Search results

1

WASYL SHCHURAT ABOUT KOLIYIVSHYNA IN POLISH LITERATURE BEFORE 1841

100%

Sanżarewska-Chmiel N.

Conversatoria Litteraria

|

2016

|

vol. 10

|

issue -

363-374

EN

Niniejszy artykuł poświęcono tematu koliszczyzny w polskiej literaturze w ujęciu Wasyla Szczurata (1871-1948), galicyjskiego poety, tłumacza, literaturoznawcy, historyka i pedagoga, którego życie przypada na jeden z najbardziej burzliwych okresów w relacjach ukraińsko-polskich. Monografia Szczurata mieści opis koliszczyzny w utworach polskich autorów do 1841 roku i pokazuje pro-ces wchodzenia tematu koliszczyzny w polską literaturę. Dla nas praca jest ciekawa, gdyż nie tylko przedstawia ukraiński punk widzenia, ale jednocześnie po-zwala zrozumieć rolę literatury pięknej w kształtowaniu obiektywnej prawdy historycznej.

2

„Który Rusin, a który Polak…” Ukraińskie straty osobowe w powiecie przemyskim w czasie konfliktu polsko-ukraińskiego w pierwszym półroczu 1945 r. (aspekt statystyczny)

75%

Hałagida I.

Dzieje Najnowsze

|

2023

|

vol. 55

|

issue 1

125-148

EN

The article presents the results of a study of Polish-Ukrainian relations in postwar Poland that historians have not investigated enough so far. This research pertains to atrocities committed against Ukrainian people in Przemyśl Poviat in the spring of 1945. By comparing the archives’ data, published documents, memoirs and subject literature, the author has established a probable number of victims. He also described the general characteristics of events, revealed their dynamics, and sought to name the main perpetrators of the crimes mentioned above.

PL

Artykuł ukazuje mało zbadany fragment relacji polsko-ukraińskich w powojennej Polsce, tj. zabójstwa osób narodowości ukraińskiej, do których doszło w powiecie przemyskim wiosną 1945 r. Zestawiając ze sobą informacje z materiałów archiwalnych, opublikowanych dokumentów, memuarystyki oraz literatury przedmiotu, autor starał się ustalić najbardziej prawdopodobną liczbą ofiar, dokonał ich ogólnej charakterystyki, ukazał dynamikę wydarzeń oraz próbował wskazać głównych sprawców zbrodni.

3

The Anti-Semitic Riots on the Territories of the Kingdom of Poland at the Beginning of Independence

51%

Zieliński K.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2013

|

vol. 3

|

issue 3

87-94

PL

Ostatni rok Wielkiej Wojny przyniósł nasilenie działalności partii politycznych, zarówno polskich, jak i żydowskich, a także pogorszenie stosunków polsko-żydowskich. Wśród Żydów utrwalała się postawa niechętna współpracy z Polakami, a raczej przekonanie, że nie ma realnych szans na ugodowe ustalenie jej zasad. Inną przyczyną wzajemnych pretensji stało się forsowanie przez część stronnictw żydowskich autonomii narodowej i kulturalnej oraz próby poszukiwania zwolenników takich postulatów na Zachodzie. Kolejnym punktem zapalnym w stosunkach polsko-żydowskich stały się wydarzenia lwowskie (Lwów) i narastający konflikt polsko-ukraiński w Galicji Wschodniej. Pogłoski, które docierały do Królestwa Polskiego, mówiące o tym, że Żydzi sympatyzują z Ukraińcami w Galicji i „strzelają w plecy polskim żołnierzom”, dodały do tradycyjnych oskarżeń kierowanych pod adresem Żydów (współpraca z Niemcami i Austriakami, sympatyzowanie z komunistami) jeszcze jeden element, którego konsekwencje trudno zignorować. Równocześnie propaganda antysemicka zebrała wszystkie opozycyjne deklaracje Żydów i ich krytyczne uwagi pod adresem polskich zasad, a następnie, świadomie je przeinaczając, przedstawiła ludność żydowską jako element wrogi państwu polskiemu, co na ogół nie było prawdą. Jesienią 1918 roku ludność żydowska z obawą powitała wyzwolenie ziem polskich. Nie były to obawy bezpodstawne: już wiosną tego roku można było zauważyć, że wrogość wobec Żydów przybierała coraz ostrzejsze formy. Poważne rozruchy antysemickie miały miejsce w Królestwie Polskim w listopadzie 1918 roku, a niektóre z nich, jak ten w Kielcach i zapewne w kilku innych miastach województwa kieleckiego, były w istocie pogromami. Kolejny rok przyniósł nową falę pogromów i przemocy antyżydowskiej.

