Search results

1

Wydawanie żałoby. Produkcja wydarzenia medialnego na przykładzie transmisji uroczystości pogrzebowych ofiar katastrofy smoleńskiej

100%

Drogowska K.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2013

|

issue 5

126-163

PL

Przedmiotem analizy jest produkcja wydarzenia medialnego na przykładzie transmitowanych przez stację TVN24 ceremonii pogrzebowych, które miały miejsce 17 i 18 kwietnia 2010 r. w Warszawie i Krakowie po katastrofie smoleńskiej. Pokazano strukturę formalną przekazu, szczegółowo omówiono założenia wydawnicze warunkujące wykorzystanie każdej z form, także w ich aspekcie ekonomicznym. Porównano zawartość z obu dni, aby wskazać, jakie elementy narracji są stałe, a które zależne od uwarunkowań producenckich. Także sam sposób konstrukcji opowieści, wybór protagonistów oraz kontekstów narracyjnych był w dużej mierze wynikiem posłużenia się przez wydawców skryptami utrwalonymi w świadomości społecznej. Dobór komentatorów wydarzeń wskazuje, że poczucie bezpieczeństwa media nadal petryfikują w oparciu o opozycję argumentów racjonalnych (naukowcy) i emocjonalnych (księża). Co istotne, nawet podczas zerwania ramówki ważną rolę odgrywają działania autopromocyjne – stąd duża częstotliwość emisji spotów będących z jednej strony podsumowaniem wydarzeń, z drugiej wzmocnieniem wartości marki stacji.

EN

The main issue of this article is how to produce a media event on the example of the funeral which took place on 17 and 18 April 2010 in Warsaw and Krakow, after the crash of Smolensk, broadcasted by the station TVN 24. The formal structure of the message and publishing assumptions for each type of format (also economic ones) were also analyzed. The contents of both days were compared in order to define which elements are constant and which depend on the production conditions. Because editors use narrative scripts that are consolidated at social awareness, they choose appropriate scheme of plot, protagonists and storyline context. The choice of commentators indicates that the sense of security still depends on rational arguments (scientists) and emotional ones (priests). But even during mourning events, self-promotional activities play an important role. Hence, the frequency of promotional spots is high. They play double role: on the one hand they are a kind of summary of the events, on the other hand they strengthen brand values.

2

Kategoria dyslokacji w analizie zmian zachodzących w polskim dyskursie publicznym po katastrofi e w Smoleńsku

72%

Witkowski M.

Studia Socjologiczne

|

2012

|

issue 1(204)

131-147

EN

In theoretical model of discursive hegemony by Chantal Mouffe and Ernesto Laclau political antagonism is the competition between different ways of representing the world in public discourse. In this model shared political projects allowing domination over larger fragments of discourse are understood as important factors for the new social order emergence. Social and political changes are interpreted with the reference to the category of “dislocation”. One can speak of dislocation when the events that are difficult to describe in the framework of the dominant system of meanings unfold. They disrupt the existing symbolic order and lead to the changes in the hierarchy of hegemonic projects. It is held that the crash of the airplane carrying the Polish President and nearly a hundred state officials to Smolensk, where Katyn victims’ commemoration ceremony was to take place in 2010, referred to as Smolensk catastrophe, have caused the experience of crisis and can be interpreted as the dislocation. In the article the new symbolic order emergence in the aftermath of the catastrophe is studied by discourse analytical tools. The research material has been taken from “Gazeta Wyborcza” and “Rzeczpospolita”, the leading Polish daily quality newspapers. The article is aimed at evaluating whether the Mouffe and Laclau theoretical model is useful in analyzing the mechanisms of the new discursive counter-hegemony emergence.

PL

Według koncepcji hegemonii dyskursywnej Chantal Mouffe i Ernesta Laclau walka polityczna polega na przeciwstawianiu w publicznym dyskursie różnych sposobów opisu świata. W tym ujęciu wspólne projekty polityczne umożliwiające opanowanie większych fragmentów dyskursu pojmowane są jako ważne czynniki wyłaniania się nowego porządku społecznego. Zmiany społeczne i polityczne są wyjaśniane z wykorzystaniem pojęcia dyslokacji, która pojawia się wtedy, gdy zachodzą zdarzenia trudne do opisania w ramach dominującego systemu znaczeń. Katastrofa prezydenckiego samolotu w Smoleńsku w 2010 roku może być interpretowana jako taka dyslokacja. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy, jak wyłania się nowy łady symboliczny. Podstawą analizy są artykuły opublikowane krótko po katastrofie w „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”. Celem tekstu jest próba oceny przydatności koncepcji Mouffe i Laclau do interpretacji mechanizmów dynamicznego wyłaniania się nowej dyskursywnej kontrhegemonii.

3

Podejście semiologiczne w badaniach nad zjawiskiem mitu politycznego na przykładzie mitu smoleńskiego

72%

Kwiatkowski B.

