Search results

1

Relacja nauczania papieża Franciszka zawartego w adhortacji Amoris laetitia do dotychczasowego posoborowego Magisterium

100%

Młot J.

Ius Matrimoniale

|

2019

|

vol. 30

|

issue 4

55-79

EN

The apostolic exhortation Amoris laetitia, issued by Pope Francis on April 8, 2016, is the fruit of as many as two synodal sessions. The great interest in the subject of these synods, not only in Church circles, resulted from the expectations of some for a change in the position of the Church's discipline in the admission of the divorced and remarried persons to Communion. The publication of the exhortation caused a lot of discussion among scientists and priests alike. The article is only an attempt to indicate the subject of these discussions. The statements of people regarding the relation of the teaching contained in Amoris laetitia to the current post-Conciliar Magisterium can be divided into those that express doubts about the texts of this document and those that read it in the key of the hermeneutics of continuity. The article attempts to show the most important directions of interpretation of the exhortation. The Pope did not intend the exhortation as a document containing general norms applicable in all cases. That is why he set the bishops of individual regions of the world to create guidelines for this exhortation that would be adequate to the traditions and calls of their region. The article describes some sample local documents. The discussion merely outlined in the article and the differences in the interpretation of the exhortation texts shown in it show the need for further study on it.

2

Paradygmat mariologii obiektywnej. Czy jest jeszcze możliwa teologiczna synteza?

100%

Kunka S.

Studia Pelplińskie

|

2023

|

vol. 57

165-181

EN

As a “doctrinal synthesis of the Christian faith” (St. John Paul II), the dogma of the Immaculate Conception of the Mother of God could serve as a focal point that brings together various theological concepts and approaches pertaining to salvation history. For that to happen, however, it is necessary to delve into anddiscover the richness of Mariology. Often regarded as a secondary discipline, as a context for other disciplines or even as a source of difficulties in ecumenical dialogue, Mariology nowadays needs a revival of its own. The call for constructing an “objective Mariology” presumes that the autonomy of theology as an academicdiscipline will be preserved and that theological reflection on the Virgin Mary will be objectivised in terms of both form and content. To meet these demands, one must strive to respect the supernatural purpose and sources of theology as such, and strengthen and develop biblical Mariology as well as the reflection of theChurch Fathers. Furthermore, there is a need to draw from the rich legacy of the Franciscan school when reflecting on the unity of God’s plan of creation and Redemption in His eternal reasons. Finally, one must not accept a departure from the “hermeneutic of continuity” in the Catholic doctrine on the Most Blessed Virgin Mary, Mother of God, Immaculate and Assumed. The article sets out to describe the essence of the above assumptions and proposes specific conditions that would foster the development of “objective Mariology.” In that respect, it is important to establish the First Person of the Holy Trinity as the starting point for any reflection on the plan of salvation-of which the Immaculate Conception is the ultimate origin and ultimate goal.

PL

Dogmat Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, jako „doktrynalna synteza wiary chrześcijańskiej” (św. Jan Paweł II), mógłby posłużyć jako ognisko skupiające różne koncepcje i ujęcia teologiczne dotyczące historii zbawienia. Aby jednak tak mogło się stać, potrzeba pogłębienia i odkrycia bogactwa samej mariologii. Często bowiem traktowana jako dziedzina poboczna, jako kontekst dla innych dziedzin czy nawet źródło trudności w dialogu ekumenicznym, potrzebuje dziś swoistej odnowy. Postulat konstruowania tzw. mariologii obiektywnej zakłada zachowanie autonomii teologii jako nauki, obiektywizację merytoryczną i formalną w teologicznej refleksji o Maryi. Aby spełnić te postulaty, należy ubiegać się o uszanowanie nadprzyrodzonej celowości oraz źródeł teologii jako takiej, umacniać i rozwijać mariologię biblijną oraz refleksję ojców Kościoła. Potrzeba także czerpania z bogactwa szkoły franciszkańskiej w refleksji nad jednością planu stworzenia i Odkupienia w odwiecznych zamysłach Boga. Wreszcie nie można zgodzić się na zerwanie „hermeneutyki ciągłości” katolickiej nauki o Najświętszej Maryi Pannie, Matce Boga, Niepokalanej i Wniebowziętej. Artykuł stara się omówić istotę powyższych postulatów oraz proponuje konkretne warunki dla umożliwienia rozwoju tzw. mariologii obiektywnej. Ważnym jej elementem jest wyjście od Pierwszej Osoby Trójcy Świętej w refleksji nad planem zbawienia, którego Niepokalane Poczęcie jest alfalnym i omegalnym elementem.

3

W kierunku hermeneutyk substancjalnej zmiany. Pomiędzy soborową kontynuacją a tendencją do przerwania

80%

Napiórkowski A.

