Search results

1

Obrońca węzła małżeńskiego gwarantem prawdy i sprawiedliwości – refleksje na kanwie przemówienia papieża Franciszka do członków Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej z 8 listopada 2013 r.

100%

Nowicka U.

Ius Matrimoniale

|

2014

|

vol. 25

|

issue 2

31-42

EN

Pope Francis, speaking on November 8, 2013 to the members of the Supreme Tribunal of the Apostolic Signatura, returned to the issue reiterated for years – namely to emphasise the role of the defender of the bond in a process. Based on this speech many important issues appear, such as a pastoral good of parties and bound up with it the principle of truth, the role of the defender of the bond in safeguard of this truth and reciprocal relationship between the defender and a judge. It shows that evangelistic activity of the Church is indissolubly connected with the ecclesial administration of justice and that in ecclesiastical courts it is necessary to always have an icon of the Good Shepherd before eyes, which first of all is a righteous Shepherd.

2

DEFENSE LAWYERS’ DISCURSIVE STRATEGIES OF CONTROLLING THE LANGUAGE OF THE WITNESSES: QUESTIONING FORMS AND FUNCTIONS IN SOME CRIMINAL COURTS OF OROMIA REGIONAL STATE, ETHIOPIA

67%

BATU BALCHA E.

Comparative Legilinguistics

|

2015

|

vol. 24

19-45

PL

W codziennych rozmowach pytający i udzielający odpowiedzi pozostają w mniej więcej symetrycznym związku, a odpowiadający nie jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi. Na sali sądowej sytuacja jest odmienna. Przesłuchiwani w charakterze zarówno świadków są zobligowani do udzielania odpowiedzi na pytania prawników. Autor bada strategie dyskursu obrońców na sali sądowej w Sądzie karnym w mieście Adama (Region Oromia) w Etiopii. Celem badania było pokazanie środków perswazji stosowanych przez obronę w celu uzyskania pożądanych odpowiedzi. Badanie wypełnia lukę, gdyż do tej pory nie zajmowano się tą tematyką w odniesieniu do strategii dyskursu sądowego w Etiopii.

EN

In everyday conversation the questioners and answerers are in an approximately symmetrical relationship that questioners do not have the information that they are requesting and the answerers are not obliged to answer. On the contrary, in the rule and role governed courtroom question/answer dyad, lawyers usually have particular version of events to control the language of the respondents where witnesses are compelled to respond, and do not have the right to question. So, it may hold back the production and interpretation of the evidence, and consequently hinder the execution of the tasks of the court trial. Such types of courtroom language-related problems are unexplored by academic research in Oromia Regional State. In this regard, no or little is known about these courtroom language-related problems in the criminal courts of the region. In an attempt to fill-in the existing gap, this study investigates how widespread such courtroom linguistic problems are and contribute to the limited conceptual and methodological values of linguistic analysis of courtroom oral discourse in legal institutions of the region. The analysis of this study is based on the authentic, naturally occurring courtroom defense lawyers-witnesses dyad of some Oromia Regional State Criminal Courtrooms. The aim of the study is, therefore, to present the discursive strategies of defense lawyers questioning forms and functions in their attempts to deconstruct persuasive testimony. In so doing, based on the way in which lawyers exploit the specialized speech-exchange linguistic system of the courtroom, the study focuses on the analysis of defense lawyers question forms and functions from the pragma-dialectical discourse perspectives. The findings of the study suggest that the use of declarative question, tag question, and projection question forms are the defense lawyers’ discursive strategies to control and dominate the language of the witnesses. Such questioning forms function by potentially damaging witnesses’ admission and limiting their response boundaries and are found the influential defense lawyers’ discursive strategies through which the existing narratives of the witnesses are attacked and deconstructed.

3

Uprawnienia obrońcy w procesie karnym – wybrane zagadnienia

60%

Wierzbicka K.

Themis Polska Nova

|

2018

|

issue 2(14)

152-165

EN

The right of defence is one of the fundamental human rights. In criminal proceedings, its implementation may translate into defendant’s right of undertaking his defence on his own, as well as of having recourse to a professional defender. In this regard, the defender (an attorney or a legal counsel) has been given a certain set of entitlements which, on one hand, can aid in performing his own duties and, on the other hand, provides a legal framework for the execution of these duties. The way in which the defender’s activities are conducted depends on the will and the contribution of the defendant himself. At the meeting point of the defender-defendant relationship there may appear certain occurrences, and some of them prohibited by penal legislation, which imply a number of issues and thus need to be clarified. Those issues include, inter alia, the scope of the right of defence as well as defender’s competences, the lawfulness of the activities being undertaken, the question of the scope and framework of defender’s legal privilege with regard to his knowledge on the crime.

