Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  homofobia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie relacji pomiędzy kulturowym konstruktem męskości i homofobią oraz tego, jak wyrażane są one we współczesnym polskim dyskursie nacjonalistycznym. Homofobia ujęta jest tu nie tylko w kontekście postaw związanych z seksualnością, ale również w kontekście kontroli genderowej oraz tendencji neopatriarchalnych. Dyskursywne ilustracje powiązań między tymi zjawiskami zaczerpnięte są z tekstów największego polskiego portalu narodowo-radykalnego Nacjonalista.pl.
PL
Tekst poświęcony jest opisaniu zjawiska łódzkiej moralnej mowy nienawiści, szczególnie jej aspektu antysemickiego i homofobicznego. Łódź zdaje się być podzielona na sektory należące do dwóch klubów i ich zwolenników. Malują oni komunikaty nawołujące do nienawiści na niemal wszystkich ulicach i budynkach miasta, będące wyrazem walki o podbicie nowych lub utrzymanie wczesnej podbitych terytoriów. Większość tych napisów i malunków posługuje się wizerunkiem uniwersalnego i odwiecznego wroga - zwolennika przeciwnego klubu. Jest on zazwyczaj portretowany jako Żyd, gej lub kurwa czy transwestyta . W tekście tym staram się - miedzy innymi na podstawie analizy fotografii - sklasyfikować owe postacie wroga oraz poddać analizie źródła tego zjawiska. Antysemityzm i homofobia młodych łódzkich kibiców przypominają niepokojąco dyskurs rasistowski, faszystowski i rasistowski.
EN
The article aims to present issues related to openness to other people as issues of an axiological nature. The theoretical framework for the presented issues is the concept of thinking according to values by Józef Tischner. The second part of the text is devoted to the analysis of the problem of negative attitudes towards the LGBT community and homophobia as an example of the challenge of being open to other people in the axiological and educational context.
PL
Celem artykułu jest prezentacja kwestii związanych z otwartością na drugiego człowieka jako zagadnienia o charakterze aksjologicznym. Ramą teoretyczną dla tych rozważań jest koncepcja myślenia według wartości autorstwa księdza Józefa Tischnera. Druga część tekstu poświęcona jest analizie problemu negatywnych postaw wobec społeczności LGBT oraz homofobii jako przykładów wyzwań związanych z otwartością na drugiego człowieka w kontekstach aksjologicznym i edukacyjnym.
PL
W artykule przedstawiono wybrane wnioski z badania dotyczącego szkolnych doświadczeń gejów i lesbijek zmieszczone w publikacji pt. Przecież jesteśmy! Homofobiczna przemoc w polskich szkołach – narracje gejów i lesbijek. Dane zgromadzono za pomocą wywiadów pogłębionych, opracowanych i przeanalizowanych z użyciem jakościowej metodologii badawczej, w tym analizy tematycznej treści. W tekście zwraca się uwagę na kulturowe źródła przemocy homofobicznej oraz przejawy jej występowania w odniesieniu do szkolnych przestrzeni, sprawców i sprawczyń, podkreślając wszechobecność oraz różnorodność form tego rodzaju przemocy. Naszkicowano również sylwetki osób doznających przemocy, wskazując, że nawet niewielkie odstępstwa od przyjętych w danej społeczności norm kobiecości czy męskości stają się bodźcem aktywującym zachowania przemocowe.
EN
The article presents selected parts of the research on the school experiences of gays and lesbians, included in the publication entitled “We are here! Homophobic violence in Polish schools – gay and lesbian narratives”. The data was collected through in-depth interviews, developed and analyzed using qualitative research methodology with thematic content analysis. The text draws attention to the cultural sources of homophobic violence and the manifestations of its occurrence in relation to school spaces and perpetrators, highlighting pervasiveness and variety of forms of this type of violence. The authors also outline the profiles of people experiencing violence, pointing out that even slight deviations from the norms of femininity or masculinity adopted in a given community, become a stimulus that activates violent behaviour.
