Search results - CEJSH

1

Tomasz Kizwalter, Polska nowoczesność. Genealogia, Warszawa 2020

100%

Kulecka A.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2021

|

vol. 28

313-316

PL

recenzja

EN

Review

2

Tomasz Kizwalter, Polska nowoczesność. Genealogia, Warszawa 2020

100%

Kulecka A.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2021

|

vol. 28

313-316

3

Między tradycją a nowoczesnością, pod red. K. Rędzińskiego, Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2007, ss. 235

80%

Głowacka-Sobiech E.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2008

|

issue 24

174-175

PL

Między tradycją a nowoczesnością, pod red. K. Rędzińskiego, Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2007, ss. 235

4

Norwid i nowoczesność (perspektywa podmiotowości)

80%

Rzepczyński S.

Colloquia Litteraria

|

2007

|

vol. 2

|

issue 1/2

9-20

5

Porządki nowoczesne

80%

Matyja R.

Świat i Słowo

|

2020

|

vol. 34(1)

109-126

PL

Powód, dla którego w refleksji nad nowoczesnością warto cofnąć się do jej początków, jest dość oczywisty. Nowoczesność jest bowiem okresem, który od innych wyróżnia powszechna skłonność do projektowania przyszłości. Społeczeństwa tradycyjne bazowały raczej na powtarzaniu głównych wzorców zachowań, ich wyobraźni nie ożywiała jakakolwiek idea postępu. Takie rozumienie głównej cechy nowoczesności pozwala nam przy tym wyróżnić okres, który w Polsce nazywamy nowożytnym, choć większość języków europejskich określi go raczej wczesną nowoczesnością (early modern, Frühe Neuzeit). Lektura licznych monografii historycznych poświęconych polityce, gospodarce czy życiu umysłowemu może prowadzić do następującej generalizacji: w nowożytności projektowanie przyszłości jest raczej rzadkie, ma wiele cech myślenia utopijnego, bywa trudno odróżnialne od myślenia o społeczeństwie doskonałym. W wieku dziewiętnastym praktyki repetycji i innowacji osiągają stan równowagi, z którego zostaną wytrącone w stuleciu dwudziestym, z jego kultem zmiany i innowacji.

6

RECENZJE I SPRAWOZDANIA Nigdy nie byliśmy nowocześni

80%

Śliwa J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2011

|

vol. 12(1)

7

BOOK REVIEWS AND REPORTS Nigdy nie byliśmy nowocześni

80%

Śliwa J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2011

|

vol. 12(1)

8

Dzieciństwo a nowoczesność: polska recepcja amerykańskich ideałów, czyli uwag kilka na marginesie książki Sylwii Kuźmy-Markowskiej „Dziecko, rodzina i płeć w amerykańskich inicjatywach humanitarnych i filantropijnych w II Rzeczypospolitej”, Warszawa 2018, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego

71%

Bołdyrew A.

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

|

2020

|

vol. 11

|

issue 2

275-282

EN

The studied monograph concerns attempts at the transfer of modern, American ideals of childhood and the paradigms and norms of family life to Poland. Protective and pedagogic activities based on the rules of “modern philanthropy” are presented in a very noteworthy way, although the author does not employ numerous valuable studies and theoretic and methodological conceptions from Polish scholars.

PL

Omawiana książka dotyczy prób przeniesienia do Polski amerykańskich nowoczesnych ideałów dzieciństwa oraz wzorców i norm życia rodzinnego. Interesująco przedstawia działania opiekuńczo-wychowawcze prowadzone w oparciu o zasady „nowoczesnej filantropii”, ale nie wykorzystuje wielu wartościowych opracowań polskich uczonych oraz koncepcji teoretycznych i metodologicznych.

9

Islamska teologia wyzwolenia. Opór wobec imperium (fragmenty)

71%

Dabashi H.

