Search results

1

A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)

100%

Kamusella T.

Sprawy Narodowościowe

|

2014

|

issue 45

EN

A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)This essay draws on my almost three decades worth of research on the multiethnic and multilingual history of Upper Silesia during the last two centuries, when various ethnolinguistic nationalisms have radically altered the ethnic, political, demographic and linguistic shape of the region. I focus on the German minority that was recognized in Poland in the early 1990s. This recognition was extended to the German language. However, though in official statistics there are hundreds of schools with German, and bilingual signage amply dots the Upper Silesian landscape, neither in the region nor elsewhere in Poland is there a single, however small, locality where German would be the language of everyday communication. With this essay I attempt to explicate this irony of official recognition on the one hand, and the tacitly enforced non-existence on the ground, on the other hand.

2

A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)

100%

Kamusella T.

Sprawy Narodowościowe

|

2014

|

issue 45

1-25

EN

This essay draws on my almost three decades worth of research on the multiethnic and multilingual history of Upper Silesia during the last two centuries, when various ethnolinguistic nationalisms have radically altered the ethnic, political, demographic and linguistic shape of the region. I focus on the German minority that was recognized in Poland in the early 1990s. This recognition was extended to the German language. However, though in official statistics there are hundreds of schools with German, and bilingual signage amply dots the Upper Silesian landscape, neither in the region nor elsewhere in Poland is there a single, however small, locality where German would be the language of everyday communication. With this essay I attempt to explicate this irony of official recognition on the one hand, and the tacitly enforced non-existence on the ground, on the other hand.

3

Hybrid war: real casualties in Ukraine

88%

Kamusella T.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

Hybrid war: real casualties in UkraineThe Russo-Ukrainian war that broke out in 2014 in the wake of Russia’s annexation of Crimea continues to be all too rarely noticed in the West. Observers comment widely on the novel ‘hybrid’ character of warfare as developed and trialed by the Kremlin worldwide during the recent years, but pay scant attention to the Russian ‘training ground’ in eastern Ukraine. The article probes into the realities of the ongoing RussoUkrainian war, alongside the ideological underpinnings of the Kremlin’s intervention and Ukraine’s response to this attack. It appears that the Russian government adopted ethnolinguistic nationalism, typical of Central Europe, namely, that all Russian-speakers constitute the Russian nation, especially if their communities compactly inhabit areas directly bordering on the Russian Federation. Wojna hybrydowa: Prawdziwe ofiary wojny rosyjsko-ukraińskiejWojna rosyjsko-ukraińska, która wybuchła w 2014 r. w następstwie aneksji Krymu przez Rosję, jest nadal zbyt rzadko zauważana na Zachodzie. Obserwatorzy szeroko komentują „hybrydowy” charakter działań wojennych, wypracowywanych i wypróbowywanych przez Kreml po całym świecie w ciągu ostatnich lat, lecz nie zwracają uwagi na rosyjski „poligon doświadczalny” we wschodniej Ukrainie. Artykuł analizuje realia toczącej się tam wojny rosyjsko-ukraińskiej, jak i ideologiczne założenia interwencji militarnej Kremla oraz reakcję Ukrainy na tenże atak ze strony Rosji. Wydaje się, że rosyjski rząd przyjął jako uzasadnienie etnolingwistyczny nacjonalizm (typowy dla Europy Środkowej), a mianowicie, że wszystkie osoby rosyjskojęzyczne to członkowie narodu rosyjskiego, zwłaszcza jeśli ich społeczności zamieszkują tereny bezpośrednio graniczące z obszarem Federacji Rosyjskiej.

4

Warsaw and Yiddish: Europe’s Once Largest Jewish City

51%

Kamusella T. D.

Wortfolge. Szyk Słów

|

2022

|

vol. 6

1-29

DE

Vor der Katastrofe (jiddisch für „Holocaust“) fungierte Warschau als Welthauptstadt Jiddischlands oder der aschkenasischen Zivilisation der jiddischen Sprache und Kultur. In Bezug auf die absolute Anzahl jüdischer Einwohner überholte New York City um die Wende des 20. Jahrhunderts Warschau. Aus Sicht kultureller und politischer Institutionen und Organisationen blieb Warschau jedoch das Zentrum des jüdischen Lebens in Europa. Dieser Artikel bietet einen Überblick über den Aufstieg Warschaus als ein solches Zentrum, seine Zerstörung während des Zweiten Weltkriegs und die teilweise Wiederbelebung des Zentrums nach 1945, gefolgt von seiner Auslöschung, die mit der antisemitischen ethnischen Säuberung der letzten jüdischen Gemeinden in Polen 1968 besiegelt wurde. Zwanzig Jahre nach dem Fall des Kommunismus, beginnend um die Wende des ersten Jahrzehnts des 21. Jahrhunderts, hat sich im letzten Jahrzehnt ein neues Bewusstsein für die jüdische Facette der Kultur und Geschichte Warschaus und Polens entwickelt. Es ist eine Chance für eine neue Öffnung, für die Anerkennung der jüdischen Kultur, des Jiddischen und des Judentums als inhärente Elemente der polnischen Kultur und Geschichte. Die Geschichte und Kultur dieses Landes wurde nicht ausschließlich von Katholiken geschaffen, wie Ethnonationalisten gerne fälschlicherweise behaupten. Der Aufsatz soll daher als Korrektiv zu diesem anachronistischen Vorurteil dienen.