PL
Tekst przedstawia dorobek i doświadczenie sojuszu kademicko-aktywistycznego w zakresie edukacji równościowej/antydyskryminacyjnej, na przykładzie nieformalnej grupy Łódź Gender. Opisuje akademickie zaplecze aktywistek/ów i trenerek/ów, choćby zimową szkołę trenerską zorganizowaną na uczelni dla trenerek i trenerów oraz program edukacyjny realizowany przez nich w Łodzi i poza nią. Wskazuje na źródła tego rodzaju sojuszy oraz zalety takiej współpracy.
EN
The paper presents the experience and results of an Alliance between academia and activism, concerning equality/antidisriminatory education, through the example of informal Lodz Gender group. It describes academic background of activists and trainers, such as training winter school organized for them by the Lodz University. It also describes, in detail, educational program conducted by informal Lodz Gender group. Moreover, it points out background of such alliance and its advantages.
PL
Zapewnienie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży jest podstawą realizowania edukacyjno-wychowawczych zadań szkoły. Homofobia leżąca u podłoża zachowań przemocowych, ale i przemilczeń czy zaniechań sprzyjających podtrzymywaniu uprzedzeń zagraża bezpiecznemu rozwojowi psychospołecznemu uczniów i uczennic. W niniejszym tekście termin homofobia rozumiany jest jako negatywna postawa wobec osób, grup i relacji homoseksualnych (poziom indywidualny) oraz – szerzej – jako podzielana przez ogół społeczeństwa wiedza odnosząca się do generalnego traktowania homoseksualności jako gorszego wariantu seksualności (poziom społeczny). Artykuł ilustruje przejawy homofobii możliwe do zaobserwowania w szkole, przedstawia też wyniki badań prowadzonych przez polskie organizacje pozarządowe na temat przemocy motywowanej homofobią oraz odwołuje się do koncepcji stresu mniejszościowego, by wyjaśnić większe nasilenie psychopatologii i częstsze podejmowanie prób samobójczych przez młodzież LGBT+ w porównaniu z heteroseksualnymi rówieśnikami. Tekst kończy refleksja nad przyczynami trudności we wprowadzaniu działań antydyskryminacyjnych uwzględniających przesłankę orientacji seksualnej do szkół. Należą do nich: niewystarczające kompetencje kadry pedagogicznej, systemowe zaniedbania polityki równościowej i uwarunkowania społeczno-kulturowe.
EN
Ensuring the safety of children and youth is the basis for the implementation of educational tasks of the school. Homophobia underlying the violent behaviors, but also concealments or omissions favorable to maintaining prejudices, jeopardizes the safe psychosocial development of students. In this text, the term „homophobia” is understood as a negative attitude towards homosexual people, groups and relationships (an individual level) and – more broadly – as a knowledge shared by society which refers to generalized treatment of homosexuality as a worse variant of sexuality (social level). The article illustrates the manifestations of homophobia observable at school, it also presents the results of research conducted by Polish NGOs on homophobic violence and finally it uses the concept of minority stress to explain the greater intensity of psychopathological symptoms and suicidal behaviors in the homosexual youth compared to heterosexual peers. The article ends with the reflection of difficulties and resistence against anti-discrimination activities at schools. Insufficient competences of the teaching staff, systemic negligence of equality policy and socio-cultural factors are considered to be the main obstacles.
EN
Background. Tolerance towards sexual diversity is a key topic for contemporary research among sport studies scholars. This builds on decades of research which has consistently shown sports – and in particular, those with strong links to traditional ideals of masculinity – to be areas where gender and sexual minorities are excluded. Problem and aim. This paper aims to analyse attitudes towards sexual diversity among sportspeople in Spain, specifically investigating possible differences between practitioners of combat sports versus those practising other sports. Material and methods. The present study followed a transversal and descriptive design, where a survey technique was used to collect data on a sample consisting of 766 athletes (516 men and 250 women). The survey employed was the Attitudes towards Sexual Diversity in Sport scale, which measures levels of rejection of sexual diversity in sport, allowing for comparative analyses across populations.Results. Statistical analysis revealed that attitudes towards sexual diversity differed significantly according to age, sex, and participation in combat sports versus other sporting disciplines. Specifically, the highest degrees of rejection of sexual diversity are observed among males, people under 22 years of age, and sportspeople who do not practice combat sports. Conclusions. It appears that more open-minded and tolerant attitudes exist among combat sports practitioners than those of other sports, which contrasts with social stereotypes which suggest these sports are bastions of orthodox masculinity, homophobia, and exclusion. Further research into why this is the case is advocated, particularly given the observation that such tolerance is less well pronounced among younger sportspeople and males in particular.