Praktyka Teoretyczna

|

2013

|

vol. 8

|

issue 2

63-85

PL

-

10

Ufność i wątpienie: Gabriel Josipovici o Szekspirze i nowoczesności

71%

Sawa M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2020

|

vol. 38

|

issue 1

EN

The aim of this paper is to present Gabriel Josipovici’s seminal publication On Trust: Art and the Temptation of Suspicion (1999) as a valuable contribution to the contemporary affective debate and the post-postmodernist undoubting perspective. An eminent British novelist, playwright and critic, Josipovici attempts in his study to characterise pre-modern cultures and the modern world in terms of contrastive emotional attitudes of trust and suspicion. This article seeks to present the part of Josipovici’s extended discussion which pertains to the crucial phase in modern history when the feeling of suspicion began to gain intensity; hence the concentration on the moment of transition, the advent of modernity in the Renaissance and the way Shakespeare’s plays thematise the tension between trust and suspicion in the face of the tenets of humanism and Protestantism. Additionally, the presentation of the central idea of On Trust is aided with references to Josipovici’s other publications such as Writing and the Body (1982), The Book of God (1988), What Ever Happened to Modernism? (2010) and Hamlet: Fold on Fold (2016) in order to show the author’s concern with the interplay in culture of trust and suspicion as informing his entire critical thought.

PL

Celem artykułu jest ukazanie pracy Gabriela Josipovici zatytułowanej On Trust: Art and the Temptation of Suspicion (1999) jako cennego wkładu we współczesne rozważania nad afektem oraz kształtowaniem się post-postmodernistycznej postawy odrzucającej wątpienie. Wybitny brytyjski pisarz, dramaturg i krytyk Josipovici podejmuje próbę charakterystyki kultur przednowoczesnych oraz świata nowoczesnego za pomocą dwóch kontrastowych postaw emocjonalnych: ufności i wątpienia. Artykuł przedstawia tę część rozważań autora, która dotyczy istotnego momentu w historii świata, kiedy to uczucie wątpienia zaczyna dominować w kulturze. Stąd koncentracja na wyłanianiu się nowoczesności w renesansie, znajdujące odzwierciedlenie w utworach Szekspira, które wskazują na napięcie między ufnością i wątpieniem tworzące się w kontekście humanizmu i protestantyzmu. Próbie rekonstrukcji myśli przewodniej On Trust towarzyszą odniesienia do innych utworów Gabriela Josipovici, takich jak: Writing and the Body (1982), The Book of God (1988), What Ever Happened to Modernism? (2010) i Hamlet: Fold on Fold (2016). Dzięki odwołaniom do innych prac Josipovici udowodniono, że perspektywa ufności i wątpienia jest stale obecna w myśli krytycznej autora.

11

Auschwitz i nowoczesność

71%

Krupa B.

Przestrzenie Teorii

|

2012

|

issue 18

51-66

EN

The text examines the relationship between the two categories – Auschwitz and modernity, in recognition of Jean Améry and Zygmunt Bauman, taking also into account the voice of the latter polemicists. In the first place is reconstructed Améry’s positive view on modernity with respect for the truth of the victims of Auschwitz. Then Bauman's critical position is discussed, indicating the modern provenance of the Holocaust and risk of recurrence of the Holocaust. Next the voices of Bauman’s opponents are presented. Yehuda Bauer, Henryk Grynberg, Andrzej Szahaj and Stefan Morawski pointed to the key role of ideology and irrational aspects of Nazism. At the end the common ground of Améry and Bauman is indicated – both turn to take the perspective of the victims.

12

Chaos nowoczesności a kosmos tradycji w Ziemi obiecanej Władysława Stanisława Reymonta

61%

Dziugieł-Łaguna M.

Prace Literaturoznawcze

|

2013

|

issue 1

61-75

EN

In the “Promised land” by W. S. Reymont there is clash of two worlds: modernity, which grows on the ruins of past and tradition which bases on the respect towards ancestors’ culture. That is why in the reception of this epic story there is dichotomy of disclosed divisions: city and village, chaos and harmony, culture and nature. Discussion on the noble-landowning axiology, which falls apart under the impact of civilization phenomena i.e. machines and the modern one, which is defined by the chaos of the world that is non-crystallized and does not base on any ethical postulates, is revealed in the metatextual interpretation of the novel. In fact there is clash of values and antivalues, which are valid in the unconditional world of matter, which eliminates any signs of spirituality. Therefore the compared portraits of Łódź and Kurów are characterized by strong contrasts. Man’s decline (prostitution, crimes, exploitation) is contrasted with stately existence on the manor, which bases on the God’s authority and very close relationship of man with nature.

