Search results

1

Motywy chrzcielne w odnowionych obrzędach pogrzebu

100%

Odziomek P. D.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2020

|

vol. 56

|

issue 2

75-92

EN

The motives of baptism contained in the rites of the funeral constitute the subject of this article, which testifies the mutual relation of the liturgical celebrations. The relation between baptism and funeral is very interesting, although not so popular. The inspiration of writing this article came from the funeral rites, that in one of the initial phrases speak about God's accomplishing action of the baptismal initiation. Comparative analyses indicate common sources of the celebrations, as well as mutual references on theological and semantical levels. The considered data have been presented in three aspects: paschal, eschatological, and mystagogical, referring the the process of Christian initiation. Both rites, that of baptism and of the funeral are rooted in the Paschal Mystery of Jesus Christ, which introduce man into the depth of faith and new quality of life. The article can contribute to better understanding of the baptismal rites and the funeral rites, as well as the unity of the sacraments and sacramentals. The study may also help in preparing the funeral homiilies and also catechesis and conferences on the liturgical celebrations. It may trigger an interest for further systematic reflection and research on this subject.

PL

Motywy chrzcielne zawarte w obrzędach pogrzebu to temat niniejszego artykułu, który świadczy o wzajemnej relacji obu celebracji liturgicznych. Relacja między chrztem i pogrzebem jest bardzo ciekawa, choć mało popularna. Inspiracją do napisania tego artykułu stały się słowa z obrzędów pogrzebu: „Niech Bóg dokończy w Tobie dzieła, które rozpoczął na chrzcie świętym”. Analiza porównawcza wskazuje wspólne źródła obu celebracji, jak również pokazuje wzajemne odniesienia na poziomie teologicznym, semiotycznym i semazjologicznym. Okazuje się bowiem, że oba obrzędy mają wspólne źródła, nawiązują do siebie nawzajem, i dotyczą sytuacji egzystencjalnej człowieka. Tematyka wzajemnej relacji została ukazana na trzech płaszczyznach: paschalnej, eschatologicznej i inicjacyjnej, bowiem po przeanalizowaniu rytuałów zarówno chrzest jak i pogrzeb nawiązują do Misterium Paschalnego Jezusa Chrystusa, otwierają i poszerzają perspektywę eschatologiczną i wprowadzają człowieka w głębsze przeżywanie wiary i nową jakość życia. Artykuł może być przydatny w lepszym zrozumieniu obrzędów chrztu oraz obrzędów pogrzebu, posłużyć jako pomoc w procesie przygotowania homilii obrzędowych, może być również wykorzystany do przygotowania katechez i konferencji na temat celebracji liturgicznych. Ufam, że stanie się przyczyną do dalszej systematycznej refleksji nad tym tematem.

2

Family catechumenate in the church of the home

86%

Kulbacki P.

Studia Pastoralne

|

2012

|

vol. 8

95-106

PL

W artykule przedstawiona została rola ukazanego w adhortacji Familiaris consortio Kościoła domowego w aspekcie inicjacji chrześcijańskiej opisanej w posoborowych Obrzędach chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych (Ordo initiationis christianae adultorum – OICA). Szczególny charakter chrześcijańskiej inicjacji w rodzinie wynika z powołania rodziców, którzy w sakramencie małżeństwa otrzymują konsekrację do chrześcijańskiego wychowania dzieci. Kościół jako wspólnota zjednoczona w Duchu Świętym (koinonia) konstytuuje się w wymiarze określonym poprzez pojęcia martyria, leiturgia, diakonia – analogicznie jest w Kościele domowym. W historii Kościoła spotykamy się z dwiema podstawowymi formami wprowadzania w życie wspólnoty chrześcijańskiej nowych członków. Pierwsza z nich to katechumenat dorosłych, którzy osobiście, świadomie przyjęli Ewangelię. Jest to proces mający na celu stopniowe wdrożenie ich w życie chrześcijańskie (por. OICA 4), a prowadzący do przyjęcia sakramentów inicjacji wraz z towarzyszącą im mistagogią. Druga forma to wdrażanie w życie chrześcijańskie ochrzczonych w niemowlęctwie dzieci, które dokonuje się wraz z ich rozwojem biologicznym, społecznym, psychicznym i duchowym. Proces ten, nazywany katechumenatem rodzinnym, postępuje stopniowo jako naturalny element wychowania dzieci w rodzinie chrześcijańskiej. Stanowi on przygotowanie do przyjęcia sakramentów Eucharystii i bierzmowania.