PL
Tło. Tolerancja wobec różnorodności seksualnej jest kluczowym tematem współczesnych badań wśród naukowców zajmujących się studiami nad sportem, opierając się na dziesięcioleciach badań, które konsekwentnie pokazują, że sporty – a w szczególności te, które mają silne powiązania z tradycyjnymi ideałami męskości – są miejscami, w których wykluczane są mniejszości płciowe i genderowe. Problem i cel. Celem niniejszej pracy była analiza postaw wobec różnorodności seksualnej wśród sportowców w Hiszpanii, a w szczególności zbadanie ewentualnych różnic między osobami uprawiającymi sporty walki a osobami uprawiającymi inne dyscypliny. Materiał i metody. W niniejszym badaniu zastosowano projekt przekrojowy i opisowy, w którym wykorzystano technikę ankietową do zebrania danych na próbie składającej się z 766 sportowców (516 mężczyzn, 250 kobiet). Zastosowano skalę Attitudes towards Sexual Diversity in Sport, która mierzy poziom odrzucenia różnorodności seksualnej w sporcie, co pozwala na analizy porównawcze w różnych populacjach. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała, że postawy wobec różnorodności seksualnej różniły się istotnie w zależności od wieku, płci oraz uczestnictwa w sportach walki i innych dyscyplinach sportowych. W szczególności, najwyższy stopień odrzucenia różnorodności seksualnej obserwuje się wśród mężczyzn, osób poniżej 22 roku życia oraz sportowców nie uprawiających sportów walki. Wnioski. Wydaje się, że wśród osób uprawiających sporty walki panują bardziej otwarte i tolerancyjne postawy niż wśród osób uprawiających inne dyscypliny, co kontrastuje ze stereotypami społecznymi sugerującymi, że sporty te są bastionami ortodoksyjnej męskości, homofobii i wykluczenia. Zalecane są dalsze badania nad przyczynami takiego stanu rzeczy, zwłaszcza biorąc pod uwagę obserwację, że tolerancja ta jest mniejsza wśród młodszych sportowców, a w szczególności mężczyzn.
PL
W artykule przedstawiono wyniki analizy (sub)dyskursów prasowego, blogowego, kościelnego i parlamentarnego konstytuujących polski dyskurs publiczny na temat związków nieheteroseksualnych. Celem analizy było opisanie głównych strategii dyskursywnych wykorzystywanych w kreowaniu obrazu rodzin z wyboru. Zebrany materiał badawczy w postaci 196 artykułów prasowych, 76 wpisów na blogach, 55 oficjalnych tekstów Kościoła katolickiego i wypowiedzi duchownych oraz 8 stenogramów debat senackich i sejmowych został przeanalizowany z wykorzystaniem programu komputerowego MAXQDA11. Na potrzeby badań została stworzona matryca drzewa kodowego uwzględniająca postulaty podejścia dyskursywno-historycznego w krytycznej analizie dyskursu (głównie założenia metodologiczne Ruth Wodak i Martina Reisigla). W analizowanych tekstach jest widoczny wyraźny podział na zwolenników i przeciwników instytucjonalizacji związków homoseksualnych w Polsce. Należy zauważyć, że dyskursy są dosyć schematyczne, a dynamika przemian obrazowania związków jednopłciowych w latach 2003–2013 jest różna w poszczególnych dyskursach. Największe zmiany, np. pojawienie się inkluzywnych definicji rodziny (obejmujących także związki homoseksualne), można dostrzec w dyskursach prasowym i blogowym. Najbardziej konserwatywny i homofobiczny okazał się dyskurs kościelny, w którym ani razu nie określono związku osób tej samej płci mianem rodziny. Co ciekawe, w dyskursie parlamentarnym w 2013 roku postawy homofobiczne były bardziej widoczne niż podczas debat senackich w 2004 roku.