13

Prawda jako narzędzie transgresji. Parezja a postawa nowoczesności w filozofii Michela Foucaulta

61%

Kowalczyk M.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2019

|

issue 44 (1)

EN

In the article I analyze the idea of the Enlightenment in Michel Foucault’s philosophy. Also, I analyze a few possible practices of parrhesia which Foucault has been studying during his career. I try to show up the connections that in my opinion exist between these two issues. I describe the idea of ethos of modernity as the „methodological frame”, which can be analyzed as a kind of „clue” for the subjective action in modernity. Parrhesia, then, can be a specific action that we can practice as the ethos of modernity.

PL

Niniejszy artykuł został opracowany na podstawie mojej pracy licencjackiej Oświecenie według Michela Foucaulta - uwagi w sprawie koncepcji etosu nowoczesności napisanej pod promotorstwem dr Marcina Marii Bogusławskiego, obronionej 13.07.2018 w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Większość fragmentów widocznych w artykule zaczerpnąłem z owej pracy, zmieniając je nieznacznie ze względu na wymogi formalne obecnego tekstu.

14

Феноменологія нудьги: ‘досвід без властивостей’ Тарас Добко Український католицький

61%

Добко Т.

Studia Bobolanum

|

2020

|

vol. 31

|

issue 2

289-305

PL

Streszczenie Artykuł przedstawia fenomenologiczną analizę natury nudy jako „doświadczenia bez właściwości”. Dowodem na to jest rozróżnienie między zwykłą i głęboką nudą, a także stosunkiem osoby ludzkiej do świata i sposobem doczesności świata w doświadczaniu nudy. Omówiono doświadczenie wewnętrznej pustki charakterystycznej dla nudy i jej źródła. Doświadczenie nudy w wyjątkowy sposób odsłania powołanie człowieka do dialogu z rzeczywistością i niejako z przeciwności ukazuje obiektywną naturę ludzkiego szczęścia.

EN

The article offers phenomenological analysis of the nature of boredom as an „experience without qualities”. The distinction between ordinary and profound boredom, the human person’s relationship with the world as well as the world’s way of givenness in the experience of boredom, is brought to evidence. The experience of inner void peculiar to boredom and its sources is discussed. The experience of boredom uniquely discloses the human person’s vocation to enter the dialogue with reality and as it were from the opposite, manifests the objective nature of human happiness.

15

Karzeł i natura. Wkład teologii wyzwolenia w debatę o ekologii

61%

Andrade L. M.

Praktyka Teoretyczna

|

2013

|

vol. 8

|

issue 2

37-48

PL

-

16

W poszukiwaniu utraconej bezczelności. „Ferdydurke” i cynizm

61%

Franczak J.

Przestrzenie Teorii

|

2013

|

issue 20

91-108

EN

This article is an attempt to interpret Witold Gombrowicz’s first novel in the context of cynicism, which is first conceptualized within the Foucauldian tradition as a practice of “frank speech” (parrhesia), and then, according to Peter Sloterdijk’s critical philosophy, as a form of modern consciousness based on inverted idealism. The opposition between an ancient subversive cynicism and its modern schizoid form allows one to analyze the complexity of Ferdydurke. In the course of interpretation it turns out that there are some intersecting planes: the protagonist searches in vain for lost insolence, but it is the author who manages to find it at the end of the novel.

17

Postsekularne konstelacje nowoczesności. O historycznych związkach religii i nauk społecznych

61%

Warchala M.

Stan Rzeczy

|

2013

|

issue 2(5)