3

Wariatka i zakonnica? Anusia Marii Konopnickiej jako przypowieść antropologiczna o dorastaniu

86%

Chyła K.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2019

|

issue 9

479-490

PL

Cel badań. Celem badania było przeanalizowanie, w jaki sposób Maria Konopnicka wykorzystała w swej noweli Anusia, po części o charakterze wspomnieniowym, motyw inicjacji, zwłaszcza w kobiecość. Metodologia. Dociekania oparłam na ustaleniach Mircei Eliadego, Brunona Bettelheima czy Mary Douglas. Powstało dzięki temu szerokie tło, uwzględniające perspektywę religioznawczą, antropologiczną i psychiatryczną, na którym dobrze widać wielkie zalety ujęcia literackiego, całą jego subtelność i sugestywność. Czerpałam również z rozpoznań feministycznych, z tekstów Sandry M. Gilbert i Susan Gubar, Nancy K. Miller czy Krystyny Kłosińskiej, aby podkreślić wyraźną u Konopnickiej persewerację motywów często obecnych w literaturze kobiet: szaleństwo, przebywanie na marginesie, szycie, żałoba. Wyniki. W literaturze XIX wieku i nieco młodszej spotykamy nieraz obrazy domów, w których część kobiet mieszka za kulisami, w miejscach, gdzie życie toczy się intensywniej niż to odmienne, poddane pełnej kontroli życie salonów, często przedstawianych jako bezduszne, a u Konopnickiej wręcz nieobecnych. Ta inna przestrzeń staje się też przestrzenią innej kultury. By to pokazać, przywołuję przykłady baśni i ballad, a także modlitw, legend, pieśni nabożnych, w kulturach tradycyjnych wykonywanych przez kobiety dla kobiet, również dla dzieci. W taką właśnie kulturę włącza Anusia troje swych wychowanków. Następnie za pośrednictwem wariatki Kani, niegdyś ladacznicy i gorszycielki, przez wszystkich odpychanej i pogardzanej, której Anusia udziela swojej opieki, wkracza w ich życie seksualność i śmierć. Wnioski. W Anusi, przypowieści inicjacyjnej, spełnia się potrójne wtajemniczenie zasugerowane przez Eliadego: wedle tego badacza, człowiek wstępuje w dorosłość za sprawą sacrum, Erosa i Tanatosa – z chwilą, kiedy pozna te trzy obszary, nie jest już dzieckiem.

EN

Introduction. In this article, the aim of the author is to analyze how Maria Konopnicka uses the motive of initiation in her early novella called Anusia, bearing a clear resemblance to the author’s past. Methods. Drawing from sources which could be associated with psychiatry, anthropology or feminist critique, by among others Bruno Bettelheim, Mary Douglas, Mircea Eliade, Sandra M. Gilbert, Susan Gubar, Nancy K. Miller or Krystyna Kłosińska, the author has created a background of perspectives which allow Konopnicka show the advantages of a suggestive, subtle and meaningful literary approach. Results. In nineteenth century literature we often meet a special class of women living in the backstage of the house, where life throbs more intensively than in the parlor, so frequently portrayed as stiff and soulless, a parlor which in the story by Konopnicka is significantly never mentioned. Instead we are invited into a small wardrobe, Anusia’s kingdom and center of the children’s world. Here, undisturbed, freely and wildly, blossoms a kind of culture that is partly oral and partly written, and may be easily described as semi-folk. That places Konopnicka in a rich context which the author Illustrates using examples of fairytales, prayers, legends, ballads, and religious songs, traditionally connected with female audience, and the art of interpretation cherished by them. The other crucial question in the children’s lives is their sudden encounter with a despised outcast and scandalizer, a mad woman known by the entire town and notorious for having formerly been a city harlot. Anusia, a respectable, modest old maid, pities her and nurses her when she falls sick, thereby exposing her pupils to the mystery of erotism and death. Conclusion. Konopnicka’s novella seems to be consciously shaped after Eliade’s scholarly work, where the initiation process is divided clearly into three parts: sacrum, death and sexuality.

4

Dwie wersje Modlitwy Pańskiej odczytane w kluczu inicjacyjnym

86%

Mateja L.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 67

389-401

EN

The article attempts to prove the validity of Origen’s thesis that two versions of the Lord’s Prayer noted by evangelists Matthew and Luke represents two different prayers. To validate the thesis, the author interprets extracts from the New Testament by using the initiation method. Through this method he demonstrates that catechumens were probably taught the version of the Lord’s Prayer noted by Luke, while the version written by Mark could be destined for those who had been baptised.

5

Pozasakralne funkcje pacierza. Z obserwacji etnografa na pograniczu katolicko-prawosławnym na Grodzieńszczyźnie

86%

Engelking A.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2001

|

vol. 13

85–100

PL

Przykładem pozasakralnych funkcji pacierza są jego funkcje społeczne. Znajomość pacierza jest warunkiem przejścia dwóch inicjacji w obrębie grupy: przystąpienia do pierwszej spowiedzi i zawarcia ślubu kościelnego. Warunkiem wejścia do grupy religijnej „swoich” jest przyswojenie sobie pacierza: „kto umie nasz pacierz, należy do naszej grupy”. Zasada „trzymaj się swego pacierza”, tj. wiary, jest warunkiem porządku w wielojęzycznym i wielowyznaniowym świecie pogranicza. Wyjątek ten jest akceptowany przez ogół w sytuacji małżeństwa mieszanego. Zmiana formy językowej pacierza powoduje zmianę tożsamości grupowej jednostki. Człowiek wchodząc przez małżeństwo do nowej dla siebie grupy „swoich”, nie przestaje przestrzegać reguły „trzymaj się swego pacierza”, tyle że jest to już pacierz „nowych swoich”.