EN
The article presents the results of the analysis of press, blog, church and parliamentary (sub)discourses constituting Polish public discourse on non-heterosexual relationships. The objective of the analysis is to describe principal discursive strategies employed in creating the image of families of choice. The collected research material in the form of 196 press articles, 76 blog posts (entries), 55 official texts of the Catholic Church and opinions of clergymen as well as 8 transcripts of parliamentary debates were analyzed with the computer program MAXQDA11. For the purposes of the research a matrix of the code tree was developed, which took into consideration proposals of discourse-historical approach in the critical discourse analysis (principal methodological assumptions of Ruth Wodak and Martin Reisigl). In the texts a clear division between supporters and opponents of the institutionalization of homosexual relationships in Poland is visible. It is important to note that the discourses are quite schematic and the dynamics of the changes in picturing same-sex relationships over the years 2003–2013 is different in particular discourses. The most considerable changes, for example the appearance of inclusive definitions of family (embracing also homosexual relationships), may be observed in the press and blog discourses. The church discourse turned out to be the most conservative and homophobic, in it a relationship of the people of the same sex has not been defined as a family even once. Interestingly enough, in the parliamentary discourse in 2013 homophobic positions were more visible than during Senate debates in 2004.
PL
Do istotnych tematów poruszanych w tekstach dyskursu rosyjskiego radykalnego ruchu prawosławno-monarchistycznego należy kwestia seksualnego i rodzinnego życia człowieka, w tym również zagadnienie homoseksualności. W badanych materiałach wykorzystywany jest stosunkowo niewielki zasób jednostek określających osoby homoseksualne. Regularnie wykorzystywane są cztery nominacje o różnym stopniu negatywnego nacechowania (гомосексуалист, лесбиянка, содомит, педераст). Pojawiająca się na ich tle zapożyczona nominacja гей funkcjonuje w dość szczególny sposób. Na 29 jej wystąpień zaledwie 11 razy pojawia się bez cudzysłowu lub nie w mowie zależnej. Jest to element uznawany za obcy, a nawet wrogi wobec badanego dyskursu, uważany za reprezentację ICH sposobu rozumienia problemu homoseksualności.
EN
One of the important subjects discussed in discourse texts of the Russian radical Orthodox Church and monarchist movement is the area of man’s sexual and family life, including the issue of homosexuality. In the studied materials, resources describing homosexual people are relatively scarce. Four nominations having a negative meaning of different degree of intensity (гомосексуалист, лесбиянка, содомит, педераст) are used regularly. Against their background, the borrowed nomination гей functions in quite specific way. Out of 29 its uses, only in 11 cases it appears without quotation marks or not as a reported speech. It is a component considered foreign, or even hostile to the studied discourse, perceived as a representation of THEIR understanding of the issue of homosexuality.
EN
Drawing on heteronormativity and hegemonic masculinity, this paper seeks to unravel the issue of the underreporting of male rape to the police and to the third sector. Critically examining the issue of male sexual victimisation will provide a fuller understanding of it within the police and third sector context. Underpinned by gender theories and concepts and the framework of heteronormativity, I argue that male victims of rape are reticent to engage with the police and voluntary agency practitioners because of hostile, sexist and homophobic reactions, attitudes, and appraisal, particularly from other men in these agencies within England to police masculinities and sexualities. I draw on primary data of police officers and voluntary agency practitioners (n = 70) to illustrate the ways wherein gender and sexualities norms and beliefs affect and shape their understanding and view of men as victims of rape. The data suggests that, when male rape victims report their rape, they are susceptible to a ‘fag discourse’, whereby the police and voluntary agency practitioners are likely to perpetuate language to suggest that the victims are not ‘real’ men, intensifying their reluctance to report and to engage with the criminal justice system. Thus, the police and voluntary agency practitioners’, particularly male workers, masculinities are strengthened through emasculating male rape victims.
