Search results

1

Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat

100%

Kozłowski S.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2004

|

vol. 2

|

issue 1

383-388

EN

The article comprehends the description of coming into being The Convention for the protection and sustainable development of the Carpathian Mountains. It leads the analysis of the essence of this Convention and shows its importance for this part of Europe and for Poland. The article points also at the perspective and the possibility of putting into the execution of Convention resolutions.

2

Prawa osób z niepełnosprawnościami

63%

Charkiewicz S.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

issue 3

39-44

EN

Each of us has been observing to some extent in the media the protest of people with disabilities which took place in the parliament. This protest is the consequence of the greatest problem faced by the physically disabled and mentally handicapped people, which is the lack of their representation in the civil service and local authorities. For many years attempts have been made to create the national representation of these people. Why is it so difficult to do it? Unfortunately, the reason is that each person has his or her individual needs and would like to have them met. Moreover, it is the person with disabilities who would have the right to choose who is to represent him or her, it must not be imposed on who ought to be. For a long time creating the uniform, international legal act containing universal collection of rights for the disabled has not been made. Eventually, the UN Convention on the Rights of People with Disabilities appears to be as such. Organizations representing people with disabilities ought to be established and managed by these people. They should also be working in institutions operating in their favour. It seems obvious, however, the Supervisory Board of the State Fund for the Rehabilitation of the Disabled as well as in the National Consulting Board for People with Disabilities which is the consulting - advisory body of the Government Plenipotentiary for the Disabled in great majority employ able-bodied people. The Government Plenipotentiary for the Disabled is also an able-bodied person, though, as the name prompts, he/she is the plenipotentiary of the government, not of the disabled. That is why, this person minds the business of the Government. This year the Congress of People with Disabilities took place. It was for the fourth time. It followed the Regional Conventions. During the meeting, the participants were discussing the issue of implementing the UN Convention on the Rights of People with Disabilities which was signed and ratified by Poland on the 6th September 2012. There were 500 participants in the Congress, among which people with disabilities were in majority. The key concept was to enable and facilitate an independent life for the disabled. Such issues as a new system of judicature, institutional violence or housing were brought up for discussion. The leitmotif of the Congress was the rallying call of "critical stagnation" of implementing the Convention in Poland.

PL

Każdy z nas pewnie mniej lub bardziej śledził w mediach protest osób z niepełnosprawnościami w Sejmie. Ten protest to efekt największego problemu osób z niepełnosprawnościami, jakim jest brak ich reprezentacji przed organami władzy publicznej i samorządami. Od wielu lat podejmowane są próby stworzenia krajowej reprezentacji osób z niepełnosprawnościami. Dlaczego nie udaje się jej stworzyć? Bo niestety każda osoba ma bardzo indywidualne potrzeby i każdy chciałby, żeby jej potrzeby zostały spełnione, ale przede wszystkim to osoba z niepełnosprawnością powinna mieć prawo wyboru, kto ma ją reprezentować i nie wolno jej narzucać, kto to ma być. Przez wiele lat nie udawało się stworzyć jednolitego, międzynarodowego aktu prawnego zawierającego uniwersalny zbiór praw osób z niepełnosprawnościami. Takim aktem jest Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Organizacje reprezentujące osoby z niepełnosprawnościami powinny być tworzone i zarządzane przez te osoby, natomiast w instytucjach działających na ich rzecz powinny także one pracować. Wydaje się to oczywiste, ale w radzie nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Krajowej Radzie Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych, która jest organem opiniodawczo - doradczym Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, w większości zasiadają osoby pełnosprawne. Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych jest także osobą pełnosprawną, ale jak sama nazwa wskazuje jest on pełnomocnikiem Rządu a nie osób z niepełnosprawnościami, dlatego pilnuje on przede wszystkim interesów Rządu. W tym roku po raz czwarty odbył się Kongres Osób z niepełnosprawnościami poprzedzony Konwentami Regionalnymi. Podczas spotkania uczestnicy dyskutowali na temat wdrażania Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych ratyfikowanej przez Polskę 6 września 2012 r. W Kongresie udział wzięło 500 osób, przede wszystkim z niepełnosprawnościami. Kluczowym tematem było umożliwienie niezależnego życia osobom z niepełnosprawnościami. Dyskutowano na takie tematy jak wdrażanie nowego systemu orzecznictwa, przemoc instytucjonalna, mieszkalnictwo. Motywem przewodnim Kongresu było hasło „krytyczna stagnacja” we wdrażaniu Konwencji w Polsce.

3

Szyfr, kod i konwencja. Staropolskie sposoby „mówienia mitologią”

63%

Walińska M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2011

|

issue 17

97-110

EN

Using mythological tradition is one of the ways of enrichment the semantic level of old literature. Partially it is caused by entire nature of myths which from ancient times were interpreted as plots consisting additional, hidden senses. Allegoreze, popular especially in Mediaeval Ages, has an influence on ways of adaptating and using mythologisms in Mediaeval and Reinessance literature. Motifs and characteres appear in texts of Old Polish literature most usually with allegorical “background”. Same of that allegories have universal character (being a result of searching in myths some general truths), the others, as a result of adaptation ancient themesto Christian worldview, have lost their currency yet still play an important role in understanding texts of culture. Notions of “cipher”, code and convention, that are used in the article, mean ways of making use of mythology in Old Polish texts: from hiding specific information under the layer of literal meaning (e.g. bucolics of Szymonowic and Bartłomiej Zimorowic), by enriching text with cultural allusions (for example in poetic letters), to conventional using, in which mythologism has mainly ornamental function.

