Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  nauczanie religii w szkole
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Edukacja domowa a katecheza

100%
Kiciński A.
|
2016
|
vol. 63
|
issue 11: Katechetyka
59-74
EN
Home education consists in undertaking the task of teaching and educating their children at home by the parents. With the approval of the appropriate institution of the educational system the parents realize the curriculum they draw up according to the needs and educational abilities of their children. The Commission of Education of the Polish Episcopal Conference that supervises the teaching of the Catholic religion in schools has issued the Communiqué concerning the teaching of religion in the extra-school system of home education. The document is a manifestation of pastoral care of children and youths who are schooled at home. The Catholic Church in Poland does not limit itself to confirming the parents’ rights to deciding about the form of education for their children, but it starts work consisting in opening new prospects and searching for proper planes of cooperation with families involved in home education, so that the process could bear fruit in the comprehensive formation of young Christians.
XX
Edukacja domowa jest podjęciem przez rodziców obowiązku nauczania, kształcenia i wychowania swoich dzieci w domu rodzinnym. Rodzice, w porozumieniu z właściwą instytucją szkolną, realizują założony plan nauczania według ustalonych przez siebie potrzeb i możliwości edukacyjnych swoich dzieci. Komisja Wychowania Konferencji Episkopatu Polski, która nadzoruje nauczanie religii katolickiej w szkole, wydała Komunikat w sprawie nauczania religii w pozaszkolnym systemie edukacji domowej. Dokument jest przejawem troski pasterskiej o dzieci i młodzież korzystającą z edukacji domowej. Kościół katolicki w Polsce nie poprzestaje na potwierdzaniu praw rodziców do decydowania o kształcie wychowania swojego potomstwa, lecz rozpoczyna pracę polegającą na otwieraniu nowych perspektyw i poszukiwaniu odpowiednich przestrzeni współpracy z rodzinami zaangażowanymi w edukację domową, aby ten proces przyniósł owoce w całościowym kształtowaniu młodych chrześcijan.
2
Publication available in full text mode
Content available

Sakrament pokuty i pojednania w aktualnych programach do szkolnego nauczania religii w Polsce

84%
Tomasik P.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2016
|
issue 2
157-167
PL
Zagadnienia sakramentu oraz postawy pokuty i pojednania w nauczaniu religii w szkole są zawsze aktualne, szczególnie w związku z ogłoszeniem przez papieża Franciszka Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Autor artykułu, na podstawie schematu zaczerpniętego z adhortacji św. Jana Pawła II Reconciliatio et paenitentia, ukazuje główne zakresy tematyczne odnoszące się do sakramentu pokuty i pojednania, jednocześnie wskazując na ich wykorzystanie w Podstawie programowej katechezy i Programie nauczania religii z roku 2010. Podkreśla, że problem związku nawrócenia z ewangelizacją jest złożony, w dużej mierze z tego powodu, że wymyka się planowaniu, w którym można by przewidzieć wszystkie czynniki. Zarówno nawrócenie, jak i ewangelizacja stanowią bowiem obszar, gdzie rozgrywa się walka dobra ze złem, Tego, który jest Prawdą, z ojcem kłamstwa. Działania podejmujących ewangelizację i wzywających do nawrócenia są niełatwe do przewidzenia, bo nikt z nas nie może powiedzieć, że w pełni jest zewangelizowany i że przynajmniej nie potyka się na drodze nawrócenia. Konieczne jest jednak tworzenie ram, w które Duch będzie wlewał swą moc i przychodził w ludzkiej słabości.
EN
Issues of the sacrament and the attitude of penance and reconciliation in the teaching of religion in school is always up to date, especially in connection with the announcement by Pope Francis Extraordinary Jubilee of Mercy. The article, based on the diagram taken from the exhortation of St. John Paul II Reconciliatio et Paenitentia, shows the main subject areas relating to the sacrament of penance and reconciliation, while pointing to their use in the Core Curriculum program of catechesis and religious education from 2010. emphasizes that the problem of the relationship of conversion to evangelism is composed largely of For this reason, it defies planning, which could predict all factors. Both the conversion and evangelization are in fact an area in which takes the struggle between good and evil, the One who is the Truth with the father of lies. Taking action calling for evangelization and conversion are difficult to predict, because none of us can say that it is fully evangelized, and that at least does not stumble on the path of conversion. But it is necessary to create a framework in which the Spirit will be poured its power and came to human weakness.
3
Content available remote