PL

Przed Katastrofe (jid. Holokaust) Warszawa była światową stolicą Jidyszlandu, czyli aszkenazyjskiej cywilizacji języka i kultury jidysz. Pod względem liczby ludności żydowskiej na przełomie XIX i XX wieku Nowy Jork prześcignął Warszawę. Z punktu widzenia instytucji oraz organizacji kulturalnych i politycznych Warszawa pozostała jednak centrum życia żydowskiego w Europie. Niniejszy artykuł przedstawia formowanie się Warszawy jako takiego centrum, dzieje jego zniszczenia podczas II wojny światowej oraz częściowego odrodzenia się centrum po roku 1945, a następnie jego zaniknięcia, które zostało przypieczętowane antysemicką czystką etniczną ostatnich polskich społeczności żydowskich w roku 1968. Dwadzieścia lat po upadku komunizmu, począwszy od przełomu pierwszej dekady XXI wieku, czyli w ciągu ostatniej dekady, wykształciła się nowa świadomość żydowskiego wymiaru kultury i historii Warszawy oraz Polski. Stanowi to szansę na nowe otwarcie, na przyjęcie i pełną akceptację kultury żydowskiej, jidysz i judaizmu jako nieodłącznych elementów polskiej kultury i historii. Historia i kultura tego kraju nie zostały stworzone wyłącznie przez katolików, jak błędnie twierdzą etnonacjonaliści, dlatego też niniejszy esej ma służyć jako korekta tego uprzedzenia naznaczonego przez alogiczny anachronizm polskiej narracji etniczno-nacjonalistycznej.

XX

ט אַ בסטראַ ק:ט: ֿפאַ ר דער קאַ טאַ סטראָ פע )ייִדיש ֿפאַ ר ’חורבן‘(, האָ ט וואַ רשע ֿפונקציאָ נירט ווי די וועלט-הויּפטשטאָ ט ֿפון ייִד�י אידישע באוווינער, אין די אָ נהייב פון די 02 יאָ רהונדערט, ניו יארק סיטי איז איבער ווארשע. אָ בער ֿפון דער ּפערסּפעקטיוו ֿפון קולטורעלע און ּפאָ ליטישע אינסטיטוציעס און אָ רגאַ ניזאַ ציעס, איז וואַ רשע ֿפאַ רבליבן דער צענטער ֿפון אייראָ ּפעישן ייִדישן לעבן. דער אַ רטיקל אָ פפערס אַ ן איבערבליק פון די העכערונג פון וואַ רשע ווי אַ זאַ אַ צענטער און זייַן צעשטערונג בעשאַ ס דער צווייטער וועלט מלחמה. דערנאָ ך ווערט דער טיילווײַ ז אויֿפלעב ֿפון דעם צענטער אַ נאַ ליזירט נאָ ך .1945 צום באַ דויערן, האָ ט די אַ נטיסעמיטישע עטנישע רייניקונג ֿפון די לעצטע ייִדישע קהילות אין ּפוילן אין 1968 חרוֿב געווען דעם צענטער. נאָ כן ֿפאַ ל ֿפון קאָ מוניזם, האָ ט זיך אין די לעצטע יאָ רצענדליק אַ נטוויקלט אַ נײַ ער באַ וואוסטזיין וועגן דער ייִדישער אויסמעסטונג ֿפון דער קולטור און געשיכטע ֿפון וואַ רשע און ּפוילן. דאָ ס איז אַ געלעגנהייט ֿפאַ ר אַ נײַ ער עֿפענונג, צו אַ רומנעמען די ייִדישע קולטור, ייִדיש און ייִדישקייט ווי אײַ נגעבונדענע עלעמענטן ֿפון דער ּפוילישער קולטור און געשיכטע. די געשיכטע און קולטור פון דעם לאַ נד איז נישט באשאפן אויסשליסלעך דורך קאַ טהאָ ליקס, ווייַל עטהנאָ נאַ טיאָ נאַ ליסץ זענען נישט פאָ דערן פאַ לש. דעריבער, דער עסיי איז בדעה צו דינען ווי אַ קערעקטיוו צו דעם אַ נאַ כראָ ניסטיק ּ

EN

Prior to the Katastrofe (Yiddish for ‘Holocaust’), Warsaw was the world’s capital of Yiddishland, or the Ashkenazic civilization of Yiddish language and culture. In the terms of absolute numbers of Jewish inhabitants, at the turn of the 20th century, New York City surpassed Warsaw. Yet, from the perspective of cultural and political institutions and organizations, Warsaw remained the center of Europe’s Jewish life. This article offers an overview of the rise of Warsaw as such a center, its destruction during World War II, and the center’s partial revival in the aftermath, followed by its extinction, which was sealed with the antisemitic ethnic cleansing of Poland’s last Jewish communities in 1968. Twenty years after the fall of communism, beginning at the turn of the 2010s, a new awareness of the Jewish facet of Warsaw’s and Poland’s culture and history has developed during the past decade. It is a chance for a new opening, for embracing Jewish culture, Yiddish and Judaism as inherent elements of Polish culture and history This country’s history and culture was not created exclusively by Catholics, as ethnonationalists are wont to claim incorrectly. Hence, the essay is intended to serve as a corrective to this anachronistic preconception.

Refine search results

3 Sprawy Narodowościowe

1 Wortfolge. Szyk Słów

3 Kamusella T.

1 Kamusella T. D.

1 2022

1 2018

2 2014

A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)

A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)

Hybrid war: real casualties in Ukraine

Warsaw and Yiddish: Europe’s Once Largest Jewish City