Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  israel
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The topic of the article is Israeli art in the face of geopolitical and social consequences of two wars - Six Days (1967) and Yom Kippur (1973). The article discusses the activity of conceptual artists who have taken up the problems associated with experiencing life in disputed territories, thus, for the first time in Israeli history of art, critically referring to political and social reality. The starting point for the study is the reception of the concept of political boundaries in the artistic creativity of that period. In the first part, the article introduces the political and social situation at the turn of the 1960s and 1970s, i.e. the period in which the ‘map’ of Israel underwent multiple transformations, and the beginning of the occupation of the West Bank and the Gaza Strip affected the polarization of social moods. In the second, the atmosphere of emerging conceptualism in Israel was presented. The exhibition entitled The Borders, which took place at the Israel Museum in Jerusalem (1980), and the performance by Joshua Neustein, Project: Jerusalem River (1970) serve as the context. The third part of the text focuses on the analysis of projects relating to the concepts of maps and demarcation lines, among which were discussed the cartographic ‘games’ of Michael Druks, the performance of Joshua Neustein Territorial Imperative (1974), and Touching the Borders (1974) by Pinchas Cohen Gan. The last part of the study is an analysis of projects related to the topic of the Arab community. The first work on this issue was the installation of Joshua Neustein and Georgette Batlle's Boots (1969). The issue of redefining Israeli-Palestinian relations was raised in the unprecedented artistic project Messer-Metzer (1972) and in the performance of Moshe Gershuni Soft Hand (1975).
PL
Tematem artykułu jest sztuka izraelska w obliczu geopolitycznych i społecznych konsekwencji dwóch wojen – Sześciodniowej (1967) i Jom Kippur (1973). Artykuł omawia działalność artystów konceptualnych, którzy podjęli problemy związane z doświadczeniem życia na terytoriach spornych, tym samym, po raz pierwszy w izraelskiej historii sztuki, odnosząc się krytycznie do rzeczywistości polityczno-społecznej. Punkt wyjścia dla rozważań stanowi recepcja pojęcia granic politycznych w twórczości artystycznej tego okresu. Motyw ten był przyczynkiem do mówienia o nowej tożsamości żydowskiej, deziluzji ideologii syjonistycznej oraz konflikcie izraelsko-palestyńskim. W pierwszej części artykuł przybliża sytuację polityczno-społeczną przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, czyli okres w którym na skutek konfliktów zbrojnych „mapa” Izraela uległa wielokrotnym przekształceniom, a początek okupacji Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy wpłyną na polaryzację nastrojów społecznych. W drugiej została przedstawiona atmosfera rodzącego się konceptualizmu w Izraelu za kontekst posłużyła wystawa pt. Borders, która odbyła się w Muzeum Izraela w Jerozolimie (1980) i performans Joshuy Neusteina Projekt: Jerozolimska rzeka (1970). Trzecia część tekstu skupia się na analizie projektów odnoszących się do pojęć takich jak mapy i linie demarkacyjne, wśród nich zostały omówione kartograficzne „zabawy” Michaela Druksa, subiektywne wyznaczanie terytorium przez Neusteina w Obszarze Krytycznym (1974), czy zacierania podziałów przez Pinchasa Cohen Gana w Dotykając Granic (1974). Ostatnią część opracowania stanowi analiza działań odnoszących się do tematu społeczności arabskiej. Pierwszą pracą podejmującą ten problem była instalacja Buty Joshuy Neusteina i Georgette Batlle’a (1969). Kwestia redefinicji relacji izraelsko-palestyńskich została poruszona w bezprecedensowym projekcie artystycznym Messer-Metzer (1972) oraz w performansie Moshe Gershuniego Delikatna Dłoń (1975).
EN
The aim of the article is to present objectives of the Israeli Counter-Terrorism Law passed in 2016. The author examines the way of defining and combating terrorism, and the penalty measures related to criminal activity linked with it. Thus, the author shows the Israeli authorities’ perception of threat connected with terrorism. The previous counter-terrorist law is compared with the new one to demonstrate the modification of the vision of security. The article seeks to answer the question what changes and views have been implemented by the new law. To achieve those aims the author used the comparison method and an analysis of the law and the securitization theory. It allowed to state that terrorism is still regarded by Israeli politicians as the main threat for the State of Israel and its citizens. The amended law allowed for the use of many emergency measures. Overall, it exhibits a hawkish stance towards combating terrorism of parties which amended the law.
PL
Państwo Izrael od czasu ogłoszenia niepodległości w  1948 r. zmaga się z  różnymi zagrożeniami. Początkowo miały one charakter przede wszystkim konwencjonalny i były związane z wrogim stosunkiem państw arabskich w regionie Bliskiego Wschodu (np. wojna o niepodległość w 1948 r., wojna na wyczerpanie w latach 1967-1970, wojna Jom Kipur w 1973 r.) lub wynikały z izraelskiego poczucia zagrożenia ze strony państw ościennych (kryzys sueski w 1956 r., wojna sześciodniowa w 1967 r.). Dzięki podpisaniu traktatów pokojowych z Egiptem (1979 r.) i Jordanią (1994 r.) Izrael odsunął i zminimalizował zagrożenia konwencjonalne. Bezpieczeństwu Izraela zagrażają również terroryzm i  działalność arabskich ugrupowań paramilitarnych. Te zjawiska towarzyszyły konfliktom na Bliskim Wschodzie już od lat 50. XX w. (m.in. ataki fedainów trwające od 1948 r. do kryzysu sueskiego). Działania nieregularne oraz ataki terrorystyczne zyskiwały na znaczeniu wraz ze spadkiem zagrożeń konwencjonalnych, umacnianiem się palestyńskich dążeń do uzyskania niepodległości i radykalizacją postaw. W Izrael są wymierzone również działania nieregularne o charakterze terrorystycznym inicjowane z zewnątrz. Jako przykład można podać Liban i działający w nim Hezbollah, a także ataki na izraelskich obywateli przebywających za granicą. Izrael podejmował różne kroki, które miały zapobiec działaniom nieregularnym i atakom terrorystycznym, poczynając od działań prewencyjnych i zatrzymywania podejrzanych, przez likwidowanie pojedynczych terrorystów (tzw. targeted killing), burzenie domów zamieszkiwanych przez terrorystów i ich rodziny, a kończąc na operacjach wojskowych (np. druga wojna libańska w 2006 r., operacja Płynny Ołów z lat 2008-2009, operacja Ochronny Brzeg w 2014 r.).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.