Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kanoniczne prawo karne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Kara wydalenia ze stanu duchownego

100%
Aniszewski M.
Kościół i Prawo
|
2016
|
issue 5 (18) nr 1
247-263
PL
W niniejszym tekście przedstawiona została problematyka z zakresu kanonicznego prawa karnego odnosząca się do kary wydalenia ze stanu duchownego. Wykorzystane zostały źródła prawa kanonicznego oraz literatura z zakresu kanonistyki. Opracowanie zostało podzielone na cztery części. Pierwsza z nich ukazuje sposoby utraty stanu duchownego zawarte w kan. 290 KPK/83, które zostały wymienione i krótko opisane. W tej części została również omówiona kara wydalenia ze stanu duchownego przewidziana w katalogu kar ekspiacyjnych, zawartym w kan. 1336. Następnie przedstawiono przestępstwa zagrożone karą wydalenia ze stanu duchownego, wprowadzając rozróżnienie na sprawy rozpatrywane przez ordynariusza miejsca oraz zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary. W kolejnej części wskazane i opisane zostały sposoby wymierzania omawianej kary. Ostatnia cześć przedstawia skutki wymierzenia kary wydalenia ze stanu duchownego.
EN
This text presents issues concerning the canon of criminal law relating to the punishment of dismissal from the clerical state. Sources of canon law and literature in the field of canon law were used. The considerations have been divided into four parts. The first shows the manner of the loss of the clerical state mentioned in can. 290 of the 1983 Code of Canon Law, which are listed and briefly described. This section also discusses the penalty of dismissal from the clerical state provided in the directory expiatory penalties contained in can. 1336 of 1983 Code of Canon Law. This is followed by the offences punishable by dismissal from the clerical state by distinguishing the cases dealt with by the local ordinary, and those reserved the Congregation for the Doctrine of the Faith. In the next part methods of measurement of the discussed punishment are highlighted and described. The last part presents the effects of the punishment of dismissal from the clerical state.
2
Publication available in full text mode
Content available

Przestępstwo wykorzystania seksualnego osób bezbronnych w Kościele katolickim. Analiza karno-kanoniczna z uwzględnieniem wybranych elementów psychologicznych

100%
Kiełpiński K.
Miscellanea Historico-Iuridica
|
2023
|
vol. 22
|
issue 2
455-483
EN
The legislator has placed the term ‘helpless persons’ in canon law. It was placed in the legal system of the Catholic Church only in 2019. The legislator has set out its legal definition. The term indicates persons who have been given protection from the crime of sexual abuse. The research has a dual purpose. The primary objective is to present people in the Church community to whom the term ‘helpless persons“ refers. The secondary objective is to show, on the basis of an analysis of canon law, the extent of protection of ‘helpless persons’ against the crime of sexual abuse. Appropriate research methods were used to conduct the study. These include the dogmatic-legal method, the historical method, the philological method, the comparative method and the analytical methods used in psychological and criminological sciences. The narrative created in the article showed that the category of ‘vulnerable persons’ includes a variety of people including children, adolescents, people with disabilities, the elderly, women and men addicted to alcohol or psychoactive drugs, residents of nursing homes and sanatoriums, and people who are unable to resist the aggression of the perpetrator. The current provisions of canon law comprehensively protect the above persons from the crime of sexual abuse. Therefore, the legislator, together with the bodies subordinate to it, should constantly observe the phenomenon of sexual exploitation and adapt the laws so that they continue to ensure the freedom, safety and protection of helpless people and punish perpetrators with appropriate criminal sanctions.
PL
W 2019 r. w prawie kanonicznym prawodawca umieścił termin „osoby bezradne” i uwzględnił go w systemie prawnym Kościoła katolickiego dopiero w tymże roku. Ustawodawca określił jego definicję legalną. Interesujący termin wskazuje na osoby, którym zapewniono ochronę przed przestępstwem wykorzystania seksualnego. Badania realizują podwójny cel. Celem pierwszorzędnym jest pokazanie w społeczności kościelnej osób, do których odnosi się termin „osoba bezradna”. Drugorzędnym celem jest ukazanie na podstawie analizy przepisów prawa kanonicznego zakresu ochrony „osób bezradnych” wobec przestępstwa wykorzystania seksualnego. Do przeprowadzenia badań wykorzystano odpowiednie metody badawcze. Należą do nich: metoda dogmatyczno-prawna, historyczna, filologiczna, porównawcza oraz metody analityczne wykorzystywane w naukach psychologicznych oraz kryminologicznych. Narracja stworzona w artykule pokazała, że do kategorii „osób bezbronnych” zalicza się różne osoby m.in. dzieci, młodzież, osoby niepełnosprawne, osoby starsze, kobiety i mężczyzn uzależnionych od alkoholu lub środków psychoaktywnych, pensjonariuszy domów opieki i sanatoriów oraz ludzi, którzy nie potrafią oprzeć się agresji sprawcy. Obecne przepisy prawa kanonicznego kompleksowo chronią powyższe osoby przed przestępstwem wykorzystania seksualnego. W związku z tym ustawodawca wraz z podległymi mu organami powinni stale obserwować zjawisko wykorzystania seksualnego i dostosowywać przepisy, aby zapewniały nadal wolność, bezpieczeństwo i ochronę osobom bezradnym oraz karały odpowiednimi sankcjami sprawców.
3
Publication available in full text mode
Content available

