Search results

1

Grafika, hasło, slogan na lekcji języka polskiego

100%

Wronowska A.

Kwartalnik Polonicum

|

2015

|

issue 19

10 - 16

EN

Foreigners who are learning the Polish language are surrounded by cultural elements, such as graphics, passwords and slogans. The paper presents the advantages of using this type of materials as an incentive to learn Polish as a foreign language and chosen methods of using graphics, passwords and slogans to practise linguistic skills at different levels of teaching.

2

Amore desperato... Poetycka trylogia Jana Kasprowicza w graficznym opracowaniu Edwarda Okunia.

100%

Bajda J.

Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego

|

2006

|

issue 2(2)

25-37

3

Małopolska architektura drewniana w grafice artystycznej Dwudziestolecia (1918-1939)

100%

Maksymiuk M., Marcinek R.

Ochrona Zabytków

|

2013

|

issue 1-4

309-323

EN

Dominating the landscape of Małopolska over centuries, the wooden architecture was not deemed to be interesting for many years, although it was an indispensable element of the cultural landscape of the region. As late as in the 19th century, artists going out and searching for picturesque background for genre scenes noticed whitewash houses, round domes of orthodox churches and towers of Roman Catholic churches. Works discussing the topic of wooden architecture in the years 1918-1939 may be divided into two groups – works aiming at possibly close presentation of the reality and those where wooden architecture has been treated as a cultural framework for e.g. scenes presenting folk customs, but without any attempt to make buildings more individual. Wooden architecture had a strong influence on the works of Jan Kanty Gumowski, Józef Pieniążek, Janina Nowotnowa. Formally processed, it is present in the works of Józef Kluska-Stawowski, Tadeusz Kulisiewicz, Bogna Krasnodębska-Gardowska and others. More unrealistic, almost as an ideogram, it has been used in works of a wide range of artists whose master was Władysław Skoczylas. The topic of folk customs, and, as a consequence, of wooden architecture, was often used in the works of Stanisław Ostoja-Chrostowski, Jan Wojnarski or Edmund Bartłomiejczyk. Artists were most interested in Podhale, submontane areas and wooden architecture of the region, but other regions of Małopolska also had their admirers. In the interwar period, graphics lost their former documentary significance, but it does not mean that monument experts should loss their interested in them. It often presents a world which does not exist. It is also a proof of the interest in wooden architecture, its sophisticated and, at the same time, archaic form.

4

Sakrament namaszczenia chorych i jego obrazowanie w sztuce zachodnioruskiej w dobie polemiki międzywyznaniowej

75%

Gronek A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2014

|

vol. Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej

|

issue 5

121-143

EN

Texts from the New Testament – namely Mark 6, 13 and James 5, 14-15 – witness to the apostolic origin of the sacrament of the anointing of the sick. It was already known in the first ages of Christian Church as Origen, Eusebius of Cesarea, John Chrysostom, Cyrill of Alexandria, St Hypolite, St Serapion of Thmuis write about it. The ordo of the contemporary rite was formed finally in the XIV century. At the synod of Kiev in 1640 the text of catechism was approved and most important questions concerning the liturgy and rites were solved. As a result The Great Euchologion was edited in 1646. The first images representing the sacrament appeared only in printed euchologions of which the earliest was integrated into a vignette header placed in the Euchologion of Stratin (1606). The same type of pictures appear in other editions during the whole XVII century. The possible differences concern the number of details included in the images. The sacrament is presented in most cases in liturgical books, much fewer are actual paintings – icons or frescoes. In the Ruthenian art (e.g. St’Andrew’s Church in Kiev or Holy Trinity Church in the Laure of Kiev-Pechersk), apart from the narrative images presenting the sacrament, there are also – under the influence of baroque art – the ones of symbolic (for example Euchologion edited in Pochaev in 1741) or typological nature (among others using as figure the parable of merciful Samaritan). Still in the XVII and XVIII one does not observe significant changes in the way of presenting the sacrament of anointing of the sick either in the Orthodox Church (as a result of polemic with Catholics) or in the Greek Catholic Church (as a result of Latinization): there were always seven priests administering seven unctions.

5

Środki komunikacji wizualnej i infografiki w edukacji, biznesie i innych obszarach życia społecznego

75%

Iskierka I.

Dydaktyka informatyki

|

2016

|

vol. (11) 2016

138-147

PL

W artykule opisano rolę środków komunikacji wizualnej oraz infografik w różnych obszarach życia społecznego. Zwrócono uwagę na istotę infografik, które wykorzystują połączenie wzornictwa graficznego z danymi. Przedstawiono wybrane programy do efektywnego tworzenia infografik i elementów systemu identyfikacji wizualnej firmy.