EN

The last year of the Great War brought the enhancement of the activities of the political parties, both the Polish and the Jewish ones, as well as deterioration of Polish-Jewish rela-tions. The attitudes reluctant to cooperate with the Poles took hold among the Jews or rather a belief that there were no actual chances for the agreeable fixing of its principles. Another reason for the mutual grievances became forcing the national and cultural autonomy by some of the Jewish parties and the attempts to search for the adherents of such demands in the West. The events in Lvov (Lviv, Lemberg) and the growing Polish-Ukrainian conflict in the Eastern Galicia became yet another inflammatory point in the Polish-Jewish relations. The rumours, which reached the Kingdom of Poland saying that the Jews sympathised with the Ukrainians in Galicia and ‘shoot the Polish soldiers at the back’ added to the traditional accusations addressed at Jews (cooperation with the Germans and Austrians, sympathising with the communists), one more element, the consequences of which are hard to ignore. At the same time, the anti-Semitic propaganda has collected all the oppositional declarations of the Jews and their critical remarks about the Polish rules and then, distorting them consciously, presented the Jewish population as an element hostile to the Polish state, which in general was not true. In autumn 1918, the Jewish population greeted the liberation of the Polish lands with fear. Those were not groundless fears: one could notice, as early as in spring that year that the hostility towards the Jews undertook the increasingly severe forms. The serious anti Semitic riots took place in the Kingdom of Poland in November 1918, and some of them, like the one in Kielce and probably in a few other towns of the Kielce Province, were in fact pogroms. The next year brought a new wave of anti-Jewish pogroms and violence.

4

Ukraińskie straty osobowe w dystrykcie lubelskim (październik 1939−lipiec 1944) – wstępna analiza materiału statystycznego

38%

Hałagida I.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2017

|

issue 29

353-412

EN

The article is an attempt at determining the actual casualties of the Ukrainian population in the occupational Lublin District between 1939 and 1944. As a result of the research to date, which is still continued, the search reached for previously unused sources, e.g. archival materials dating from the war, memoirs or press. As a result, the data concerning Ukrainian population: the number of killed, wounded and arrested divided according to specific poviats, years and months as well as perpetrators, has been made more precise. The results thus obtained contradict the thesis about mass murders in the Lublin region in 1942, which supposedly preceded the purge against the Polish that the OUN-B initiated in Volhynia in 1943, which is a statement popular in Ukrainian historiography. On the other hand, the data prove that the operations carried out by the Polish underground in the spring of 1944 (the so-called Hrubieszów Revolution) were much more brutal and led to many more casualties among the civilian population than the Polish historiography had previously stated.

Refine search results

1 Conversatoria Litteraria

1 Dzieje Najnowsze

1 Pamięć i Sprawiedliwość

1 Studia Żydowskie. Almanach

2 Hałagida I.

1 Sanżarewska-Chmiel N.

1 Zieliński K.

1 2023

1 2017

1 2016

1 2013

WASYL SHCHURAT ABOUT KOLIYIVSHYNA IN POLISH LITERATURE BEFORE 1841

„Który Rusin, a który Polak…” Ukraińskie straty osobowe w powiecie przemyskim w czasie konfliktu polsko-ukraińskiego w pierwszym półroczu 1945 r. (aspekt statystyczny)

The Anti-Semitic Riots on the Territories of the Kingdom of Poland at the Beginning of Independence

Ukraińskie straty osobowe w dystrykcie lubelskim (październik 1939−lipiec 1944) – wstępna analiza materiału statystycznego