Helena Steinborn była czołową działaczką społeczną w Toruniu. Należała do licznych organizacji charytatywnych. Była przewodniczącą Komitetu Powitania Wojsk Polskich w styczniu 1920 r. W związku z pełnionymi przez Steinbornów licznymi funkcjami przedstawiany tu zespół archiwalny jest bogatym źródłem informacji do dziejów odzyskania niepodległości przez Polskę (szczególnie powrotu Pomorza do Macierzy) oraz polskiej działalności społecznej począwszy od okresu sprzed 1914 r., a skończywszy na pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.