Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  liturgy of the word
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Eucharistic Presence and Making Christ Present in the Word of God: A Study Inspired by the Views of Robert Sokolowski

100%
Zatwardnicki S.
Collectanea Theologica
|
2021
|
vol. 91
|
issue 5
117-145
EN
Robert Sokolowski wrote that biblical words activate the presence of God. But can we speak of the “sacramentality of the word” analogous to the sacrament itself? This paper collects reflections on the “making present” of the word of God intra mysteriorum celebrationem. This issue is related to the theme of the relationship between past and present in the Eucharist, which was dealt with by Sokolowski. The article summarizes this philosopher’s views on the Eucharistic presence, in dialogue with which it then reflects on the presence of Christ in the word of God. From the “Passover-centricity” of the Holy Scriptures stems a kind of making present the anticipatory self-giving of God in the events to which the inspired texts testify. The liturgy of the word must lead to the climactic event of Passover and its sacramental making present. There can be no question of “two presences” of the Lord at Mass. The words of institution from the Last Supper have a role in the actualization of the Passover, while the inspired words are not in the same way “instituting” words. It is only in their inner orientation that they lead to the mystery of Christ present in the Blessed Sacrament.
2
Publication available in full text mode
Content available

Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures

100%
Rudeyko V.
Polonia Sacra
|
2023
|
vol. 27
|
issue 3
65-78
EN
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
PL
Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
3
Publication available in full text mode
Content available

Druga edycja Lekcjonarza Mszalnego

84%
Pleskaczewska A.
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
|
2016
|
vol. 22
|
issue 47
137-149
PL
Słowo Boże jest bardzo ważnym elementem w celebracji liturgii, dlatego Lekcjonarz mszalny uważa się za jedną z podstawowych ksiąg liturgicznych. Artykuł został podzielony na trzy części i stanowi próbę ukazania genezy lekcjonarzy. W pierwszej części została przedstawiona historia rozwoju lekcjonarzy. Początkowo słowo Boże, celebrowane w liturgii, odczytywano z Pisma Świętego. Z biegiem czasu tworzą się najpierw zestawy z perykopami ewangelicznymi, a potem i same lekcjonarze. Następuje również połączenie czytań i tekstów euchologijnych w jednej księdze. Druga część ukazuje prace prowadzone przez Radę ds. Wykonywania Reformy po Soborze Watykańskim II. Zadaniem tej Rady było podzielić Mszał na dwie księgi, czyli sakramentarz i lekcjonarz. Przedstawione zostały również prace tejże Rady nad doborem perykop, które miały wejść do łacińskiej wersji Lekcjonarza mszalnego oraz prace prowadzone nad powstaniem pierwszego polskiego wydania Lekcjonarza mszalnego na zlecenie Prymasa Wyszyńskiego.W ostatniej części ujęto prace Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski nad przygotowaniem drugiego wydania Lekcjonarza mszalnego. Oprócz nowego Wprowadzenia, bardziej rozbudowanego, zostało wprowadzono szereg zmian. Teksty w Lekcjonarzu mszalnym oparto na Biblii Tysiąclecia, wyd. V. Uwzględniono nową pisownię słownictwa religijnego oraz uwspółcześnienie języka czytań. Zmodyfikowano także niektóre psalmy responsoryjne oraz aklamacje. Dostosowano również Lekcjonarz mszalny do wytycznych podanych przez Ordo Lectionum Missae (z 1981 r.)
EN
Since the proclamation of the word of God is an important element of the liturgical celebration, the Mass Lectionary is considered one of the chief liturgical books. The paper consists of three parts in which it attempts to show the genesis of lectionaries. The first part shows the history of the development of lectionaries. At first, the word of God celebrated during the liturgy was read from the Bible. With time, sets of Gospel periscopes, and later lectionaries, were created. Euchological readings and texts were also combined in one book. The second part of the paper describes the work of the Committee for the Implementation of the Second Vatican Council’s Reform. The Committee’s task was to divide a Missal into two books, namely a sacramentary and a lectionary. The article also presents the Committee’s work on the choice of pericopes which were to be included in the Roman version of the Mass Lectionary, as well as efforts to create the first Polish edition of the Mass Lectionary, the taskcommissioned by Primate Wyszyński. The final part of the paper shows the works on the second edition of the Mass Lectionary. In addition to a new, extended introduction, a series of alterations have been made in the lectionary. The passages in the Mass Lectionary come from Biblia Tysiąclecia (5th edition). The language of the readings has been revised and updated, and a new spelling of religious vocabulary words has been included. Some acclamations and responsorial psalms have also been changed. The second edition of the Mass Lectionary has been adopted to the Ordo Lectionum Missae guidelines of 1981.
4
Publication available in full text mode
Content available