Nauczanie religii w szkole w opiniach i ocenach polskiego społeczeństwa

84%
Jedynak W.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2019
|
vol. 11(47)
|
issue 3
79-101
PL
Przywrócenie nauczania religii do szkół publicznych w 1990 roku zostało zaakceptowane przez większość społeczeństwa polskiego. Jednak ze strony części sił politycznych podniosły się głosy sprzeciwu i oburzenia. Przeciwnicy powrotu lekcji religii do szkół twierdzili, że katechizacja w szkole narusza świecki charakter szkoły publicznej. Pomimo powracającej z różną częstotliwością i nasileniem krytyki nauczania religii w szkole większość´ polskiego społeczeństwa, w tym uczniów i rodziców, popiera obecność katechezy w szkole. Zdecydowana większość dzieci i młodzieży uczestniczy w lekcjach religii. Oceny dotyczące jakości nauczania religii w szkole są stabilne. Uczniowie deklarują, że chodzą na zajęcia z religii, gdyż są ciekawe lub nie różnią się od innych przedmiotów, cześć uczniów twierdzi jednak, że nudzi się na lekcjach religii.
EN
The reintroduction of Religious Education to state schools in 1990 was accepted by the majority of the Polish society. However, it also met the objection and indignation of some of the political powers. The opponents of the idea thought that catechization at school breached a secular character of state schools. Despite the recurring criticism of RE teaching (of various frequency and intensity), the majority of the Polish society, including school goers and their parents, support catechization at school. The vast majority of children and youngsters participate in RE classes and the opinions on the quality of teaching are stable. School goers declare that they participate in the classes because they are interesting or because they treat RE like any other subject. Some of the school goers, however, think that the classes are boring.
4

Katecheza a nauczanie religii katolickiej w Polsce

84%
Kiciński A.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 11: Katechetyka
17-34
EN
Teaching religion in school has a long tradition in Poland, and its return to school in 1990 gave the Catholic Church the task of adapting catechesis to a new educational reality. There was great motivation to meet this challenge. Today, after almost 30 years, it can be said that teaching religion in Poland's schools is protected by international and Polish law, it is well organized, has well educated catechists and is constantly being enriched with new programs and textbooks. Nevertheless, many bishops and catechists emphasize that parish catechesis has been left on the margins of ecclesiastical life and many efforts are being made to reactivate it. By decision of the Polish Episcopate Conference, catechesis and religious education in school should complement each other. This has only partially happened. Analyzing the rich achievements of Poland's catechists in teaching religion in school, we can see similar experiences in other countries in which religion is taught in school. It should also be noted that Polish catechists do not want to copy foreign solutions, because the situations in individual Churches are significantly different. That is why they accepted the idea that religion in school be treated as part of catechesis, i.e. as a specific form of catechesis. Although parish catechesis has remained on the margins of pastoral life, the Catholic Church in Poland, through thriving parishes, carries out the basic tasks of catechesis focusing on sacramental catechesis. Traditional forms of catechesis are also developing, for example, the one proclaimed during the phenomenon of going on pilgrimages in Poland, or newer forms like preaching catechesis in the media.
PL
Nauczanie religii w szkole ma w Polsce długą tradycję, jej powrót do szkoły w 1990 roku postawił Kościołowi katolickiemu zadanie dostosowania katechizacji do nowej rzeczywistości oświatowej. Nastąpiła ogromna mobilizacja, aby sprostać temu wyzwaniu. Dzisiaj, po prawie 30 latach, można stwierdzić, iż nauczanie religii w polskiej szkole jest zabezpieczone prawem międzynarodowym i polskim, jest dobrze zorganizowane, ma dobrze wykształconych katechetów i ciągle jest wzbogacane coraz to nowymi programami i podręcznikami. Niemniej wielu biskupów i katechetyków podkreśla, że katecheza parafialna została na marginesie życia kościelnego i czynione są liczne wysiłki, aby ją reaktywować. Decyzją Konferencji Episkopatu Polski katecheza i nauczanie religii w szkole powinny wzajemnie się uzupełniać. Tak stało się tylko częściowo. Analizując bogaty dorobek katechetyków polskich o nauczaniu religii w szkole widać znajomość doświadczeń innych krajów, w których nauka religii jest w szkole. Odnotować również należy, że katechetycy polscy nie chcą i nie kopiują obcych rozwiązań, gdyż sytuacje w poszczególnych Kościołach są istotnie różne. Stąd raczej powszechnie przyjęli myśl, że szkolne nauczanie religii traktują jako część katechezy, tj. jako specyficzną formę katechezy. I choć katecheza parafialna pozostała na marginesie życia duszpasterskiego, to Kościół katolicki w Polsce poprzez prężnie działające parafie realizuje podstawowe zadania katechezy skupiające się na katechezie sakramentalnej. Rozwijają się zarówno tradycyjne formy katechezy, jak ta głoszona podczas fenomenu pielgrzymowania w Polsce, czy też nowe formy, jak głoszenie katechez w mediach.
5