4

Prawo dziecka do obojga rodziców

63%

Michalak M., Jaros P. J.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2014

|

vol. 13

|

issue 3

11-55

PL

W artykule autorzy dokonują analizy międzynarodowych aktów prawnych, a zwłaszcza postanowień Konwencji o prawach dziecka pod kątem relacji dziecka z rodzicami. Wskazując na podmiotowość dziecka i przedstawiając katalogi praw dziecka przeprowadzają dowód na konieczność zaakceptowania prawa dziecka do rodziców rozumianego jako prawo dziecka do odpowiedzialności rodzicielskiej. Analizie towarzyszy przegląd historycznych koncepcji dotyczących funkcjonowania dziecka w społeczeństwie i rodzinie. Autorzy odwołują się do pojęcia odpowiedzialność rodzicielska spotykanego w ramach powszechnego systemu ochrony praw człowieka oraz systemu Rady Europy. Omawiają reguły wypracowane przez Komisję Europejskiego Prawa Rodzinnego (CEFL), które komisja ta przedstawiła w dokumencie „Odpowiedzialność rodzicielska w świetle europejskiego prawa rodzinnego”, chcąc przyczynić się do umocnienia wspólnych wartości europejskich dotyczących praw i dobra dziecka oraz dążąc do harmonizacji prawa rodzinnego w Europie. Treść tego pojęcia jest konfrontowana z terminem władza rodzicielska, którym posługuje się polski prawodawca opisując relacje dziecka z rodzicami. W artykule przedstawiane są różnice między tymi pojęciami oraz ich teoretyczne i praktyczne konsekwencje. W ostatniej części artykułu autorzy na podstawie przykładów ilustrują problematykę właściwie rozumianego prawa dziecka do rodziców i niedoskonałości prawa polskiego zarówno w aspekcie jurydycznym, jak i legislacyjnym. W tej części przedstawiają wnioski de lege ferenda związane ze zmianami w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym oraz w przepisach proceduralnych.

EN

The authors analyse the international instruments, in particular the Convention on the Rights of the Child to determine the child’s relationship with parents. Indicating the subjectivity of the child and presenting the catalogues of the rights of the child they prove the necessity of accepting the right of the child to both parents, understood as the right of the child to parental responsibility. The analysis is followed by a review of historical concepts concerning the functioning of the child in a society and the family. The authors refer to the concept of “parental responsibility” occurring within the universal system of human rights protection and system of the Council of Europe. The text discusses the rules established by the Commission of European Family Law (CEFL) and presented in the document “Principles of European Family Law regarding Parental Responsibilities”, in order to promote the development and strengthening of the common European values relating to the rights and interests of the child and aiming for harmonization of family law in Europe. The content of this concept is confronted with the term “parental responsibility”, is used by the Polish legislators for describing the child’s relationship with parents. The article presents the differences between these concepts as well as theoretical and practical implications. In the final part the authors illustrate the problem of properly understood the notion of the rights of the child to both parents and imperfections in the Polish law, both in juridical and legislative aspect. Present are also de lege ferenda findings, associated with changes in the Family Code and procedural rules.

5

Piosenka pasterska. Dziedzictwo sielanki w poezji polskiej XX wieku

63%

Kostkiewiczowa T.

Prace Polonistyczne

|

2016

|

vol. LXXI

19-30

EN

The second half of the eighteenth century is considered the apogee of development of pastoral in Polish poetry and the work of Franciszek Karpinski emblematic for this genre. Although in the next century it underwent a conventionalization and then was significantly changed, tradition of pastoral lasted until the twentieth century, it was also utilized by numerous poets, treating the elements of the convention of the genre in different ways. Manifestations of the distance to the convention and its recognition as a poetically exhausted model were accompanied by such treatment of pastoral which proved its continuous attractiveness, the possibility of updating it in the new historical and literary conditions and the kind of “longing” to values and attitudes towards the world existing in pastoral. Idyll is sometimes understood as a metonymy of poetry.

6

Przewartościowanie tradycji ezopowej w bajkach Juliana Ejsmonda Konik polny i mrówka oraz Pszczoła i gołąb

63%

Igliński G.

Prace Literaturoznawcze

|

2013

|

issue 1

47-59

EN

The article discusses two youthful fables of Julian Ejsmond. He analyses them in the context of ancient Greek Aesop’s fables and fables of Jean de La Fontaine. He also exploits fables of Franciszek Dzierżykraj-Morawski and Jan Lemański. He shows transformations of the ancient prototype above all. Fables of Ejsmond are an example of the return to sources, but being parodic redefining the tradition. These fables try to put widespread motifs straight. So occurring relations between texts of different authors, taking the same Aesopian subject up are an object of the work.

7

Konwencje (komunikacyjne) – niewola czy źródło inspiracji

63%

Wojtak M.