Świat Idei i Polityki

|

2018

|

issue 17

192-213

PL

Artykuł stanowi próbę przedstawienia niezwykle istotnego w badaniach mitu politycznego na gruncie polskim mitu smoleńskiego z perspektywy podejścia semiologicznego. Analiza teorii Rolanda Barthesa i Tadeusza Biernata, będących przedstawicielami tego właśnie podejścia, pozwoli na przyjrzenie się mitologizowaniu rzeczywistości społeczno-politycznej po katastrofie smoleńskiej poprzez schemat powstawania znaków symbolicznie wyrażających mit polityczny. Umożliwi ona również ukazanie obecności tak rozumianego zjawiska mitu w wydarzeniach czy wypowiedziach z omawianego okresu. Celem opracowania stanie się więc ukazanie kluczowego dla współczesnego dyskursu politycznego wydarzenia od strony mechanizmu kreowania mitologizacji w zbiorowej pamięci.

EN

This article is an attempt to present the Smolensk myth (which is a very important subject in Polish myth studies) from the perspective of the semiological approach. The analysis of the two most important theories in that field: one by Roland Barthes and another one by Tadeusz Biernat, will allow to examine the mythologization of the social and political reality after the Smolensk catastrophe. That examination will be conducted by analysing the ways of creating symbolic signs which may express the mythical political meaning. That analysis will also enable the depiction of the semiological meaning of political myths in the events or statements from the times after the catastrophe. In conclusion, the aim of this article will be a depiction of an historical event, which had an enormous impact on today’s Polish political reality, from the perspective of creation of the mythical constructs in the collective memory.

4

Mityzacja katastrofy smoleńskiej w filmie Antoniego Krauzego i poezji smoleńskiej jako funkcja pamięci zbiorowej

58%

Czech K.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2020

|

issue 40

147-162

EN

The crash of the presidential aircraft that took place on April 10, 2010 is an event that has become a permanent part of Polish collective memory. However, the narratives regarding it are not homogenous or consistent, and are constantly negotiated by various social actors, including poets and filmmakers. For instance, Antologia smoleńska. 96 wierszy [The Smolensk Anthology. 96 poems] and the movie Smolensk directed by Antoni Krauze have the ambition to inscribe the discourse of the Smolensk tragedy as an assassination into the dominant, valid and widely accepted collective memory. Both the cinematographic and poetic language have an explanatory potential and lend sense to the reality shaken by the tragic event. Reaching back to the romantic tradition as well as martyrological and religious discourses of Poland, both Krauze’s movie and the Smolensk poetry may be interpreted as a transcription and as an effect of the process of the mythologization of history and of its transformation into the matter of collective memory, presented then as an objective historical truth.

PL

Katastrofa prezydenckiego samolotu z 10 kwietnia 2010 roku wywołała szereg reakcji artystycznych. W odpowiedzi na nią powstały m.in. zebrane w Antologii smoleńskiej. 96 wierszy utwory poetyckie oraz film Smoleńsk Antoniego Krauzego. Oba teksty kultury łączy wspólna wizja wydarzeń z 10 kwietnia, którą usiłują włączyć w krąg powszechnie obowiązującej i akceptowanej polskiej pamięci zbiorowej. Stanowią jednocześnie formę zapisu pamięci oraz narzędzie ją kształtujące, a efektem tych artystycznych projektów pamięciowych jest wytworzenie narracji, którą za Pawłem Sendyką nazwać można mitem smoleńskim. Zarówno język filmowy, jak i narzędzia literackie wykazują potencjał eksplanacyjny, pozwalający na usensownienie rozbitej przez tragedię smoleńską rzeczywistości. Niezwykłe, nacechowane symbolicznie i podatne na interpretacje okoliczności tragedii sprawiły, że w narracji na jej temat ścierają się odmienne typy pamięci. Film Krauzego oraz teksty poetów smoleńskich biorą aktywny udział w konstruowaniu i utrwalaniu wizji „zamachu smoleńskiego”, snutej przeciwko opowieści o „katastrofie smoleńskiej”. Aby tego dokonać, sięgają do tradycji romantycznej, wzorców martyrologicznych i religijnych. Przeszłość przetworzona przez pamięć zyskuje wymiar sakralny i staje się mitem osadzonym na znaturalizowanej kategorii „prawdy historycznej”. Przyjrzenie się filmowi Krauzego oraz wybranym wierszom z Antologii smoleńskiej... pozwala zarysować węzłowe punkty mitu smoleńskiego – określonej wizji katastrofy, czy raczej zamachu smoleńskiego, pretendującej do zajęcia pozycji dominującej w powszechnej pamięci zbiorowej.

Refine search results

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

1 Studia Socjologiczne

1 Świat Idei i Polityki

1 Czech K.

1 Drogowska K.

1 Kwiatkowski B.

1 Witkowski M.

1 2020

1 2018

1 2013

1 2012

Wydawanie żałoby. Produkcja wydarzenia medialnego na przykładzie transmisji uroczystości pogrzebowych ofiar katastrofy smoleńskiej

Kategoria dyslokacji w analizie zmian zachodzących w polskim dyskursie publicznym po katastrofi e w Smoleńsku

Podejście semiologiczne w badaniach nad zjawiskiem mitu politycznego na przykładzie mitu smoleńskiego

Mityzacja katastrofy smoleńskiej w filmie Antoniego Krauzego i poezji smoleńskiej jako funkcja pamięci zbiorowej