Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  mityczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article presents and analyzes the use of magical realism in novels by Olga Tokarczuk. Magical realism allows the author to go beyond the limits of the genre in its traditional sense. In selected novels (Primeval and Other Times, The Journey of the Book-People, House of Day, House of Night), the author shows the collision of real and mythical worlds. The border between them is often almost invisible, which gives Tokarczuk an opportunity to play with the reader, who may get lost in the intermingling worlds created by the author. However, what Olga Tokarczuk is most interested in is the almost invisible border. The author draws attention to space, states and times located in between. One of the most important frontiers for the writer is dream. It acts as a bridge which connects everyday reality with the shore of magic world. The writer employs magic realism, together with its characteristic vocabulary, to describe dreams and present amazing spaces, times, events and characters. By means of this method, the author presents her philosophical and mythological concept in which the world exist only because of merging of the two opposing forces.
PL
Artykuł omawia problematykę realizmu magicznego w twórczości Olgi Tokarczuk na podstawie wybranych powieści tej autorki (Prawiek i inne czasy, Podróż ludzi Księgi, Dom dzienny, dom nocny). Wykorzystanie konwencji realizmu magicznego pozwala Oldze Tokarczuk wyjść poza granicę gatunku powieści w jego tradycyjnym ujęciu. W analizowanych utworach zostają zderzone światy realne i mityczne. Granica między nimi często zaciera się, a światy przenikają się na wielu płaszczyznach. Olgę Tokarczuk najbardziej interesuje właśnie ta niemal niewidoczna granica między tym, co realne, a tym, co mityczne. Pisarka zwraca uwagę na przestrzenie, stany oraz czasy znajdujące się pomiędzy. Jednym z najważniejszych pogranicznych stanów jest sen. Pełni on funkcję mostu, za pośrednictwem którego staje się możliwe przejście z brzegu codzienności na brzeg świata magicznego. W konwencji realizmu magicznego autorka ukazuje marzenia senne, przedstawia niesamowite przestrzenie, czasy, zdarzenia i bohaterów. Stosuje przy tym słownictwo typowe dla obranej przez siebie poetyki. Dzięki realizmowi magicznemu Olga Tokarczuk prezentuje swoją filozoficzno-mitologiczną koncepcję, w której świat istnieje tylko dzięki połączeniu dwóch przeciwstawnych sił.
RU
В статье представлено описание метода магического реализма в творчестве Ольги Токарчук. Магический реализм позволяет выйти за границы жанра романа в его традиционном понимании. В выбранных романах (Правек и другие времена, Путь Людей Книги, Дом дневной, дом ночной) автор показывает столкновение двух миров – реального и мифического. Довольно часто граница между ними не выражена, еле видна, таким образом Ольга Токарчук играет с читателем. В мирах писательницы легко можно потеряться, потому что на многих уровнях миры накладываются и проникают друг в друга. Более всего Ольгу Токарчук интересует именно эта едва заметная граница между мирами. Автор обращает внимание на пограничные пространства, состояния и времена. Одним из наиболее интересных пограничных состояний для Ольги Токарчук является сон. Именно он выполняет функцию моста, с помощью которого можно перейти с берега реальности на берег мифического мира. Писательница описывает сны при помощи магического реализма, пользуясь характерными для данного метода выразительными средствами. С помощью метода магического реализма Токарчук описывает необычные времена, пространства, события и героев. При помощи магического реализма автор раскрывает философско-мифологическую концепцию, согласно которой мир существует только благодаря единению двух противоборствующих сил.
PL
Czasowniki performatywne ze znaczeniem początku czynności, występujące w czeskich zamówieniach chorób, np. počinati, začinati ‘zaczynać’, počiti, započiti ‘zacząć’, łączą się z czasownikami performatywnymi, oznaczającymi magiczny proces mówienia, zamawiania, leczenia: žehnati ‘zamawiać’, vzývati ‘wzywać’, zaháneti ‘przegnać’. Czasowniki pierwszego typu, tj. oznaczające początek czynności, uczestniczą w tworzeniu paralelizmu, angażującego z jednej strony subiekt zamówienia (zamawiającego), z drugiej – czynności Jezusa Chrystusa, jedynie bowiem spośród wszystkich działających rozpoczynają magiczne działania. Czynności magiczne zamawiającego uzyskują na skali czasu charakter otwarty: przy każdej realizacji zamówienie otrzymuje magiczną siłę dzięki możliwości powrotu do „mitycznego praczasu”, a ludzkie czynności upodabniane są do aktów kosmogonicznych. Paralelizm czynności, konkretnych wykonawców i sił zewnętrznych wznosi się na poziom ważnych archetypów ludzkiej działalności i otrzymuje możliwość nieskończonego powtarzania. Zamówienie funkcjonuje w czasie cyklicznym, mitycznym, łączącym w sobie pojęcia początku i końca w odróżnieniu od profanum – liniowego czasu historycznego. Performatywne czasowniki wyrażające początek czynności okazują się w czeskiej tradycji punktami styku tego, co świeckie i ludzkie (zamawiający) z sakralnym i magicznym (życie i działania Chrystusa).
EN
In spells relating to diseases, Czech performative verbs such as počinati, začinati ‘to begin-IMPERF’, počiti, začiti ‘to begin-PERF‘, designating the beginning of an activity, can be associated with performatives designating the process of speaking, casting a spell or healing: žehnati ‘to cast a spell’, vzývati ‘to call (somebody)’, zaháneti ‘to chase away’. The first category of verbs participate in creating a parallelism in which the active agents are, on the one hand, the subject of the spell (the sorcerer), and on the other hand Jesus Christ. For, it is only the sorcerer, similarly to Christ, that can initiate meaningful magic actions. The magic actions of the sorcerer acquire an open character on the time arrow: with each instance of its realization, a spell receives magic power thanks to is ability to return to the ‘mythical primeval time’. In the process, human actions are likened to cosmogonic acts. The parallelism of actions, concrete doers and external forces is raised onto the level of important archetypes of human activity and receives the ability to reappear infinitely. Contrary to the profane linear historical time, a spell functions in cyclical, mythical time, which combines the ideas of the beginning and end. In the Czech tradition, performative verbs of the beginning of an action prove to be points of convergence of what is human and secular (the sorcerer) with magie and the sacred (the life and deeds of Jesus Christ).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.