EN

Some of non-sacral functions of the daily prayers are their social functions. The knowledge of the prayers is a necessary condition for two types of initiation: one’s first confession and the church wedding ceremony. It is necessary to know the prayers to be admitted to a religious category of one’s familiars: ‘he who knows our prayers, belongs to us’. The principle of ‘sticking to one’s prayers’, i.e. to faith, is a condition for maintaing order in a multilingual and multireligious borderland world. This status quo is also accepted by the majority in mixed marriages. A change in the linguistic form of the prayers means inclusion in a different group. By marrying and entering a new group of one’s familiars, one does not cease to follow the rule of ‘sticking to one’s prayers’; the prayers, however, are those of the ‘new familiars’.

6

Chrzest jako misterium pieczęci w tradycji pierwszych trzech wieków

72%

Mateja L.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 4(58)

121-137

PL

Artykuł ukazuje, w jaki sposób w pierwszych trzech wiekach rozumiano chrzest jako misterium pieczęci. Ten aspekt chrztu był już podkreślany we wspólnocie z Qumran, a także w doświadczeniu chrztu Jana Chrzciciela, o czym w I wieku pisał Józef Flawiusz. Ojcowie Kościoła w II i III wieku używają wprost sformułowania pieczęć chrztu. Autor Pasterza Hermasa reprezentujący środowisko Rzymskie oraz Klemens Aleksandryjski uważali, że chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego pieczętował egzystencjalne wyznanie wiary w Jezusa jako Syna Bożego. Natomiast Tertulian z Kartaginy ukazał szerzej proces wzrostu egzystencjalnej wiary w ramach procedury inicjacji przedchrzcielnej, a także jej dalszy rozwój przygotowujący chrześcijan do przyjęcia chrztu krwi, czyli męczeństwa za wiarę w Jezusa. Chrzest Janowy, czyli chrzest nawrócenia i chrzest krwi były rozumiane przez chrześcijan symbolicznie i stanowiły niejako ramę dla jedynego chrztu, przez nich przyjmowanego.

EN

The article shows how the baptism was understood in the Church of the first three centuries as the mystery of the seal. This aspect of the baptism was emphasized by Qumran community. It was also evident in the experience of the baptism of John the Baptist, what was described in the first century by Flavius Josephus. The Fathers of the Church in the 2nd and 3rd century were using the phrase seal of baptism directly. The author of The Shepherd of Hermas, who represented Roman community and Clement of Aleksandria deemed that the baptism in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit set the seal on the existential confession of faith in Jesus as the Son of God. Tertullian from Carthage described more broadly the process of increase in the existential faith during the pre-baptismal initiation and its further development preparing for the baptism of blood, that is for the martyrdom due to the faith in Jesus. Christians understood the baptism of John the Baptist, that is the baptism of conversion as well as the baptism of blood symbolically, as a frame for the only baptism which they received.

7

The female self as presented by Clarissa Pinkola Estés in Women Who Run With the Wolves. The stories of female initiation, intuition and instincts

72%

Popławska M.

Rozprawy Społeczne

|

2018

|

vol. 12

|

issue 3

14-19

EN

In her work entitled Women Who Run With the Wolves, Clarissa Pinkola Estés examines myths, tales and legends of various cultural and ethnic backgrounds to elicit the wild woman archetype. Estés’s interpretations seem to depict the universalities of the female self appearing in different forms in many cultures. The following paper focuses on three essential elements of the female self, namely initiation, intuition and instincts as presented in three tales recounted in the book; that is the story of Bluebeard, the story of Vasilisa the Wise and the story of the Red Shoes. The aim of the article is to present Estés’s interpretations and her vision of the female self, to confront her readings with other existing analyses of the tales, as well as to show the value of Estés’s work not only for psychological studies but also for cultural and literary analyses.

PL

„Biegnąca z wilkami” Clarissy Pinkoli Estés jest próbą przybliżenia archetypu dzikiej kobiety pojawiającego się w mitach, baśniach i legendach o różnym pochodzeniu kulturowym i etnicznym. Z interpretacji Estés wyłania się obraz uniwersalnego kobiecego „ja”, które możemy odnaleźć w wielu kulturach. Poniższa praca koncentruje się na trzech istotnych elementach kobiecej psychiki, a mianowicie inicjacji, intuicji i instynktach przedstawionych w trzech baśniach przytoczonych w książce, tj. opowieści o Sinobrodym, o Mądrej Wasylisie i Czerwonych trzewikach. Celem artykułu jest przedstawienie interpretacji Estés i jej wizji kobiety, porównanie ich z innymi istniejącymi analizami ww. baśni, a także ukazanie wartości pracy Estés nie tylko z punktu widzenia psychologii, ale także kulturoznawstwa i literaturoznawstwa.