EN
The article discusses the multiple discrimination, normalization and stigmatization experienced by deaf LGBT youth in Sicily, Italy, on the basis of a study of their everyday life (specifically school years and peer interactions). So far in Italy, very little attention has been paid to multiple discrimination and, specifically, to homophobic violence towards disabled individuals. It is, therefore, impossible to consider any valid sampling of the desired population and very few reports have been produced. The authors, a sociologist and a psychologist, carry out an analysis of the results obtained from interviews with 15 LGBT individuals recruited through social networks, thematic chats, and associations. This preliminary analysis aims at identifying the key arguments which could form the basis for future strategic inclusion programs and further research projects.
PL
Tematem artykułu jest dyskryminacja, normalizacja i stygmatyzacja niesłyszącej młodzieży LGBT na Sycylii we Włoszech, badana w oparciu o relacje na temat życia codziennego (szczególnie lat szkolnych i interakcji z rówieśnikami). Dotychczas we Włoszech poświęcano niewiele uwagi problemowi wielorakiej dyskryminacji, a w szczególności homofobicznej przemocy wobec osób niepełnosprawnych. Niemożliwe jest tym samym by uwzględnić tu trafny i rzetelny dobór próby tejże populacji. Autorzy tekstu - socjolog i psycholog - analizują wyniki wywiadów z piętnastoma osobami LGBT zwerbowanymi poprzez media społecznościowe, czaty tematyczne i stowarzyszenia. Celem tej wstępnej analizy jest wyodrębnienie kluczowych argumentów, które mogłyby służyć jako podstawa strategicznych programów na rzecz włączenia społecznego i dalszych badań.
EN
Modern culture has a unique ability to intervene with the reality around us, reacting with all that is often difficult to explain with “commonplace definitions.” Film has become a powerful medium of information, allowing us to reach often closed areas of sensitivity and dialogue on a completely different level. This article gives an extended analysis of the phenomenon of the presence of LGBT motifs in contemporary cinema after the 1969 Stonewall revolution in morality. Observing how the socio-political discourse towards the aforementioned group has changed over the years, it is noticeable how great a role culture - especially cinematography - has played in the process of breaking down fears and prejudices nurtured for years. For years, a popular view was that described by Yukimo Mishima in The Golden Pagoda regarding the LGBT community: “Since my only pride was that people didn't understand me, I never felt the need to try to explain to others how I felt. I thought that fate had denied me the ability to see what others saw.” The bold break from social “conventions” undertaken by successive film directors made it possible to set new directions in culture, which unequivocally proved that it was not “fate denied me/us the ability to see what others saw” but the fear, present in people, of stepping outside what we now call the “comfort zone.”
PL
Kultura współczesna ma wyjątkową zdolność interferencji z otaczającą nas rzeczywistością, reaguje z tym wszystkim, co trudno wyjaśnić za pomocą „utartych definicji”. Film stał się potężnym nośnikiem informacyjnym, pozwalającym dotrzeć do często zamkniętych obszarów wrażliwości i prowadzić dialog na zupełnie innym poziomie. Artykuł poddaje rozbudowanej analizie zjawisko obecności motywów LGBT w kinie współczesnym po rewolucji obyczajowej Stonewall z 1969 roku. Obserwując, jak na przestrzeni lat zmienia się dyskurs społeczno-polityczny względem wspomnianej grupy, zauważamy wielką rolę kultury, w szczególności kinematografii w procesie przełamywania lęku i pielęgnowanych latami uprzedzeń. Przez lata popularny był pogląd opisany przez Yukimo Mishima w Złotej Pagodzie w odniesieniu do społeczności LGBT: „Ponieważ moim jedynym powodem do dumy był fakt, że ludzie mnie nie rozumieją, nigdy nie czułem potrzeby, by próbować innym wytłumaczyć, co czuję. Myślałem, że los odmówił mi zdolności widzenia tego, co widzieli inni”. Odważne wyłamanie się z „konwenansów” społecznych podejmowane przez kolejnych reżyserów filmowych sprawiło, że możliwe stało się wyznaczanie nowych kierunków w kulturze, które jednoznacznie udowadniały, że to nie „los odmówił mi/nam zdolności widzenia tego, co widzieli inni”, a obecny w ludziach lęk, przed wyjściem poza to, co obecnie nazywamy strefą komfortu.
