Celem niniejszego artykułu było przedstawienie propozycji odmiennego podejścia badawczego do procesu komunikowania w organizacji. Do tej pory dokonywano analiz na płaszczyźnie psychologii, socjologii lub antropologii. Tu wskazuje się możliwość przeniesienie rozważań o komunikowaniu się w organizacji na grunt prakseologii teorii sprawnego działania. Płaszczyzna prakseologiczna pozwala wykorzystać istniejącą aparaturę pojęciową oraz metodę badawczą i odnieść je do szczególnego obszaru działania jakim jest proces komunikacji w organizacji. Zastosowana metoda badawcza to metoda analizy wskaźnikowej, opracowana przez T. Kotarbińskiego i J. Zieleniewskiego. Skuteczność i efektywność to klasyczne cechy dobrej roboty, dlatego właśnie one zostały wybrane na potrzeby niniejszego opracowania jako przykład możliwości zastosowania metody wskaźnikowej do opracowania cech komunikowania się w organizacji.
Niniejszy artykuł przedstawia dogłębną ocenę skuteczności międzynarodowych porozumień klimatycznych w rozwiązywaniu problemu globalnego ocieplenia. Wraz ze wzrostem obaw dotyczących zmian klimatycznych, kluczowa staje się globalna współpraca w tworzeniu i wdrażaniu strategii mających na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych. Artykuł przybliża najważniejsze porozumienia międzynarodowe, w tym Protokół z Kioto, Porozumienie paryskie i późniejsze Porozumienie klimatyczne z Kioto, przedstawiając ich wewnętrzne mechanizmy, cele i skutki. W oparciu o dane empiryczne, niniejszy artykuł, ocenia skuteczność powyższych porozumień w ograniczaniu globalnego ocieplenia. Omawia on również wyzwania i przeszkody stojące na drodze wdrażania uzgodnionych postanowień, takie jak dostosowanie się do wymagań, przeszkody natury politycznej i zaangażowanie różnych interesariuszy. Biorąc pod uwagę obecny stan badań oraz sytuację polityczną, artykuł przedstawia faktyczną skuteczność tych porozumień. Dodatkowo, zawiera on zalecenia mające na celu zwiększenie tej skuteczności w walce z zagrożeniami niesionymi przez zmiany klimatyczne.
EN
This paper provides an in-depth evaluation of the effectiveness of international climate agreements in addressing the issue of global warming. As concern about climate change increase, global collaboration has become crucial in designing and implementing strategies to reduce emissions of greenhouse gases. The study reviews major international agreements, including the Kyoto Protocol, the Paris Agreement, and the subsequent Kyoto Climate Agreement, exploring their internal mechanisms, goals, and results. Drawing on empirical data, it assesses how well these agreements have performed in real life as regards limiting the global warming. The paper also discusses the challenges and obstacles in the process of implementing the agreements, such as compliance difficulties, political hurdles, and the involvement of various stakeholders. By synthesizing current research and policy insights, the paper aims to enhance public understanding of the effectiveness of these agreements and provides recommendations for improving their impact in tackling the urgent threat of climate change.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.