8

Coming out jako rytuał przejścia - nowa metafizyka kształtowania tożsamości

72%

Anczaruk J.

Stan Rzeczy

|

2022

|

issue 1(22) Powrót metafizyki

245-267

PL

Celem artykułu jest analiza narracji pamiętnikarskich zawartych w tomie Cała siła, jaką czerpię na życie. Świadectwa, relacje, pamiętniki osób LGBTQ+ z wykorzystaniem metodologii religioznawczej Mircei Eliadego. Poprzez wydobycie z tekstów powtarzających się motywów i zestawienie ich z elementami scenariusza inicjacyjnego ukazane zostało, że akt coming outu może być traktowany jako współczesna wersja rytuału przejścia. Postępowanie analityczne osadzone jest w refleksji dotyczącej możliwości uprawiania refleksji metafizycznej we współczesności. Przez odwołanie do koncepcji Emmanuela Levinasa, Paula Ricoeura oraz Hansa-Georga Gadamera zaprezentowano sposób na filozoficzne ujęcie nowoczesnej duchowości jako kondycji pozwalającej na poszukiwanie Innego oraz wymiaru sacrum poprzez akt rozmowy hermeneutycznej odbywającej się w czasie lektury tekstu. W takim postępowaniu proces kształtowania się tożsamości rozumiany jest jako szansa otwarcia się na inność, duchowość i metafizykę.

EN

The aim of this article is to analyse the diary narratives from the volume Cała siła, jaka czerpię na życie (All the Strength I Draw for My Life: Testimonies, Accounts, Diaries of LGBTQ + People), using Mircea Eliade’s religious studies methodology. By extracting recurring motifs from the texts and juxtaposing them with elements of the initiation scenario, the article shows that the act of coming out can be treated as a modern version of the rite of passage. This analysis is presented along with ideas on the possibility of practising metaphysical reflection in modernity. By referring to the concepts of Emmanuel Levinas, Paul Ricoeur, and Hans-Georg Gadamer, the article demonstrates how modern spirituality can be approached as a condition that allows people to search for the Other and the sacred through the hermeneutic conversation that occurs while reading a text. In this way, the process of shaping identity is understood as an opportunity to open oneself to otherness, spirituality, and metaphysics.

9

Współczesne „obrzędy – gry – przejścia”. Analiza antropologiczna rytów inicjacyjnych ceremonii chrztu morskiego kolonii letniej

72%

Pietrzyk A.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2014

|

issue 4

146- 156

PL

We współczesnej kulturze Polskiej z tradycyjnej obrzędowości ludowej pozostały jedynie okruchy dawnych mitologii i rytuałów. Brak zinstytucjonalizowanych kulturowo, ontologicznie skutecznych obrzędów o charakterze inicjacyjnym na poszczególnych etapach przechodzenia od dzieciństwa do dorosłości powoduje powstawanie różnych zachowań zastępczych o charakterze formalnym (np. ślubowanie pierwszoklasisty) i nieformalnym (np. zjawisko tzw. „fali” w szkołach i jednostkach wojskowych). Do tego typu zachowań należy ceremonia tzw. „chrztu” morskiego kolonisty. Jest ona zjawiskiem quasi-inicjalnym, współczesnym „obrzędem - grą – przejścia”. Ludyczny charakter ceremonii, nie neguje możliwości analizowania jej w kategoriach kulturowych, jako jednego ze zjawisk współczesnej obyczajowości zaspokajającego specyfi czne potrzeby kulturowe i społeczne młodego pokolenia współczesnego społeczeństwa postindustrialnego.

EN

In contemporary Polish culture, one can fi nd only some remnants of old mythologies and rituals rooted in the traditional folk ceremonial. The lack of culturally institutionalized, ontologically eff ective initiation rituals at individual stages of passing from childhood to adulthood causes diff erent secondary behaviours to appear, both formal and informal ones. These behaviours include the ceremony of a youth camp participant’s “christening”. It is a quasi-initiation ritual, a modern “rite – game of passage”. The ludic character of the ceremony does not exclude it from being analysed in cultural terms, as a phenomenon of contemporary ceremonial satisfying particular cultural and social needs.

10

Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła

72%

Mateja L.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 2(47)

163-183

PL

W artykule przedstawiono zarys ewangelicznych etapów rozwoju postawy miłosierdzia w wymiarze materialnym w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła, wiążąc je z etapami inicjacji przedchrzcielnej w starożytnym Kościele. W tym celu wykorzystano metodę inicjacyjnego odczytania tekstów Nowego Testamentu. Dzięki tej metodzie wyodrębniono na etapie wstępnym inicjacji miłosierdzie podejmowane ze względu na dobro człowieka, zwane filantropią. Na etapie preakatechumenalnym inicjowany był już wzywany, aby podejmować czyny miłosierdzia ze względu na Boga. Celem etapu katechumenalnego było natomiast doskonalenie wrażliwości miłosierdzia. Pod koniec tego etapu wzywano katechumena do wolności wobec dóbr materialnych, którymi w większym stopniu niż poprzednio miał dzielić się z ubogimi. Katechumenat kończył się doskonaleniem postawy wyrażonej w miłości nieprzyjaciół, był to jednocześnie moment przyjęcia chrztu i wejścia w doświadczenie realizacji przykazania miłości wzajemnej.