EN

The role of visual communication and infographics in different areas of social life is considered. The essence of infographics which uses a combination of graphic design and data is described. The selected software to efficiently create infographics and visual elements of the system for the corporate identity is presented.

6

Medal na pamiątkę wręczenia papieżowi Innocentemu XI sztandarów tureckich zdobytych pod Parkanami, autorstwa Giovanniego Martino Hameraniego z 1684 roku. Uwagi ikonograficzne

75%

Rokita J. G.

Folia Historica Cracoviensia

|

2016

|

vol. 22

359-375

PL

Autor artykułu opisuje szczegółowo cztery zabytki z epoki mające związek z opisywanym medalem. Autor zauważa, iż mamy w tym wypadku do czynienia unikatowym artefaktem pochodzącym z epoki Sobieskiego, który ponad wszelką wątpliwość został odwzorowany przez medaliera na krążku. Przypuszczać należy, iż przebywający w interesującym nas okresie w Rzymie Giovanni Martino Hamerani miał możliwość osobiście studiować wspomnianą chorągiew turecką typu zulfikarowego lub korzystał z wcześniejszej grafiki, której autor ze szczegółami skopiował wygląd tureckiego trofeum. Niemniej wartym podkreślenia pozostaje sam fakt, iż wzmiankowany obiekt zachował się do dnia dzisiejszego w zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie. Niewątpliwe w pełni świadoma decyzja dysponenta, którego zlecenie wykonywał medalier, podyktowana była przede wszystkim względami propagandowymi. Potencjalny odbiorca po pobieżnym nawet kontakcie z medalem nie mógł mieć wątpliwości, iż przeciwnik turecki zagrażający nie tylko Wiedniowi, lecz również całemu kontynentowi europejskiemu został pokonany podczas bitew pod Wiedniem i Parkanami. Zaś świadectwem triumfu militarnego stały się porzucone przez ewakuującego się wroga chrześcijaństwa znaki wojskowe.

EN

The article describes in detail the four relics from the era described in connection with the medal. The author notes that in this case we have to deal with the unique artifact dating back to the era Sobieski, who beyond all doubt has been mapped by medalist on the disc. May be supposed that staying at the material time in Rome by Giovanni Martino Hamer had the opportunity to personally study said the Turkish flag, or use the previous graphics, which the author details copied the look of the Turkish trophy. No less worth mentioning is the fact that the mentioned building has been preserved to this day in the collections of the Royal Wawel Castle in Krakow. Undoubtedly fully aware of the decision of the trustee whom the order was dictated medalist performed primarily by propaganda. The potential recipient after even a cursory contact with the medal could be no doubt that the Turkish enemy threatens not only of Vienna, but also the entire European continent was defeated in the battle of Vienna and Parkany. And witness the triumph of the military have become abandoned by evacuating the enemy of Christianity military characters.

7

Popularyzacja zabytków ojczystych w grafice polskiej XIX wieku

75%

Skotniczna E.

Ochrona Zabytków

|

2013

|

issue 1-4

325-345

EN

The article addresses the issue of dissemination of knowledge about the national monuments of architecture through their printed images. This phenomenon was mostly developed in the 19th century when the interest in historic monuments, especially various buildings and their past, was stimulated by the popular in Europe fascination with history. This was particularly important in enslaved Poland. One form of visual dissemination of knowledge about important historic architecture of the country was the printmaking. Engravings became an efficient tool for education, providing a deeper understanding of the artistic culture of the country. At the same time they became helpful in any research of historical and iconographic type, as evidenced by a popular 19th-century phenomenon of creating graphic collections. Collecting of engravings, including views of historic native monuments, was particularly popular among aristocrats, intellectuals and artists. Popularization of Polish architectural heritage was made in a variety of ways. The recipient could come into contact with them through the so-called picturesque albums, illustrated magazines and publications promoting local heritage. An interesting and notable way of spreading the knowledge about Polish monuments were popular publications for pilgrims and devotional images. Educational nature of the above publications undoubtedly influenced Polish public awareness of importance and patriotic value of historic architecture. While analyzing a large iconographic material in the form of the 19th-century engravings depicting historic buildings the use of pattern becomes noticeable. Some monuments were more popular than others due to the frequent repetition of a particular theme by various artists or even copying the originals. Such practice resulted in a visual awareness of certain buildings in particular. It is worth mentioning that especially two albums: by Zygmunt Vogel and Jan Nepomucen Głowacki, provided constantly repeated in the 19th century patterns. The article emphasizes an enormous role of the 19th-century engravings in raising awareness and educating about historic monuments. The significant importance of graphic arts was the result of their main characteristic – the ability to produce multiple impressions of the same iconographic motifs. The 19-century studies of national monuments by early researchers and art lovers would not have received a wider response and social concern without the popularity of architectural images captured in prints.