Nowa wersja motu proprio „Vos estis lux mundi”. Znaczenie zmian wprowadzonych przez papieża Franciszka w 2023 roku

100%
Dohnalik J.
Annales Canonici
|
2023
|
vol. 19
|
issue 2
57-73
EN
This article refers to a renewed version of the motu proprio document Vos estis lux mundi, in English You are the light of the world, promulgated by pope Francis March 25th, 2023. Comparing to the 2019 ad experimentum version, the current document consists of some changes which are the focus of this article. Article 1 contains a new formulation of particular categories of victims of sexual abuse. Apart from the category of minors there have been added two more – “a person who habitually has imperfect use of reason” and “a vulnerable adult”. Regarding pornography there have been also introduced some significant changes aimed at better protection of minors and vulnerable adults. According to art. 2 dioceses “must provide for institutions or offices that are easily accessible to the public for the submission of reports”. Moreover, in this article there is explained controversy regarding jurisdiction. Unless mutually agreed, “it is the responsibility of the Ordinary of the place where the events are said to have occurred”. In art. 3 there is confirmed an obligation to report the delict, except for cases of obtaining the information within the internal forum. According to art. 4 an obligation to keep silent must not be imposed on the person reporting, as well as on an alleged victim and witnesses. A major innovation of the document is that it undertakes the issue of delicts and negligence of a new important group: “lay faithful who are or who were Moderators of international associations of the faithful” (art. 6). Therefore the list of the competent dicasteries has been extended in the art. 7 with the Dicastery for the Laity, the Family and Life. Furthermore, the role of the Dicastery for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life was underlined by adding the new art. 10. Throughout the document special attention is paid to the legitimate protection of the good name of all persons involved. This may have been the reason for adding a new provision in art. 18: “A copy of the acts is to be kept in the Archive of the competent Pontifical Representative”. The most important change that should be underlined: the new Vos estis lux mundi is now a permanent law that is supposed to be applied in line with other laws of the Church.
PL
Niniejszy artykuł dotyczy nowej wersji listu mu proprio Vos estis lux mundi, ogłoszonej przez papieża Franciszka 25 marca 2023 roku. W porównaniu z wersją ad experimentum z 2019 roku obecny dokument zawiera pewne zmiany, które są przedmiotem niniejszego studium. Artykuł 1 zawiera nowe sformułowanie poszczególnych kategorii osób skrzywdzonych wykorzystaniem seksualnym. Oprócz kategorii małoletniego dodano dwie kolejne: osobę, która ma niepełne używanie rozumu, oraz bezbronnego dorosłego. W odniesieniu do pornografii wprowadzono również kilka istotnych zmian mających na celu lepszą ochronę małoletnich i bezbronnych dorosłych. Zgodnie z art. 2 diecezje „muszą zapewnić instytucje lub biura, które są łatwo dostępne dla każdego w celu składania zawiadomień”. W tym samym artykule rozstrzygnięto kontrowersję dotyczącą jurysdykcji przełożonych kościelnych w tych sprawach. O ile nie zostanie to wzajemnie uzgodnione, „odpowiedzialność ponosi ordynariusz miejsca, w którym miały miejsce zdarzenia”. W art. 3 potwierdzono obowiązek denuncjacji, z wyjątkiem przypadków uzyskania informacji na forum wewnętrznym. Zgodnie z art. 4 obowiązek milczenia nie może być nałożony na osobę zgłaszającą, jak również na osobę, która twierdzi, że jest skrzywdzona i świadków. Istotną nowością dokumentu jest podjęcie kwestii przestępstw i zaniedbań ważnej grupy przełożonych: „wiernych świeckich, którzy są lub byli moderatorami międzynarodowych stowarzyszeń wiernych” (art. 6). Dlatego też lista kompetentnych dykasterii została rozszerzona w art. 7 o Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Ponadto podkreślono rolę Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego poprzez dodanie nowego art. 10. W całym dokumencie szczególną uwagę zwraca się na prawną ochronę dobrego imienia wszystkich zaangażowanych osób. Mogło to być powodem dodania nowego przepisu w art. 18: „Kopia akt ma być przechowywana w archiwum kompetentnego przedstawiciela papieskiego”. Najważniejsza zmiana to ta, że nowy Vos estis lux mundi jest teraz stabilnym prawem, które ma być stosowane w harmonii z innymi ustawami Kościoła.
4
Publication available in full text mode
Content available