EN

In the article there is shown an outline of evangelical stages of the Church’s development of mercy’s attitudes in the material dimension in view of selected extracts from scripts of the Fathers of the Church, matching them with pre‑baptism initiation in the ancient Church. For this purpose, an initiation method was used to interpret the text of the New Testament. Thanks to this method, mercy was extracted at the entry period of pre‑initiation. Works of Mercy that is taken for the good of a human person called philanthropy. At the precatechumenate period the initiated one was called to perform merciful acts because of God whereas the target of catechumenate period was to improve one sensitivity towards mercy. At the end of this period, a catechumen was called to be free with material goods, which were to be shared with the poor more than before. The catechumenate ended with the improvement of the attitude expressed by love to enemies. At the same time it was the moment of the baptism and entrance into the experience of the fulfilment of precept of mutual love.

11

Inicjacyjny charakter XI rozdziału Listu do Hebrajczyków

72%

Mateja L.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 69

467-479

EN

The article presents the initiatory nature of the eleventh chapter of the Epistle to Hebrews. The author of the Epistle, on the example of characters from the Old Testament, presents two patterns of faith development: individual and communal. These patterns correspond to the process of the pre-baptism initiation carried out in the ancient Church on three stages: encouragement, precatechumenate and catechumenate. The final extracts of the analysed chapter of the Epistole, interpreted with the use of initiation method, present the faith development of the baptised and their preparation to the martyrdom for faith in Jesus Christ.

12

The Role of the Sacraments of Christian Initiation in Preparing the Faithful for Marriage and Family Life

58%

Pyźlak G.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

vol. 17

|

issue 1

EN

Today, many of the faithful who are preparing for marriage and family life have not received sufficient formation at home—a formation that would ensure that they receive the sacraments of Christian initiation. The sacraments of Baptism, Confirmation, and the Eucharist graft man onto Christ and enable him to become both a new creature and a member of the Catholic Church. The role of the Church, therefore, is to convey to the faithful the relationship that exists between the sacrament of Marriage, for which they are preparing, and the sacraments of Christian initiation. These sacraments are an integral part of the sacramental economy by which faithful and practicing Christians live. In seeking the proper way to grow in their future life together, engaged couples must perceive the deep connection between married life and the sacraments of initiation. Frequently, however, members of the faithful have received the sacraments of Christian initiation but have not truly encountered Christ in their lives. In this case, such individuals neither understand what the Christian community is, nor do they feel like they are full members of the Church to which they were introduced by virtue of the sacraments. Therefore, it is necessary to seek solutions to help these individuals create a marital and family life that is permeated by Christ’s presence.

PL

We współczesnych czasach zauważa się, że osoby przygotowujące się do życia małżeńskiego i rodzinnego nie otrzymały wystarczającej formacji w domu rodzinnym co powinny gwarantować sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego. Sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii wszczepiają człowieka w Chrystusa i powodują, że przyjmujący je staje się nowym stworzeniem i pełnoprawnym członkiem Kościoła. Rolą Kościoła jest ukazywanie związku, jaki istnieje między sakramentem małżeństwa, do którego człowiek wierzący się przygotowuje, a sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego. Wpisują się one integralnie w ekonomię sakramentalną, którą żyje wierzący i praktykujący chrześcijanin. Przyszli małżonkowie poszukując właściwej drogi rozwoju wspólnego życia, mogą dostrzec głębokie więzi między życiem małżeńskim a sakramentami wtajemniczenia. Zdarzają się jednak sytuacje, że osoby, które przyjęły sakramenty inicjacji chrześcijańskiej nie spotkały w swoim życiu Chrystusa. Nie rozumieją czym jest chrześcijańska wspólnota i nie czują się w pełni członkami Kościoła, do którego zostali na mocy sakramentów wprowadzeni. Dlatego należy szukać rozwiązań, które pomogą w tym, aby ich życie małżeńsko-rodzinne zostało przeniknięte obecnością Chrystusa.

13

Initiation into the mysteries of Augustus: the Liberalia and Forum Augustum

58%

Vuković K.

In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

|

2020

|

vol. 14

7-18

EN

The paper uses the theoretical framework of cultural memory to explain Augustus’ construction of Forum Augustum. The construction of Forum Augustum was a central project in the princeps; programme as it presented his own version of Roman history giving a special place to his family and generals closest to this vision of the ideal Roman. At the same time, the evidence for Augustus’ religious reforms shows a decisive ruler who was very involved with the intricacies of Roman religion. Based on a passage of Dio we are able to see that Augustus also initiated a change in the festival of the Liberalia so that boys transitioning into manhood are inspired to great deeds by seeing his version of the great men of the past in his new Forum. The place had not only a commemorative function but also a prospective one as young men were expected to imitate the glory of their ancestors and hence a special role was given to Gaius and Lucius as principes iuventutis. Finally, the role of ancestors in initiation rites finds parallels in male initiations worldwide and shows Augustus’ clever manipulation of Roman tradition to his own personal ends.

