Search results

1

LIRE ET TRADUIRE LA LITTÉRATURE DE JEUNESSE. DES CONTES DE PERRAULT AUX TEXTES LUDIQUES CONTEMPORAINS, MUGURAŞ CONSTANTINESCU, PETER LANG, BRUXELLES, 2013, 220P.

100%

HĂISAN D.

Concordia Discors vs Discordia Concors: Researches into Comparative Literature, Contrastive Linguistics, Cross-Cultural and Translation Strategies

|

2013

|

vol. 5

201-209

2

Co śmieszy dorosłych w kontaktach językowych z dziećmi?

63%

Boniecka B.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2015

|

vol. 33

|

issue 1

EN

In the presented examples, the peculiarity of children’s speech consists in mixing of something which results from poor reception, with something the child knows the basics of, in a sort of “cunning” and judging that other (listener/simply the recipient) does not know about the strategy chosen by the child, and finally, the ignorance of meanings of presented words used in the context. It should be noted that from the point of view of some scholars, children make mistakes here. I recognize, however, that because of ignorance of creating and being in a period of language acquisition and improvement, children cannot be accused of irregularities, since they do not yet know all the irregularities and communication system. Their utterances simply amuse the listener, even though the child does not know why.

PL

W prezentowanych przykładach niezwykłość dziecięcych wypowiedzi polega na pomieszaniu tego, co wynika z niedosłyszenia, z tym, co dziecko zna od podstaw, na swoistej „chytrości” i sądzeniu, że inny (słuchacz/odbiorca) nie wie o wybranej przez dziecko strategii, wreszcie na nieznajomości znaczeń przedstawianych słów w użytym przez nie kontekście. Należy zwrócić uwagę, że z punktu widzenia niektórych badaczy, dzieci popełniają tu błędy. Uznaję jednak, że z racji nieświadomości tworzenia i bycia w okresie nabywania języka i jego doskonalenia dzieciom nie można zarzucić nieprawidłowości, one nie znają jeszcze wszystkich nieregularności systemowych i komunikacyjnych. Ich wypowiedzi po prostu bawią słuchacza, choć dziecko nie wie, dlaczego.

3

Piosenka pomoże na wiele, czyli o alternatywnych sposobach kształtowania kompetencji gramatycznej

51%

Kaźmierczak P.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2018

|

vol. 25

137-148

EN

The article presents the use of songs in Polish lessons as a part of ludicity strategy. The author shows the methods of introducing students to this way of learning grammar. She presents examples of exercises which can help improve language skills. The article proves that songs are an important part of our environment and there is a need to use them as an element of the didactic process.

PL

Artykuł porusza kwestię wykorzystywania piosenek na lekcjach jpjo jako realizację strategii ludycznej. Przedstawia sposoby wprowadzania pracy z tego rodzaju materiałem dydaktycznym w zakresie zagadnień gramatycznych. Prezentuje przykładowe zadania pozwalające doskonalić umiejętności językowe studentów. Dowodzi, że piosenka popularna jest stałym elementem otoczenia, a tym samym uniwersalnym narzędziem nauczania.

4

Jeu de sens, jeu de forme, ou les (en)jeux intertextuels de l’écriture de Sophie Divry

51%

Opiela-Mrozik A.

Quêtes littéraires

|

2023

|

issue 13

195-207

EN

This paper analyzes various aspects of game in the novels of Sophie Divry, a contemporary novelist as well as a social activist. Her protean work develops the idea of literary ludicity which ensures pleasure for an author and engages a reader but, at the same time, transmits a message about society. In the essay Rouvrir le roman the writer proposes to reinvent the novel genre by means of the spirit of unseriousness which plays a role as a stimulant for literature. Founded on intertextuality, Divry’s writing renews in an original way well-known models such asthat of Madame Bovary (La condition pavillonnaire) or Robinson Crusoe (Trois fois la fin du monde). Narrative games lead the novelist to develop polyphonic writing. The study of the novel Quand le diable sortit de la salle de bain demonstrates the link between game and self-reflexivity and highlights the potential of ludicity at the linguistic, typographical and formal level.

FR

L’article analyse différents aspects du jeu dans les romans de Sophie Divry, une romancière de l’actualité aux allures de militante. Son œuvre protéiforme développe l’idée de ludisme littéraire qui assure du plaisir à l’auteur et engage le lecteur tout en transmettant un message sur la société. Dans l’essai Rouvrir le roman, l’écrivaine propose de réinventer le genre romanesque au moyen de l’esprit de non-sérieux qui est un stimulant de la littérature. Fondée sur l’intertextualité, l’écriture de Divry renouvelle de façon originale des modèles connus comme celui de Madame Bovary (La condition pavillonnaire) ou de Robinson Crusoé (Trois fois la fin du monde). Les jeux narratifs conduisent la romancière à élaborer une écriture polyphonique. L’étude du roman Quand le diable sortit de la salle de bain démontre le lien entre le jeu et l’autoréflexivité et relève le potentiel du ludisme au niveau langagier, typographique et formel.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Concordia Discors vs Discordia Concors: Researches into Comparative Literature, Contrastive Linguistics, Cross-Cultural and Translation Strategies

1 Quêtes littéraires

1 Boniecka B.

1 HĂISAN D.

1 Kaźmierczak P.

1 Opiela-Mrozik A.

1 2023

1 2018

1 2015

1 2013

LIRE ET TRADUIRE LA LITTÉRATURE DE JEUNESSE. DES CONTES DE PERRAULT AUX TEXTES LUDIQUES CONTEMPORAINS, MUGURAŞ CONSTANTINESCU, PETER LANG, BRUXELLES, 2013, 220P.

Co śmieszy dorosłych w kontaktach językowych z dziećmi?

Piosenka pomoże na wiele, czyli o alternatywnych sposobach kształtowania kompetencji gramatycznej

Jeu de sens, jeu de forme, ou les (en)jeux intertextuels de l’écriture de Sophie Divry