Duchowe zaangażowanie wiernego w przeżywanie Eucharystii

84%
Wejman H.
Studia Włocławskie
|
2022
|
vol. 24
213-234
EN
The main purpose of the presentation was to show the value of the spiritual commitment of the faithful to the experience of the Eucharist. The goal defined in this way was achieved in four stages, which correspond to the constituent elements of the Eucharistic Liturgy, i.e. preparation, the Liturgy of the Word and the mystery of sacrifice, communion and mission. The result of the source material analysis was a statement that at each stage the faithful’s spiritual attitude to the experience of the Eucharist results in his life in a deep experience of the bond with Eucharistic Christ and his readiness to sacrificial service to God and neighbours.
PL
Głównym celem przedłożenia było ukazanie wartości duchowego zaangażowania się wiernego w przeżywanie Eucharystii. Określony w ten sposób cel zrealizowano w czterech etapach, które odpowiadają składowym elementom Liturgii Eucharystycznej, tj.: przygotowaniu, liturgii słowa i misterium ofiary, komunii oraz misji. Efektem analiz materiału źródłowego było stwierdzenie, że na każdym z etapów duchowe nastawienie wiernego w przeżycie Eucharystii owocuje w jego życiu głębokim doświadczeniem więzi z Chrystusem eucharystycznym i jego gotowością do ofiarnej służby Bogu i bliźnim.
5
Publication available in full text mode
Content available

Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich

84%
Papuziński M.
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
|
2016
|
vol. 22
|
issue 47
87-103
PL
Pismo Święte, zawierające objawioną przez Boga prawdę, ma fundamentalne znaczenie w refleksji teologicznej nad rolą biskupa w Kościele. Wybrane fragmenty skrypturystyczne odczytywane w liturgii nie tylko stanowią przywołanie Bożego Słowa, ale mają również za zadanie wyjaśniać znaczenie celebracji i związanej z nią rzeczywistości. Stąd wydaje się słusznym oparcie analizy podjętej w niniejszym opracowaniu właśnie na czytaniach zaczerpniętych z obrzędu święceń biskupich. Ze względu na ich dużą ilość analizie poddano tylko niektóre z nich (dwa czytania ze ST i osiem z NT), tj. te, które najlepiej odpowiadały postawionemu w artykule tematowi. Przeprowadzona analiza, opierając się na Słowie Bożym, ukazuje rolę biskupa jako pasterza oraz wskazuje na znaczenie pełnionej przez niego posługi. Jako pasterz biskup jest przede wszystkim głosicielem Dobrej Nowiny oraz przewodnikiem i strażnikiem powierzonych mu wiernych. Ma być sługą gotowym oddać życie w obronie Ludu Bożego, zaś cała jego posługa musi wzorować się na przykładzie Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza (por. J 10,11).
EN
The Bible has a fundamental place in the theological reflection on the bishop’s role in the Church. Selected biblical readings read during liturgy, are not only the word of God, but also clarify meaning of the celebration and of the reality manifested during different liturgical actions of the Church. For this reason, while reflecting on the pastoral mission of the bishop, it is worthwhile to analyze the readings of the liturgy of the word selected for the rite of ordination of bishops. In this study, due to the large number of proposed readings, only some examples have been analyzed (two taken from the OT, and eight from the NT). The analysis, in the light of word of God, shows both the bishop’s role as pastor and the meaning of his ministry. As pastor the bishop is primarily a proclaimer of the Good News and protector of the faithful entrusted to him. His entire pastoral service must follow the example of the true Good Shepherd - Jesus Christ (cf. J 10,11).
6
Publication available in full text mode
Content available

