Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  koncepcje rozwoju
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In October 1920 the military actions of the Polish–Soviet War came to an end. The exhausted Polish army faced demobilization and reorganization. The Air Force also had to adapt to service in the time of peace. Major pilot Stanisław Jasiński expressed interesting ideas concerning the peace organization of the Polish army already at the end of 1920. He saw the necessity of quantitive and qualitative expansion of the Polish Air Force. He believed that there should be at least 24 squadrons in the Polish Army. He also called for setting up 10 additional squadrons for fighting cavalry. In his deliberations, Jasiński did not omit technical and personnel issues. He considered it essential to bring from France and Italy the planes that had been bought there earlier, as well as to purchase additional fighter planes. Moreover, he put forward training over 400 officers and non-commissioned officers to become pilots, battlefield observers and air gunners. What is more, he saw the necessity of moving 1500 soldiers to air service schools. Jasiński’s interesting ideas were never implemented, however. Even the minimum plan was not carried out.
RU
В октябре 1920 г. закончились военные действия в польско-большевистской войне. Исчерпавшую свой запас сил польскую армию ждали демобилизация и реорганизация. Военная авиация также должна была перестроиться на функционирование в условиях мирного времени. Уже в конце 1920 г. интересные концепции на тему организации польских воздушных войск в мирное время представил пилот, майор Станислав Ясиньски. Ему представлялось необходимым увеличить и укрепить польские воздушные силы. Он считал, что в Войске Польском должны находится минимум 24 авиационные эскадрильи. Он также постулировал идею организации десяти дополнительных эскадрилий для борьбы с кавалерией. В своих соображениях Ясиньский не проходил мимо технических и личных, жизненных проблем. Он считал необходимым поставлять из Франции и Италии ранее приобретенные там самолеты, а также дополнительно поку пать охотничьи самолеты. В связи с этим майор Станислав Ясински подал заявку на подготовку более 400 офицеров и унтер-офицеров в качестве пилотов, наблюдателей и стрелков. Кроме того, он увидел необходимость переместить 1500 солдат в школы обслуживания авиации. Однако интересные концепции Ясинского не были воплощены в жизнь. Даже минимальный его план не был реализован.
PL
W październiku 1920 r. zakończyły się działania zbrojne wojny polsko-bolszewickiej. Wyczerpaną polską armię czekała demobilizacja i reorganizacja. Do służby pokojowej musiały dostosować się także Wojska Lotnicze. Już w końcu 1920 r. interesujące koncepcje na temat pokojowej organizacji polskiego lotnictwa wyraził mjr pil. Stanisław Jasiński. Widział on konieczność rozbudowy ilościowej i jakościowej polskiego lotnictwa. Uważał, że w Wojsku Polskim musiałyby znajdować się minimum 24 eskadry lotnicze. Postulował także zorganizowanie 10 dodatkowych eskadr przeznaczonych do zwalczania kawalerii. W swych rozważaniach Jasiński nie pomijał też kwestii technicznych i personalnych. Uważał za nieodzowne sprowadzenie z Francji i Włoch zakupionych tam wcześniej samolotów, a także dodatkowe zakupy samolotów myśliwskich. Major Stanisław Jasiński wnioskował przy tym o przeszkolenie ponad 400 oficerów i podoficerów na pilotów, obserwatorów i strzelców płatowcowych. Ponadto widział konieczność przesunięcia 1500 żołnierzy do szkół obsługi lotniczej. Interesujące koncepcje Jasińskiego nie zostały jednak wprowadzone. Nie został zrealizowany nawet plan minimalny.
2
Publication available in full text mode
Content available

O pojęciu trwałego rozwoju

100%
PL
Tematem artykułu jest próba sprecyzowania kategorii trwałego rozwoju jako całościowej koncepcji rozwoju społeczno-gospodarczego i szerzej rozumianego rozwoju cywilizacyjnego. Artykuł polemizuje z często spotykanym w polskiej literaturze przyrodocentrycznym rozumieniem tej kategorii sprowadzającym do trwałego rozwoju jedynie do zrównoważenia ekologicznego gospodarki. Trwały rozwój należałoby raczej postrzegać jako koncepcję rozwojową, w której dąży się do zapewnienia odpowiedniej proporcji między poziomem materialnej konsumpcji oraz poczuciem bezpieczeństwa ekologicznego i społecznego ludzkości. Takie rozumienie trwałego rozwoju wynika z jego uwarunkowań ekologicznych, społecznych, politycznych, teoretycznych i filozoficzno-etycznych, a także z interpretacji proponowanych definicji tej kategorii oraz teoretycznych i normatywnych („Agenda 21”) kategoryzacji jej celów. Trwały rozwój można uznać za koncepcję wzrostu efektywności gospodarowania w jego aspekcie ekologicznym i społecznym. Drogą do poprawy efektywności są nie tylko procesy gospodarcze ujmujące realne koszty oraz korzyści ekologiczne i społeczne podejmowanych działań gospodarczych, ale także kształtowanie świadomości i humanizmu ekologicznego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.