Search results

1

Mistrz Jan Hus – słowiański prekursor Reformacji. Spór o prawdę?

100%

Górka L.

Nurt SVD

|

2019

|

issue 1

191-205

PL

W artykule przedstawione zostały myśl oraz działalność średniowiecznego reformatora czeskiego, mistrza Jana Husa, na tle historycznego i doktrynalnego kontekstu życia kościelnego. W szczególny sposób wyakcentowano idee, które Hus przedstawił w swoim sztandarowym dziele teologicznym De Ecclesia, jak również oskarżenia stawiane mu na Soborze w Konstancji. Dzisiaj możemy postawić tezę, że tragiczna historia mistrza Jana Husa oraz jego doktryna eklezjologiczna stoją pomiędzy Kościołami poreformacyjnymi i Kościołem rzymskokatolickim, tworząc wspólne dziedzictwo. Myśl eklezjologiczna Jana Husa, ukazana w kontekście ówczesnych postaw teologiczno-doktrynalnych oraz przez pryzmat krytyki nadużyć w życiu chrześcijańskim, uzasadnia potrzebę reformy Kościoła, szukania przyczyn rozłamów, a także konieczności naprawy życia moralnego kleru i wierzących. W artykule postawiono również pytanie: czy w ocenie myśli i działań mistrza Jana Husa chodzi o obronę jego przynależności konfesyjnej, czy też o poszukiwanie prawdy?

EN

The article presents the thinking and activity of the medieval Czech reformer, master Jan Hus, against the background of the historical and doctrinal context of ecclesiastical life. The ideas exposed by Hus in his theological work De Ecclesia, as well as the accusations against him at the Council of Constance, have been pointed up in a special way. Today, we can make an argument that the tragic history of master Jan Hus and his ecclesiological doctrine stand between the reformate Churches and the Roman Catholic Church, forming a common heritage. The ecclesiological thinking of Jan Hus, shown in the context of contemporary theological and doctrinal attitudes as well as in the perspective of criticizing abuse in Christian life, justifies the need to reform the Church, to search for the causes of divisions, and the need to renew the moral conduct of clergy and common believers. The article also poses a question: is the assessment of reasoning and activity of Jan Hus pointing to the defense of his confessional affiliation, or about seeking the truth?

2

Święty Kościół grzesznych chrześcijan

100%

Dziewulski G.

|

2016

|

vol. 63

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

43-63

EN

Frequent information in the media about offences of the Catholic clergy without mentioning similar misdeeds of laity makes one challenge the Church’s claim of holiness and demand expulsion of a sinner from her. This article shows a theological, i.e. the original understanding of the Church holiness, which consists in the presence of Christ in her and of his grace which sanctifies sinners. The requirement of highly ethical Christian behaviour is only the consequence of baptismal grace – and in its realism – means growth in grace and constant conversion. Fundamentality of this baptismal relationship with the Church lasts despite sins of the baptized but it implies their attitude of constant conversion. The notion “sinful Church” does not exclude her holiness as it expresses the truth that – like Christ – she is indeed burdened and carries the faults of her members. A derivative of the Church historical dimension is a constant and regular need to verify and renew her structures, taking into account pastoral fruitfulness.

PL

Pojawiające się w mediach informacje o przewinieniach duchownych katolickich, bez uwzględniania analogicznych czynów świeckich chrześcijan, implikują zakwestionowanie roszczenia Kościoła do świętości oraz domaganie się wykluczenia z niego grzesznika. W artykule ukazano teologiczne, czyli pierwotne rozumienie świętości Kościoła, która polega na obecności w nim Chrystusa i Jego łaski dla uświęcania grzeszników. Wymóg wysokiego etycznego postępowania chrześcijan stanowi dopiero konsekwencję łaski chrztu, i – w swoim realizmie – oznacza wzrost w łasce, ale także i stałe nawracanie się. Fundamentalność tego chrzcielnego związku z Kościołem trwa pomimo grzechu ochrzczonych, implikuje ona jednak postawę ich stałego nawracania się. Określenie „grzeszny Kościół” nie wyklucza jego świętości, gdyż wyraża ono prawdę, że – podobnie jak Chrystus – jest on realnie obciążony i dźwiga winy swoich członków. Pochodną historycznego wymiaru Kościoła jest stała i regularna konieczność weryfikacji i odnowy jego struktur pod kątem ich owocności pastoralnej.

3

Doktryna katarska – ewangeliczne chrześcijaństwo czy import ze Wschodu?

