Search results

1

Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa w świetle Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich

100%

Hołubowicz R.

Ius Matrimoniale

|

2013

|

vol. 24

|

issue 18

123-150

EN

Marriage agreement, which is the cause of marriage itself, expressed by betrothed at the moment of contracting it, is not only the act coming from natural law or entirely the sacramental act, but also, due to its particular character both religious and social, it is the act of law that causes concrete, serious consequences. That is the reason why marriage agreement is put under many legal regulations, which precisely define the canonical form of marriage contraction. The issue of canonical form of marriage contraction is still being disputed very intensely by canonists, concerning doctrinal aspects as well as practical side of this problem. Most of existing in this area problems, are related to Church rights and powers in this field, on the one hand, and state power over the institution of marriage, on the other hand; as well as to prerogatives owned by many churches or religions concerning this subject. Particularly difficult matter is validity of marriages, contracted according to norms of different legislation than its own or contracted in rite different than own Church sui iuris. That is the reason, why undertaking a legal reflection over the norms concerning canonical form of marriage contraction, which occur in canons 828-842 of Codex canonum Ecclesiarum Orientalium, seems to be interesting. The first part of this stadium composes the short historical outline of developing the form of ecclesiastical marriage contraction, both on the East and West. Yet in this part, the sense of East tradition for mystical and spiritual aspects of marriage, is clearly pointed out, which will later affect boldly on current legal regulations in East Catholic Churches. It is even visible in the first canon, article six, where role and meaning of so called ritus sacer is outlined, at the time of contracting a marriage. In the Latin Church, the sacrament of marriage essence is identical with its substance, in different words with its sacramental sign. And that is the reason why expressing the marriage agreement proclaimed by its sides, is the sacrament of marriage essence. According to this, the priest is only an official witness of the marriage contraction. In the East- tradition Churches, that issue is different from our way of thinking. The priest himself is the one, who, in the name of God, grants the sacrament to the betrothed and then blesses the marriage contracted that way. Based on this elementary difference in understanding relevant part of canonical marriage form, east legislation adjusts the issue concerning normal minister of marriage as well as the extraordinary one; matters regarding delegation of the power needed for giving blessings to those who are married; things referring to dispensation from canonical form of marriage contraction; norms concerning the form of celebrating this sacrament in special ways or rite in which that celebration is being performed. All these regulations, that have been talked in details hereby, serve a purpose to protect the institution of marriage, which is the basic cell of social organization and also to stress the sacramental character of marriage, contracted between those who were baptized.

2

Ślub na pokładzie statku lub samolotu : problem kanonicznej formy zawarcia małżeństwa

84%

Majer P.

Ius Matrimoniale

|

2003

|

vol. 14

|

issue 8

71-86

EN

El impulso a escribir este artículo dio la noticia de un matrimonio contraído en un avión durante el vuelo, al que asistió capellán de un aeropuerto europeo. El autor considera primero la cuestión de los matrimonios contraídos en los barcos. Hasta el año 1997 no existía ley canónica que expresamente regulara esta cuestión. La doctrina emprendía a veces el controvertido tema de la jurisdicción territorial en las naves y la cuestión e la pertenencia diocesana del barco en alta mar. La aplicación de las prescripciones codiciales sobre competencia territorial en la asistencia al matrimonio resulta imposible. En las sucesivas legislaciones sbore el apostolado maritímo los capellanes de naves carecían por completo de las competencias de ejercer la función del testigo cualificado. El motu proprio „Stella maris” de Juan Pablo II del 21 I 1997 por primera vez contiene norma expresa sobre la posibilidad de asistencia al matrimonio contraído en la nave, estableciendo que el capellán de la Obra del Apostolado el Mar para hacerlo valida y lícitamente, debe recibir la delegación del ordinario del lugar о del párroco de uno de los cotrayentes. De este modo la ley pontificia va más alla del can. 1111 del vigente Código, facultando al ordinario del lugar о al párroco territorial a conceder la delegación fuera de su propio territorio, lo cual constituye una interesante innovación en el sistema territorial de la delegación vigente desde el decreto „Ne temere” del año 1907. Del hecho de que el ordinario del lugar o el párroco pueden delegar la facultad de asistir, deduce el autor de que ellos mismos gozan de la facultad de asistir al matrimonio de un súbdito suyo celebrado a bordo de una nave, conforme al principio: „nemo potest plus iuris transferre in alium, quam sibi competere dignoscatur”. Esto también constituíria una exception a la determinación territorial del poder de delegar la facultad de asistir al matrimonio „intra fines sui territorii” (can. 1109), haciendo recorder la disciplina del Concilio de Trento, en la cual el „párroco propio” fue personalmente considerado, independientemente del lugar de la celebración dei matrimonio. En cuanto a la celebración del matrimonio pretendida a bordo del avion, el autor indica la imposibilidad de aplicar la normativa territorial del Código sobre la delegacion de la facultad de asistir. Los capellanes de la aviación civil tampoco gozan de competentias personales al respecto. No es possible - opina el autor - recurrir en este caso a la regulación canónica sobre los matrimonios contraídos en las naves. Solamente el Romano Pontífice podría concederle al capellán la delegatión exigida para la validez dei matrimonio, lo que parece muy poco probable dada la inconvenientia del lugar de la celebración.