4

The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure

60%

Bereza A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

The status of legal counsel in a criminal procedure has been gradually changing over time. It was caused by political factors, and was connected with the necessity to overcome the reluctance of the Bar Association. Initially, a legal counsel could appear in a criminal trial as an attorney, although until 2009 this entitlement was limited to a defined group of represented bodies. The authority to defend was granted to legal counsels in misdemeanour cases in 2001, except for disciplinary proceedings. Greater governance in the powers of legal counsels and defence lawyers resulted in the Bill on the lawyer profession of 22 October 2009, which aimed at creating the so-called new Bar Association. However, the Bill was not passed because of critical attitude of both professional bodies. The Bill would have allowed a legal counsel to appear before a court as a defence lawyer in a criminal procedure. An attempt to resolve this issue was made during work on comprehensive amendments to the criminal-procedure law. This work began in 2012 and resulted in the Act of 27 September 2013 on Amending the Act – the Code of Criminal Procedure and other acts. Finally, legal counsels were granted the power to appear before a court in the capacity of a defence lawyer in a criminal procedure, excluding legal counsels working under employment contracts, apart from the researchers and academics. Attempts to question the aforementioned amendment by the Bar Association in the Constitutional Tribunal proved to be ineffective. The next amendment to the criminal-procedure law, passed in March 2016, restoring some of the provisions in force prior to the great reform of criminal trials, did not change the powers of legal counsels to appear before a court as defence lawyers in a criminal procedure.

PL

Status radcy prawnego w postępowaniu karnym ulegał z biegiem czasu stopniowej zmianie. Były one uzależnione od czynników politycznych oraz wiązały się z koniecznością przełamania oporu adwokatury. Początkowo radca prawny mógł występować w procesie karnym jako pełnomocnik, choć to uprawnienie było do 2009 r. ograniczone do ściśle określonego kręgu reprezentowanych podmiotów. Uprawnienia obrończe po raz pierwszy, nie licząc postępowań dyscyplinarnych, zostały radcom prawnym przyznane w sprawach o wykroczenia w 2001 r. Zbliżenie uprawnień radców prawnych i adwokatów zaowocowało projektem ustawy o zawodzie adwokata z dnia 22 października 2009 r., zmierzającym do stworzenia tzw. nowej adwokatury. Projekt nie został uchwalony ze względu na krytyczne stanowiska obu samorządów. Przewidywał w swej treści możliwość występowania radcy prawnego w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym. Realizacja tego postulatu została podjęta w pracach nad wielką nowelizacją postępowania karnego. Prace te rozpoczęły się w 2012 r. i znalazły finał w ustawie z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw. Ostatecznie przyznano radcom prawnym uprawnienie do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym, z wyłączeniem radców prawnych pozostających w stosunku pracy, nie licząc pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych. Próby zakwestionowania wskazanej nowelizacji przez adwokaturę przed Trybunałem Konstytucyjnym okazały się nieskuteczne. Kolejna zmiana postępowania karnego, uchwalona w marcu 2016 r., przywracająca niektóre rozwiązania obowiązujące przed wielką reformą procesu karnego, nie zmieniła już wprowadzonych uprawnień radców prawnych do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym.

5

Sprzeczność interesów oskarżonych a swoboda wyboru obrońcy

60%

Kościelniak-Marszał M.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 51

EN

The purpose of this publication is the analysis of the regulation concerning the conflict situation between the interests of several accused parties who are represented by a single attorney. The right to defence is a fundamental principle of criminal proceedings. The connected relationship between the accused and their attorney is subject to extensive protection against the intervention of procedural organs. The legislation foresees the need to break these relations only in extreme cases, when the legal interests of several accused parties represented by a single attorney remain in conflict. In such event, the court issues a decision, specifying a period for the accused to hire different attorneys or appoints a different attorney ex officio. The situation when a conflict of interests is found is an exception from the fundamental principle of freedom to choose an attorney. Due to the nature of this regulation, it has to be followed strictly, and the circumstances must be analysed based on the preliminary assumption that such conflict does not exist. The need to intervene under the provisions of Article 85 § 2 of the Code of Criminal Procedure emerges only if it is established without any doubt that the defence of one of the accused would have to expose the interest of another accused to harm, which would make it practically impossible to defend several accused parties at the same time. However, if the attorney who defends several accused parties may, without detriment to the procedural interests of the accused, pursue a line of defence that does not require challenging the credibility of the explanations of any of the accused, this does not result in a conflict of interests.