Acta Humana

|

2015

|

vol. 6

EN

The keynote of the article is treating culture as a general box for communicative conventions. Transformations that take place in contemporary culture are multidimensionally delaminated. Such transformations are also the reason for the coexistence of detailed conventions established in tradition (communication, style, genre conventions) with some innovative tendencies. As the conventions based on social agreement are polymorphic, it is very hard to describe the abovementioned dependencies. The phenomenon of isomorphism becomes noticeable only in some systems. The cultural crack mentioned before depicts the situation only in general. According to the main styles of the contemporary Polish language (for example administrative, religious or scientific styles), cultural crack may be interpreted as the motivation system of style conventions. The tradition clashes with innovations in every style. The detailed processes that describe such antinomies are specific according to their communicative circumstances, especially the activity of the members of a communicative community. The communicative efficiency of particular language users and the state of genre conventions are the causes of differentiations. Innovation takes a new shape, as it results from the usage of convention A for convention B.

PL

Główna myśl tego artykułu sprowadza się do traktowania kultury jako ogólnego obramowania konwencji komunikacyjnych. Przeobrażenia dokonujące się we współczesnej kulturze, wielowymiarowo rozwarstwionej, stają się przyczyną współwystępowania utrwalonych w tradycji konwencji szczegółowych (komunikacyjnych, stylowych, gatunkowych) z tendencjami innowacyjnymi.Ponieważ oparte na umowie społecznej konwencje są polimorficzne, trudno opisać wspomniane zależności. Zjawisko izomorfizmu uwyraźnia się bowiem tylko w niektórych układach. Pęknięcie kulturowe, wyżej wspomniane, zarysowuje sytuację ogólnie. Może być interpretowane jako motywacja układu konwencji stylowych w odniesieniu do podstawowych stylów współczesnej polszczyzny (np. urzędowego, religijnego czy naukowego).W każdym tradycja ściera się z innowacjami. Szczegółowe procesy znamionujące owe antynomie mają jednak osobliwy charakter ze względu na uwarunkowania komunikacyjne, zwłaszcza aktywność członków wspólnoty komunikacyjnej. Sprawność komunikacyjna konkretnych użytkowników języka, a także stan konwencji gatunkowych stają się przyczyną kolejnych dyferencjacji. Innowacyjność przybiera w końcu osobliwy wymiar, gdyż wynika z użycia konwencji A w służbie konwencji B.

8

Zmieniające się konwencje komunikacji internetowej

63%

Terejko P.

Acta Humana

|

2015

|

vol. 6

EN

In the article, the author presents the results of the study of netiquette, that is, a multi-faceted collection of rules and conventions governing computer-mediated communication. The aim of the study was to establish whether these conventions have changed with the advent of new modes of online interaction. The research was based on the categories proposed by Michel Marcoccia (1998), against which some of the early formulations of netiquette and their modern versions were compared. Such comparison allowed the author to identify the areas of change as well as draw some conclusions regarding their origins and directions.

PL

W artykule autor przedstawia wyniki swojego badania, którego przedmiotem była netykieta, czyli niejednorodny zbiór zasad i konwencji przeznaczonych dla osób komunikujących się przez internet. Celem analizy było ustalenie, czy konwencje rządzące komunikacją internetową zmieniły się wraz z rozpowszechnieniem nowych form interakcji za pośrednictwem komputera. Opierając się na kategoriach zaproponowanych przez Michela Marcoccię (1998), autor porównuje zasady netykiety z lat dziewięćdziesiątych z ich współczesnymi odpowiednikami, identyfikując w ten sposób nowe konwencje rządzące światem wirtualnym.

9

Na marginesach lektur - Konwencje „wyczerpane” acz „wyćwiczone” (w twórczości epigońskiej) — na przykładzie zbioru opowiadań „Gniazda szlacheckie” Michała Synoradzkiego

63%

Dałek E.

Prace Polonistyczne

|

2015

|

vol. LXX

263-282

EN

Hoping to revalue the literary profile of Michał Synoradzki, a writer familiar to, though underestimated both by his contemporaries and a new generation of readers, the author of the article focuses on the most representative collection of stories in his career, namely Gniazda szlacheckie (Nobility Nests from 1914). A multi-faceted analysis of the text concentrates on an interesting, but still lacking sufficiently exploited intellectual potential, problem of epigonism. Basing on Synoradzki’s literary work, the author of the article by rejecting the commonly accepted, yet inaccurate and definitely pejorative definition of epigonism, attempts to prove that epigonism does not necessarily involve lack of talent, graphomania, or kitsch aesthetics. An epigone may turn out to be a skilful and clever writer; therefore, one should not judge his work as flat indolent or lacking any technical skill. It happens that an epigone writer does not reproduce mechanically clichéd stereotypes, but, paradoxically, creates them autocratically (originally?), thus believing that this is the only way to pursue aesthetic postulates of the epoch. The author claims that it is the case of Synoradzki, who, in his correspondence, journalistic writings and reviews classified himself as the follower of Jozef I. Kraszewski’s documentary prose, and who, praised by his mentor and urged to continue practicing his literary skills, pursued eagerly his credo. Synoradzki’s case contributes to the proof of the thesis that epigones may arouse readers’ curiosity as they intensify the aesthetic evolution and revolution. Imitating a fixed scheme conceived in specific conditions, they involuntarily discredit it and show, as it were, its distorted image thus provoking and stimulating the necessity of innovative, original (individual and creative) solutions. Studying literature diachronically, we tend to focus mainly on great and outstanding works. Hence, we have the impression that the process of literary history is built upon „from masterpiece to masterpiece” principle although it is not quite so. Epigones intensify the necessity of gradual changes, their role in literary development is important, if not crucial. Their literary „training cycles” rooted in conventionalised stylistics push the literature towards new, creatively untapped areas which, in fact, are fully explored by their contemporaries and successors. Nevertheless, epigones become „late winners”, as it is indicated by etymology of the key word itself.