75-92

PL

Epokę nowoczesną postrzega się zwykle jako obszar permanentnego konfliktu między religią i sekularyzmem, wiarą i rozumem, teologią i nauką. W tym kontekście pojęcie „postsekularyzm” może być swego rodzaju światełkiem w tunelu – nadzieją nie tyle na ominięcie tego sporu (dziś coraz bardziej już jałowego), ile na pewną modyfikację pojęć w nim używanych i inne spojrzenie na uczestniczące w nim strony. Postsekularyzm” to pojęcie historyczne ułatwiające nową interpretację. Niniejszy tekst stanowi skromną próbę tego rodzaju interpretacji, która zwraca uwagę na nowoczesne zjawiska przekraczające granice między wrogimi obozami religii i sekularyzmu. Zjawiska te nazywam postsekularnymi „konstelacjami”, jako że są to w istocie konstelacje autorów i idei. Pierwszą z nich jest romantyzm w swej wczesnej, najbardziej twórczej fazie: w Niemczech zwany frühe Romantik, a w Wielkiej Brytanii – High Romanticism. Druga postsekularna konstelacja pojawia się w okresie modernizmu, a składają się na nią: socjologiczny dyskurs na temat religii Maxa Webera, pragmatyczna obrona wiary religijnej Williama Jamesa oraz mocno idiosynkratyczna reinterpretacja tradycji żydowskiej dokonana przez Hermanna Cohena, Franza Rosenzweiga i Waltera Benjamina.

EN

Modernity has usually been regarded as a war zone between religion and secularism, faith and reason, theology and ”science”. In this context the concept of postsecularism appears as some sort of a light in the tunnel: the possibility not so much to pass over that debate (more and more sterile today) as to change its terms and look at its protagonists from the new perspective. Postsecularism is a historical concept which enables the new interpretation of modernity. My paper is a modest contribution to this new interpretation stressing those phenomena in the historical development of modern discourse which cross over the entrenched oppositions of secularity and religion. These phenomena I propose to call postsecular ”moments” or ”constellations” – as they are indeed constellations of both ideas and particular authors. The first constellation of this kind is Romanticism – esp. so called frühe Romantik in Germany and High Romanticism in Great Britain. The second constellation appears in the period of modernism. It consists of three elements, two of which at least are closely related to the social sciences: the sociological discourse on religion represented by Max Weber, the pragmatic defense of faith by William James, and, finally, the idiosyncratic re-discovery of their own religious heritage by the Jewish philosophers such as: Hermann Cohen, Franz Rosenzweig and Walter Benjamin

18

Nadodrze Tadeusza Różewicza. O reportażu "Most płynie do Szczecina"

61%

Browarny W., Uniwersytet Wrocławski I. F. P., Wojciech Browarny (ur. 1970) a. w. I. F. P. U. W.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

PL

Artykuł ten przedstawia problemy polskiej tożsamości, świadomości kulturowej i refleksji nad zmianami cywilizacyjnymi po 1945 roku, związane z przesunięciem państwa polskiego na ziemie nad Odrą i Bałtykiem, polonizacją dawnych terenów niemieckich oraz historycznym i politycznym dyskursem uzasadniającym ich przejęcie. Tadeusz Różewicz jako reportażysta nie tylko opisywał – od czasu wyprawy odrzańską barką z Koźla do Szczecina w 1947 roku – kolonizację „poniemieckiego” Nadodrza, ale diagnozował także narodziny nowej indywidualnej i społecznej tożsamości mieszkańców tego pogranicznego obszaru, dostrzegając ścierające się tutaj narracje historii, biografii i literatury narodowej oraz nakładające się ślady różnych kultur i pamięci.

19

Mędrzec, sługa, ekspert do wynajęcia? Machiavelli jako autor "Księcia"

61%

Porada A.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2017

|

vol. 47

20

Mrzonki racjonalnej kolonizacji w duchu narodowym. Roman Dmowski i polska emigracja do Brazylii

61%

Starczewski M.

Przegląd Humanistyczny

|

2015

|

vol. 59(2 (449))

63-74

PL

Roman Dmowski in 1899 went on a nine-month travel to Brazil in order to verify the idea of New Poland and “rational colonization in the national spirit” in the Brazilian state of Parana, advocated by Lviv emigration activists in exile. Although from the outset his attitude towards this idea was rather sceptical, however, he treated it seriously enough that he read in London the European literature devoted to emigration. Then wrote a book Wychodztwo i osadnictwo (Migration and Settlement). His stay in Brazil convinced him that the ideas of colonization were day dreams. The hitherto literature so far has mysteriously presented the Brazilian travel. Historians usually either do not understand the motivation of Dmowski, or thought that staying in America made Dmowski became a supporter of the colonization. This misunderstanding is accompanied by repetition of a wrong chronology of writing of Wychodztwo i osadnictwo.

Refine search results