Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  funkcjonariusz Policji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Artykuł porusza zagadnienie etosu funkcjonariusza Policji Państwowej w II Rzeczypospolitej. Nie da się ukryć, że współczesna Policja czerpie w tej kwestii z jej tradycji. Funkcjonariusze przez swoje działania stanowią w oczach obywateli obraz państwa, dlatego powinni być jednocześnie wzorem i przykładem do naśladowania, powinni też dbać o zachowanie odpowiednich standardów w swoim środowisku. Moralne oblicze funkcjonariuszy Policji Państwowej, jako instytucji odpowiedzialnej za bezpieczeństwo i porządek publiczny, prezentowało się różnorodnie i nie można go ocenić w sposób jednoznaczny. Obraz ten wynikał zarówno z indywidualnych postaw osób, które ten zawód wykonywały, jak i od kształtu modelowych rozwiązań przyjętych dla tej formacji. Omawiając wspomniane rozwiązania, wykorzystano najważniejsze materiały archiwalne, dokumenty publikowane. Jednym z pierwszych pism regulującym dosyć szczegółowo to zagadnienie była wydana 3 lipca 1920 r. Tymczasowa instrukcja dla Policji Państwowej, stanowiąca w pewnym stopniu etyczny kodeks postępowania. Po zamachu majowym dostrzeżono potrzebę rozwinięcia i uszczegółowienia przepisów dotyczących pragmatyki służbowej, wydając nowe przepisy, tj. rozporządzenie prezydenta Rzeczypospolitej z 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej. W rozporządzeniu tym określono normy moralne i obyczajowe dotyczące postępowania policjanta tak w służbie, jak i poza nią. Następnie 21 kwietnia 1938 r. ukazało się rozporządzenie o odpowiedzialności dyscyplinarnej i postępowaniu dyscyplinarnym w Policji Państwowej, z mocą obowiązującą od 1 października 1938 r. Warto również wspomnieć o niezwykle istotnym z punktu widzenia omawianej problematyki zbiorze zasad moralnych, które ukazały się 30 stycznia 1938 r. w tygodniku poświęconym sprawom Policji Państwowej: „Na Posterunku” — było to 14 najważniejszych norm — drogowskazów w ciężkiej i odpowiedzialnej pracy policjanta.
PL
Celem artykułu jest omówienie zasad właściwego szkolenia osób mających podejmować czynności niebezpieczne, a mianowicie funkcjonariuszy Policji, którzy w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia ludzkiego, znajdując się jednocześnie pod wpływem napięcia emocjonalnego, niejednokrotnie muszą podejmować decyzję o użyciu broni palnej. Autorka wskazuje, iż efektywna profilaktyka może być realizowana tylko i wyłącznie na podstawie rzetelnej wiedzy dotyczącej broni i warunków, w jakich funkcjonariusz się nią posługuje. To podczas profilaktyki uwydatnia się najwięcej zaniedbań i najwięcej działań pozornych. Zagrożenie nie wynika z braku wiedzy, lecz z posiadania wiedzy fałszywej. Zmienność warunków społeczno-gospodarczych oraz ekonomicznych wymaga od funkcjonariuszy Policji rozwijania posiadanych zdolności, umiejętności czy kompetencji, a nawet pokonywania własnych ograniczeń, w możliwie najszerszym zakresie, gdyż prawidłowa ocena występującego zagrożenia i prawidłowe użycie przez funkcjonariusza broni palnej w sytuacji tego wymagającej są warunkiem bezpieczeństwa nie tylko samego policjanta, lecz także innych osób.
PL
Artykuł obejmuje tematykę zakazu podejmowania zajęć zarobkowych poza służbą oraz innych zajęć i czynności przez funkcjonariuszy Policji. Z uwagi na obszerność tematu analiza ogranicza się do zakresu przedmiotowego oraz zakresu podmiotowego tego zakazu. Autorka wskazuje na trudności interpretacyjne w wymiarze podmiotowym i przedmiotowym zakazu podejmowania dodatkowych zajęć. Ponadto zwraca uwagę na praktyczne problemy związane ze stosowaniem przepisu art. 62 ust. 1 ustawy o Policji, w którym zostało uregulowane to zagadnienie.
EN
The article raises the subject of profit-making activities out of the service in Police as well as the subject of other occupations and activities exercised by police officers. Having considered the extent of the problem, the Author focuses exclusively on the subjective scope and the objective scope of police officers’ additional occupation. The Author demonstrates di\culties with interpretation of law in this area. Furthermore, the Author points out that article 62 of Police officers’ Act generates considerable obstacles in application.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.