8

Wystawy Karola Pustelnika i Kazimierza Koczura

75%

Wiecheć T.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2012

|

issue 15

196-198

9

Słowo i obraz – diskos w drukowanych służebnikach pierwszej połowy XVII wieku (metropolia kijowska)

63%

Nowak A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2021

|

vol. Obraz - Słowo - Litera

|

issue 12

161-172

EN

Graphics appeared in liturgical books in the Kyiv Metropolitanate in the 17th Century. Some of them were aids for celebrants, as they complemented the textual commentary in the liturgical rubrics and fulfilled a practical role. In the article, we analyze the representations of communion paten/discos (sometimes with additional textual instructions) that were found in liturgiarions in the first half of the mentioned above century. An analysis of these sources shows that the celebrant may have had many problems in liturgical practice due to: – ritual variety; – different systems of understanding the right and left sides in the description of the correct arrangement of the bread on the discos in liturgical rubrics; – a different perspective adopted in the graphic diagram and in the text description in the rubrics (the perspective of the priest looking at the paten or vice versa); – mismatch between the „word“ in the rubrics and the „image“ (sometimes with additional text instruction on the understanding of the right and left sides). Thus, the rubrics commentary itself did not guarantee the correct understanding of the directions and, in consequence the correct arrangement of the particles. Precise indication of them was possible with the help of a graphical diagram intended to be recreated in reality, and the accompanying instruction which confirmed that the figure should be treated as a model.

10

Multimodalność tekstu prasowego, czyli o relacji słowa i obrazu. Przypadek reportażu Justyny Kopińskiej Oddział chorych ze strachu i grafiki Anny Reinert

63%

Ślawska M.

Prace Językoznawcze

|

2020

|

issue XXII/4

203–218

PL

Artykuł jest próbą opisu relacji słowa i obrazu w tekście prasowym. Jest to studium przypadku, czyli analiza reportażu Oddział chorych ze strachu Justyny Kopińskiej i towarzyszącej mu grafiki Anny Reinert. Wykorzystane instrumentarium badań mediolingwistycznych pozwoliło na multimodalną analizę tekstu. W ujęciu nadawczym rozpoznano dwie strategie tekstowe. Pierwsza, zewnątrztekstowa, pragmatyczna, w której relacja słowa i obrazu to relacja paratekstowa stanowiąca zapowiedź tekstu reportażu. Druga strategia, wewnątrztekstowa, jest realizowana na poziomie kompozycyjnym, grafika i tekst reportażu są wpisane w topografię strony. Przedstawiłam też odbiór tekstu i grafiki prezentując wyniki naukowego eksperymentu, w którym brali udział studenci dziennikarstwa i komunikacji społecznej.

EN

This article attempts to describe the relationship between word and image in a press text. It is a case study, i.e. an analysis of a documentary by Justyna Kopińska entitled Oddział chorych ze strachu [Ward for the Sick with Fear] and the accompanying graphic artwork by Anna Reinert. The use of research tools typical of media and language research made it possible to undertake a multimodal analysis of the text. From the sender’s perspective, the text is based on two textual strategies. The first is extratextual, pragmatic, one in which the relationship between word and image is paratextual, and which constitutes a preview of the main text of the documentary. The second, in-text strategy is realized on the compositional layer, while graphics and the text of the documentary are integrated within the page layout. The article also presents the reception of the text and the graphics as reported in a scientific experiment, in which students of journalism and social communication at the University of Silesia took part.

11

Echa Goi w graficznych obrazach konfliktów społecznych i politycznych

63%

Bigaj-Zwonek B.

Perspektywy Kultury

|

2021

|

vol. 34

|

issue 3

203-220

EN

Witnesses of critical events who record them in real-time with images do not have the opportunity to concentrate on the form of such works. Only when returning to the memories, in later projects, do they focus on the artistic components. In an immediate sketch and an elaborated image, the truth of the witnessed events can be emphasized by employing the artistic tradition, which is why drawings made by observers of social and political unrest often refer to the work of Francisco Goya. The article presents the characteristics of the Spanish master’s graphics and gives examples of works from different periods which show links with his artistic language.

PL

Świadkowie trudnych wydarzeń zapisujący je na bieżąco obrazami nie mają możliwości koncentracji na formie dzieł i dopiero wracając do wspomnień, w późniejszych projektach, skupiają się na komponentach artystycznych. Tak w przypadku bezpośredniego szkicu, jak i dopracowanego obrazu prawdę rejestrowanych wydarzeń może podkreślać tradycja artystyczna, z tego względu rysunki obserwatorów niepokojów społecznych i politycznych niejednokrotnie nawiązują do twórczości Francisca Goi. Artykuł przybliża cechy grafik hiszpańskiego mistrza i przedstawia przykłady dzieł z różnych okresów, które wskazują na łączność z jego językiem artystycznym.