10

Powroty niemożliwe, powroty nieuniknione – konwencjonalność i topiczność w prozie Miriam Akavii

63%

Czyżak A.

Narracje o Zagładzie

|

2018

|

issue 4

245-258

EN

The article contains reflections on Miriam Akavia’s prose, with a special emphasis on her last book, written in 2005 and entitled Moje powroty [My Returns]. The main theme of Akavia’s oeuvre was her biography: her childhood in Cracow before the Second World War, experiences during the occupation, the Holocaust, and her life in Israel after the war. Her method of writing was traditional; she used conventional and topical forms of expression as vehicles for expressing her attachment to such values as home, family, native land (along with her home town Cracow), and new adoptive country.

PL

Artykuł zawiera rozważania na temat prozy Miriam Akavii, przede wszystkim na podstawie jej ostatniej książki Moje powroty, opublikowanej w 2005 roku. Głównym tematem twórczości Akavii była jej biografia: przedwojenne dzieciństwo w Krakowie, doświadczenia z czasów okupacji, Zagłada oraz życie w Izraelu po II wojnie światowej. Pisarka wykorzystywała tradycyjne metody twórcze, używała konwencjonalnych środków wyrazu oraz rozpoznawalnej topiki jako medium dla wyrażenia przywiązania do wartości, którym pozostała wierna: domu, rodziny, ojczyzny (starej i nowej) oraz rodzinnego miasta Krakowa.

11

Prawne aspekty położenia mniejszości narodowych na Górnym Śląsku w okresie międzywojennym

63%

Maciejewski M.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

vol. XCI (91)/1

63-86

EN

This paper discusses the legal situation of German and Polish ethnic minorities in Upper Silesia, which was divided between Germany and Poland in the wake of uprisings (1919–1921) and the plebiscite of march 1921. The discussion concentrates on the provisions of the Upper Silesia Convention (known also as the Geneva Convention) concluded by the German Reich and the Republic of Poland for fifteen years under the auspices of the League of nations in May 1922. Emphasis is laid on the main provisions, including the so-called fundamental rights of minorities (Art. 64–68), which were meant to ensure equal treatment and free development in the spheres of language, education, religion, etc. to ethnic minorities. The discussion also touché upon other issues – which were not fully regulated by the Convention – concerning the interpretation of the term “ethnic minority” at the League of Nations and the other organizations and institutions (Inter- -Allied Mixed Commission for Upper Silesia), as well as in the prevailing legal opinions in Germany and Poland at the time. On the example of the views of such jurists as Bruns, Flachtbarth, Walz, Cybichowski, Kierski and Kostanecki, arguments and controversies are shown which surrounded the criteria for defining ethnic minorities. Over this matter two views clashed. The first and more popular held a person to be member of an ethnic minority if he or she expressed their bona fide will to be counted as one (subjective criterion). The second was based on the assumption of objective membership in an ethnic minority (criteria of language, religion, culture and tradition). In the author’s opinion, the Upper Silesia Convention contributed to the reduction of ethnic tensions in the area where it was enforced.

12

Zabawa konwencjami w Hoodwinked!

63%

Kozera D.

Acta Humana

|

2015

|

vol. 6

EN

Hoodwinked! is a computer-animated movie retelling the story of Little Red Riding Hood. Although the storyline of a little girl who is harassed by the wolf while going to her grandma is retained, the creators have played with narrative conventions and changed it into a whodunit musical with the “Rashomon effect”. Many unexpected twists added to the story build up a completely new picture of the commonly known fairy tale. This paper focuses on the unique intertextuality of Hoodwinked! which is a prime example of the postmodern genre with a host of cinematic allusions and pop culture references. The analysis of these elements and ones specific for a folktale prove that such a combination forms a palatable product that cannot be called a pale imitation.

PL

Hoodwinked! to film będący przykładem animacji komputerowej, który opowiada na nowo historię Czerwonego Kapturka. Choć główna oś fabuły, w której mała dziewczynka zostaje zaatakowana przez wilka podczas swej wyprawy do babci, jest w nim zachowana, do znanej baśni wprowadzono też wiele zmian. Przede wszystkim twórcy filmu zabawili się narracyjną konwencją, zmieniając historię w musicalowy kryminał z „efektem Rashomon”. Stąd wiele niespodziewanych zwrotów akcji zmienia obraz dobrze znanego utworu. Opracowanie skupia się na wyjątkowej intertekstualności Hoodwinked!, który jest doskonałym przykładem kina postmodernistycznego z mnóstwem aluzji i odniesień do kultury popularnej. Analiza tych elementów i cech charakterystycznych baśni udowadnia, że film ten zasługuje na więcej aniżeli miano słabej imitacji.