PL

Celem niniejszej publikacji jest analiza regulacji dotyczącej sytuacji kolizyjnej pomiędzy interesami kilku oskarżonych, którzy korzystają z pomocy tego samego obrońcy. Prawo do obrony stanowi fundamentalną zasadę procesu karnego. W związku z tym relacja pomiędzy oskarżonym a jego obrońcą korzysta z daleko posuniętej ochrony przed ingerencją organów procesowych. Tylko w skrajnym wypadku, kiedy interesy procesowe kilku oskarżonych reprezentowanych przez tego samego obrońcę pozostają ze sobą w sprzeczności, ustawodawca przewiduje konieczność zerwania tego stosunku. W takiej sytuacji sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia innych obrońców, albo z urzędu wyznacza innego obrońcę. Stwierdzenie sprzeczności interesów jest wyjątkiem od fundamentalnej zasady swobody wyboru obrońcy i z uwagi na charakter tej regulacji musi być traktowane w sposób ścisły, w trakcie przyjęcia podczas badania tej okoliczności wyjściowego założenia o nieistnieniu kolizji. Konieczność ingerencji w trybie art. 85 § 2 Kodeksu postępowania karnego pojawia się tylko w wypadku kategorycznego ustalenia, że obrona jednego ze współoskarżonych musiałaby w sposób nieuchronny narażać dobro innego oskarżonego i czyniłaby jednoczesną obronę kilku oskarżonych zadaniem realnie niemożliwym. Jeśli natomiast obrońca kilku oskarżonych może bez szkody dla procesowych interesów oskarżonych realizować obronę, która w swej linii nie wymaga dyskwalifikowania wiarygodności wyjaśnień (lub ich części) któregokolwiek z tych oskarżonych, to nie skutkuje to sprzecznością interesów.

6

Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego

60%

Kosmowski M.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 53

195-210

EN

The article presents the practice, followed by common courts and noticed by the Supreme Court, of appointing a defence counsel at in rem proceedings for a person who is not yet charged and absent from criminal proceedings as well as for de facto suspect, ordered to allow such a counsel to participate in the interrogation of a minor victim in accordance to Article 185a of the Code of Criminal Procedure. The Polish Code of Criminal Procedure provides for the absence of a defence counsel during the first interrogation as one of the grounds for repeating the interrogation of a minor victim. The author analyses the practice described above in the context of the doctrinal construction of the defence counsel in Polish criminal procedural law, as well as the institution of a non-party’s attorney and also tries to place it in the context of international regulations, including the standards of the right to defence arising from Directive 2013/48/UE and set out in the case law of the European Court of Human Rights.

PL

Artykuł przedstawia stosowaną przez sądy powszechne, a dostrzeżoną przez Sąd Najwyższy, praktykę ustanawiania obrońcy na etapie postępowania in rem, dla osoby jeszcze niebędącej oskarżonym i nieobecnej w postępowaniu karnym, jak również osoby podejrzanej, w celu umożliwienia takiemu obrońcy wzięcia udziału w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego. Polski Kodeks postępowania karnego jako jedną z przesłanek powtórzenia przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego przewiduje nieobecność obrońcy w trakcie pierwszego przesłuchania. Autor pochyla się nad opisaną wyżej praktyką w kontekście doktrynalnej konstrukcji obrońcy w polskim prawie karnym procesowym oraz instytucji pełnomocnika osoby niebędącej stroną, a także stara się usytuować ją w kontekście uregulowań międzynarodowych, w tym standardów prawa do ochrony wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE oraz wyznaczonych w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

7

Polemicznie o obronie obligatoryjnej oskarżonego w polskim procesie karnym

60%

Sowiński P.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2023

|

vol. 33

|

issue 3

43-59

EN

The text attempts to present some controversies related to the institution of obligatory defence. The basic assumptions underlying this defence, the sources of obligatory defence are presented, and attention is drawn to the lack of distinction between optional and obligatory defence in some international conventions, to which Poland is a party. The text points out certain deficiencies in the regulation of obligatory defence and proposes amendments to the provisions. It is a polemical publication.

