Search results

1

Zróżnicowanie oferty instytucji kultury jako efekt dywersyfikacji źródeł ich finansowania

100%

Płatkowska-Prokopczyk L., Pieczonka J.

Nauki o Finansach

|

2015

|

issue 3(24)

99-123

EN

Nowadays the perception of culture only through the prism of autotelic values and noticing ”more useful values” in it is not the only one. As a result of this process culture is seen as a “lever” of social development in a variety dimensions − from building of competence through the creation of local ties and support of personal identity formation, to the creation of social cohesion. At the same time cultural institutions often struggle with limited financial resources necessary to fulfill the role for which they have been established. The purpose of this article is to present the possibilities of cultural institutions financing in the context of the limitations on sources of funding statutory activities by broadening their product range. Literature research and statistical data confirm the progressive process of decentralization of cultural institutions funding. Governments and local governments still remain the largest support of culture in comparison with other sectors. Still, all three spheres − the government, the market and the non-profit sphere − operate simultaneously and their penetration is rather the rule than the exception. To encourage the market and the third sphere to finance cultural projects, cultural institutions should extend the range of products by less standard (classical) product adapted to the wider audience. The presented project is an example of using the sources of financing tasks performed by cultural institutions not connected with the activities they have been established for. Cultural institutions are facing funding limitations and yet have the resources which enable the unusual activity using attractive means of expression for the customer. Owing to these measures, these institutions can deliver social (including educational and integrational) content in a very interesting way.

2

Miejsce animacji kulturalnej w działalności polskich i rosyjskich lokalnych ośrodków kultury po przełomie ustrojowym (na wybranych przykładach)

88%

Dunaeva V.

Adeptus

|

2013

|

issue 1

EN

The place of cultural animation in the activity of Polish and Russian local institutions of culture after the fall of communism (selected examples)The main objective of this article is to explore and compare the role of cultural animation in the activity of local institutions of culture in Poland and Russia after the fall of communism. Among the significant issues are the strategy of local cultural institutions within the terms of the market economy, the system of values that they promote and the conditions of effective cooperation of these institutions with their audiences. One of the important questions is the institution’s ability to meet the cultural needs of a local community and simultaneously create a ‘civic conscience’ in people. The author has explored the activity of selected local institutions of culture in Poland and in Russia.

3

Próba przejścia do rynkowego modelu zarządzania publiczną instytucją kultury na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu

63%

Kieliszewski P.

Prakseologia

|

2015

|

vol. 157/2

271-301

PL

Zmiana modelu zarządzania instytucją kultury – Teatrem Muzycznym w Poznaniu bazuje na założeniu, że nowoczesny musical zalicza się do przemysłów kultury, którymi w znacznej mierze kierują prawa rynku. Przemysły kultury, angażując ogromne rzesze widzów, mają znaczący wpływ na rozwój miast i mogą stanowić ważny element ich polityki kulturalnej. Przy czym ryzyko finansowe, podobnie jak w branży filmowej, jest niwelowane przez dotacje ze środków publicznych. Przekształcenie działającej w starych strukturach instytucji kultury w nowoczesny teatr muzyczny nie jest łatwe. Niestety nie jest wsparte właściwymi rozwiązaniami prawnymi w zakresie np. elastycznych kontraktów pracowniczych, posiada więc wrogów w postaci choćby związków zawodowych. Tym bardziej zmiana taka wymaga umiejętnego zarządzania. Winna zmierzać do dopasowania metod działania instytucji publicznej do warunków konkurencji rynkowej i zakładanych, spektakularnych efektów.

EN

The change of the management model of a cultural institution, i.e. Teatr Muzyczny [Musical Theatre] in Poznań, stems from the assumption that the modern musical belongs to the realm of cultural industries, which, to a large degree are governed by the rules of the market. Engaging vast groups of spectators, cultural industries play a significant role in the process of town development, and can constitute an important element of their cultural policies. The example of Teatr Muzyczny „Roma” lets one conclude that in Poland this cultural industry sector has entered a path of dynamic development. Greatest musical productions, whose budgets run into millions of zlotys and are comparable to those in the film industry, can yield return, while public subsidies, similarly to the film sector, alleviate financial risk. Transformation of a cultural institution still operating within the old structural framework into a modern musical theatre is not an easy task. Unfortunately, the process lacks support in the form of appropriate legal solutions concerning flexible contracts of employment, and thus it is invariably opposed by various groups, e.g. trade unions. All this steps up managerial skill requirements even more. The process of transformation should be aimed at adjusting the methods of operation of a public institution to the conditions of market competition, as well as the expected results. To achieve this, a convenient location of the theatrical venue is necessary, as is modern infrastructure to provide technical effects able to arrest spectators, as well as a flexible team of talented, enthusiastic people determined to simultaneously pursue their own individual careers and follow the vision of the leader. The vision also opposes wasting public resources, as well as the potential of public institutions of culture, which, in their organisational aspect, have moved away in recent years from the rest of the dynamically developing competitive economy.