13

Rafał Lemkin (1900-1959) – koryfeusz ludzkich sumień

63%

Chrószcz G.

Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development

|

2023

|

issue 2(105)

171-205

EN

The signing of peace treaties after the end of World War I was supposed to ensure international peace and security in the world. War was to be eliminated from human history once and for all. Meanwhile, the revisionist policies pursued by extreme nationalist political groups in Rome and Berlin enjoyed enormous support from the masses. Western democracies wanted to avoid another armed conflict, which is why they decided to cooperate with regimes as part of the policy of appeasement. Unfortunately, such a policy was doomed to failure in advance, which resulted in World War II. The enormity of the atrocities and crimes committed during the war was unimaginable and did not fit into any political dictionaries. All elementary rules and laws of war were broken, all standards of international law were trampled upon, and the treatment of civilians was an expression of the greatest dehumanization and barbarism that has ever taken place in the history of mankind. Winston Churchill stated in one of his excellent speeches that "we are witnessing a nameless crime". After the end of World War II, the Allies tried the main German criminals who committed terrible crimes. Taught by experience, politicians have been forced by the international community to act to secure the future and fate of humanity from committing further "nameless crimes". On December 9, 1948, the UN General Assembly unanimously adopted the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, which entered into force on January 12, 1951. The slogan "Never again" was on the lips of the whole world and is repeated every time in the case of committing genocide, war crimes, crimes against humanity m.in: the Khmer (1975-1979); Kurds in Iraq (1988); Rwanda (1994); Srebrenica (1995); or Bucha (2022). In 2015, the UN General Assembly established December 9 as the International Day of Remembrance and Dignity of Victims of Genocide and Prevention of Genocide. The war in Ukraine has meant that war criminals cannot feel unpunished and count on avoiding punishment for committing the most serious crimes of crimes. He took care of it more than seventy years earlier – Rafał Lemkin. Polish lawyer, creator of the term "genocide" and initiator and chief architect of the UN Genocide Convention of 9 December 1948, who devoted his entire private and professional life to never again calling the crimes committed "nameless crimes", but the crimes of genocide. Rafał Lemkin "FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION".

PL

Podpisanie traktatów pokojowych po zakończeniu I wojny światowej miało zapewnić międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo na świecie. Wojna miała zostać raz na zawsze wyeliminowana z dziejów ludzkich. Tymczasem polityka rewizjonistyczna, uprawiana przez skrajnie nacjonalistyczne ugrupowania polityczne w Rzymie i Berlinie, cieszyła się ogromnym poparciem grup społecznych. Demokracje zachodnie chciały uniknąć kolejnego konfliktu zbrojnego, dlatego zdecydowały się na współpracę z reżimami w ramach polityki appeasementu. Niestety taka polityka z góry była skazana na klęskę, czego efektem była II wojna światowa. Ogrom okrucieństw i zbrodni popełnionych w czasie wojny był niewyobrażalny i nie mieścił się w żadnych słownikach politycznych. Złamane zostały wszystkie elementarne zasady i prawa prowadzenia wojny. Podeptane zostały wszelkie standardy prawa międzynarodowego, a postępowanie wobec ludności cywilnej było wyrazem największego odhumanizowania i barbarzyństwa jakie kiedykolwiek miało miejsce w dziejach ludzkości. Już dwa miesiące po ataku wojsk hitlerowskich na Związek Sowiecki premier Winston Churchill stwierdził w jednym ze swoich znakomitych przemówień, że „od czasów mongolskich inwazji na Europę w szesnastym wieku nigdy nie było tak metodycznych, bezlitosnych rzezi na taką skalę albo osiągających taką skalę. A jest to tylko początek. Lada chwila szlakiem krwawych kolein hitlerowskich czołgów nadejdą głód i zarazy. Jesteśmy świadkami bezimiennej zbrodni (podkr. – G.CH.)”1. Alianci po zakończeniu II wojny światowej osądzili głównych zbrodniarzy niemieckich, którzy dopuścili się okropnych zbrodni. Nauczona doświadczeniem, społeczność międzynarodowa zmusiła polityków do działań na rzecz zabezpieczenia przyszłych pokoleń przed popełnianiem kolejnych „bezimiennych zbrodni”. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło jednogłośnie 9 grudnia 1948 roku Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, która weszła w życie 12 stycznia 1951 roku. Hasło „Nigdy więcej” było na ustach całego świata i jest powtarzane także dzisiaj. „Nigdy więcej” było powielane za każdym razem w przypadku popełniania zbrodni ludobójstwa, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości m.in: Khmerów (1975-1979), Kurdów w Iraku (1988), Rwandy (1994), Srebrenicy (1995) czy Buczy (2022). W 2015 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło 9 grudnia Międzynarodowym Dniem Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania Tej Zbrodni. Społeczność międzynarodowa ma nadzieję, że tocząca się wojna w Ukrainie sprawi, że zbrodniarze wojenni nie mogą czuć się już bezkarni i liczyć na uniknięcie kary za popełnianie najcięższych crime of crimes. Zadbał o to ponad siedemdziesiąt lat wcześniej – Rafał Lemkin. Polski prawnik, twórca pojęcia „genocide” oraz inicjator i główny architekt konwencji ONZ o ludobójstwie z 9 grudnia 1948 roku. Ten wybitny jurysta poświecił całe swoje życie prywatne i zawodowe temu, aby już nigdy więcej nie nazywać popełnionych przestępstw „bezimiennymi zbrodniami”, tylko zbrodniami genocydu. Rafał Lemkin – „FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION”.