EN
Before coming out of the closet and publishing a series of successful gay novels, Patricia Nell Warren was known as Patricia Kilina, wife of a Ukrainian émigré writer George Tarnawsky. Her early poetry, written in Ukrainian, includes numerous references to non-traditional gender roles which she further explored in her anglophone novels. The Front Runner (1974) was published when Warren had already divorced her husband and came out of the closet. It was met with commercial success and became the first contemporary American bestseller about gay love. In this paper, I focus on the mixed reader-response of The Front Runner in the LGBTQ+ community, as well as the role of homophobia and misogyny in Patricia Nell Warren’s novel. I argue that The Front Runner provides readers with a thought-provoking literary representation of the changing social attitudes towards non-binary gender roles and non-heterosexuality right after Stonewall and before the AIDS epidemic.
PL
W niniejszym artykule chciałbym przybliżyć czytelnikom nieznaną w naszym regionie anglojęzyczną twórczość Patricii Nell Warren na przykładzie jej najbardziej znanego utworu The Front Runner (1974), powieści, w której autorka porusza kwestie homofobii i mizoginii w sporcie, jak również różne doświadczenia ujawniania homo-seksualnej orientacji dwóch pokoleń mężczyzn. Biorąc pod uwagę koncepcję potrójnej mimesis Paula Ricoeura, skupię się na relacji między własnym doświadczeniem autorki a narracyjną problematyką powieści, jak również wieloznaczną recepcją utworu wśród przedstawicieli społeczności LGBTQ+. Pragnę pokazać, że w kontekście amerykańskim The Front Runner może pełnić rolę tekstu kultury i medium pamięci, a dla nowych europejskich czytelników stanowić potencjalne źródło pamięci protetycznej, dostarczające literacką reprezentację doświadczenia ujawnienia orientacji homoseksualnej i zmieniających się postaw społecznych wobec niebinarnych ról płciowych i nieheteroseksualności zaraz po zamieszkach w Stonewall i przed epidemią AIDS. Pragnę też zauważyć, że zapoznanie polskich czytelników z prozą Warren może stać się impulsem do queerowej reinterpretacji wcześniejszej poezji autorki Tragedii pszczół.
PL
Artykuł analizuje zmieniający się charakter przestrzeni miejskiej Nowego Jorku w latach 80. I 90. XX w. przez pryzmat lefebvrowskiej idei prawa do miasta. Poświecony jest on zanikaniu kultury seksu publicznego w kon¬tek¬ście działań rewitalizacyjnych miasta. Te zakorzenione w neoliberalnym paradygmacie działania, w połą¬cze¬¬niu z wybuchem epidemii AIDS, falą bezdomności i intensyfikacją nastojów homofobicznych, godziły w postulaty sprawiedliwości społecznej wysuwane przez ruch na rzecz emancypacji osób homoseksualnych. Władze miasta stopniowo delegitymizowały nienormatywne formy pożądania, zamykając dostęp do łaźni, nabrzeżnych mol, czy likwidację lokali wokół Times Square oferujących usługi seksualne. Wywłaszczanie osób nieheteronormatywnych i nosicieli HIV szło w parze z zanikaniem miejsc kluczowych dla artykulacji alter¬na¬tywnych kontrpubliczności, prowadząc do napięć i konfliktów w obrębie lokalnej społeczności. Wprawdzie straty, jakie poniosła kultura publicznego seksu, są nieodwracalne, lecz niedawne oddolne działania mło¬dzie¬ży LGBTQ, odwołującej się do idei prawa do miasta, wpłynęły mobilizująco na członków rozproszonej kontr¬publiczności queerowej, a ich działania przełożyły się na korzystne rozstrzygnięcia w sprawie korzystania ze zrewitalizowanych przestrzeni publicznych.