12

Polskie malarstwo i grafika w zbiorach Niedzielskich w Śledziejowicach

63%

Skorupska-Szarlej J.

Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce

|

2012

|

vol. 28

185-204

XX

The Niedzielski family of Larysz coat of arms who settled in the Śledziejowice demesne at the beginning of the 19th century was not different from other Cracovian landowning families. Even though the main task of subsequent heirs was managing the estate and taking care of the large family, they never lacked the will to develop other interests. Starting with Kajetan Niedzielski, through Erazm and Stanisław – they were all amateur collectors. Significant affluence, coupled with laboriousness, knowledge and social talents, resulted in the fact that outstanding artists visited Śledziejowice, such as Artur Grottger, Andrzej Grabowski and many others. Their works, provided with dedications, adorned the walls of the hospitable manor house. Apart from numerous family portraits, older patriotic and historical scenes, landscapes and multiple inexpensive “works” of the artists of the Cracovian Art Academy from the times when it was managed by Władysław Łuszczkiewicz and Jan Matejko, hung on the walls. There were no fashionable paintings of Jacek Malczewski, Leon Wyczółkowski, Teodor Axentowicz or, even the Kossaks (son and father), which could have been encountered in many Cracovian homes, not to mention Stanisław Wyspiański or Mehoffer. This was a house with walls adorned with religious and lay paintings, creating quite a typical set for this social layer. The uniqueness of this collection results from the fact that the majority of works were collected by the Niedzielski family in the course of only one hundred years; eventually, as a result of economic crisis after the end of WWI, most of them were sold out in order to save the property. In this manner, the “paintings” from Śledziejowice enriched other Polish private and museum collections. Some of them appear at auctions. Unfortunately, due to the fact that they were not marked in any manner, only some of them can be determined as deriving from the Niedzielski collection in Śledziejowice for certain. A list prepared around 1925 by Stanisław Niedzielski, who was aware of the need of documenting art collections, is a significant facilitation in such searches.

13

Twórczość plakatowa Henryka Tomaszewskiego w latach 1949-1955

63%

Niedojadło M.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 4: Historia Sztuki

131-146

EN

The article is an attempt to summarize the Henryk Tomaszewski’s (1914-2005) poster art in the period of the social-realism doctrine domination. The artist belongs to so called “Polish Poster School”; he created nearly 50 poster projects between 1949-1955. What draws attention is his unique method of shaping posters’ surface with the usage of painting techniques, and his interest in typography. Those features are also typical for his political posters from that period, which distinguish him among others as an artist with a distance to the social-realism doctrine.

PL

Artykuł jest próbą podsumowania plakatowej twórczości Henryka Tomaszewskiego (19142005) w latach obowiązywania doktryny realizmu socjalistycznego. Twórca należy do grona przedstawicieli tzw. "polskiej szkoły plakatu", a w swoim dorobku artystycznym posiada niemalże 50 projektów plakatów przypadających na lata 1949-1955. Szczególną uwagę zwraca jego oryginalna metoda kształtowania powierzchni plakatu z wykorzystaniem warsztatu malarskiego oraz zainteresowanie typografią. Cechy te są charakterystyczne także dla jego plakatów politycznych z tego okresu, co wyróżnia go jako twórcę mającego dystans wobec zasad narzuconej doktryny realizmu socjalistycznego.

14

Rola wizualnych przekazów informacji w docieraniu do najmłodszych czytelników

63%

Krasińska B.

Biblioteka i Edukacja

|

2016

|

issue 10

PL

Celem artykułu jest skupienie uwagi nad zagadnieniami współczesnych form docierania do najmłodszych czytelników, w tym zastanowienie się nad metodami inicjowania czytelnictwa poprzez towarzyszące często komunikatom werbalnym - przekazy wizualne. Rozważania dotyczyć będą następujących problemów: recepcji u dzieci, sposobu odbierania bodźców, atrakcyjności wizualnego przekazu, technik na zapamiętywanie, prób „ocieplania” wizerunku biblioteki, roli aktywnego udziału dzieci w przyswajaniu wiedzy (element zadania, przygody, misji). Zaprezentowane zostaną także przykłady wybranych materiałów graficznych towarzyszące bibliotecznym spotkaniom z najmłodszymi czytelnikami (na przykładzie Biblioteki Głównej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie).