PL

W artykule zastosowane zostały ramy teoretyczne pamięci kulturowej do wyjaśnienia idei towarzyszących Augustowi przy wznoszeniu jego Forum. Budowa Forum Augustum była głównym projektem w programie princepsa, jako że stanowiła manifestację jego własnej wizji historii Rzymu, w której szczególne miejsce zajmowała jego rodzina oraz dowódcy w największym stopniu odpowiadający ideałowi Rzymianina. Jednocześnie materiał źródłowy dotyczący reform religijnych Augusta ukazuje go jako stanowczego władcę, głęboko zainteresowanego zawiłościami rzymskiej religii. Bazując na tekście Kasjusza Diona jesteśmy w stanie dostrzec, że August również wprowadził zmianę do obchodów Liberaliów, by chłopcy przechodzący w wiek męski inspirowali się do wielkich czynów, przyswajając jego wizję zasłużonych postaci historycznych na jego nowym Forum. Miejsce to miało nie tylko funkcję upamiętniającą, lecz również prospektywną, jako że od młodych mężczyzn oczekiwano naśladowania wspaniałości swoich przodków. Stąd specjalną rolę dano Gajuszowi i Lucjuszowi jako principes iuventutis. Wreszcie wykorzystanie przodków w rytuałach inicjacyjnych ma swoje paralele w inicjacjach chłopców na całym świecie i pokazuje zmyślne posłużenie się przez Augusta tradycjami rzymskimi do realizacji własnych celów.

14

Andrzej Megger, Sakramenty inicjacji chrześcijańskiej w parafii, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2018, ss. 308.

58%

Akonom J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2020

|

issue 37

195-198

EN

Due to the progress and globalization the contemporary world more and more differs from Christ and the teaching of the Church. Therefore, there is a need to look again at the essential though often discounted aspect of the sacraments of initiation and their role in pastoral and liturgical life of a parish. The aim of the review of fr. Andrzej Megger’s monograph entitled Sacraments of Christian Initiation in a Parish is the encouragement to read and explore the model of the pastoral work which often meets with ignorance or incomprehen sion in parish life reality. While reading the monograph it might be helpful to point the book’s specificity and to present the reviewer’s insights so that the people interested could analyze the thesis with the knowledge ofits assumptions and the scope of the research. Particularly significant for the future readers is the emphasis of the monograph’s role as a source of valuable knowledge which could be used in community pastoral work and therefore, it might be a compendium of appropriate and effective pastoralpremises. In order to provide content’s clearness the text is divided into paragraphs so that the main part of the article corresponds to individual chapters of the book. Accordingly to its nature, the review is fully based on the title mentioned above. To sum up, the result of the review is to outline the issues that are broadly discussed in the monograph. The article is also an incentive to read the book which might seem only a theoretical study but might as well greatly affect practical dimension of preparation and celebration of the sacraments of Christian initiation in a parish.

15

Obrzędy wtajemniczenia chrześcijańskiego i muzułmańskiego drogą do Wewnątrz

58%

Łaba J.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 1

131-150

EN

Christian and Muslim initiation rites as the path to the Inside

16

Bierzmowanie sakramentem ku wierze dojrzałej

58%

Borysiuk L.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2016

|

issue XIII/13

51-63

PL

Zainicjowana we chrzcie świętym wiara winna być pogłębiana. Odpowiedzialność za rozwój wiary u swoich dzieci wzięli rodzice i rodzice chrzestni. Oni są pierwszymi przekazi-cielami wiary. Rodzina jako domowy Kościół i wspólnota parafialna to środowiska, w którym wiara dojrzewa. Wiara umacnia się, gdy jest przekazywana. Dzięki szkolnej katechezie i życiu liturgicznemu wiara jest rozwijana. Poprzez duchowe przygotowanie kandydatów do bierzmowania z wykorzystaniem elementów katechumenalnych i pracy w małych grupach okres ten staje się impulsem do świadomego i mężnego wyznawania wiary. Bierzmowanie jest umocnieniem na drodze wiary, ono dynamizuje pogłębienie relacji z Jezusem i Jego Kościołem. Samo przyjęcie bierzmowania nie czyni chrześcijanina w pełni dojrzałym. Zaangażowanie w życie wspólnoty Kościoła i wyznawanie wiary w Jezusa wprowadza na drogę ku wierze dojrzałej. Po tej drodze wiary w Boga prowadzi człowieka Duch Święty, który w bierzmowaniu udziela obficie swoich darów.

