Search results

1

Environmental Character: Environmental Feelings, Sentiments and Virtues

100%

Frasz G.

Ethics in Progress

|

2016

|

vol. 7

|

issue 1

32-43

EN

An argument is made that to further develop the field of environmental virtue ethics it must be connected with an account of environmental sentiments. Openness as both an environmental sentiment and virtue is presented. This sentiment is shown to be reflected in the work of Barbara McClintock. As a virtue it is shown to a mean between arrogance and the disvaluing of individuals, a disposition to be open to the natural world and the values found there. Further development of EVE is then shown to require a connection with an account of environmental wisdom.

2

Environmental Virtue Ethics and the Sources of Normativity

63%

Piekarski M.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2020

|

vol. 18

|

issue 3

29-36

RU

This article is an attempt to identify the sources of normativity in virtue ethics. The starting point for the analyzes presented here is the book by Dominika Dzwonkowska Environmental virtue ethics. In § 1, I present the basic theses and assumptions of this approach to ethics. Then, with reference to the concept of the moral subject proposed by Dzwonkowska, I ask whether it constitutes the primary source of normativity (§ 2). I argue that environmental virtue ethics can be ascribed to arguments shared by supporters of the so-called constitutive arguments in metaethics (§ 3). Their position is based on the recognition that moral norms, obligations, etc., derive from the constitutive features of the subject. I call such an approach internalist and contrast it with the non-internalist approach, the outline of which I propose in § 4. In the Conclusion, I suggest that the pragmatic considerations and conservatism of researchers speak in favor of the internalist approach.

PL

Niniejszy artykuł jest próbą wskazania źródeł normatywności w etyce cnót. Punktem wyjścia dla prezentowanych tutaj analiz jest książka Dominiki Dzwonkowskiej pt. Etyka cnót środowiskowych. W § 1 przedstawiam podstawowe tezy i założenia tego podejścia do etyki. Następnie odnoszę się do rozumienia podmiotu moralnego zaproponowanego przez Dzwonkowską i zadaję pytanie o to, czy stanowi on właściwe źródło normatywności (§ 2). Wykazuję, że zwolennikom etyki cnót środowiskowych można przypisać argumentację podzielaną przez zwolenników tzw. argumentów konstytutywnych w metaetyce (§ 3). Ich stanowisko opiera się na uznaniu, że moralne normy, zobowiązania itd., wynikają z konstytutywnych cech podmiotu. Takie ujęcie określam mianem internalistycznego i przeciwstawiam je koncepcji eksternalistycznej, której zarys proponuję w § 4. W Zakończeniu. sugeruję, że za stanowiskiem internalistycznym przemawiają względy pragmatyczne i konserwatyzm badaczy.

3

Rola narracji filozoficznej w etyce cnót środowiskowych

63%

Dzwonkowska D.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2021

|

vol. 19

|

issue 2

5-15

EN

Environmental virtue ethics is quite a new area of research that undertakes the issue of moral dispositions enabling actions for environmental protection. In this article, I shall present and organise the claims of narrative, environmental, virtue ethics. The aim of my analysis is to highlight the dual role of narration in this concept of ethics, which can be used as a tool for individual and social transformation. This approach corresponds to the types of moral dispositions, within the concept formed by Brian Treanor, the author of the narrative virtues ethics. The analyses carried out, helped to show the narrative as a tool allowing to get to know oneself and, or more precisely, to answer the question: who am I? To be able to define and pursue what I want to become. In this way, auto-narration becomes a tool of personal transformation (metanoi). Narration not only serves personal development, but through the language of myths, metaphors, and images, supports the promotion of desired cultural codes. In this way, narration is a very effective tool for social transformation. Two instruments are key in narration. First, on an individual level, phronesis is important to help to choose a good narrative and interpret it in the proper way. The second tool, important at the social level, is moral education, which helps to shape the moral attitudes for the development of society in the desired direction.

PL

Etyka cnót środowiskowych jest stosunkowo młodym obszarem badań, który podejmuje zagadnienie moralnych dyspozycji wspierających działania na rzecz ochrony środowiska. W niniejszym artykule przedstawiam i porządkuję tezy narracyjnej koncepcji etyki cnót środowiskowych. Celem moich analiz jest ukazanie podwójnej roli narracji w tej koncepcji etyki, to jest zarówno jako narzędzia transformacji indywidualnej, jak i społecznej. Takie ujęcie odpowiada rodzajom dyspozycji moralnych, w koncepcji Briana Treanora, twórcy narracyjnej etyki cnót. Przeprowadzone analizy pomogły pokazać narrację, jako narzędzie do poznawania siebie samego, a dokładniej odpowiadania na pytanie: kim jestem? By móc zdefiniować i dążyć do tego, kim chcę się stać. W ten sposób autonarracja staje się narzędziem osobistej przemiany (metanoi). Narracja nie tylko służy rozwojowi osobistemu, lecz także poprzez język mitów, metafor i obrazów wspiera promowanie pożądanych kodów kulturowych. W ten sposób narracja jest bardzo skutecznym narzędziem przemiany społecznej. Kluczowe w narracji są dwa narzędzia. Po pierwsze, na poziomie indywidualnym, istotne jest phronesis, które pomaga wybierać dobrą narrację i odpowiednio ją interpretować. Drugim narzędziem, ważnym na poziomie społecznym, jest edukacja moralna, która pozwala kształtować postawy moralne służące rozwojowi społeczeństwa w pożądanym kierunku.

4

Zagadnienie cnót mniejszych w etyce środowiskowej

51%

Dzwonkowska D.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2016

|

vol. 14

|

issue 1

35-53

EN

Environmental virtue ethics is an answer to the deficiency of normative ethical traditions in dispute on environmental crisis. Usually a discussion on virtue concentrates on cardinal virtues and vices providing various catalogues of the character traits that support or hinder our moral development. However, cardinal virtues and vices do not exhaust all of the debate over character; discussions on environmental character can include virtues that are not classified as cardinal but can be equally important. These are so called minor virtues; they are not on the first front of environmental virtue discussion but can play a crucial role in forming the right attitude towards the natural world. This paper analyzes so called minor environmental virtues and their role in forming environmental character.

Refine search results

3 Studia Ecologiae et Bioethicae

1 Ethics in Progress

2 Dzwonkowska D.

1 Frasz G.

1 Piekarski M.

1 2021

1 2020

2 2016

Environmental Character: Environmental Feelings, Sentiments and Virtues

Environmental Virtue Ethics and the Sources of Normativity

Rola narracji filozoficznej w etyce cnót środowiskowych

Zagadnienie cnót mniejszych w etyce środowiskowej