EN

The aim of this article is to focus on issues of contemporary forms and ways to reach younger readers, especially on methods increasingly used by libraries (here: the academic library) which attempt to initiate reading, use messages in which verbal communication is often accompanied by visual signals. Problems raised in the article are: reception in children, reception of stimuli, attractiveness of visual communication, memorizing techniques, attempts to "cosy" the image of the library, and active participation of children in the reception of knowledge (task, adventure, mission elements). Examples will be presented of the images accompanying library meetings with the youngest readers (at the Main Library of the Pedagogical University of Cracow).

15

[recenzja] Alberto Cairo: The Functional Art. An introduction to information graphics and visualization, Berkeley, CA 2012

63%

Osińska V.

Toruńskie Studia Bibliologiczne

|

2014

|

vol. 7

|

issue 2(13)

207-209

PL

Recenzja pierwszej książki będącej tak kompleksowym, a jednocześnie praktycznym wprowadzeniem do grafiki i wizualizacji informacji, korzystania z wykresów, map, schematów i ilustracji do komunikowania się i rozumienia danych i zjawisk. Alberto Cairo, wykładowca na Uniwersytecie w Miami, wyjaśnia, że wizualizacja powinna być pojmowana jako narzędzie, które poszerza percepcję, pozwalając wyjść poza to, co widać gołym okiem, a jednocześnie umożliwiając identyfikację wzorców i trendów, które byłyby niewidoczne w inny sposób.

EN

Review of the first book to offer a broad, hands-on introduction to information graphics and visualization, the use of charts, maps, diagrams, and illustrations to communicate and understand data and phenomena. Alberto Cairo, who teaches at the University of Miami, explains that visualizations should be conceived as tools that extend human perception, letting go beyond what the bare eye can see, and allow to identify patterns and trends that would be invisible otherwise.

16

Religione pro Deo, Sapientia pro Patria. Kreacja wizerunku biskupa wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego w grafice okolicznościowej

63%

Stankiewicz A.

Artifex Novus

|

2020

|

issue 4

162-180

EN

The article presents the image creation of Konstanty Kazimierz Brzostowski (1644–1722), bishop of Vilnius, in the light of dedicated to him engravings and panegyrics. Part of the engraved portraits presented him as the bishop of Vilnius and the first ecclesiastic in the Grand Duchy of Lithuania. Some of the engravings were adorned with a graphic decoration conforming with the allegoric meaning of the Strzemię coat-of-arms of Brzostowski and coat-of-arms of other Lithuanian families. This determined not only individual virtues but also, together with the relevant quotations, became a manifestation of his political position in the Grand Duchy of Lithuania. This strategy was very important in the case of the conflict between the bishop of Vilnius and family of Sapieha, especially Kazimierz Jan Sapieha (1642–1720).

PL

W artykule omówiono kreację wizerunku biskupa wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego (1644-1722) w świetle dedykowanych mu rycin i panegiryków. Część portretów graficznych ukazywała go jako biskupa wileńskiego i pierwszego duchownego w Wielkim Księstwie Litewskim. Niektóre ryciny zdobiące panegiryki zostały ozdobione dekoracją zgodną z symbolicznym znaczeniem herbu Brzostowskiego Strzemię i herbów innych litewskich spokrewionych z duchownym. Symbolika herbu traktowanego jako emblemat nie tylko odwoływała się do przypisywanych duchownemu cnót, ale także, wraz z odpowiednim programem inskrypcji, manifestowała jego rolę polityczną w Wielkim Księstwie Litewskim, co miało duże znaczenie w konflikcie między biskupem wileńskim a rodziną Sapiehów, zwłaszcza Kazimierzem Janem Sapiehą (1642–1720).

17

Austriackie Kriegsmappe – zapomniane źródło do ikonografii polskich zabytków architektury – na przykładzie Galizien 1915 Luigiego Kasimira

63%

Marcinek R.

Ochrona Zabytków

|

2014

|

issue 2

5-22

EN

This article refreshes our memory on the graphic portfolios created and published during the World War I, exemplified by the work of Luigi Kasimir (1881-1962), Austrian graphic artist and landscape painter. In the years 1900-1905 he attended the Academy of Fine Arts in Vienna, gaining artistic education under the supervision of William Unger. In the following years, he improved his skills in lithography and colour etching. Soon he became one of the most recognized Austrian graphic artists and his works found their way to the largest world collections. In 1915, Kasimir was delegated to Galicia with a task of providing artistic documentation of the course of military operations, which resulted in a portfolio of 47 graphics presenting the architectural monuments of former Galicia upon passing of the Austro-Russian front in 1915. Portfolio depicts the views of sites from the following localities: Biecz, Glinik Mariampolski, Gorlice, Jarosław, Kraków, Otfinów, Nielepkowice, Pawłosiów, Przemyśl, Radymno, Sękowa, Sieniawa, Tarnów, Wiązownica, Wietlin, Wysocko and Zbylitowska Góra. Therefore, the analysis of portfolio provides us with a relatively comprehensive set of iconographic materials, presented in publications and conservation documentation sporadically or at all. From the total of 47 views, there are only 7 cases of sites, which have been not definitely rebuilt throughout the last century. Almost half of them did not survive. The author mentions also the portfolios of the other artists, which might be of documentary importance. Not all of them were published: materials to some of them rest in the Vienna and Budapest archives. Many works have been rejected as the relics of the Germanic military propaganda. Despite the above, it is worth to return to them, since in many cases, these are the only art representations of sites from villages and provincial small towns.