3

Sobór Trydencki i nierozerwalność małżeństwa: hermeneutyczne re eksje na temat zasięgu jego doktryny

71%

Asturias de las Alvarez N.

Annales Canonici

|

2015

|

vol. 11

31-62

EN

The Trident Council made a huge contribution to catholic doctrine and canonical discipline in the realm of sacrament of marriage. The rst and foremost can be pointed out the confirmation of the indissolubility of marriage. The truth was formulated due to the arising of doubts about the doctrinal signi cance of it. The paper deals with the issue of proper interpretation of the canons about marriage given by the Council in question.

PL

Sobór Trydencki dokonał istotnego wkładu w rozwój doktryny i dyscypliny kanonicznej odnoszącej się do sakramentu małżeństwa. Na pierwszy plan wysuwa się potwierdzenie nierozerwalności – sformułowane bardzo wyraźnie w kanonie – wokół którego pojawiły się wątpliwości dotyczące jego wartości doktrynalnej. W artykule poniżej będzie mowa o kryteriach, które pozwolą odpowiednio zinterpretować wartość kanonu trydenckiego.

4

Zawarcie małżeństwa kanonicznego i cywilnego w prawie hiszpańskim – zarys perspektywy historycznej

60%

Ryguła P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2021

|

vol. 24

185-210

EN

The present paper focuses on the possibilities of contracting a canonical and civil marriage in Spain in the period from the rule of the Catholic Monarchs, Isabella and Ferdinand, to the present-day constitutional monarchy. The analysis begins with a discussion of the possibilities of contracting a canonical marriage in the Catholic Habsburg Monarchy. The second historical period examined in the paper is the First Spanish Republic, when the legislator, laying foundations of a civil state, attempted to introduce the institution of civil marriage to Spanish law for the first time. When it comes to the subsequent three historical periods, the Bourbon Restoration, the Second Spanish Republic, and General Franco’s Spain, the paper analyses the regulations that either enabled or limited the possibility to contract a canonical and civil marriage. A careful reader will notice that those regulations were not created from the perspective of the right to contract a marriage, which corresponds to a specific person’s convictions (the perspective of private law), but from the dynamically changing perspective of state-church relations in the political system (the perspective of public law). That approach was abandoned by the Spanish legislator only in the times of the present-day constitutional monarchy.

PL

Tematem niniejszego artykułu jest możliwość zawierania małżeństwa kanonicznego i cywilnego w Hiszpanii od czasów królów katolickich Izabeli i Ferdynanda do współczesnej monarchii konstytucyjnej. Analizę rozpoczyna omówienie możliwości zawierania małżeństwa kanonicznego w katolickiej monarchii Habsburgów. Drugim wyróżnionym w opracowaniu okresem historycznym jest okres I Republiki, w której to prawodawca, tworząc fundamenty świeckiego państwa, po raz pierwszy usiłował wprowadzić do prawa hiszpańskiego instytucję małżeństwa cywilnego. W kolejnych trzech wyróżnionych okresach historycznych, tj. restauracji burbońskiej, II Republice i Hiszpanii pod rządami gen. Franco, w tekście artykułu analizowane są przepisy umożliwiające i ograniczające możliwość zawarcia małżeństwa kanonicznego i cywilnego. Uważny czytelnik dostrzeże, że przepisy te tworzone były nie tyle z perspektywy prawa do zawarcia małżeństwa zgodnie z posiadanymi przez konkretną osobę przekonaniami (perspektywa prawa prywatnego), ile raczej ze zmieniającej się dynamicznie perspektywy ustrojowej w zakresie relacji państwo-Kościół (perspektywa prawa publicznego). Podejście to hiszpański prawodawca porzucił dopiero w okresie współczesnej nam monarchii konstytucyjnej.

Refine search results

2 Ius Matrimoniale

1 Annales Canonici

1 Studia z Prawa Wyznaniowego

1 Asturias de las Alvarez N.

1 Hołubowicz R.

1 Majer P.

1 Ryguła P.

1 2021

1 2015

1 2013

1 2003

Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa w świetle Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich

Ślub na pokładzie statku lub samolotu : problem kanonicznej formy zawarcia małżeństwa

Sobór Trydencki i nierozerwalność małżeństwa: hermeneutyczne re eksje na temat zasięgu jego doktryny

Zawarcie małżeństwa kanonicznego i cywilnego w prawie hiszpańskim – zarys perspektywy historycznej