EN

Faith - initiated in Baptism should be later increased. The obligation for the deve-lopment of children's faith has been taken by the parents and the godparents. They are the first to transfer faith. A family as a house church and a parish community make the environment for faith to grow. Faith gets stronger while it is transferred. Thanks to religious education and liturgical life faith is developed. Through the spiritual preparation of the candidates for the sacrament of Confirmation, using catechumenal elements and working in small groups, this particular time becomes an impulse for a conscious and brave profession of faith. The Confirmation is an reinforcement of faith, it makes the relations with Jesus Christ and his Church deepened. The reception of the sacrament of Confirmation itself does not make a Christian fully mature. The involvement in the life of the Church community and the confession of faith in Jesus Christ lead to the way of mature faith. On this way of faith a man is led by the Holy Spirit, who gives his gifts generously in the sacrament of Confirmation.

17

LUDZIE CZY ZWIERZĘTA? PRZODKOWIE W MITACH ULURU U PITJANTJATJARA

58%

Szyjewski A.

Rocznik Lubuski

|

2016

|

vol. 42

|

issue 2

63-95

PL

Mity koncentrujące się wokół skały Uluru (Ayers Rock) są ściśle skorelowane z charakterystycznymi elementami jej ukształtowania. Pozwala to na wyprowadzenie szeregu wniosków dotyczącego postrzegania przez Aborygenów przodków mitycznych, zwłaszcza relacji ich strony zwierzęcej i ludzkiej. W przeciwieństwie do istot demonicznych (mamu),takich jak Kurpany, cechujących się zmaksymalizowaną hybrydalnością, przodkowie przejawiają swą podwójną naturę okazjonalnie. Ruch odnosi się zwykle do ich zoomorficzności, jednak dysponują jednocześnie cielesnością „ludzką”, a zwłaszcza „ludzkim” wyposażeniem kulturowym. Jednak ich przekształcanie w elementy krajobrazu nie zachodzi według jednoznacznego kodu. Szlaki Snu przodków nie wyznaczają syntagmy mitu, ze względu na powtarzanie epizodów w różnych kontekstach geograficznych. Przedstawiające epizody mityczne formacje skalne, drzewa i trawa nie mają jednoznacznych przyporządkowań. Tym niemniej przewodnią rolę w tak powstającym amalgamacie tworzą struktury symboliczne rzutowane na elementy krajobrazu, co widać szczególnie na przykładzie obecności binarnej symboliki organizacji społecznej w interpretacjach symetrycznych układów skalnych.

EN

Myths focusing on the Uluru (Ayers Rock) are closely correlated with the characteristic elements of its shape. This allows us to formulate a number of proposals concerning the perception of Aboriginal mythical ancestors, especially their animal versus human characteristics. In contrast to the totally hybrid status of demonic beings (mamu), such as Kurpany, ancestors reveal their ambigous nature rather seldom. When moving, they were usually described as zoomorphic beings, but at the same time they were endowed with "human" moods of behaviour, and especially "human" cultural equipment. However, their transformations into the distinctive elements of the Uluru landscape went randomly, without any stable code of transformation. The Dreaming tracks of ancestors also could not provide the syntagm of myth, due to the constant repeating of mythic episodes in different geographical contexts. Therefore depicting mythic episodes in rock formations, trees or grass could not offer unabiguous asignments. However, symbolic structures that were projected on the elements of Uluru landscape took the lead in the processes of transformations, what espacially may be observed by the repeatable presence of dual social organization code in the symmetric layout of the rock features.

18

Inicjacja chrześcijańska w świetle kazań Cezarego z Arles

58%

Żurek A.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 4

EN

The Christian initiation in the Ancient times, understood as an introduction of new members to the Church, consisted of some specified elements. The initiation itself pertained only to adults. The sacraments, especially the preparation to them and the possibility to receive them, were the most important in this process. There were three sacraments of the Christian initiation, i.e. Baptism, Confirmation and Eucharist. They were received in this order, and candidates were prepared to them respectively. The whole process was completed by the reception of Eucharist, and the right to participate in it. The initiation, once practiced in this way, was an efficient method of the Christian formation.The Caesarius of Arles’ activity occurred at the beginning of the 6th century. His Sermons analysis proves that the preparation process to the reception of the initiation sacraments looked similar as in the previous period. Nevertheless, it was significantly simplified, and that negatively impacted the Christians formation. Its institutional frameworks were undermined. The practice of an infant baptism started prevailing, and the responsibility for the formation was mostly taken by parents. In the article, there were emphasized those Christian formation elements which Caesarius of Arles referred to.

PL

Na inicjację chrześcijańską, rozumianą jako wprowadzanie nowych członków do Kościoła, składały się w starożytności chrześcijańskiej określone elementy. Dotyczyła ona ludzi dorosłych. Najistotniejsze w tym procesie były sakramenty, a ściśle biorąc przygotowanie do nich i możliwość ich przyjęcia. Zwykło się mówić o trzech sakramentach inicjacji chrześcijańskiej: chrzcie, bierzmowaniu i Eucharystii. W takiej kolejności te sakramenty zazwyczaj przyjmowano i do takich przygotowywano kandydatów. Przyjęcie Eucharystii i możliwość uczestniczenia w niej kończyły cały proces. Tak praktykowana inicjacja była skuteczną metodą formacji chrześcijan.Działalność Cezarego z Arles przypada na początek szóstego wieku. Analiza jego kazań dowodzi, że proces przygotowywania ludzi do przyjęcia sakramentów inicjacji wyglądał podobnie jak w okresie poprzednim. Był on jednak już mocno uproszczony, co odbijało się negatywnie na formacji chrześcijan. Osłabione zostały jej formy instytucjonalne. Dominować zaczęła, jak się wydaje, praktyka chrztu dzieci i odpowiedzialność za formację w większym stopniu spoczęła na rodzicach. W artykule wyszczególnione zostały te elementy inicjacji chrześcijańskiej, do których nawiązywał biskup Cezary z Arles.