14

Kreacyjna zabawa z konwencją w »Listach« Michala Šandy do/i Karla Havlíčka Borovskiego

51%

PAJĄK A.

Bohemistyka

|

2020

|

issue 3

345-366

EN

The subject of analysis is a small book by Michal Šanda (1965) Dopisy (2009). In the book the contemporary writer enters into a correspondence dialogue with Karel Havlíček Borovský (1821–1856). He creatively uses the authentic letters the Czech publicist sent from Brixen to his brother František and intertwines them with a six-month account of his life described in the convention of magical realism. By using the scrabble theme and the principle of ”rewriting”, Šanda creates a multi-layered system of references, which includes, for example, a place for Ernest Hemingway. This peculiar double voice, formally maintaining the convention of epistolographic discourse, becomes a contribution not only to reflections on bee breeding (the only thread that clearly links the two correspondents), but also on the role of literature.

PL

Przedmiotem analizy jest niewielka książka zatytułowana Dopisy / Listy (2009) współczesnego pisarza Michala Šandy (1965), w której autor nawiązuje korespondencyjny dialog z Karlem Havlíčkiem Borovskim (1821–1856). Kreatywnie wykorzystuje w tym celu autentyczne listy, jakie czeski publicysta wysyłał z Brixen do brata Františka i splata je z półroczną relacją ze swojego życia opisywaną w konwencji realizmu magicznego. Dzięki wykorzystaniu motywu gry w scrabble oraz sięgnięciu po zasadę „ponownego napisania”, Šanda tworzy wielowarstwowy system odniesień, w którym znajdzie się m. in. miejsce dla Ernesta Hemingwaya. Ten swoisty dwugłos, zachowujący formalnie konwencję dyskursu epistolograficznego, staje się przyczynkiem nie tylko do rozważań na temat hodowli pszczół (jedyny wątek wyraźnie łączący obu korespondentów), ale również o roli literatury.

15

Contradiction in the eyes of Gaston Milhaud

51%

Jedynak A., Jedynak A.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2019

|

issue 3

16

Wczesne wiersze Cypriana Norwida a konwencja gotycyzmu

51%

Plucińska D.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2014

|

vol. 5

|

issue 3

47-66

EN

Romantic poets generally in the first phase of their work expressed a fascination with Gothic fiction (understood as the world presented in the work and specific anthropology). In his early works Cyprian Norwid also referred to the aesthetics and poetics of Gothic fiction, but treated it as a convention which mainly was building up a literary communication. So he created evocative strictly romantic poems which stand out as his very efficient mastery of poetic workshop, he dazzled there the poetic images of Gothic provenance (often with the stories about the bottomless anguish of a hero during the night and storm). Poems such as Wieczór w pustkach [Evening in voids], Noc [Night], Marzenie [Dream], Pożegnanie [Farewell] despite of using the gothic props (as imagery, mood, climate, character design) are essentially a pastiche of the style of the first phase of Romanticism. Early poetry of Norwid as a kind of romantic writing exercises became the basis to crystallize the concept of mature poetry which is—largely—denial of gothic-romantic convention.

PL

Romantyczni poeci w pierwszym etapie swojej twórczości na ogół wyrażali fascynację gotycyzmem (pojmowanym jako świat przedstawiony dzieła i specyficzna antropologia). Także Cyprian Norwid w swoich juweniliach nawiązywał do estetyki i poetyki gotycyzmu, jednak traktował gotycyzm jako konwencję, sprzyjającą głównie literackiej komunikacji. Tworzył więc wyróżniające się bardzo sprawnym opanowaniem warsztatu poetyckiego sugestywne wiersze w stylu stricte romantycznym, w których epatował obrazami poetyckimi o gotyckiej proweniencji (jest tu często mowa o bezdennych katuszach bohatera w czasie nocy i podczas burzy). Wiersze takie jak Wieczór w pustkach, Noc, Marzenie, Pożegnanie, mimo wykorzystania rekwizytów gotyckich (jak obrazowanie, nastrój, klimat, konstrukcja bohatera), stanowią w istocie pastisz stylu pierwszej fazy romantyzmu. Wczesne liryki Norwida jako swego rodzaju ćwiczenia romantycznego wierszopisania stały się podstawą do wykrystalizowania koncepcji dojrzałej twórczości poetyckiej będącej - w dużej mierze - zaprzeczeniem konwencji gotycko-romantycznej.