Analecta Cracoviensia

|

2015

|

vol. 47

EN

In the interpretation of Revelation, as well as, documents of the Magisterium of the post-conciliar Catholic theology, strong tensions and differences have been exposed.They are a consequence of various hermeneutics. Each of the sides claims the right to define “a reform”.However, a careful and critical analysis of the three functioning types of hermeneutics (of absolute continuity, of a break, and of absolute fidelity to the tradition) is not fully satisfactory.In its external form of expression the symbols and dogmas of faith are historical, so with the flow of history they become anachronistic, despite the fact that the essence (the core) of the doctrine is not changed, because it comes from the Divine Revelation and is a subject of personal experience of the faithful. Therefore, a fundamental basis of faith lies in the event of Revelation, namely, the self-giving of the Triune God. Hence the Revelation must be understood not as a statement of truth, but as an event of truth. It is about personal experience of the Resurrected, and not just knowledge or information about Him. Therefore, the language and the manner of communication must be constantly verified and contemporized. While the truth is always not completely grasped. This is why the presented article is a small contribution in developing a fourth type of hermeneutics – a hermeneutics of substantial change, which though would allow to break the continuity at some points, nevertheless would not destroy the identity of faith.

PL

W interpretacji objawienia, jak i tekstów magisterialnych w posoborowej teologii katolickiej ujawniły się silne napięcia i rozbieżności. Są one konsekwencją opowiedzenia się za odmienną hermeneutyką. Każda ze stron rości sobie naturalnie prawo do określenia „reforma”. Jednakże uważna i krytyczna analiza funkcjonujących trzech rodzajów hermeneutyk („bezwzględnej ciągłości”, „przerwania” i „absolutnej wierności tradycji”) nie jest do końca zadowalająca.W swej zewnętrznej formie ekspresji symbole i dogmaty wiary są historyczne, czyli z upływem historii stają się anachroniczne, mimo że istota (rdzeń) doktryny nie ulega zmianie, gdyż pochodzi z Boskiego objawienia i jest przez wierzącego doświadczane osobiście. Fundamentalna podstawa wiary tkwi zatem w wydarzeniu objawienia, czyli w samoudzielaniu się Trójjedynego Boga. Stąd objawienie należy pojmować nie jako twierdzenie prawdy, ale jako wydarzenie prawdy. Chodzi o osobiste doświadczenie Zmartwychwstałego, a nie wiedzę czy informację o Nim. A zatem język i sposób przekazu musi być ciągle weryfikowany i uwspółcześniany. Natomiast na zawsze prawda pozostaje nie całkowicie uchwycona. Dlatego niniejszy artykuł jest małym przyczynkiem do wypracowywania czwartego rodzaju hermeneutyki – hermeneutyki zmiany substancjalnej, jaka dopuszczałaby jednak zerwanie ciągłości w pewnych punktach, i mimo to nie burzyła tożsamości wiary.

4

Hermeneutyka reformy - hermeneutyka wiary

71%

Zatwardnicki S.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

141-164

EN

The article focuses on the issue of proper interpretation of the Second Vatican Council’s inheritance. Benedict XVI believes a “hermeneutic of reform” is an alternative to a “hermeneutic of rupture”. Nevertheless, the expected “hermeneutic of reform” has received different interpretations. That’s why a relevant hermeneutic of the “hermeneutic of reform” must be applied. The author presumes that an issue of the Bible interpretation, which is in accord with the postulated by Benedict XVI “hermeneutic of faith”, is a practical expression of applying the “hermeneutic of reform”. Therefore, the „hermeneutic of reform” has been interpreted in the light of the “hermeneutic of faith”.

PL

Benedykt XVI polecał interpretować Sobór Watykański II w optyce „hermeneutyki reformy”. Jednak oczekiwana przez niego hermeneutyka soborowego dziedzictwa sama doczekała się różnych interpretacji. Gdzie w takim razie poszukiwać odpowiedniej hermeneutyki „hermeneutyki reformy”?

5

Hermeneutyka reformy – hermeneutyka wiary

71%

Zatwardnicki S.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

141-164

PL

Benedykt XVI polecał interpretować Sobór Watykański II w optyce „hermeneutyki reformy”. Jednak oczekiwana przez niego hermeneutyka soborowego dziedzictwa sama doczekała się różnych interpretacji. Gdzie w takim razie poszukiwać odpowiedniej hermeneutyki „hermeneutyki reformy”?

EN

The article focuses on the issue of proper interpretation of the Second Vatican Council’s inheritance. Benedict XVI believes a “hermeneutic of reform” is an alternative to a “hermeneutic of rupture”. Nevertheless, the expected “hermeneutic of reform” has received different interpretations. That’s why a relevant hermeneutic of the “hermeneutic of reform” must be applied. The author presumes that an issue of the Bible interpretation, which is in accord with the postulated by Benedict XVI “hermeneutic of faith”, is a practical expression of applying the “hermeneutic of reform”. Therefore, the „hermeneutic of reform” has been interpreted in the light of the “hermeneutic of faith”.

Refine search results

2 Teologia w Polsce

1 Analecta Cracoviensia

1 Ius Matrimoniale

1 Studia Pelplińskie

2 Zatwardnicki S.

1 Kunka S.

1 Młot J.

1 Napiórkowski A.

1 2023

1 2019

2 2016

1 2015

Relacja nauczania papieża Franciszka zawartego w adhortacji Amoris laetitia do dotychczasowego posoborowego Magisterium

Paradygmat mariologii obiektywnej. Czy jest jeszcze możliwa teologiczna synteza?

W kierunku hermeneutyk substancjalnej zmiany. Pomiędzy soborową kontynuacją a tendencją do przerwania

Hermeneutyka reformy - hermeneutyka wiary

Hermeneutyka reformy – hermeneutyka wiary