Sexual Abuse of Minors in Currently Applicable Canon Law – Selected Issues

100%
Dunaj M.
Kościół i Prawo
|
2023
|
vol. 12
|
issue 2
215-228
PL
Czyny contra sextum z osobami małoletnimi stanowią jedne z najcięższych przestępstw kościelnych. Z tej racji zawsze stanowiły materię prawa kościelnego i były w różny sposób karane. W artykule omówiono wybrane aspekty wykorzystywania seksualnego małoletnich w obowiązującym prawie kanonicznym, zwłaszcza w świetle zreformowanej przez papieża Franciszka Księgi VI Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Przedstawiono, czym jest wykorzystywanie seksualne w ujęciu prawa kanonicznego oraz omówiono podmiot czynny (sprawcę) i podmiot bierny (ofiarę) czynu przestępnego, a także problematykę pornografii dziecięcej. W artykule nakreślono charakterystykę odpowiedzialności kanonicznej oraz karnej duchownych. Analiza literatury jednoznacznie wskazuje, że kara, którą ponosi duchowny w porządku kanonicznym, nie zwalnia ani nie zastępuje kary wymierzonej w karnym systemie prawa państwowego, stąd duchowny podlega niejako podwójnej odpowiedzialności. Pierwszej w ramach prawa kanonicznego oraz drugiej w ramach prawa państwowego.
EN
Acts contra sextum with minors are one of the most serious ecclesiastical crimes. For this reason, they have always been a subject matter of ecclesiastical law and have been punished in various ways. The article discusses selected aspects of sexual abuse concerning minors in the current canon law, especially in the light of Book VI of the Code of Canon Law of 1983 reformed by Pope Francis. It presents what sexual abuse is in terms of canon law and discusses the active subject (the offender) and the passive subject (the victim) of a criminal act as well as the issue of child pornography. The article outlines the characteristics of the canonical and criminal liability of the clergy. The analysis of the literature clearly indicates that the penalty imposed on a clergyman in the canonical system neither relieves nor replaces the penalty imposed in the penitential system of state law, hence the clergyman is somehow subject to double responsibility. First under canon law and then under state law.
5
Publication available in full text mode
Content available

Przedawnienie skarg i działań z tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi

85%
BOREK D.
Prawo Kanoniczne
|
2019
|
vol. 62
|
issue 3
55-88
EN
Violations constituting canon delicts incur certain legal effects, both penal and non penal. Among strictly penal effects one can find a possibility to call a perpetrator to account. In order to do this The Canon Law Code of 1983 classifies two types of actions connected with the committed delict:   a criminal action (actio criminalis) and an action to execute a penalty (action ad poenam exsequendam), or a penal action. A violation which is a crime may result in other, non penal effects such as an action to repair the damage caused by the crime (actio ad damna reparanda), a declaration of an obstacle to ordination, or a dismissal from a religious institute. The prescription, which is the subject of this article, is thus connected with different possible effects incurred by a violation constituting a canon delict. Keeping all those possible consequences of violations constituting canon delicts, it seems legitimate to establish the matter of the prescription. Trying to find the answers to these questions, the author tries to focus on the followingissues:1.Prescription.1.1.Introductoryissues. 1.2.Principalterms and elements. 2. Prescription within penal responsibility 2.1. Imposing and executing a penalty. 2.2. Declaring a penalty. 2.3. Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. 3. Prescription within civil and disciplinary responsibility 3.1. Action to repair damage. 3.2. Dismissal from a religious institute.
PL
Naruszenia stanowiące przestępstwa kanoniczne wywołują określone skutki prawne, zarówno karne, jak i pozaprawne. Wśród skutków ściśle karnych można znaleźć możliwość pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności. W tym celu Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. klasyfikuje dwa rodzaje działań związanych z popełnionym przestępstwem: skargę kryminalną (actio criminalis) oraz działanie w celu wykonania kary (action ad poenam exsequendam), czyli skargę penalną. Naruszenie będące przestępstwem może pociągać za sobą inne, niekarne skutki, jak np. skargę o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem (actio ad damna reparanda), stwierdzenie przeszkody do święceń, wydalenie z instytutu zakonnego. Przedawnienie, które jest przedmiotem niniejszego artykułu, jest więc związane z różnymi możliwymi skutkami, jakie niesie ze sobą naruszenie stanowiące przestępstwo kanoniczne.Mając na uwadze wszystkie te możliwe skutki naruszeń stanowiących przestępstwa kanoniczne, zasadne wydaje się ustalenie materii przedawnienia. Próbując znaleźć odpowiedzi na te pytania, autor stara się skupić na następujących zagadnieniach: 1.Przedawnienie.1.1.Zagadnienia wstępne. 1.2.Główne pojęcia i elementy. 2. Przedawnienie w ramach odpowiedzialności karnej 2.1. Wymierzanie i wykonywanie kary. 2.2. Deklarowanie kary. 2.3. Przestępstwa zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary. 3. Przedawnienie w ramach odpowiedzialności cywilnej i dyscyplinarnej 3.1. Działanie w celu naprawienia szkody. 3.2. Wydalenie z instytutu zakonnego.
6
Publication available in full text mode
Content available

Przełożony kościelny a notitia criminis w sprawie zastrzeżonego dla Kongregacji Nauki Wiary przestępstwa przeciwko VI przykazaniu Dekalogu

80%
Majer P.
Annales Canonici
|
2021
|
vol. 17
|
issue 2
49-81
EN
The author analyzes in the paper the responsibility of a church superior who receives information about a possible offense against the sixth commandment of the Decalogue reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith in light of the Vademecum published by that Congregation on July 16, 2020. The following issues are presented: the notitia criminis as a source of knowledge of a possible crime, the problem of the jurisdiction of the ordinary, and the criteria for preliminary verification of the information received. In conclusion, the author sees that the discretion of the ordinary in evaluating the news of a crime and deciding on the preliminary investigation is significantly reduced. The reduction of discretion is one of the important elements of the recent reform of canonical criminal law carried out by Pope Francis.
PL
Autor w artykule przedstawił analizę odpowiedzialności ordynariusza, który otrzymuje informację o możliwym przestępstwie przeciwko VI przykazaniu Dekalogu, zastrzeżonym dla Kongregacji Nauki Wiary, w świetle Vademecum opublikowanego przez tę Kongregację 16 lipca 2020 roku. Prezentowane są następujące zagadnienia: notitia criminis jako źródło wiedzy o możliwym przestępstwie, problem właściwości ordynariusza oraz kryteria wstępnej weryfikacji otrzymanej informacji. W konkluzji autor dostrzega, że swoboda ordynariusza w dokonywaniu oceny wiadomości o przestępstwie oraz podjęciu decyzji o dochodzeniu wstępnym zostaje znacznie zmniejszona. Ograniczenie uznaniowości jest jednym z istotnych elementów niedawnej reformy kanonicznego prawa karnego przeprowadzonej przez papieża Franciszka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.