Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: folklore-generating situation

Sort By:

Limit search:

The folkloristic aspect of contemporary colloquial narratives

100%

Hajduk-Nijakowska J. D.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

2020

vol. 32

Folklore studies as a discipline has become interested in modern colloquial narratives because it has redefined its own focus. If folklore is subject to the same transformations as the whole of culture, and is a socially and historically differentiated phenomenon, then higher precision is needed in defining its fundamental notions, such as orality, cultural context, the folklore-generating situation, the reception of the content being passed on from one generation to the next. Orality indeed cannot be narrowed down to the spoken (direct) mode of transmitting the relevant content, since it is also a way of human existence, a way of cognizing and understanding the world. It has thus become necessary to analyze in detail the changes that occur in the socio-cultural space, primarily the functioning of the media. The media do not only cause the appearance of colloquial relations, but also determine the character of contemporary folklore-generating situations, which often – in a natural way – inspire everyday narrative activity. Popular media texts, convergent with the needs and interests of receivers, enter broad circulation, popularizing general knowledge and consolidating the system of values. Moreover, a vital culture-generating role is played by the Internet in determining a new paradigm of folklore. Therefore, contemporary folklore studies has already found its place within the research domain of media anthropology: it shows how information is received and how people engage in self-creation and self-understanding of the content they deal with. This also proves that the traditional forms of creativity can successfully thrive within the new range of possibilities.

Zainteresowanie folklorystyki współczesnymi narracjami potocznymi wynika z przedefiniowania przedmiotu badań folklorystycznych. Uznanie folkloru za część kultury, która podlega takim samym przemianom jak cała kultura i jest zjawiskiem społecznie oraz historycznie zróżnicowanym, wymaga doprecyzowania podstawowych pojęć: oralności, kontekstu kulturowego, sytuacji folklorotwórczej, procesu odbioru przekazywanych treści. Oralności nie można bowiem sprowadzać tylko do ustnego (bezpośredniego) sposobu przekazywania treści, ponieważ jest ona także sposobem egzystencji człowieka, poznawania i rozumienia świata. Należy zatem dokładnie przeanalizować zmiany zachodzące w przestrzeni społeczno-kulturowej, a przede wszystkim funkcjonowanie w niej mediów, które nie tylko inspirują powstawanie relacji potocznych, ale także determinują charakter współczesnych sytuacji folklorotwórczych, często w sposób naturalny wpływających na potoczną aktywność narracyjną. Popularne teksty medialne, zbieżne z potrzebami i zainteresowaniami odbiorców, mają szansę zaistnieć w obiegu potocznym, popularyzując określoną wiedzę o otaczającej nas rzeczywistości i utrwalając określony system wartości. Ponadto ważną kulturotwórczą rolę odgrywa Internet, przesądzając o nowym paradygmacie folkloru. Tym samym współczesna folklorystyka znajduje się już w przestrzeni badawczej antropologii mediów, eksponuje proces odbioru przekazów medialnych i angażowania się ludzi w samotworzenie i samorozumienie przekazywanych treści, dowodzi, że tradycyjne formy tworzenia z powodzeniem odnajdują się w nowych możliwościach zaoferowanych człowiekowi.

Researching Memoir-based Stories of Jewish Suffering during the Second World War

100%

Hajduk-Nijakowska J.

Literatura Ludowa

2020

issue 2

Wspomnienia i tzw. świadectwa mówione są ważnym źródłem poznania mikrohistorii, doświadczeń jednostkowych związanych z tragedią żydowską w czasie II wojny światowej. Udowodnili to badacze z Centrum Badań nad Zagładą Żydów PAN, publikując w 2018 roku obszerną pracę pt. Dalej jest noc, Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski. Zdaniem autorki, gromadzone przez folklorystę Dionizjusza Czubalę w trakcie wieloletnich badań terenowych opowieści wspomnieniowe powiązane z tą tematyką, mogłyby wzbogacić analizę funkcjonującej w obiegu pamięci o tamtych tragicznych wydarzeniach. Niestety, sposób ich zredagowania przez Piotra Grochowskiego w tomie pt. O tym nie wolno mówić…Zagłada Żydów w opowieściach wspomnieniowych ze zbiorów Dionizjusza Czubali (2019) nie daje takiej możliwości. Autorka zdecydowanie podważa nie tylko zastosowaną przezGrochowskiego metodę redagowania tekstów zapisanych przez Czubalę, ale także ich uporządkowania w antologii, które ujawnia tradycyjne (ilustracyjne) podejście do zgromadzonych w terenie materiałów. Uniemożliwia to czytelnikowi śledzenie procesu zmiany postaw narratorów wobec tematu żydowskiego. W artykule zanegowano też zasadność umieszczania przez Grochowskiego opowieści wspomnieniowych gdzieś „pomiędzy” praktykami badawczymi z zakresu folklorystyki i oral history, podkreślającnatomiast wartość materiałów pozyskanych metodą oral history do ich analizy i interpretacji przez różne dyscypliny badawcze.

Memoirs and the so-called oral testimonies provide a valuable source for learning about the microhistory of individual people’s experience connected with the tragedy of the Jews duringthe Second World War. This has been proved by researchers from the Polish Centre for Holocaust Research of the Polish Academy of Sciences and their extensive work publishedin 2018 under the title Dalej jest noc, Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski [„Night without End: The Fate of Jews in Selected Counties of Occupied Poland”]. As I argue, the memoir-based stories collected by folklore researcher Dionizjusz Czubala in the many years of his field studies connected with this subject matter can substantiallyenrich the analysis of the current memory of those tragic events. Unfortunately, the way these stories were edited by Piotr Grochowski in the volume entitled O tym nie wolnomówić… Zagłada Żydów w opowieściach wspomnieniowych ze zbiorów Dionizjusza Czubali ["We are not allowed to speak about it. The extermination of the Jews in memoirs from the collection of Dionizjusz Czubala"] (2019) does not offer such a possibility. I would like to question not only the very method in which these texts were edited but also their order in the anthology, which reveals the traditional (illustrative) approach to the materials collected in field studies. As a result, the reader cannot follow the process of changes occurring in the narrators’ attitudes to the Jewish themes and problems. Moreover, I also argue against Grochowski’s positioning the memoirs somewhere “between” research practices from the sphere of folklore studies and oral history. Finally, I propose that the value of materials obtained with the use of the oral history method resides in analyses and interpretations coming from different scientific domains.

Refine search results

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Literatura Ludowa

1 Hajduk-Nijakowska J.

1 Hajduk-Nijakowska J. D.

2 2020

Search results

The folkloristic aspect of contemporary colloquial narratives

Researching Memoir-based Stories of Jewish Suffering during the Second World War