17

Status prawny osób z niepełnosprawnością w Polsce na podstawie obowiązujących regulacji prawnych z uwzględnieniem porównania strategii w tym zakresie w Republice Austriackiej oraz Republice Czeskiej

51%

Michalska-Olek A., Zaremba J.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2017

|

issue 2(23)

7-28

PL

Artykuł poświęcony jest porównaniu polskich regulacji prawnych dotyczących polityki państwowej prowadzonej wobec osób z niepełnosprawnością oraz wydanych w realizacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawach Osób Niepełnosprawnych dokumentów strategii polityki wobec osób niepełnosprawnych w Republice Austrii oraz Republice Czech. Artykuł wskazuje na polskie regulacje konstytucyjne, ustawowe oraz inne dokumenty, takie jak Karta Praw Osób Niepełnosprawnych, dotyczące sytuacji prawnej osób z niepełnosprawnością. Jednocześnie artykuł, dokonując analizy ramowych założeń polityki ogólnokrajowej, założeń oraz celów i ich realizacji zawartych w dokumentach strategii Republiki Austriackiej oraz Republiki Czeskiej, wskazuje na silną potrzebę sformułowania polskiego dokumentu zawierającego strategię prowadzenia polityki ogólnokrajowej wobec osób z niepełnosprawnością. Artykuł zwraca też uwagę na silne osadzenie dokumentów austriackich i czeskich w Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych. W dalszej części autorzy dokonują analizy konkretnych celów oraz metod obecnych w dokumentach strategii czeskiej i austriackiej. Następnie pojawiają się wnioski odnośnie do możliwości adaptacji rozwiązań przyjmowanych w austriackiej i czeskiej strategii do polskiego dokumentu strategii na rzecz osób z niepełnosprawnością. Artykuł kończy się konkluzją, że analizowane w niniejszym piśmie dokumenty Narodowego Planu Działania Osób Niepełnosprawnych Republiki Austriackiej oraz Narodowego Planu Promocji Równych Szans Osób Niepełnosprawnych Republiki Czeskiej należy uznać za przydatne dla autorów tworzonego dokumentu polskiej strategii polityki ogólnokrajowej w stosunku do osób niepełnosprawnych. W szczególności austriacki Narodowy Plan, nowoczesny i zawierający bardziej szczegółowe i precyzyjne regulacje programu działania w celu integracji osób niepełnosprawnych, powinien stanowić pomoc dla osób tworzących bliźniaczy polski dokument.

EN

This article concerns of Polish regulations devoted to disabled people and as well the nationwide state policy devoted to disabled people as a result of implementation of United Nations Convention on the Rights of Persons with Disabilities in Republic of Austria and Czech Republic. The article analyzes Polish regulations devoted to people with disability as Polish constitution, the bills connected with disabled people rights, and other documents as well as The Bill of People with Disability Rights. Simultaneously, the article analyzes the main assumption of Austrian and Czech documents established as a result of implementation of United Nations Convention that are devoted to rights of people with disabilities. The article shows also a strong need of implementation of such a document in Poland. This article shows that Austrian and Czech strategy is embedded in United Nation Convention. This article presents the aims of Polish, Austrian and Czech policy in the matters of disabled people and methods that are suitable to achieve this aims. The article ends with a thesis that the Austrian and Czech documents are very helpful with preparing the Polish document containing the strategy of policy in the matters of disable people.

18

Ochrona prawna małżeństwa w kontekście ideologii gender

51%

Sztychmiler R.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2015

|

vol. 25

|

issue 1

75-93

EN

In the context of an active propaganda of gender ideology, which is smuggled also in the wording of the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence out of 11 May 2011, it is reasonable to question: whether in the Polish law, marriage and family are sufficiently protected; whether they are consistently recognized as the basic forms of social life; whether citizens and Christians have a duty to further strengthening the marriage and the family; whether they can promote implementation of solutions present in gender ideology / philosophy. To answer the question, in this article presented an analysis of the following issues: 1) the meaning of marriage and family in the Polish law; 2) characteristics of the gender ideology and its dangers; 3) the position of the Church towards gender ideology; 4) necessity of stronger protection of marriage and family rights. The analysis of these issues leads to the following conclusions: Polish law protects marriage, children and family, but this protection is not fully consistent. Introduction to the legal order of the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence (11 May 2011) will weaken the position of traditional marriage and the family, and can eliminate their protection, which may lead to changes in the Constitution provisions , which protect marriage and the family. In this situation as justified should be considered following actions: raising public awareness, what is the gender ideology and what want its supporters; promoting knowledge of the rights of spouses, parents and families; assisting spouses in the enjoyment of their rights; participation in the making of laws supporting spouses, parents and families in carrying out their tasks.

