Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: narracyjność

Sort By:

Limit search:

Kulturowe przestrzenie szkolnego dyskursu tożsamościowego na przykładzie edukacji polonistycznej w gimnazjum

100%

Kaniewski J.

Edukacja

2014

issue 1(126)

5–13

W artykule podejmowane są kwestie międzypokoleniowego przekazu dziedzictwa kulturowego. Autor zastanawia się, jaką rolę w tym procesie odgrywa szkoła. Analizując podstawę programową, stara się zrekonstruować ramy, jakie tym działaniom wyznacza polityka oświatowa. Wskazuje, że oficjalne zalecenia stanowią tylko jeden z elementów szeroko rozumianego dyskursu kształtującego tożsamość indywidualną, społeczną i kulturową nastolatka. Dlatego też próbuje określić miejsce oficjalnego dyskursu w obrębie innych wypowiedzi docierających do ucznia gimnazjum i ocenić atrakcyjność przekazu szkolnego w kontekście innych narracji objaśniających świat. Autor odwołuje się do edukacyjnych doświadczeń wprowadzania w tradycję kulturową na przestrzeni czterdziestu ostatnich lat, wskazując te rozwiązania, które uwzględniają rolę ucznia jako podmiotu kształtującego swoją tożsamość. Podkreślana jest rola, jaką w procesie edukacyjnym mogą odegrać narracyjne koncepcje objaśniania świata.

In the text, the question of inter-generational transmission of cultural heritage is addressed, with the focus on the role played by the school in that process. Through an analysis of the national educational programme, an attempt is made to reconstruct the role of national education policy in the framework. It is pointed out that official recommendations constitute only one element of the broadly defined discourse that shapes the individual, social and cultural identity of an adolescent. There-fore, an attempt is made to determine the position of the official discourse among other messages reaching the student and to assess the appeal of the concept as presented by schools in context of other narrations. Educational experiences relevant to the introduction of cultural tradition over the last forty years are referred to throughout the text and approaches accepting the role of a student as a subject creating their own identity are highlighted. Given all those observations, emphasis is placed on the role played in the education process by narrative concepts that help to explain the world.

Jak historia odkłada się w pamięci, jak pamięć odkłada się w języku

61%

Chlebda W.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

2019

vol. 31

The article attempts to lay out the research area of three major concepts: history, memory, and language. Because each of them is polysemous and can relate to different ontological domains in different situations (extralinguistic reality, textual or narrative reality), an attempt is made to add precision to the semantics of the words that express these concepts. There are complex relationships between the meanings of each of the words (i.e., between history1 and history2, or memory1 and memory2) and in the “horizontal” aspect between history1 and memory1 or history2 and memory2. Each of these arrangements has a unique linguistic characterization but there are also five features that function as the common denominator between the three constructs of history2 (i.e., historiography), memory2 (accounts of the content of memory), and the linguacultural worldview: subjectivity, narration, selectivity, interpretation, and “languaging”. That common denominator makes it possible to juxtapose and compare the diverse pictures of the same section of reality.

Tematem artykułu jest zakreślenie ram pola badawczego tworzonego przez trzy tytułowe pojęcia: historia, pamięć, język. Ponieważ każde z nich jest wieloznaczne, a na dodatek w różnych sytuacjach odnoszone są do różnych porządków ontologicznych (do rzeczywistości pozajęzykowej i do rzeczywistości tekstowej, narracyjnej), autor stara się doprecyzować znaczenia odnośnych wyrazów i pokazać złożone relacje, jakie występują zarówno między poszczególnymi znaczeniami każdego z wyrazów oddzielnie (a więc pomiędzy „historią1” i „historią2” z jednej strony oraz między „pamięcią1” i „pamięcią2” – z drugiej), jak też, w układzie „horyzontalnym”, między „historią1” i „pamięcią1” oraz między „historią2” a „pamięcią2”. Autor uważa, że każdy z tych porządków rzeczy ma odrębną charakterystykę językową, istnieje jednak pięć cech, które między trzema konstruktami: „historią2” (tj. historiografią), „pamięcią2” (relacjonowaniem zawartości pamięci) i językowo-kulturowym obrazem świata stanowią wspólny mianownik; to podmiotowość, narracyjność, selektywność, interpretacyjność i ujęzykowienie. Ten wspólny mianownik pozwala na zestawianie i konfrontowanie z sobą zróżnicowanych obrazów tego samego wycinka przeszłości.

нАвтор ставит своей задачей обозначить границы исследовательского поля, создаваемого тремя понятиями: история, память, язык. Каждое из них многозначно, и в разных ситуациях их относят к разным онтологическим порядкам: к внеязыковой действительности и к действительности текста. Поэтому автор старается уточнить значения данных слов и показать сложные отношения между ними. Автор считает, что каждый из названных онтологических порядков отличается по отношению к истории и памяти своей отдельной языковой характеристикой, существует, онако, пять признаков, которые образуют их общий знаменатель; это: субъектность, нарративность, селективность, интерпретативность и оязыковление. Этот знаменатель позволяет сопоставлять друг с другом различные картины одного и того же фрагмента прошлого.

Refine search results

1 Edukacja

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Chlebda W.

1 Kaniewski J.

1 2019

1 2014

Search results

Kulturowe przestrzenie szkolnego dyskursu tożsamościowego na przykładzie edukacji polonistycznej w gimnazjum

Jak historia odkłada się w pamięci, jak pamięć odkłada się w języku