Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  model rozwoju
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Chiński model rozwoju od lat wzbudza zainteresowanie zarówno badaczy, jak i decydentów. Sukces gospodarczy Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) rodzi pytanie nie tylko o szczególne cechy tego modelu, ale także o potencjał aplikacyjny i jego uniwersalność w stosunku do innych krajów rozwijających się. Jest to szczególnie ważne w przypadku tak zwanego Globalnego Południa, które od dziesięcioleci szuka skutecznej ścieżki rozwoju i dla którego obecne rozwiązania, promowane m.in. przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) i Bank Światowy, okazały się nieskuteczne i często szkodliwe. Niedawny kryzys finansowy oraz aktualne problemy polityczne, społeczne i gospodarcze krajów zachodnich ostatecznie podważają wiarę w anglosaski model kapitalizmu i neoliberalne rozwiązania jako jedyne skuteczne modele rozwoju i modernizacji. Dyskusja na temat możliwości wdrożenia chińskich rozwiązań oraz związanych z nimi kosztów i korzyści jest zatem uzasadniona i może stanowić punkt odniesienia do dalszej refleksji nad optymalną strategią rozwoju krajów rozwijających się. Głównym celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy chiński model rozwojowy może być zastosowany w innych krajach rozwijających się. Drugim celem jest identyfikacja cech charakterystycznych modelu chińskiego oraz jego wad i ograniczeń.
2
Publication available in full text mode
Content available

Konkurencyjność regionów

88%
PL
Artykuł omawia zmiany w modelu rozwoju, jakie dokonują się od połowy lat siedemdziesiątych i na tym tle przedstawia przemiany w mechanizmach rozwoju regionalnego. Nowe kryteria lokalizacji zmieniają szanse regionów w globalnej gospodarce konkurencyjnej. Na podstawie syntetycznej charakterystyki nowych polskich województw ocenione zostały ich potencjały rozwojowe.
EN
The article presents development of adults from a psychological perspective. This psychological angle helps to refer to educational activities used in professional training. The author wants to present a wide variety of forms and methods applied in education of employees. The latest methods, such as mentoring and coaching, have been taken into consideration.
PL
Rozwój człowieka dorosłego w znaczącym stopniu jest związany z pracą. Ten stan rzeczy wynika przede wszystkim z faktu, że jest ona dominującą aktywnością w życiu człowieka dorosłego. W przeciwieństwie do wymiernych rezultatów, występujących w ramach innych form aktywności, rozwój zawodowy dotyczy w mniejszym lub większym stopniu każdego pracownika. Problematyka dotycząca rozwoju zawodowego jest bardzo rozległa i złożona. Wynika z różnorodnych czynników wewnętrznych i dynamicznie zmieniających się zewnętrznych, które wpływają na poziom funkcjonowania zawodowego jednostki. Ponadto trudność stanowi samo ujęcie rozwoju. Rozwój zawodowy jest kategorią, którą można łączyć z dwojakiego rodzaju działalnością. Z jednej strony może być wynikiem oddziaływań edukacyjnych podejmowanych przez różne podmioty (instytucje edukacyjne, zakład pracy, sam podmiot), zaś z drugiej wynika z samej działalności zawodowej. Współcześnie działalność edukacyjna ukierunkowana na rozwój zawodowy zmierza w stronę usamodzielnienia jednostki (mentoring, coaching) poprzez wyposażenie jej w odpowiednie narzędzia i nadanie impulsu do samodzielnych działań. Poszczególne formy oddziaływań edukacyjnych przynoszą różne rezultaty. Obecnie znaczenia nabiera działalność edukacyjna, która opiera się na doświadczaniu zawodowym. Niemniej jednak poszczególne formy należałoby traktować komplementarnie . Dorosłość jest etapem bardzo rozległym. Czyniąc odniesienie do rozwoju zawodowego człowieka, należałoby uwzględniać specyfikę wiekową.
EN
For the last three decades the economic success enjoyed by the People’s Republic of China has been closely followed around the world. Lately it has fuelled the debate about not only particular characteristics, but also potential universality of the so-called Chinese development model, often described as the Beijing Consensus or an authoritarian model of state capitalism. This model has lately become attractive for many governments, especially of the less developed states. It is especially visible in Africa, Latin America and Central Asia where Chinese companies and politicians are very active. Since 2008, in many regions of the world, global financial and economic crisis has eroded trust in the Anglo-Saxon model of free market economy and the accompanying neoliberal ideology. The speed with which China moved from a status of a poor agricultural country to one of a global economic power has elicited admiration in many societies. In the European Union there is also a debate about an appropriate shape of trade investment relations with China and evaluation of the Chinese development formula. The socioeconomic costs and benefits of the Chinese development formula, as well as its adaptability are being discussed. This debate has visibly intensified in the context of implementation and popularization of the Chinese concept concerning connecting Asia with Europe through the One Belt One Road project. In this article the author aims to describe the characteristics of the Chinese development model, present its strengths and weaknesses in different states of development and answer the question of how useful it could be for the European Union, both on the level of bilateral agreements and of a strategic partnership between China and the EU as a whole.
PL
Nagłaśniane od ponad trzech dekad sukcesy gospodarcze ChRL spowodowały, że w ostatnich latach znaczenia nabrała debata nie tylko na temat specyficznych cech, ale i potencjalnej uniwersalności tzw. chińskiego modelu rozwoju, zwanego najczęściej Konsensusem Pekińskim lub autorytarnym modelem kapitalizmu państwowego (state capitalism). Model ten ostatnimi laty stał się bardzo atrakcyjny dla wielu rządów, głównie słabiej rozwiniętych państw w świecie. Szczególnie widoczne jest to w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji Centralnej, gdzie wyjątkowo aktywne są chińskie przedsiębiorstwa i politycy. Trwający od 2008 r. globalny kryzys finansowy i ekonomiczny w wielu regionach świata podważył zaufanie do anglosaskiego modelu gospodarki wolnorynkowej i towarzyszącej mu ideologii neoliberalnej. Szybkość, z jaką Chiny przeszły ze statusu biednego kraju rolniczego do globalnej potęgi gospodarczej, budzi podziw w wielu społeczeństwach. Także w Unii Europejskiej trwa debata na temat kształtowania prawidłowych relacji handlowo-inwestycyjnych z Chinami i oceny chińskiej formuły rozwojowej. Dyskusja dotyczy korzyści i kosztów społeczno ekonomicznych chińskiej formuły rozwojowej oraz jej adaptowalności. Zauważalnej intensyfikacji uległa ona w kontekście realizacji i popularyzacji chińskiej koncepcji połączenia Azji z Europą, czyli projektu Pasa i Drogi (One Belt One Road). Autor w prezentowanym artykule pragnie przybliżyć specyfikę chińskiego modelu rozwoju, przedstawić jego silne i słabe strony na poszczególnych etapach rozwoju i dać odpowiedź na pytanie na ile użyteczny byłby on w Unii Europejskiej, zarówno na poziomie porozumień bilateralnych, jak i strategicznego partnerstwa Chin z całą UE.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.