The “Just Once” and “Once for Ever” of the Word of God

67%
Zatwardnicki S.
Collectanea Theologica
|
2022
|
vol. 92
|
issue 1
89-112
PL
W tekście postawiono pytanie o rolę słowa Bożego w związku z Paschą oraz z jej liturgicznym uobecnieniem. W artykule odwołano się najpierw do teologii liturgii Josepha Ratzingera. Według bawarskiego teologa w kulcie chrześcijańskim wydarzeniu historycznemu Paschy („raz jeden”) odpowiada jej nieustanna aktualność („raz na zawsze”). Istota słów i działań Jezusa – jako Syna Ojca – w czasie Ostatniej Wieczerzy pozostaje zawsze teraźniejsza. Następnie ukazano, że natchnione pisma mogą być zrozumiane jedynie w powiązaniu ze słowami ustanowienia z Ostatniej Wieczerzy. Uprzywilejowanym czasem słuchania słowa Bożego jest liturgia, w czasie której Chrystus-Baranek staje się Egzegetą otwierającym najgłębszy sens Pisma („hermeneutyka eucharystyczna”). Kolejno zaprezentowano analogię pomiędzy wkroczeniem przeszłej Paschy w teraźniejszość liturgii a uaktualnieniem wydarzeń, o których świadczą księgi natchnione. Tego rodzaju „uobecnienie” jest związane z przeobrażeniem sakramentalnym pism oraz świąt żydowskich, którego dokonał Chrystus. Nie następuje ponowne odtworzenie historycznych doświadczeń, lecz ich zrekapitulowanie w eucharystycznej Passze. W Najświętszym Sakramencie Chrystus jest obecny również w wypowiadanym (i spisanym pod natchnieniem) słowie. Z kolei liturgia słowa jest werbalnym aspektem działania sakramentalnego.
EN
The text asks the question about the role of the Word of God in connection with Pascha and its being made present in the liturgy. The article first refers to Joseph Ratzinger’s theology of liturgy. According to the Bavarian theologian, in Christian worship the historical event of the Passover (“just once”) corresponds to its continuous actuality (“once for ever”). The essence of Jesus’ words and actions – as the Son of the Father – at the Last Supper remains always present. It is then shown that the inspired writings can only be understood in connection with the words of institution at the Last Supper. The privileged time for listening to the word of God is the liturgy, during which Christ-the Lamb becomes the Exegete who opens up the deepest sense of Scripture (“Eucharistic hermeneutics”). An analogy is then presented between the entry of the past Passover into the present of the liturgy and the actualization of the events witnessed in the inspired books. This kind of “making present” is related to the sacramental transformation of the Jewish scriptures and feasts that Christ accomplished. The historical experience is not recreated, but recapitulated in the Eucharistic Passover. In the Blessed Sacrament Christ is also present in the spoken (and written under inspiration) word. In turn, the liturgy of the word is the verbal aspect of the sacramental action.
7
Publication available in full text mode
Content available

Archetyp liturgii słowa w liturgii synagogalnej

67%
Nowak J.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2018
|
vol. 71
|
issue 1
EN
One should look for the roots of the Christian liturgy of the word in the Bible, as this is where the synagogal liturgy comes from. This paper consists of three parts: (1) The Liturgy of the Word, (2) Acclamations, and (3) The Ambo.  It shows sets of readings for different holidays as well as the gestures and responses of lectors and the faithful. In the liturgy of the word, the Torah was the most important book; the prophets’ texts were of a lesser importance. The homily and the singing of psalms were also crucial elements of the liturgy. The gathered assembly ended with a blessing. Acclamations: Amen and Alleluia have also been adopted into the Christian liturgy. In a synagogue there is an ambo, whose Biblical roots can be found in Neh 8 : 4. These synagogal elements have been adopted into Christianity. Taking into consideration 2 Cor 13–18, some differences between the synagogal liturgy and the Christian liturgy can be noticed. The archetype of the liturgy of the word refers only to the external characteristics of the liturgy. In times of the Old Testament, people addressed only God, whereas in the liturgy of the Church, Christ is also present during the proclamation of the word of God (cf. Vatican Council II, Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Therefore, in the Christian liturgy of the Word, man finds the Spirit and life (cf. J 6 : 63).
PL
Genezy chrześcijańskiej liturgii słowa należy upatrywać w Biblii, ponieważ z niej wywodzi się liturgia synagogalna. Artykuł jest podzielony na trzy części: (1) Liturgia słowa, (2) Aklamacje, (3) Ambona. Pokazane są zestawy czytań w zależności od święta, a także zachowania lektorów i wiernych. Największe znaczenia miała Tora. Mniejsze znaczenie miało czytanie proroków. Do istotnych momentów liturgii słowa należy w synagodze także homilia i śpiew psalmów. Zgromadzenie kończyło się udzieleniem błogosławieństwa. Liturgia chrześcijańska przyjęła również aklamacje: Amen i Alleluja. W synagodze znajduje się także ambona, która bierze swoją podstawę biblijną z Ne 8, 4. Te synagogalne elementy przechodzą do chrześcijaństwa. Biorąc pod uwagę 2 Kor 13–18, widać różnicę pomiędzy liturgią synagogalną a liturgią chrześcijańską. O archetypie można mówić tylko w zewnętrznej formie. W czasach Starego Testamentu zwracano się tylko do Boga. W liturgii Kościoła podczas proklamacji słowa Bożego jest obecny Chrystus (por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Tak więc w chrześcijańskiej liturgii słowa człowiek odnajduje ducha i życie (por. J 6, 63).
8

