Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: ludzka godność

Sort By:

Limit search:

Human dignity, speciesism, and the value of life

100%

Hołub G.

Studia Ecologiae et Bioethicae

2016

vol. 14

issue 4

81-95

Artykuł ten podejmuje dyskusję dotyczącą wartości życia. Szczególnie odnosi się on do idei gatunkowizmu – terminu sformułowanego przez Petera Singera. W jego intencji termin ten oznacza szczególne znaczenie życia ze względu na jego przynależność do gatunku Homo sapiens. Dla Singera jest to przykład błędnego myślenia. W tym ujęciu idea godności ludzkiej jest wysoce problematyczna. W artykule tym autor prezentuje liczne głosy krytyczne, tak o naturze metodologicznej jak i ontologicznej, skierowane przeciw sceptycznemu spojrzeniu na przynależność gatunkową. Autor utrzymuje, że gatunki naturalne odgrywają ważną role w istniejącej rzeczywistości. Próbuje on również wykazać, że dziedzina życia powinna być łączona z tak zwaną wartością wewnętrzną. W świetle tego każda żyjąca bytowość posiada swe znaczenie aksjologiczne i powinna być oceniana i traktowana w zgodności z tym. Ludzka godność – w tym myśleniu – łączy się ze szczególną pozycją nadawaną przez wartość życia. W artykule wysuwa się konkluzję, że stanowisko opowiadające się za ludzką godnością nie zostało zakwestionowane i może być dalej rozwijane.

This paper deals with a discussion concerning the value of life. Specifically, it addresses the idea of speciesism, a term coined by Peter Singer, whereby human life is endowed with special significance because of its membership in the species Homo sapiens. For Singer, it is an example of erroneous thinking. On such an account, the idea of human dignity seems to be highly problematic. In this article, the author directs a number of critical voices, both methodological and ontological, toward scepticism concerning a species belonging. He argues that natural species play quite important roles in the existing reality. The author further tries to prove that the realm of life should be associated with a so-called intrinsic value. In the light of that, any living entity possesses its axiological importance and should be considered and treated accordingly. Human dignity is a corollary of the special place accorded in such reasoning by the value of human life. The article concludes with a thesis that the stance arguing for human dignity is still unthreatened and ready for further development.

Does Multiculturalism Need a Relativistic Basis?

71%

Gueye C. M.

Kultura i Polityka

2013

issue 13

11-26

The fact of multiculturalism, i.e., the cohabitation of diverse cultural groups or communities, is a distinctive mark of the twenty-first century. In the face of this fact, various theories have been developed. Multiculturalism is one of them. Multiculturalism is an answer to the fact of multiculturalism. Claiming to rest on the respect for diversity, the right of difference, the protection of freedom, and the search for peaceful cohabitation, multiculturalism has often been promoted with the use of highly relativistic arguments and principles. The present paper, however, aims at criticising this understanding of multiculturalism as a mere (laissez - faire) celebration of differences, by arguing that true multiculturalism needs not be relativistic, but ought to be articulated mainly with regard to the universal demands of the human person. Such a theory replaces “blind tolerance” with a “measured and firm sense of responsibility”, and “inauthentic recognition of cultural equal worth” with a “qualitative assessment of cultures.” It is a theory that has as its underpinning criterion to assess cultural differences their compatibility with justice, human dignity and human rights.

Wielokulturowość, czyli współistnienie różnych grup kulturowych oraz wspólnot, to znak rozpoznawczy XXI wieku. Istnienie tego zjawiska doprowadziło do powstania wielu teorii. Jedną z nich jest multikulturalizm, będący odpowiedzią na fakt istnienia wielokulturowości. Przyjmując, iż doktryna ta polega na poszanowaniu różnic, prawie do odmienności, ochronie wolności i dążeniu do pokojowego współistnienia, często propaguje się ją przy użyciu mocno relatywistycznych argumentów i zasad. Niniejsza praca ma na celu krytykę rozumienia multikulturalizmu wyłącznie jako celebrowania różnic. Multikulturalizm nie musi być relatywistyczny i powinien być omawiany głównie w odniesieniu do uniwersalnych potrzeb człowieka. Teoria ta zastępuje „ślepą tolerancję” – „przemyślanym i stanowczym poczuciem odpowiedzialności”, a „nieautentyczne uznanie jednakowych wartości różnych kultur” – “jakościową oceną kultur”. Podstawą multikulturalizmu jest ocenianie różnic kulturowych na podstawie ich zgodności ze sprawiedliwością, godnością ludzką i prawami człowieka.

Refine search results

1 Kultura i Polityka

1 Studia Ecologiae et Bioethicae

1 Gueye C. M.

1 Hołub G.

1 2016

1 2013

Search results

Human dignity, speciesism, and the value of life

Does Multiculturalism Need a Relativistic Basis?