PL

W kontekście aktywnej propagandy ideologii gender, przemycanej także w sformułowaniach Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej z 11 maja 2011 r., uzasadnione jest pytanie, czy w prawie polskim małżeństwo i rodzina są wystarczająco chronione, czy są one konsekwentnie uznawane za podstawowe formy życia społecznego, czy obywatele i chrześcijanie mają obowiązek dalszego wzmacniania małżeństwa i rodziny, czy mogą popierać wprowadzanie rozwiązań propagowanych przez ideologię/filozofię gender. Aby odpowiedzieć na pytanie, w artykule zaprezentowano analizę następujących zagadnień: 1) znaczenie małżeństwa i rodziny w prawie polskim; 2) charakterystyka ideologii gender i jej zagrożenia; 3) stanowisko Kościoła wobec ideologii gender; 4) konieczność intensywniejszej ochrony praw małżeństwa i rodziny. Analiza wymienionych zagadnień prowadzi do następujących wniosków: Prawo polskie chroni małżeństwo, dzieci i rodzinę, lecz ta ochrona nie jest w pełni konsekwentna. Wprowadzenie do porządku prawnego Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (z 11 maja 2011 r.) osłabi pozycję tradycyjnego małżeństwa i rodziny i może wyeliminować ich ochronę, co może doprowadzić do zmiany zapisów konstytucji chroniących małżeństwo i rodzinę. W tej sytuacji za uzasadnione należy uznać następujące działania: uświadamianie społeczeństwa, czym jest ideologia gender i do czego dążą jej zwolennicy; upowszechnianie znajomości praw małżonków, rodziców i rodziny; pomaganie małżonkom w korzystaniu z przysługujących im praw; współudział w stanowieniu praw wspierających małżonków, rodziców i rodziny w wypełnianiu ich zadań.

19

Государственное регулирование рынка труда Украины

45%

Антошкина Л.

Progress in Economic Sciences

|

2014

|

issue 1

229-242

RU

В Украине создана законодательная и нормативная база, существуют механизмы государственного регулирования сферы труда, сформирована система анализа и прогнозирования процессов, характеризующих социально-трудовую сферу, внедрена комплексная система мониторинга фактического состояния рынка труда на основе единой системы показателей и методологии их формирования, что является предпосылкой разработки и реализации программ социально-экономического развития на перспективу, программ занятости и совершенствования социально-трудовых отношений.

EN

In the legislative and regulatiry framework of the Ukraine, there are mechanisms for the state regulation of labour, an established system of analysis and forecasting processes that characterize that social - labour sphere, a comprehensive monitoring of the actual state of the labour market on the basis of a unified system of indicators and the methodologies of their formation. There are a prerequisite for the development and implementation of socio - economic development in the future, employment programmes and improving social - labour relations.

PL

Analiza obecnego stanu rynku pracy na Ukrainie daje podstawy do stwierdzenia konieczności opracowania lokalnych programów rozwoju społeczno-gospodarczego oraz konkretnych programów tworzenia miejsc pracy.

20

ANALYSIS OF IMMUNITY BASED ON THE VIENNA CONVENTION ON CONSULAR RELATIONS WITHIN THE CONTEXT OF THE NATIONAL INTERESTS OF THE REPUBLIC OF UZBEKISTAN

45%

Kadirova N. R.

International Journal of Legal Studies (IJOLS)

|

2018

|

issue 4(2)

441-455

EN

This article examines the extent to which state officials are subject to prosecution in foreign domestic courts for international crimes. We consider the different types of immunity that international law accords to state officials, the reasons for the conferment of this immunity and whether they apply in cases in which it is alleged that the official has committed an international crime.

PL

W tym artykule przestawiono, w jakim stopniu urzędnicy państwowi podlegająściganiu w zagranicznych sądach krajowych za zbrodnie międzynarodowe. Zostały rozważone różne rodzaje immunitetu, jakie prawo międzynarodowe przyznaje urzędnikom państwowym, powo-dy przyznania tego immunitetu i czy mają zastosowanie w przypadkach, w których zarzuca się, że urzędnik popełnił przestępstwo międzynarodowe.

Refine search results

Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat

Prawa osób z niepełnosprawnościami

Szyfr, kod i konwencja. Staropolskie sposoby „mówienia mitologią”

Prawo dziecka do obojga rodziców

Piosenka pasterska. Dziedzictwo sielanki w poezji polskiej XX wieku

Przewartościowanie tradycji ezopowej w bajkach Juliana Ejsmonda Konik polny i mrówka oraz Pszczoła i gołąb

Konwencje (komunikacyjne) – niewola czy źródło inspiracji

Zmieniające się konwencje komunikacji internetowej

Na marginesach lektur - Konwencje „wyczerpane” acz „wyćwiczone” (w twórczości epigońskiej) — na przykładzie zbioru opowiadań „Gniazda szlacheckie” Michała Synoradzkiego

Powroty niemożliwe, powroty nieuniknione – konwencjonalność i topiczność w prozie Miriam Akavii

Prawne aspekty położenia mniejszości narodowych na Górnym Śląsku w okresie międzywojennym

Zabawa konwencjami w Hoodwinked!

Rafał Lemkin (1900-1959) – koryfeusz ludzkich sumień

Kreacyjna zabawa z konwencją w »Listach« Michala Šandy do/i Karla Havlíčka Borovskiego

Contradiction in the eyes of Gaston Milhaud

Wczesne wiersze Cypriana Norwida a konwencja gotycyzmu

Status prawny osób z niepełnosprawnością w Polsce na podstawie obowiązujących regulacji prawnych z uwzględnieniem porównania strategii w tym zakresie w Republice Austriackiej oraz Republice Czeskiej

Ochrona prawna małżeństwa w kontekście ideologii gender

Государственное регулирование рынка труда Украины

ANALYSIS OF IMMUNITY BASED ON THE VIENNA CONVENTION ON CONSULAR RELATIONS WITHIN THE CONTEXT OF THE NATIONAL INTERESTS OF THE REPUBLIC OF UZBEKISTAN