Sakramentalność liturgii słowa Bożego we Mszy Świętej

67%
Głowacki Z.
|
2016
|
vol. 63
|
issue 8: Liturgika
5-19
EN
The Church’s interest in the subject of sacramentality is due to the affirmation of the Divine Word in liturgy. In his exhortation Verbum Domini, Pope Benedict XVI presents the sacramentality as analogous to sacramental action. The article demonstrates a relationship between the sacramentality of the Word and the contemporary, mystery-centred vision of liturgy. The treatment of liturgy as a celebration of the mystery of Christ has consequences for the perception of the Sacraments and, on a broader plane, for the perception of the Divine Word in liturgy. The Word and Sacrament are then those elements of liturgy in which individual dimensions of its mystery character can be seen. Such an approach to the Word of God has an impact on celebration, in which specific rules of conducting liturgy manifest the sacramental power of the Divine Word.
XX
Źródłem zainteresowania w Kościele tematyką sakramentalności słowa Bożego jest ponowne jego dowartościowanie w liturgii. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini przedstawia ją w analogii do działania sakramentalnego. Artykuł ukazuje związek sakramentalności słowa z dzisiejszym, misteryjnym widzeniem liturgii. Traktowanie jej jako celebracji misterium Chrystusa ma bowiem swoje konsekwencje w postrzeganiu sakramentów, a w dalszej perspektywie – analogicznie – słowa Bożego w liturgii. Słowo i sakrament są więc tymi elementami liturgii, w których można dostrzec poszczególne wymiary jej misteryjności. Takie podejście do słowa Bożego przekłada się także na celebrację, w której konkretne zasady sprawowania liturgii słowa uwidoczniają sakramentalną moc słowa Bożego.
9
Publication available in full text mode
Content available

Pierwsze czytanie (Hbr 5,7–9) w liturgii mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej

59%
Tomaszewski T.
Rocznik Skrzatuski
|
2018
|
vol. 6
13-26
PL
Pierwsze czytanie w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej (Hbr 5,7–9) ukazuje, że Chrystus jako wiarygodny i miłosierny Arcykapłan nie tylko przyjął naturę człowieka, ale potrafił też skutecznie zaradzić ludzkiemu cierpieniu i śmierci. Dokonało się to dzięki złożonej przez Chrystusa ofierze, którą stanowiły Jego błagania i prośby zanoszone do Boga. Uległość i posłuszeństwo Syna Bożego sprawiły, że został On wysłuchany, a Ojciec przyjął Jego krzyżową ofiarę. W ten sposób Chrystus stał się sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają.
EN
The first reading in the liturgy of the Mass about the Blessed Virgin Mary (Heb 5:7–9) shows that Christ, as a credible and merciful High Priest, not only took on human nature, but was also able to effectively deal with human suffering and death. This was due to the sacrifice made by Christ, which was his plea and prayers to God. The submission and obedience of the Son of God made him heard and the Father received his cross offering. In this way, Christ became the author of eternal salvation for all who listen to him.
10
Publication available in full text mode
Content available