Działalność naukowo-dydaktyczna Hubertusa Halbfasa

84%
Kicinski A.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 11: Katechetyka
057-073
EN
Hubertus Halbfas is an educationalist of religion, well-known not only in Germany. Polish catechetics only partly knows his research-didactic work. The article contains the first description of his life as a scientist and a complete list of his publications in the Polish language. It introduces the reader into the context of the development of catechetics/pedagogy of religion in Germany, and it indicates selected trends in Halbfas’s work. Halbfas’s thought that every human being has an inner desire to “transcend himself/herself’ and to experience ever new dimensions of his/her life, is a constant challenge to work out new programs of religious education. His didactic-symbolic conception tries to restore the lost narrative ability of religious experience to scholarly didactics, and although it contains many controversial elements, it is a challenge for modern educationists of religion and catechists in every cultural area.
PL
Hubertus Halbfas jest znanym pedagogiem religii nie tylko w Niemczech. Polska katechetyka zna tylko częściowo jego działalność naukowo-dydaktyczną. Ten artykuł zawiera pierwszy w języku polskim pełny życiorys naukowy autora oraz kompletne zestawienie jego publikacji. Wprowadza w kontekst rozwoju katechetyki/pedagogiki religii w Niemczech oraz wskazuje na wybrane kierunki twórczości Halbfasa. Myśl Halbfasa, że każdy człowiek nosi w sobie pragnienie „przekraczania siebie” i doświadczania wciąż nowych wymiarów własnego życia, jest ciągłym wyzwaniem do opracowywania nowych programów nauki religii. Jego koncepcja dydaktycznosymboliczna próbuje przywrócić dydaktyce szkolnej utraconą zdolność narratywną doświadczenia religijnego i chociaż zawiera wiele elementów kontrowersyjnych - jest wyzwaniem dla współczesnych pedagogów religii i katechetyków każdego obszaru kulturowego.
6
Publication available in full text mode
Content available

Nauczanie religii katolickiej w polskiej szkole publicznej w kontekście prawa rodziców do wychowania religijnego dzieci – aspekty historyczne i wybrane aktualne problemy