4

Współpraca międzysektorowa w finansowaniu przedsięwzięć kulturalnych na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu

63%

Kieliszewski P.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2015

|

vol. 6

|

issue 2

137-151

PL

Współpraca międzysektorowa jest skutecznym sposobem budowania koalicji na rzecz finansowania przedsięwzięć kulturalnych. Można tak skonstatować, analizując działania publicznej instytucji kultury – Teatru Muzycznego w Poznaniu. Otwarcie na współpracę wynika również ze zmiany modelu zarządzania instytucją, która w swej działalności nie tylko zaczyna uwzględniać prawa rynku, ale wykorzystywać je na swoją korzyść. Staje się to nieuniknione z uwagi na finansalizację każdej niemal sfery życia oraz ograniczoną możliwość zwiększania dotacji ze środków publicznych. Przykład zorganizowania przez Teatr koncertu najwybitniejszego śpiewaka naszych czasów, Placido Domingo, pomimo posiadania przez instytucję zaledwie 10% wartości projektu, pokazuję siłę możliwości płynącą z podejmowania współpracy z podmiotami, w tym również z innych sektorów gospodarki. Przy tak skomplikowanym przedsięwzięciu jest ona wskazana, a wręcz nieodzowna z uwagi na uzupełniające się kompetencje, cechy i właściwości działania organizacji w różnych sektorach gospodarki (instytucja publiczna, firma, stowarzyszenie), które wpływają na uzyskiwany efekt synergii. Przykładową cechę stanowi zdolność do podejmowania dużego ryzyka finansowego, charakterystyczna dla podmiotów gospodarczych, a które jedynie w ograniczonym zakresie może podjąć instytucja publiczna, bazująca na dotacji z budżetu samorządu. Jednak dotacja publiczna stabilizuje projekt, podobnie jak obecność w projekcie instytucji publicznych skłania do współpracy podmioty z sektora prywatnego. W wielu zakresach publiczna instytucja kultury może się wiele nauczyć od partnerów biznesowych i społecznych. Przykładem tego jest też wykorzystanie crowdfundingu w celu wydania przez Teatr płyty CD z musicalu Jekyll&Hyde. Priorytet współpracy międzysektorowej oraz korzystania z rozwiązań stosowanych w innych sektorach stanowi również asumpt do lepszego wykorzystania potencjału publicznych instytucji kultury, które po 1989 roku nie potrafiły uwzględnić w odpowiednim wymiarze zmian ustrojowych, społecznych i gospodarczych.

EN

Cross-sector collaboration is an effective way of building coalitions to promote financing cultural undertakings. Such is the conclusion one could draw having analysed the operation of a public institution of culture, i.e. Teatr Muzyczny in Poznań. A change in the institution’s management model not only brought openness to collaboration in its operation, but also made the theatre begin to take market considerations into account, and even use them to its advantage. As financialization of almost every sphere of life continues, and possibilities to increase public subsidies remain limited, such attitude becomes unavoidable. The example of concert by the most outstanding singer of our time, Placido Domingo, which was organised by the Teatr, even though the resources held by the institution only accounted for 10% of the project value, shows the potential inherent in collaboration with different entities, incl. ones from other sectors of economy. In case of an undertaking of such complexity, it is advisable, nay indispensable. Complementary competences, qualities and properties associated with operation of various organisations (a public institution, a company, an association) in different sectors of economy, exert influence upon the synergy effect acquired. One such model quality is the ability to take substantial financial risk, which is typical of economic entities, and which can be taken only to a limited degree by a public institution reliant on subsidies from the self-government budget. However, a public subsidy stabilises a project, just like presence of public institutions on a project becomes a stimulus for private sector entities to join. In a number of ways, a public institution of culture can learn a lot from business and social partners. The use of crowdfunding for the purpose of producing a CD of Jekyll & Hyde musical by the Teatr is also an example of this phenomenon. Priority given to cross-sector collaboration and to adopting solutions employed in other sectors is also an impulse to put to good use the potential of public institutions of culture, which, after the 1989 system change, have not been able to adequately take political, social, and economic changes into account.