Ewangelia Łk 2,33–35 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej

51%
Tomaszewski T.
Rocznik Skrzatuski
|
2020
|
vol. 8
37-51
PL
Perykopa Łk 2,33–35, która stanowi fragment ewangelicznej sceny ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej, zawiera drugą część słów wypowiedzianych przez Symeona. Mają one charakter prorocki i zapowiadają los, który spotka Jezusa. Syn Boży doprowadzi wielu ludzi do upadku i do powstania oraz stanie się dla nich znakiem sprzeciwu. Bezpośrednim adresatem proroctwa Symeona jest Maryja, której życie jednoczy się ściśle ze zbawczym posłannictwem Jej Syna. Dlatego, jako Matka Bolesna, będzie doświadczała cierpienia, które jak miecz przeniknie Jej duszę.
EN
Pericope Luke 2:33–35, which is a part of the Gospel scene of Jesus’ sacrifice in the Jerusalem temple, contains the second part of the words spoken by Simeon. They are prophetic and foretell the fate of Jesus. The Son of God will lead many people to fall or rise and become a sign of opposition to them. The direct addressee of Simeon’s prophecy is Mary, whose life connects closely with the salvific mission of her Son. Therefore, as a Sorrowful Mother, she will expe¬rience suffering that will penetrate her soul like a sword.
11

Niedzielne celebracje liturgii bez kapłana w katolickich diecezjach USA

51%
Krakowiak C.
|
2016
|
vol. 63
|
issue 8: Liturgika
57-70
EN
For lack of priests the faithful of many dioceses are unable to celebrate Sundays and Church holidays by attending the liturgy of Holy Mass in their own communities on those days. In recognition of the meaning of Sunday and the Eucharist for the Christian faithful, the Apostolic See issued Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Directory on the celebration of Sunday in the absence of a priest). As a result, numerous episcopal conferences —in consideration of local circumstances—developed not only separate standards but also liturgical books featuring the celebration of the Sunday liturgy in which the leadership of deacons and lay leaders who have been appointed by the bishop is described. The American Episcopal Conference has issued a book entitled Sunday Celebrations in the Absence of a Priest in English and Spanish (Celebraciones dominicales en ausencia de presbitero), used by deacons and lay leaders during Sunday and holiday celebrations of liturgy in the absence of a priest. The article presents both general indications and legal norms of bishops in this respect, the rights of parish priests, deacons and the laity, as well as the form of liturgical celebrations without a priest. American bishops recommend mainly the celebration of the liturgy of the Divine Word and a fragment of the Liturgy of the Hours: Mattins and Vespers, which can involve the administration of the Holy Communion.
PL
Z powodu braku kapłanów w wielu diecezjach wierni nie mogą świętować niedziel i świąt kościelnych przez uczestniczenie w te dni w liturgii Mszy św. we własnej wspólnocie. Ze względu na znaczenie niedzieli i Eucharystii dla chrześcijańskiego życia wiernych Stolica Apostolska wydała Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Dyrektorium o świętowaniu niedzieli bez kapłana). Następnie na jego podstawie liczne Konferencje Biskupów, uwzględniając miejscowe warunki, opracowały nie tylko odpowiednie normy, ale także księgi liturgiczne zawierające celebracje niedzielnej liturgii, którym mogą przewodniczyć diakoni i ustanowieni przez biskupa świeccy liderzy. Konferencja Biskupów USA wydała w języku angielskim i hiszpańskich księgę (Sunday Celebrations in the Absence of a Priest. Celebraciones dominicales en ausencia de presbítero), którą posługują się diakoni i świeccy liderzy w czasie niedzielnych i świątecznych celebracji liturgii wtedy, gdy nie ma kapłana. Autor artykułu prezentuje zarówno ogólne wskazania i normy prawne biskupów w tym względzie, uprawnienia proboszcza, diakonów i świeckich oraz formy celebracji liturgicznych bez udziału kapłana. Biskupi USA zlecają w niedziele przede wszystkim celebracje liturgii słowa Bożego oraz części Liturgii Godzin – Jutrznię i Nieszpory, które można łączyć z udzielaniem Komunii św.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.