18

Szlachetna amatorka. Akwaforty Anetki Tyszkiewiczówny z albumu Vues de Pologne

54%

Mączyński R.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 4

39-78

EN

The article is devoted to the etchings collected in the album Vues de Pologne, dedicated to Anna (Anetka) Tyszkiewiczówna (1779-1867). Throughout her life, she was involved in amateur artistic work: drawing, painting and, above all, design, which left its mark on the palace and garden layouts in Wilanów, Natolin, Mokotów, Jabłonna and Zator. The album was created as a result and as a memoir of her stay in Vienna in 1795. At that time she took drawing and etching lessons from the French painter Ignace Duvivier (1758-1832) – an artist that was later accepted as a member of the local academy. Apart from the title page, in its basic version the album contains nine views mainly of Warsaw and its surroundings. Tyszkiewiczówna was the author of all the drawing patterns, she also transferred them onto the printing plates. In these works she clearly preferred landscape motifs over vedutas. She tried to reflect the mood of the moment through a lively, energetic line and strong value contrasts. She composed sentimental, subjective landscapes with little care for accuracy or realism in the representation of reality. It is also possible that the latter feature was intensified by the recreation of patterns from her memory, in Vienna, far away from the portrayed places. Evaluating the artistic value of her works-in terms of the technique used they do not differ at all from the works of her teacher-one should remember that they are juvenile works since the author was only sixteen at that time. Her plates were reused at the beginning of the 19th century for commercial purposes – six out of nine etchings adorned the 1811 edition of “The Political, Chronological and Historical Calendar”, printed by Jan Ludwik Koch. On the basis of the considerable number of prints in collectors’ circulation-those from 1795 as well as those from 1811-it is possible to conclude that this part of her work is exceptionally popular for an amateur. But after this youthful experience, Anna née Tyszkiewicz, primo voto Potocka, secundo voto Dunin-Wąsowiczowa, never returned to the etching technique.

PL

Artykuł został poświęcony akwafortom zebranym w albumie Vues de Pologne, dedykowanym Annie (Anetce) Tyszkiewiczównie (1779-1867). Przez całe życie zajmowała się ona amatorsko twórczością artystyczną: rysowaniem, malowaniem, a przede wszystkim projektowaniem, co wycisnęło piętno na założeniach pałacowo-ogrodowych w: Wilanowie, Natolinie, Mokotowie, Jabłonnie i Zatorze. Album powstał jako rezultat – i pamiątka – pobytu w Wiedniu w 1795 r. oraz pobierania wtedy lekcji rysunku i akwaforty u francuskiego malarza Ignacego Duviviera (1758-1832), artysty przyjętego później na członka tamtejszej akademii. W podstawowej wersji zawiera – poza stroną tytułową – dziewięć widoków głównie z Warszawy i jej okolic. Tyszkiewiczówna była autorką wszystkich rysunkowych wzorów, jak też przeniesienia ich na płyty, z których powstały odbitki. W pracach tych wyraźnie przedkładała motywy pejzażowe nad wedutowe. Starała się oddawać nastrój chwili, poprzez żywą, energiczną kreskę oraz silne kontrasty walorowe. Komponowała widoki sentymentalne, subiektywne w sposobie ujęcia, bez dbałości o dokładność i realizm w odwzorowaniu rzeczywistości. Możliwe zresztą, że tę ostatnią cechę spotęgowało tworzenie wzorów z pamięci, w Wiedniu, w znacznym oddaleniu od wyobrażanych miejsc. Oceniając wartość artystyczną prac Tyszkiewiczówny – a pod względem techniki wykonania nie różnią się one wcale od dzieł nauczyciela – należy pamiętać, że są juweniliami, gdyż autorka miała zaledwie szesnaście lat. Sporządzone przez nią płyty zostały powtórnie wykorzystane na początku XIX wieku w celach komercyjnych: sześć spośród dziewięciu akwafort ozdobiło wydanie „Kalendarzyka Politycznego, Chronologicznego i Historycznego” na rok 1811, drukowanego nakładem Jana Ludwika Kocha. Na podstawie znacznej liczby odbitek – tych z 1795, jak też tych z 1811 r. – pozostających w kolekcjonerskim obiegu można wnosić o wyjątkowej jak na amatorkę popularności tej części jej dorobku. Ale po tym młodzieńczym doświadczeniu nigdy już później Anna z Tyszkiewiczów – primo voto Potocka, secundo voto Dunin-Wąsowiczowa – do techniki akwaforty nie powróciła.