PL

W tekście podjęto próbę przedstawienia niektórych kontrowersji związanych z instytucją obrony obligatoryjnej. Przedstawiono założenia podstawowe, które legły u podstaw tej obrony, źródła obrony obligatoryjnej, a także zwrócono uwagę na brak rozróżnienia pomiędzy obroną fakultatywną a obligatoryjną w niektórych konwencjach międzynarodowych, których stroną jest Polska. W tekście wskazano na pewne braki regulacji dotyczących obrony obligatoryjnej, a także przedstawiono propozycję zmian przepisów. Jest to publikacja o charakterze polemicznym.

8

Znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i realizowanej taktyki obrończej – rozważania na podstawie badań empirycznych

48%

Kazimierska D.

Problemy Współczesnej Kryminalistyki

|

2020

|

vol. XXIV

49-60

EN

Evidence that can be described as ˮscientific evidence” is of increasing importance in criminal trials due to the dynamic development of forensics. These evidences can be highly damaging circumstantial evidence and prejudge the outcome of the trial. The article highlights the importance of ˮscientific evidence” for the defendant’s situation and indicates the premises of an effective defense tactics in trials where such evidence may be of key importance. The publication uses own research carried out in order to write a doctoral dissertation on defense tactics. The article points out that an incorrect interpretation of the meaning of the results of identification tests or a wrong conclusion of the identification opinion may constitute a real danger for the accused, i.e. lead to the conviction of an innocent person.

PL

Dowody, które można określać mianem „dowodów naukowych”, mają coraz większe znaczenie w procesach karnych ze względu na dynamiczny rozwój kryminalistyki i nauk sądowych. Mogą one stanowić silnie obciążające poszlaki i przesądzić o wyniku procesu. W artykule zwrócono uwagę na znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i wskazano na przesłanki skutecznej taktyki obrończej w procesach, w których tego rodzaju dowód może mieć kluczowe znaczenie. W publikacji wykorzystane zostały badania własne, przeprowadzone w celu napisania rozprawy doktorskiej poświęconej taktyce obrończej. W artykule zwrócono uwagę na to, iż niewłaściwa interpretacja znaczenia wyników badań identyfikacyjnych bądź błędna konkluzja opinii identyfikacyjnej może stanowić realne niebezpieczeństwo dla oskarżonego, tj. doprowadzić do skazania niewinnej osoby.

9

Saint Ambrose of Milan as a Defender of the Faith in the Greek Hymnography

48%

Grzywaczewski J.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

281-289

PL

Artykuł został opracowany w oparciu o zbiór hymnów zwanych: kontakiony, theotokiony, kontakaria, kanony, ody, stichery, kathismy, exposteilariony (wydał je C. Passini: Le fonti greche su Sant’Ambrogio di Milano, Milano - Roma 1990, 336- 431). Są to utwory pochodzące z różnych środowisk i okresów historycznych. Znane są nazwiska tylko niektórych autorów, jak np. Roman Piesniarz, Teofan, czy Ignacy; część z nich przypisuje się Talasowi z Konstantynopola i Andrzejowi z Krety. Niektóre wykazują duże walory literackie i muzyczne; zachowaly się też nieliczne zapisy melodii, nie są to jednak nuty w obecnym tego stowa znaczeniu. Zdaniem badaczy, takich jak Grosdidier de Matons, niektóre hymny były śpiewane w kościele w czasie wigilii przed większymi uroczystościami, a inne były przeznaczone do użytku prywatnego. Przypuszcza się, że mogły być używane jako lektura duchowa. E. Wellesz określa kontakion jako poetycką homilię. Te wspaniałe utwory nie były dotąd znane polskim czytelnikom. Celem niniejszego artykułu nie jest analiza literacka ani muzyczna hymnów, lecz przyblizenie ich treści. Hymny, skomponowane i wykonywane w języku greckim na Wschodzie opiewają św. Ambrożego Biskupa Mediolanu jako nauczyciela prawdziwej wiary, jako pogromcę herezji, jako wzór cnót chrześcijańskich, a szczególnie jako obrońcę Kościoła przed bezbożnym cesarzem Teodozjuszem (wyolbrzymiony zostal zwłaszcza incydent w Tessalonikach - 390 r.). Autorzy hymnów wykazują dość dobrą znajomość zagadnień teologicznych, szczególnie dyskutowanych w IV wieku. Idąc za takimi historykami, jak Teodoret z Cyru i Sozomen, kreślą barwny obraz odważnego biskupa, który wobec świty cesarskiej zabrania Teodozjuszowi wejść do kościoła, wykazuje mu zło jego postępku i zmusza do pokuty. Tego rodzaju gloryfikacja łacinskiego biskupa na greckim Wschodzie jest wprost zdumiewająca. Ambroży w wizji hymnografów traci cechy rzeczywiste, a nabiera cech taumastycznych i - jeśli można tak powiedzieć - enkomiastycznych, podobnie jak bizantyjska ikona. Staje się on symbolem mocy duchowej, która pokonuje potęgi tego świata.