19

The Banda Infanta. On Gender’s Unspeakable Truth

58%

Eggen W.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 42

189-207

EN

On gender’s unspeakable truth. The genders’ social role is arguably of prime interest to a young woman entering adult life. Calling her the Infanta, after Velasquez’ famous painting of the Spanish Princess, this article looks at the Central-African Republic, the Banda society, to analyze what is implied for a girl at her initiation ritual, given the striking use of the their term for ‘mother’ (əyi), not just to indicate the genetrix and any female, fertile and imposing creature, but also to designate owners of property, male or female, and masters or incumbents of a social position. With the mother-related social domain offering solace for patrilineal demands, and notably for the menace of witchcraft, it appears that this remarkable term presents a basic value that transcends all gender differentiations, and the rivalries they involve.

PL

Społeczna rola płci wydaje się należeć do zasadniczych obszarów zainteresowań młodej kobiety, wchodzącej w dorosłe życie. Autor nazywa ją infantką, nawiązując do słynnego obrazu hiszpańskiej księżniczki Velasqueza. W oparciu o własne antropologiczne badania środkowoafrykańskiej społeczności Banda analizuje, co kryje się za zaskakującym użyciem pojęcia „matka” (əyi). Określa ono bowiem nie tylko rodzicielkę i każdą kobietę, istotę płodną i dużą, ale także właścicieli mienia – mężczyzn lub kobiety, a także panów lub osoby zajmujące wysoką pozycję społeczną. Sfera społeczna związana z matką niesie ukojenie w zestawieniu z wymaganiami patrylinearnymi, szczególnie wobec zagrożenia czarną magią. Jednocześnie ten znaczący termin przedstawia podstawową wartość, która przekracza wszelkie różnice i rodzące się z nich antagonizmy.

20

Nauki dla wyzwolenia w okresie Upaniszad, czyli u źródeł hinduskiej edukacji religijno-filozoficznej

58%

Nowicki M.

Rozprawy z Dziejów Oświaty

|

2019

|

vol. 56

67-80

EN

The article presents the issue of religious and philosophical education in India during the Upanishadic period. It starts by placing the discussed phenomenon in the context of the history of ideas and the evolution of literature from the Vedas, through the Brahmanas and the Aranyakas, to the Upanishads. A proper analysis of the issue ensues by showing the reasons for the popularity of such education in India. In fact, it stems from the purpose of human life. The Upanishads are highly educational texts in both their philosophical and practical layers. Consequently, they were used to describe the teachings and methods which over time came close to the teachings of Samkhya and Yoga.

Refine search results

Motywy chrzcielne w odnowionych obrzędach pogrzebu

Family catechumenate in the church of the home

Wariatka i zakonnica? Anusia Marii Konopnickiej jako przypowieść antropologiczna o dorastaniu

Dwie wersje Modlitwy Pańskiej odczytane w kluczu inicjacyjnym

Pozasakralne funkcje pacierza. Z obserwacji etnografa na pograniczu katolicko-prawosławnym na Grodzieńszczyźnie

Chrzest jako misterium pieczęci w tradycji pierwszych trzech wieków

The female self as presented by Clarissa Pinkola Estés in Women Who Run With the Wolves. The stories of female initiation, intuition and instincts

Coming out jako rytuał przejścia - nowa metafizyka kształtowania tożsamości

Współczesne „obrzędy – gry – przejścia”. Analiza antropologiczna rytów inicjacyjnych ceremonii chrztu morskiego kolonii letniej

Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła

Inicjacyjny charakter XI rozdziału Listu do Hebrajczyków

The Role of the Sacraments of Christian Initiation in Preparing the Faithful for Marriage and Family Life

Initiation into the mysteries of Augustus: the Liberalia and Forum Augustum

Andrzej Megger, Sakramenty inicjacji chrześcijańskiej w parafii, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2018, ss. 308.

Obrzędy wtajemniczenia chrześcijańskiego i muzułmańskiego drogą do Wewnątrz

Bierzmowanie sakramentem ku wierze dojrzałej

LUDZIE CZY ZWIERZĘTA? PRZODKOWIE W MITACH ULURU U PITJANTJATJARA

Inicjacja chrześcijańska w świetle kazań Cezarego z Arles

The Banda Infanta. On Gender’s Unspeakable Truth

Nauki dla wyzwolenia w okresie Upaniszad, czyli u źródeł hinduskiej edukacji religijno-filozoficznej