19

Graphics in Early Childhood Education

51%

Szuścik U.

Konteksty Pedagogiczne

|

2020

|

vol. 2

|

issue 15

PL

W artykule przedstawiono założenia i wyniki quasi-eksperymentu naturalnego pedagogicznego, który zre-alizowano z dziećmi edukacji wczesnoszkolnej. Celem badań poprzecznych było zaprezentowanie metody, która miała wzbudzić zainteresowanie dzieci klas I, II i III szkoły podstawowej grafiką i jej środkami wyrazu plastycznego (linią, plamą, czernią i bielą). Czynnik eksperymentalny stanowiła metoda zabawy dydaktycznej o charakterze twórczym, która składała się z opracowanej przez autorkę historyjki ilustracyjnej pt. Czerń i biel oraz treści opracowanego do niej wierszyka pt. Czarna kreska. Etapem zamykającym eksperyment było wykonanie przez dzieci pracy w technice graficznej linorytu. Przeprowadzono analizę ilościową wyników badań uzyskanych przez poszczególne grupy dzieci z klas I, II i III (rozkład procentowy uzyskanych wyników badań w grupie eksperymentalnej i kontrolnej). Uzyskane wyniki potwierdziły założenia i hipotezę badań, gdyż wprowadzenie metody zabawy twórczej do zagadnienia grafiki w klasach I i II szkoły podstawowej kształtuje zainteresowania dzieci grafiką. Natomiast w klasie III dzieci z grupy eksperymentalnej uzyskały nieznacznie (o 2%) niższy wynik niż w grupie kontrolnej. Może to wskazywać na konieczność zmiany metody kształcenia plastycznego dzieci w tej grupie wiekowej i początek kryzysu w rozwoju twórczości plastycznej dziecka.

EN

The article presents the assumptions and results of a natural pedagogical quasi-experiment which was carried out with children in grades 1–3 of primary school. The aim of the transverse research was to present a method that was to arouse the interest of the children in graphics and its means of artistic expression (line, blotch, black and white). The experimental factor was using the method of didactic play of a creative nature which consisted of an illustrative story developed by the author entitled “Black and White” and the content of the poem “Black Line.” The final stage of the experiment was the children’s work in the graphic technique of linocut. A quantitative analysis of the test results obtained by individual groups of children from grades 1, 2 and 3 (percentage distribution of the obtained test results in the experimental and control groups) was performed. The obtained results confirmed the assumptions and hypothesis of the research because the introduction of the creative play incited children’s interest in graphics. On the other hand, in grade 3, the children from the experimental group obtained a slightly (by 2%) lower result than the control group. This may indicate the need to change the method of art education for children in this age group and the beginning of a crisis in the development of their artistic creativity.

20

Emotywne funkcje ekslibrisu polskiego z lat 1939–1945

51%

Sterczewska I., Bochaczek-Trąbska J.

Transfer. Reception studies

|

2021

|

vol. 6

219-233

EN

Ekslibris – the book ownership mark, has a tradition dating back more than five centu-ries. The history of this form of graphic design is closely connected with the epoch-making inven-tion of the font by Jan Gutenberg and the printing of incunabula - the first books. It grew and ma-tured where the book and the library appeared. Initially, it was a carrier of information about its owner. Over the centuries, it has undergone numerous transformations, which were related to cur-rent artistic trends, but also to the personal preferences of the clients. The changes also concerned graphic techniques. The 20th century brought a rebirth of cult and book decoration. On the one hand, it was greatly influenced by the development of modern graphics as an autonomous and inde-pendent visual discipline, on the other hand, it was influenced by the intensification and the need to search for new means of expression within the style and form of the bookshop. Today, a large number of bibliophiles have their own exlibris, often a few. In the era of ubiquitous digitization, dynamic development of technology and techniques, its use undoubtedly proves high cultural needs, respect for books and great care for them. Ekslibris can still be described as the emblem of the bibliophile.