80%

Czarnecki P.

Orientalia Christiana Cracoviensia

|

2017

|

vol. 9

EN

The main aim of this article is to verify the tenets of the interpretation of Catharism which is getting more and more popular in the recent historiography, assuming that Cathar doctrine appeared independently from the Bogomil influence, as a result of different exegesis of the Holy Scripture. According to this interpretation that emerged in 1950s, the Cathars were evangelic reformers trying to restore the Church basing on the patterns taken from the New Testament. Their contacts with the Bogomils appeared in the 13th century when their doctrine was completely formed. Precise analysis of the sources shows, however, that such an interpretation is difficult to sustain not only because of the sources confirming the existence of Cathar-Bogomil contacts dating back to the 60’s of the 12th century. Also precise analysis of the foundations of the Cathar doctrine, defining their heresy on the level of heology, cosmology, anthropology, Christology or sacramentology shows clearly that they could not have been created without a Bogomil influence but only as the effect of the scriptural exegesis. Stunning similarities of the crucial themes in Cathar mythology to their Bogomil equivalents, as well as analogies in the biblical exegesis show unambiguously that Cathar doctrine could not have appeared independently in the West, and in consequence, that it was imported from the East.

PL

Głównym celem artykułu jest weryfikacja coraz popularniejszej w obecnych czasach interpretacji genezy katarskiej doktryny, zakładającej, że powstała ona w oderwaniu od wpływów bogomilskich, jedynie w oparciu o odmienną interpretację Pisma Świętego. Według tej koncepcji interpretacyjnej istniejącej już od lat 50. XX wieku katarzy byli ewangelicznymi reformatorami, dążącymi do odnowy Kościoła w oparciu o Pismo Święte Nowego Testamentu. Kontakty z bogomiłami mieli nawiązać dopiero w XIII wieku, kiedy ich doktryna była całkowicie ukształtowana. Dokładna analiza źródeł wskazuje jednak, że taka interpretacja jest trudna do utrzymania i to nie tylko ze względu na jednoznaczne wzmianki świadczące o kontaktach katarsko-bogomilskich począwszy od lat 60. XII wieku Również szczegółowa analiza fundamentów doktryn katarskich, będących wyznacznikiem tej herezji na poziomie teologii, kosmologii, antropologii, chrystologii i sakramentologii wskazuje jednoznacznie, że nie mogły się one rozwinąć bez wpływów bogomilskich, jedynie na podstawie analizy Pisma Świętego. Uderzające podobieństwa kluczowych wątków mitologii katarskiej do ich bogomilskich odpowiedników, jak również analogie na poziomie egzegezy biblijnej wskazują jednoznacznie, że doktryna kataryzmu nie mogła powstać niezależnie na Zachodzie, lecz była importem ze Wschodu.

4

Nowa ewangelizacja wyzwaniem dla Kościoła w Polsce

71%

Śmigiel W.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 6: Teologia Pastoralna

41-55

EN

In Poland, as in other European countries, as a result of processes of secularization, there is a decrease of attachment to the Church and an increase in the number of people covered by pastoral care. The Church's response to these problems is the new evangelization, which means an attempt to reach out with the Good News (kerygma) to those, who have lost their sense of faith and live as if God did not exist. In Poland, the new evangelization is necessary, but it should be used to supplement and support for pastoral care.

PL

W Polsce, podobnie jak w innych krajach europejskich, wskutek procesów sekularyzacyjnych następuje spadek przywiązania do Kościoła oraz wzrost liczby ludzi objętych duszpasterstwem. Odpowiedzią Kościoła na te problemy jest nowa ewangelizacja, czyli próba dotarcia z Dobrą Nowiną (kerygmatem) do tych, którzy utracili zmysł wiary i żyją tak, jakby Boga nie było. W Polsce nowa ewangelizacja jest niezbędna, choć powinna być ona jedynie uzupełnieniem i wsparciem dla duszpasterstwa.

Refine search results

2 Roczniki Teologiczne

1 Nurt SVD

1 Orientalia Christiana Cracoviensia

1 Czarnecki P.

1 Dziewulski G.

1 Górka L.

1 Śmigiel W.

1 2019

1 2017

1 2016

1 2014

Mistrz Jan Hus – słowiański prekursor Reformacji. Spór o prawdę?

Święty Kościół grzesznych chrześcijan

Doktryna katarska – ewangeliczne chrześcijaństwo czy import ze Wschodu?

Nowa ewangelizacja wyzwaniem dla Kościoła w Polsce