Search results

1

Symbole religijne na flagach i w herbach państw współczesnego świata

100%

Wrona J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica

|

2016

|

vol. 10

PL

Wygląd i podstawowa symbolika flag i herbów państwowych wchodzi w zakres zainteresowania także geografii, zwłaszcza geografii politycznej. Wiele flag i herbów swą kolorystyką i detalami graficznymi odnosi się do religii, gdyż – tak dawniej, jak i obecnie – wierzenia religijne mają duży wpływ na rozwój społeczeństw. Na flagach prawie 70 i w herbach około 80 państw współczesnego świata zostawiły swoje odbicie przede wszystkim wielkie religie światowe – chrześcijaństwo i islam. Symbole religijne na flagach i w herbach: nawiązują do tradycji religijnych danego narodu, symbolicznie informują o podstawowym składzie wyznaniowym mieszkańców, „określają” religię państwową, niekiedy nawołują do tolerancji religijnej. Napisy na flagach oraz dewizy herbowe odwołują się wprost do Boga lub do określonych wartości etyczno-religijnych.

2

Między podziałami a wspólnotą: symbole narodowe Czarnogóry

80%

Melnytska K.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2018

|

vol. 53

|

issue 2

EN

Celem artykułu jest ukazanie roli symboliki narodowej w procesach tożsamościowych w naznaczonym podziałami 620-tysięcznym społeczeństwie Czarnogóry, które w 2006 r. podjęło decyzję o państwowym usamodzielnieniu się. Analizie poddano czarnogórskie przedsięwzięcia z zakresu polityki symboli i towarzyszące im spory, przy jednoczesnym uwzględnieniu szerszego kontekstu społeczno-politycznego i historycznego omawianych zjawisk. Przykład czarnogórski pokazuje, jak sprzeczna może być rola symboli narodowych w warunkach polaryzacji społecznej. Spory o symbolikę stają się swoistym papierkiem lakmusowym, ujawniającym istniejące podziały polityczne i tożsamościowe. W nieustannym negocjowaniu tożsamości każdy, najdrobniejszy nawet element symboliki urasta do rangi kwestii o fundamentalnym znaczeniu. Between division and unity: National symbols of MontenegroAt the time of Yugoslavia’s breakup, Montenegro, its smallest republic, instead of independence chose to remain in a common state organism with Serbia, forming the so-called Third Yugoslavia. Only in the late 1990s, against the backdrop of adverse geopolitical and economic situation of the Federal Republic of Yugoslavia and growing discord in Serbo-Montenegrin relations, the aspirations for independence began to be more clearly articulated in Montenegro. This process was accompanied by endless identity disputes, i.a., on the issue of a separate Montenegrin language, non-canonical Montenegrin Orthodox Church and, generally speaking, on the issue of existence of a Montenegrin national identity distinct from the Serbian. In 2004, i.e. in the period of the State Union of Serbia and Montenegro (2003–2006), a bill on Montenegrin state symbols was passed. The introduction of new flag, coats of arms and anthem two years before the independence referendum meant a complete abandonment of the symbols associated with the broadly defined community of Serbs and Montenegrins and the Yugoslav tradition, as well as a return to the heraldry of the independent Montenegro recognised at the Congress of Berlin in 1878. The controversy about the introduced symbols became part of a broader debate on independence and identity within the divided Montenegrin society. In the new socio-political reality after 2006, the argument about the officially adopted symbols of the already independent Montenegro has remained a distinct element of the Montenegrin identity discourse. The case of Montenegro shows how contradictory the role of national symbols can be when a society is polarised. Disputes over them become a kind of litmus test revealing the existing political and identity divisions. In the everlasting negotiation of identity, even the tiniest aspects of state symbols grow to fundamental importance. Между раздорами и общностью: национальные символы ЧерногорииВ момент распада Югославии Черногория, как самая малая среди ее республик, вместо независимости выбрала остаться в едином государственном организме с Сербией – т.н. третьей Югославии. Только к концу 90-х гг. XX в. на фоне неблагоприятного геополитического и экономического положения Федеративной Республики Югославия, а также усиливающихся разногласий в сербо-черногорских отношениях, в Черногории стали все отчетливее озвучивать стремление к независимости. Этому процессу сопутствовали непрекращающиеся споры об идентичности, м. пр. вокруг вопроса о существовании отельного черногорского языка, неканонической Черногорской православной церкви, а также – шире – вокруг проблемы, отдельной от сербской, черногорской национальной идентичности. В 2004 г. те. уже в период существования более свободного государственного союза Сербии и Черногории (2003–2006) был принят закон о черногорских государственных символах. Введение, за два года до референдума о независимости, новых флага, герба и гимна означало полный уход от символики, ассоциирующейся с широко понимаемой общностью сербов и черногорцев и югославской традицией, а также возврат к геральдике времен независимости Черногории, признанной Берлинским конгрессом 1878 r. Споры, связанные с нововведенной символикой стали частью более широкой дискуссии о независимости и идентичности, которая велась в расколотом черногорском обществе. В новой социально-политической действительности после 2006 г. полемика вокруг официально утвержденных символов уже независимой Черногории продолжала и впредь быть характерным элементом черногорского дискурса об идентичности. Черногорский пример показывает, насколько противоречивой может быть роль национальных символов в условиях общественной поляризации. Споры о символике становятся своеобразным лакмусовым тестом, обнажающим существующие политические и идентичностные расколы. В постоянном негоциировании идентичности, каждый, даже мельчайший элемент символики превращается в вопрос фундаментального значения.