DE

Ekslibris, die Eigentumsmarke eines Buches, hat eine Tradition, die mehr als fünf Jahrhunderte zurückreicht. Die Geschichte dieser Form der grafischen Gestaltung ist eng verbunden mit der bahnbrechenden Erfindung der Schrift von Jan Gutenberg und dem Druck von Inkunabeln - den ersten Büchern. Es wuchs und reifte dort, wo das Buch und die Bibliothek erschienen. Ursprünglich war es ein Informationsträger über seinen Besitzer. Im Laufe der Jahrhunderte hat es zahlreiche Veränderungen erfahren, die sich auf aktuelle künstlerische Trends, aber auch auf die persönlichen Vorlieben der Kunden bezogen. Die Änderungen betrafen auch grafische Techniken. Das 20. Jahrhundert brachte eine Wiedergeburt des Kultes und der Buchdekoration. Einerseits war sie stark von der Entwicklung der modernen Grafik als eigenständige und eigenständige Bilddisziplin geprägt, andererseits von der Intensivierung und der Notwendigkeit, nach neuen Ausdrucksmitteln im Stil und in der Form der Buchhandlung zu suchen. Heute haben viele Bibliophile ihre eigenen Exlibris, oft einige wenige. Im Zeitalter der allgegenwärtigen Digitalisierung, der dynamischen Entwicklung von Technologie und Technologie beweist ihre Nutzung zweifellos hohe kulturelle Bedürfnisse, den Respekt vor Büchern und die große Sorgfalt für sie. Ekslibris kann noch immer als das Emblem des Bibliophilen bezeichnet werden.

PL

Ekslibris – znak własności książki, posiada ponad pięciowiekową tradycję. Historia tej formy grafiki użytkowej ściśle spaja się z epokowym wynalazkiem czcionki przez Jana Gutenberga i drukiem inkunabułów – pierwszych ksiąg. Krzewił się on i dojrzewał tam, gdzie pojawiała się książka oraz biblioteka. Początkowo był nośnikiem informacji o jej właścicielu. Na przestrzeni stuleci ulegał licznym przeobrażeniom, co było związane z aktualnymi trendami artystycznymi, ale również z osobistymi preferencjami zamawiających. Zmiany dotyczyły także technik graficznych. Wiek XX przyniósł odrodzenie się kultu i zdobnictwa książki. Z jednej strony ogromny wpływ miał na to rozwój nowoczesnej grafiki, jako autonomicznej i samodzielnej dyscypliny plastycznej, z drugiej natomiast wzmożenie się i potrzeba poszukiwań nowych środków wyrazu w obrębie stylu i formy księgoznaku. Obecnie duża liczba bibliofilów posiada własny ekslibris, nierzadko kilka. W dobie wszechobecnej cyfryzacji, dynamicznego rozwoju technologii, techniki, posługiwanie się nim niewątpliwie świadczy o wysokich potrzebach kulturalnych, szacunku wobec książek i dużej dbałości o nie. Ekslibris nadal można określić mianem godła bibliofila.

Refine search results

Grafika, hasło, slogan na lekcji języka polskiego

Amore desperato... Poetycka trylogia Jana Kasprowicza w graficznym opracowaniu Edwarda Okunia.

Małopolska architektura drewniana w grafice artystycznej Dwudziestolecia (1918-1939)

Sakrament namaszczenia chorych i jego obrazowanie w sztuce zachodnioruskiej w dobie polemiki międzywyznaniowej

Środki komunikacji wizualnej i infografiki w edukacji, biznesie i innych obszarach życia społecznego

Medal na pamiątkę wręczenia papieżowi Innocentemu XI sztandarów tureckich zdobytych pod Parkanami, autorstwa Giovanniego Martino Hameraniego z 1684 roku. Uwagi ikonograficzne

Popularyzacja zabytków ojczystych w grafice polskiej XIX wieku

Wystawy Karola Pustelnika i Kazimierza Koczura

Słowo i obraz – diskos w drukowanych służebnikach pierwszej połowy XVII wieku (metropolia kijowska)

Multimodalność tekstu prasowego, czyli o relacji słowa i obrazu. Przypadek reportażu Justyny Kopińskiej Oddział chorych ze strachu i grafiki Anny Reinert

Echa Goi w graficznych obrazach konfliktów społecznych i politycznych

Polskie malarstwo i grafika w zbiorach Niedzielskich w Śledziejowicach

Twórczość plakatowa Henryka Tomaszewskiego w latach 1949-1955

Rola wizualnych przekazów informacji w docieraniu do najmłodszych czytelników

[recenzja] Alberto Cairo: The Functional Art. An introduction to information graphics and visualization, Berkeley, CA 2012

Religione pro Deo, Sapientia pro Patria. Kreacja wizerunku biskupa wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego w grafice okolicznościowej

Austriackie Kriegsmappe – zapomniane źródło do ikonografii polskich zabytków architektury – na przykładzie Galizien 1915 Luigiego Kasimira

Szlachetna amatorka. Akwaforty Anetki Tyszkiewiczówny z albumu Vues de Pologne

Graphics in Early Childhood Education

Emotywne funkcje ekslibrisu polskiego z lat 1939–1945