67%
Więcek K.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2013
|
vol. 16
185-211
PL
W artykule przedstawione zostały wybrane aspekty nauczania religii w szkole publicznej. Ujęcie zagadnień z perspektywy katolickiej w żadnej mierze nie deprecjonuje innych związków wyznaniowych, a jedynie wskazuje na złożoność problematyki. Możliwość organizowania lekcji religii w ramach systemu oświaty jest jedną z form realizowania przez rodziców prawa do wychowania dzieci zgodnie z ich przekonaniami, co znajduje swoje potwierdzenie w wielu aktach prawa międzynarodowego oraz krajowego. W Polsce po okresie walki władzy komunistycznej z Kościołem katolickim i wszelkimi przejawami religijności oraz łamania podstawowych praw człowieka, w tym prawa rodziców do wychowania religijnego dzieci, przemiany ustrojowe po 1989 r. przyniosły zmiany w ustawodawstwie przywracając miejsce nauczania religii w szkole publicznej. Regulacje ustawowe i podustawowe zostały potwierdzone w art. 53 ust. 3 i 4 oraz art. 48 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Na ich podstawie rodzicom przysługuje prawo do wychowania religijnego i moralnego ich dzieci, również poprzez możliwość wyboru nauczania religii w szkole publicznej. Regulacje prawne w tym przedmiocie niejednokrotnie były poddawane weryfikacji przez Trybunał Konstytucyjny, jak również przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, jednak pomimo konieczności doprecyzowania pojedynczych przepisów, zasadniczy kierunek polskich rozwiązań prawnych został utrzymany, co potwierdza jego zgodność ze standardami państw demokratycznych.
EN
This article presents selected aspects of teaching religious education in public schools. The depiction of issues from the Catholic point of view does not by any means deprecate other religious denominations, but merely points to the complexity of the issues. The possibility of organising religious education classes within the framework of the system of education is one of the forms of parents’ exercising their right to bring up their children in line with their beliefs, which is confirmed by many Acts of international and domestic law. In Poland, after the period of Communist rule and fighting the Catholic Church and any manifestations of religiousness, and breaching basic human rights, including the right to a religious upbringing, the system reforms after 1989 brought about changes to legislation, which restored religious education to its place in public schools. Statutory and sub-statutory regulations were confirmed in Art. 53 sections 3 and 4 and in Art. 48 section 1 of the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997. Based on the said regulations parents have the right to the religious and moral upbringing of their children, also through the ability to choose religious education at public school. The legal regulations pertaining to this matter have been repeatedly verified by the Constitutional Tribunal and the European Court of Human Rights in Strasbourg, and despite the necessity to particularise individual regulations, the fundamental direction of Polish legal solutions was maintained, which corroborates its conformity with the standards in other democratic countries.
7
Publication available in full text mode
Content available

Bierzmowanie jako sakrament misji

67%
Tomasik P.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2017
|
issue 24
265-288
PL
Zagadnienie dojrzewania do bycia chrześcijaninem winno być odniesione do misji, czyli ostatniego nakazu Jezusa. Autor artykułu stara się odpowiedzieć na pytanie, na ile misja chrześcijańska jest obecna w owocach, jakie wierzący otrzymuje w darze bierzmowania. By to zrealizować, omawia kolejno istotę bierzmowania i misji przedstawioną w katechizmach i dokumentach Kościoła, w tym polskich dokumentach programowych. Następnie ukazuje zmianę, jaką powoduje pojmowanie misji w kluczu nowej ewangelizacji i wezwania do nawrócenia pastoralnego. Na zakończenie, autor przedstawia katechetyczne i duszpasterskie propozycje.
EN
The topic of growing into being a mature Christian should be related to the mission, that is, to Christ’s last command. The author of the article responds to the question, to what extent the Christian mission is present in the fruits of the gift of the sacrament of confirmation. To accomplish this task, the author first describes the sacrament of confirmation and Christian mission as is presented in the catechisms and in the documents of the Church, including polish directories regarding catechesis. Then he discusses the change brought about by the understanding of the missions in terms of new evangelization and call to pastoral repentance. As a conclusion, the author suggests some catechetical and pastoral proposals.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ewangelizacja w działalności salezjańskiej

67%
Misiaszek K.
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
|
2011
|
vol. 3
33-42
EN
Around the concept and process of evangelization, that is around both the theory and practice of this process, a lot of doubts have appeared in recent years. Nearly all educational, formative activities undertaken in the Church, not only with respect to children and young people, but with respect to adults as well, are defined with the use of this word. However, in the practice of the ancient Church propagating Christ, conversion, preparation for baptism, catechesis presenting the meaning of rites and introducing one into the life of the Church were integrally connected with the evangelization process. This process has been radically reversed in modern times. In parish catechesis basically there is no evangelization process preceding it; also teaching religion at school cannot undertake all evangelization tasks, as the nature of education does not allow this. Since young people constantly need adults who accompany them and educate them in the proper way, the Salesian order whose vocation is Christian education of children and young people, should be open to evangelization of parents and adults, as it is only such evangelization that may contribute to efficient educational work.
9
Publication available in full text mode
Content available