EN

In preparation

10

W odmęcie walki prawa z bezprawiem* – rola adwokata w postępowaniu sądowym

48%

Chudziński B.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2013

|

issue 3

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zawodu adwokata w kontekście idei towarzyszących ustanowieniu tej profesji oraz jej praktycznego zastosowania. Zarysowując dzieje adwokatury, autor stara się przybliżyć zadania i obowiązki jakim musi sprostać adwokat reprezentując klienta w postępowaniu sądowym. Duży nacisk położony zostaje na wymogi etyczno- -moralne towarzyszące kontaktom z klientem. Autor stanowczo sprzeciwia się pojawiającym się w świadomości społecznej negatywnym wyobrażeniom o członkach palestry.

EN

The aim of this article is to present the profession of advocate in relation to the underlying rationale of this profession and its actual performance. Outlining the history of the legal profession, author discusses the tasks and responsibilities which the advocate has to face while representing his client in court. Strong emphasis has been placed on the professional ethics requirements connected with the relationship between the advocate and his client. In conclusion author does not accept with negative image of advocates in society.

11

San Giuseppe patrono delle famiglie e protettore della vita nella predicazione del monsignore Stanisław Napierala

48%

Kwiatkowski D.

Teologia i Moralność

|

2018

|

vol. 13

|

issue 2(24)

267-282

PL

Artykuł przedstawia św. Józefa jako patrona rodzin i opiekuna życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci w nauczaniu Księdza Biskupa Stanisława Napierały – pierwszego biskupa Diecezji Kaliskiej. Temat rodziny i obrony życia był jednym z najważniejszych wątków w przepowiadaniu biskupa Napierały. W swoich homiliach podkreślał, że prawdziwą rodzinę tworzą tylko mężczyzna i kobieta. Ta rodzina jest podstawową komórką i fundamentem istnienia każdej ludzkiej społeczności. Jako wzór dla chrześcijańskich rodzin stawiał Świętą Rodzinę z Nazaretu. Relacje łączące Józefa z Maryją i Jezusem są ponadczasowe i wciąż aktualne. Biskup Kaliski widział też konkretne zagrożenia dla współczesnych rodzin: kryzys ojcostwa, egoizm, rozwody, prawo stanowione przeciw rodzinie jako instytucji społecznej. W swoim nauczaniu bardzo często podejmował temat obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Ukazywał kłamstwa aborcji i eutanazji. Jako opiekuna obrony życia przedstawiał św. Józefa, który również ochraniał Świętą Rodzinę przed niebezpieczeństwami i dziś, jako patron Kościoła, czuwa nad życiem człowieka od narodzenia aż do naturalnej śmierci.

IT

This article presents Saint Joseph as the patron of families and guardian of life from conception to natural death in the teaching of Bishop Stanisław Napierała – the first bishop of the Kalisz Diocese. The theme of the family and the defense of life was one of the most important topics in the preaching of Bishop Napierała. In his homilies, he emphasized that a real family is formed only on a basis of a relationship between a man and a woman. This family is the basic cell and foundation of the existence of every human community. As a model for Christian families, he posed the Holy Family of Nazareth. Relationship between Joseph, Mary and Jesus are timeless. Kalisz Bishop also saw specific threats to contemporary families: the paternity crisis, selfishness, divorce, and laws against the family as a social institution. In his teaching, he often took up the subject of defending life from conception to natural death. He showed the lies of abortion and euthanasia. He presented St. Josef as a protector of life, as the one who protected the Holy Family from dangers and today, as the patron of the Church, who watches over human life from birth to natural death. Teachings of the first bishop of Kalisz is firmly rooted within the Magisterium guidelines and his own experience of serving in the Basilica of St. Joseph in Kalisz.

