Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: indult

Sort By:

Limit search:

Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)

100%

Bider M. P.

Teologiczne Studia Siedleckie

2014

issue XI/11

131-151

The so-called exclaustration ad nutum Sanctae Sedis, in the Latin Church, gradually developed from the temporary secularization, i.e. in some serious instances a period of ex-claustration was granted to a religious. Such a practice came to life around the XIX century. In fact, the Apostolic See began the practice of imposing exclaustration in the early 50’s of the previous century. The imposition of exclaustration on a perpetually professed was exer-cised by way of an indult requiring of him living temporarily out of community. The above procedure was part of a protective measure of the vita communis, and it often was a result of circumstances independent of the religious, such as establishing a new religious institute or as a result of the challenges and difficulties faced by the Western civilization, which had a significant impact on religious life in the 60’s of the previous century. The exclaustration ad nutum Sanctae Sedis was imposed in cases, in which there was a need for a perpetually pro-fessed to be formally expelled; due to the formal or material impediment, however, such a procedure could not be executed. The new Code of Canon Law of 1983 adopted such proce-dures and they were finally included in the Code.

Akty autodeterminujące personalny status prawnokanoniczny osób konsekrowanych

100%

Michowicz P.

Roczniki Nauk Prawnych

2015

vol. 25

issue 1

109-122

The main purpose of this paper was to propose a new methodological approach to the doctrine concerning the identification of the legal acts with aim to establish more precisely the new and/or changed functional position of the consecrated persons regarding the entire Church. The Author demonstrated that the canon law system provides acts whose fulfilment automatically determines the legal status of the agent, changing significantly, the prerogatives of that person. Self-determined acts can be divided into collective and individual. However, the interest of this paper has identified the most relevant ones last: transfer to another Institute, indult of exclaustration, indult of definitive departure, dismissal from Institute.

Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca autodeterminacji podmiotowego statusu prawnokanonicznego osób konsekrowanych. W trosce o kompletność argumentu autor dokonał analizy niezbędnych pojęć, takich jak: status osobowy, zdolność działania i dokonywania określonych aktów prawnych. Analiza norm kodeksowych wykazała, że urzeczywistnienie niektórych aktów może dokonać poważnej modyfikacji statusu profesów – tak pozytywnej, jak i działając na niekorzyść działającego – nie wykluczając jednocześnie całkowitej utraty zagwarantowanych przez Kodeks prerogatyw. Przyjęta metodologia pozwoliła stwierdzić, że ustawodawca kościelny przewidział istnienie takich aktów prawnych, których dokonanie automatycznie określa nową pozycję (nowy status osobowy): otrzymanie indultu opuszczenia Instytutu, wydalenie, o którym w kan. 694, jak również popełnienie określonych ustawą kar.

Refine search results

1 Roczniki Nauk Prawnych

1 Teologiczne Studia Siedleckie

1 Bider M. P.

1 Michowicz P.

1 2015

1 2014

Search results

Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)

Akty autodeterminujące personalny status prawnokanoniczny osób konsekrowanych