5

Instytucje kultury w Unii Europejskiej w dobie globalizacji na przykładzie Polski i Niemiec

51%

Koniusz M.

Polonia Journal

|

2015

|

issue 1-2

11-52

EN

The subject is the analysis of cultural institutions activities in two European Union states: Poland and Germany. Cultural policy of these two countries has been demonstrated. Also the differences between these two countries have been analysed. Special emphasis has been put on the place the cultural activities of the European Union occupy in the form of projects, programmes and funds. The place of culture in Poland has changed after 1989. New procedures concerning the organization and financing of culture as well as areas connected with culture were announced in 1993. They state that each country should facilitate all actions the cultural institutions to find themselves in a free market and to protect their heritage. The head body responsible for the implementation of the procedures in Poland is the Ministry of Culture and National Heritage. In Germany a similar institution like Federal Ministry of Culture, has never existed. In 1998 a position of Federal Government Plenipotentiary for Culture and Media was created to be responsible for the cultural policy and financial support of the institutions of culture. This person also should represent the German culture worldwide. In Germany on both federal and community levels special bodies in charge of cultural matter operate. Comparison of cultural institutions in Poland and Germany, reflects their different character and specific method of functioning, to meet the specific requirements and directions of development.

PL

Tematem jest analiza działalności instytucji kultury w dwóch państwach członkowskich Unii Europejskiej: w Polsce i w Niemczech. Przedstawiona zostaje polityka kulturalna Niemiec oraz Polski. Pokazane zostają różnice w organizacji tej polityki. Szczególna uwaga zwrócona jest na miejsce kultury w działaniach Unii Europejskiej w formie projektów, programów i funduszy. Sytuacja kultury w Polsce zmieniła się po przemianach ustrojowych w roku 1989. Nowe wytyczne dotyczące organizacji i finansowania kultury oraz dziedzin z nią związanych zostały ogłoszone w roku 1993. Stwierdzają one, że państwo powinno ułatwić instytucjom kultury odnaleźć się na wolnym rynku i chronić dorobek kulturowy. Naczelnym organem zajmującym się realizacją założeń polskiej polityki kulturalnej jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W Niemczech nigdy nie istniało Federalne Ministerstwo Kultury. W roku 1998 został tam powołany urząd Pełnomocnika Rządu Federalnego ds. Kultury i Mediów zajmujący się polityką kulturalną oraz wspieraniem finansowym instytucji kultury. Reprezentuje on również niemiecką kulturę na arenie międzynarodowej. W Niemczech zarówno na poziomie federalnym, krajów związkowych i gmin działają organy zajmujące się sprawami kultury. Przedstawienie zagadnienia instytucji kultury w Polsce i w Niemczech oddaje zróżnicowanie i odrębne, charakterystyczne dla nich sposoby funkcjonowania, z uwzględnieniem potrzeb i problemów oraz kierunków rozwoju.

Refine search results

1 Adeptus

1 Nauki o Finansach

1 Polonia Journal

1 Prakseologia

1 Roczniki Kulturoznawcze

2 Kieliszewski P.

1 Dunaeva V.

1 Koniusz M.

1 Pieczonka J.

1 Płatkowska-Prokopczyk L.

4 2015

1 2013

Zróżnicowanie oferty instytucji kultury jako efekt dywersyfikacji źródeł ich finansowania

Miejsce animacji kulturalnej w działalności polskich i rosyjskich lokalnych ośrodków kultury po przełomie ustrojowym (na wybranych przykładach)

Próba przejścia do rynkowego modelu zarządzania publiczną instytucją kultury na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu

Współpraca międzysektorowa w finansowaniu przedsięwzięć kulturalnych na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu

Instytucje kultury w Unii Europejskiej w dobie globalizacji na przykładzie Polski i Niemiec