12

Kiedy adwokat nie musi tłumaczyć sensu swojego istnienia. Alana Dershowitza „Listy do młodego prawnika"

48%

Bąkowski J. J., Berger W.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2(4)

400-408

PL

Alan Dershowitz to jeden z najwybitniejszych adwokatów amerykańskich, a jednocześnie jeden z bardziej kontrowersyjnych, profesor prawa na Uniwersytecie Harwarda. Napisał bardzo popularną książkę adresowaną do młodego prawnika, w formie listów. Zawiera ona porady oraz wskazówki. Dla Czytelnika z Polski szczególnego waloru nabiera fragment o właściwym dobieraniu sobie autorytetów, w którym wskazuje, kto dla niego – Dershowitza jest niewątpliwym autorytetem. To Jan Karski – polski bohater narodowy, który informował świat o Holokauście i apelował o pomoc dla polskich Żydów, będąc delegatem polskiego rządu w Londynie. Rady Dershowitza mogą czasami zaskakiwać, ale niewątpliwie stanowią powód do refleksji.

EN

Alan Dershowitz is one of the most distinguished American advocates and, at the same time, one of the most controversial law professors at Harvard University. He wrote a very popular book addressed to a young lawyer in the form of letters. It contains several advices and tips. For the Polish reader, the part about the proper choice of father figuers will be of special value. Therein, he indicates who has played such a role in his life. It has been Jan Karski, a Polish national hero, who informed the world about the Holocaust and who, as a delegate of the Polish Government in London, appealed for help for the Polish Jews. Some of Dershowitz’s advices can sometimes be surprising to the reader, but undoubtedly they form basis for further reflection.

13

Skała Izraela w świetle wiersza Pwt 32, 30

36%

Szwarc U.

The Biblical Annals

|

2003

|

vol. 50

|

issue 1

29-38

PL

The author concentrates on the meaning of verse Deut 32,30, especially the statement “their Rock sold them”. Her philological-exegetic-theological analysis of the verse and the verses Deut 32,35a. 36a-b allows us to assume that the sentence in question hides an essential salvational truth. It teaches us that God does not stop being a sure footing for His chosen, even then when − as we say it − He punishes them. On the contrary, He is then their rock, more than in other circumstances. He is therefore Someone on Whom one can always and anytime rely, in Whom one may totally confide. By punishing people, He at the same time appears as the One Who raises from the fall, and change human life for better, transform failure into victory.

Refine search results

Obrońca węzła małżeńskiego gwarantem prawdy i sprawiedliwości – refleksje na kanwie przemówienia papieża Franciszka do członków Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej z 8 listopada 2013 r.

DEFENSE LAWYERS’ DISCURSIVE STRATEGIES OF CONTROLLING THE LANGUAGE OF THE WITNESSES: QUESTIONING FORMS AND FUNCTIONS IN SOME CRIMINAL COURTS OF OROMIA REGIONAL STATE, ETHIOPIA

Uprawnienia obrońcy w procesie karnym – wybrane zagadnienia

The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure

Sprzeczność interesów oskarżonych a swoboda wyboru obrońcy

Dobro małoletniego pokrzywdzonego a realizacja prawa do obrony – rozważania na kanwie sądowej praktyki ustanawiania obrońcy w fazie in rem w celu przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego

Polemicznie o obronie obligatoryjnej oskarżonego w polskim procesie karnym

Znaczenie „dowodu naukowego” dla sytuacji oskarżonego i realizowanej taktyki obrończej – rozważania na podstawie badań empirycznych

Saint Ambrose of Milan as a Defender of the Faith in the Greek Hymnography

W odmęcie walki prawa z bezprawiem* – rola adwokata w postępowaniu sądowym

San Giuseppe patrono delle famiglie e protettore della vita nella predicazione del monsignore Stanisław Napierala

Kiedy adwokat nie musi tłumaczyć sensu swojego istnienia. Alana Dershowitza „Listy do młodego prawnika"

Skała Izraela w świetle wiersza Pwt 32, 30