Apologia wiary jako zadanie nauczania religii

51%
Tomasik P.
Studia Katechetyczne
|
2014
|
vol. 10
11-40
EN
Back to determine apology faith in the post-conciliar theology, including practical theology, is a reference to the Fathers of the Church, the creators of the first apology, and to some concepts of the Bible, but also taking action in the spirit of the Council, which confirmed the achievements of grassroots movements in the Church, in order to the rediscovery of the Bible, the liturgy and the Fathers of the Church. Recognized in this way an apologia for faith means more than just protecting the faith, is the justification. The author first explains the meaning of the individual words contained in the title, then points to the contexts of apology for the faith, which is import_ant for its application in the teaching of religion, but also for the sake of teaching, when the disciples are to be witnesses to the faith. The headline of the article shows two faces apology, defense of faith and the reasons for it, referring to the contemporary problems faced by the teaching of the Catholic religion.
IT
Riassunto: Il ritorno alla definizione apologia della fede nella teologia postconciliare, fra cui la teologia pratica, costituisce un referimento ai Padri della Chiesa autori delle prime apologie così come di certi concetti biblici ma anche un’implementazione dello spirito del Concilio, il quale ha promosso le iniziative dei movimenti originati “dal basso” nella Chiesa aventi come scopo una riscoperta della Bibbia, della liturgia e dei Padri. Un’apologia della fede intesa in questo senso significa più che una semplice difesa della fede, significa anche un dare ragione di essa. L’autore dell’articolo spiega prima il senso delle singole parole incluse nel titolo per poi fare un richiamo ai contesti dell’apologia della fede, il che è significativo per la sua applicazione nell’ambito dell’insegnamento della religione anche per gli stessi insegnanti, dato che devono essere per gli alunni testimoni della fede. In buona parte l’articolo mostra due volti dell’apologia: la difesa della fede e un darne ragione, in riferimento ai problemi attuali con i quali ha a che fare l’insegnamento della religione cattolica.
10
Publication available in full text mode
Content available

Aspekty prawne współpracy dyrektora szkoły publicznej z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi

51%
Balicki A.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2013
|
vol. 16
229-248
PL
Nauczanie religii odgrywa bardzo ważną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Jest ono obecne w polskim systemie oświaty. Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o systemie oświaty, nauka religii jest organizowana na życzenie rodziców w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnajalnych. Kształt przepisów dotyczących nauczania religii w szkołach i przedszkolach publicznych nakłada obowiązek współpracy dyrektora szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi w zakresie nauczania religii. Najbardziej widoczne jest to w zakresie zatrudniania nauczycieli religii. Wprawdzie podmiotem zatrudniającym nauczyciela religii jest dyrektor szkoły, jednakże nie może on zatrudnić osoby nie posiadającej misji kanonicznej. Kościoły i związki wyznaniowe mają również możliwość cofnięcia misji kanonicznej, co skutkuje zwolnieniem takiego nauczyciela, nawet w ciągu roku szkolnego. Obowiązek wspomnianej współpracy widoczny jest również przy organizacji rekolekcji wielkopostnych. Nie są to jedyne sfery współpracy szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Wspomniana współpraca powinna być jak najściślejsza, gdyż w wielu aspektach pracy szkoły może ona przynieść pozytywne rezultaty wychowawcze.
EN
Religious education plays a very important role in the upbringing of the young generation. It is present in the Polish educational system. The provisions on religious education in schools and preschools requires cooperation of the school and churches and religious organizations in the field of religious education. This is most evident in the employment of teachers of religion. Although the subject of employing a teacher of religion is director of the school, but he can not hire a person lacking canonical mission. Churches and religious organizations are also able to release a teacher, even during the school year. The obligation of the cooperation is also seen in the organization of the Lenten retreat. The are not the only areas of cooperation should be the closest possible, as in many aspects of school can bring positive outcomes of education.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.