EN
This paper examines the contested nature of New York’s public spaces in the 1980s and 1990s through the lens of Lefebvre’s notion of „the right to the city.” With particular attention to the loss of public sex culture to gentrification and neoliberal policies of urban growth, this paper points to the interplay of such factors as the AIDS epidemic, homophobia, and homelessness, which inhibit the achievement social justice for sexual minorities. When the New York authorities closed down spaces crucial for the articulation of urban counterpublics – such as bath houses, piers, and Times Square sexual establishments – they delegitimized queer forms of desire and displaced various urban subjects already marginalized by race, class, homelessness, and AIDS. While the past destruction is irreversible, more recent grassroots initiatives relying on the right to the city rhetoric have been able to mobilize fragmented urban counterpublics in a successful bid for certain contested spaces.
15
45%
EN
This article is about homophobia in Polish realities. An extensive theoretical element was also supplemented by qualitative research – interviews with homosexuals about violence, discrimination and other hardships. Analysis of the research material confirmed the high level of direct homophobia in cases with which the subjects were dealing, but also indirect homophobia which is targeted toward whole LGBT community. This article presents a range of problems which have to be faced by homosexuals in Poland. The article, besides the author’s own research, also consists of research material from the unpublished report of the Center for Research on Prejudice.
PL
Niniejszy artykuł dotyczy zjawiska homofobii w polskich realiach. Obszerna część teoretyczna została wzbogacona badaniami jakościowymi – wywiadami swobodnymi z osobami nieheteronormatywnymi na temat przemocy, dyskryminacji oraz innych trudności życiowych. Analiza materiału badawczego pozwoliła potwierdzić wysoki stopień homofobii bezpośredniej w badanych przez autorkę przypadkach, ale również tej pośredniej wymierzanej w ogół społeczności LG. W artykule zaprezentowano problemy, z jakimi muszą zmagać się osoby homoseksualne w Polsce. Oprócz badań autorskich w tekście przedstawiono również materiał badawczy pochodzący z nieopublikowanego jeszcze raportu Centrum Badań nad Uprzedzeniami.   This article is about homophobia in Polish realities. An extensive theoretical element was also supplemented by qualitative research – interviews with homosexuals about violence, discrimination and other hardships. Analysis of the research material confirmed the high level of direct homophobia in cases with which the subjects were dealing, but also indirect homophobia which is targeted toward whole LGBT community. This article presents a range of problems which have to be faced by homosexuals in Poland. The article, besides the author’s own research, also consists of research material from the unpublished report of the Center for Research on Prejudice.
EN
Sexual minorities are present in every society. Unlike heterosexual orientation, an LGBT orientation often meets with a lack of acceptance and discrimination. Until 1991, the World Health Organization included homosexuality in the list of diseases. In some countries, the death penalty is the punishment for talking about sexual preferences openly. Discrimination due to sexual orientation and gender identity is socially accepted in Poland. The provisions of the Polish Penal Code do not contain effective mechanisms which can protect this group against homophobic hate speech. This often results in distrust with regard to law enforcement agencies and is the reason why many of these cases are not reported. The law should provide protection to every person, regardless of their differentiating characteristics.
PL
Mniejszości seksualne występują w każdym społeczeństwie. Odmienna od heteroseksualnej orientacja często jest przyczyną braku akceptacji i dyskryminacji. Do 1991 r. homoseksualizm znajdowała się na liście chorób Światowej Organizacji Zdrowia. W niektórych krajach grozi nawet kara śmierci za otwarte mówienie o swoich upodobaniach seksualnych. W Polsce istnieje społeczne przyzwolenie na dyskryminację z uwagi na orientację seksualną i tożsamość płciową. Przepisy polskiego Kodeksu karnego nie zawierają skutecznych mechanizmów, które chroniłyby tę grupę przed homofobiczną mową nienawiści. Takie podejście często jest przyczyną braku zaufania do organów ścigania i powoduje, że wiele takich przypadków nie jest zgłaszanych. Prawo jednak nie powinno stać nad bezprawiem i zapewnić ochronę każdemu człowiekowi bez względu na cechy go różnicujące.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.