3

RELATIONS BETWEEN ACTIVISTS AND CITIZENS, THE INTERNAL DRIVING FORCE OF THE SOCIAL MOVEMENT AS A FESTIVAL: A CASE STUDY OF THE 2016 – 2017 CANDLELIGHT VIGILS

71%

LEE D. H.

International Journal of Korean Humanities and Social Sciences

|

2021

|

vol. 7

143-161

PL

Ruch protestacyjny czuwania przy świecach lat 2016-2017 był znaczący dla Korei Południowej, gdyż po raz pierwszy w historii południowokoreańskiego państwa konstytucyjnego doprowadził do usunięcia z urzędu prezydenta. Był jednak przede wszystkim niezapomnianym zjawiskiem, które przebiegało w sposób pokojowy i w formie obchodów, mimo, że na ulice wyległy rzesze ludzi, domagających się usunięcia urzędującej ówczesnej prezydent i stanowiących poważny czynnik w warunkach demokracji instytucjonalnej. Przemoc, tak wszechobecna w poprzednich ruchach masowych, nie miała miejsca w latach 2016-2017. Niektórzy podkreślali zwiększone poczucie przynależności obywatelskiej, zaś inni skupiali się na kontekście historycznym, z pominięciem dynamik zmiany obecnych w ruchach powszechnych. Co więcej, szczególnie w latach 2000. pokojowe i radosne zgromadzenia przykuwały uwagę, stanowiąc element podkreślany jako rodzaj strategii dla obywateli, którzy wylegli na ulicę, zachowując jednocześnie dystans wobec aktywistów. Istnienie ruchów, powiązanych z różnymi agendami politycznymi, postrzegano jako zagrożenie dla wypaczenia celu demonstracji. Dla obywateli, zdystansowanie się względem tychże jest ważną strategią zachowania ‘czystości’ ruchu. Sprawiło to, że na placu manifestacji nie było flagi – symbolu ruchu. Jednakże tak zwany ‘Festiwal Każdej Flagi’, który zaobserwowano podczas czuwania przy świecach lat 2016-2017 wypełnił lukę między ruchami demonstrującymi się flagą, a uczestnikami pozostałych. Zbiorowe występy z flagami rozluźniły napięcie na linii organizatorzy ruchów – obywatele, co paradoksalnie stało się czynnikiem scalającym mimo, że było czynnikiem konfliktu wewnętrznego w demonstracjach. W efekcie ukształtował się ważny kontekst społeczny dla takich masowych demonstracji jak festiwale, które zyskiwały na uwadze w latach 2000., aż do ich zakończenia w latach 2016-2017.

EN

The 2016-2017 candlelight vigil was a very important event because it led to the impeachment of an incumbent president for the first time in South Korea’s constitutional history. Above all, it was a remarkable phenomenon in that it unfolded peacefully and acted like a festival even though many citizens gathered on the streets to demand the president’s impeachment, which is essentially an extreme argument under institutional democracy. Violence, which was common in previous mass movements, was impossible in the 2016-2017. Some emphasized the heightened sense of citizenship, while others understand it in a historical context, but it does not see the dynamics of change that exist within the mass movement. Moreover, peaceful and festive gatherings have received a lot of attention, especially in the 2000s. And this is highlighted as a strategy for citizens who voluntarily come out on the street to keep their distance from activists. The existence of a movement dealing with various political agendas was seen as a risk of distorting the purpose of the manifestation. For citizens, distancing from them is an important strategy to preserve the purity of the movement. Therefore, the ‘flag’, which is a symbol of the movement, was excluded from the square. However, the so-called ‘Any Flag Festival’ that appeared at the 2016-2017 candlelight vigils bridges the gap between the movement represented by the flag and the general participants. The group play using flags relieved the tension between the movement’s organization and the citizens, which was an internal conflict factor in the manifestation, which coincidentally led them to be together. As a result, this formed an important social context for mass movements such as festivals, which became important in the 2000s, to be completed in 2016 and 2017.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica

1 International Journal of Korean Humanities and Social Sciences

1 Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

1 LEE D. H.

1 Melnytska K.

1 Wrona J.

1 2021

1 2018

1 2016

Symbole religijne na flagach i w herbach państw współczesnego świata

Między podziałami a wspólnotą: symbole narodowe Czarnogóry

RELATIONS BETWEEN ACTIVISTS AND CITIZENS, THE INTERNAL DRIVING FORCE OF THE SOCIAL MOVEMENT AS A FESTIVAL: A CASE STUDY OF THE 2016 – 2017 CANDLELIGHT VIGILS