Search results

1

Instaurare omnia in Christo papieża św. Piusa X (1903-1914) - a odnowa liturgiczna

100%

Janicki J. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

Papst Pius X. (1903-1914) hat sein Pontifikat, das unter dem Motto Instaurare omnia in Christo („Alles in Christo erneuern”) stand, mit der Erneuerung der Liturgie angefangen. Bei seinem eifrigen Streben, Kirche und Menscheit durch Wiederbelebung der Frömmigkeit zu erneuern, war Pius X. auch um die Reinheit und Erhabenheit der gottesdienstlichen Formen besorgt. Seine Reformen auf diesem Gebiet bezogen sich zunächst auf die kirchliche Musik, die damals besonders in Italien verweltlicht und entartet war. Das Motu proprio Tra le sollecitudini vom 22. November 1903 (Fest der heiligen Cäcilia) (das sich direkt auf die Kirchenmusik bezog), sollte nach Pius’X. eigenen Worten ein Grundbuch der Kirchenmusik sein. Unter seinen Hirtensorgen, so führt der Papst aus, rage diejenige für die Würde des Gotteshauses hervor, in dem sich die Gläubigen zur Feier der Geheimnisse und Verrichtung ihrer Gebete versammeln und also nichts geschehen dürfe, was ihre Frömmigkeit stören und die Heiligkeit des Ortes beleidigen könnte, wie dies die kirchenmusikalischen Abwege und Missbrauche unter dem Einfluss der profanen Kunst zu tun drohten. Die Kirchenmusik müsse als integraler Bestandteil der Liturgie die Ehre Gottes und die Andacht der Zuhörer fördern und daher heilig, universell und künstlerisch sein. Von besonderer Bedeutung sind im Werke des grossen Seelsorgepapstes die Kommunionerlasse. Im Dekret der Konzilskongregation vom 20. Dezember 1905 erklärte Pius X. als Wunsch Christi und der Kirche, dass alle Gläubigen öfters, ja möglichst jeden Tag in würdiger Weise zum heiligen Mahle gehen möchten, um durch die eucharistische Vereinigung mit Gott als Heilmittel gegen ihre Gebrechen, nicht etwa als Lohn für ihre Tugenden, die Kraft zur Stärkung der Liebe zu gewinnen. Am 8. August 1910 erklärte die Sakramentskongregation mit ausführlicher dogmatischer Begründung und päpstlicher Bestätigung, es genüge zur ersten heiligen Kommunion, dass ein Kind zu denken anfange und hinreichende Vernunft aufweise, um das eucharistische Brot von gewöhnlichen Speisen zu unterscheiden und die notwendigen Glaubensstücke zu begreifen, was ungefähr im siebten Lebensjahr der Fall sei. Pius ‘X. liturgische Reformen beschränkten sich nicht nur auf die Kirchenmusik und die Kommunionerlasse; sie betrafen auch das kirchliche Gebet als solches. Die Konstitution vom 11. November 1911 und das Motu proprio vom 23. Oktober 1913 führen die schon von früheren Päpsten unternommenen Reformen des römischen Breviers weiter. Die alte Sitte der Verrichtung des ganzen Psalteriums soll erneuert, zugleich der Kirchenkalender von der Überwucherung mit Heiligenfesten gereinigt und angesichts der vielfach starken Belastung des Seelsorgeklerus eine Kürzung der Offizien durch eine neue Verteilung der Psalmen vorgenommen werden. Pius X. hat die Liturgie als die „erste und unersetzliche Quelle für den wahren christlichen Geist” proklamiert und die aktive Teilnahme der Gläubigen an ihr gefordert.

PL

Wiek XIX stanowił szczególnie trudny czas dla życia Kościoła, który znalazł się pod wpływem bardzo negatywnych dla życia chrześcijańskiego skutków rewolucji francuskiej oraz pod nowym i silnym zagrożeniem dla życia religijnego, jakim stał się rozpowszechniany ateizm i materializm. Pomimo tego, ten okres dziejów Kościoła stał się wiekiem odnowy, opartej na dokładnym przestrzeganiu tradycji katolickiej według nieomylnego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, według ścisłych norm liturgicznych oraz według duchowości rzymsko-łacińskiej. Wiek ten stał się również czasem odszukiwania ukrytych skarbów, które istniały w Kościele od dawna; dokonywało się to poprzez rozwój nauk historycznych zajmujących się początkami Kościoła, w tym badaniami nad liturgią. Wysiłkom katolickich naukowców towarzyszyła pobożność eucharystyczna, która znajdowała swój wyraz w Kongresach Eucharystycznych i która ogarniała coraz szersze kręgi wierzących. Pośród różnych działań mających na celu odnowę życia chrześcijańskiego, podejmowanych przez Kościół w XIX i na początku wieku XX, odnowa liturgii zaczęła najbardziej wzbogacać jego życie religijne. W liturgii zaczęto na nowo dostrzegać istotę życia chrześcijańskiego i w niej szukano jego odnowy; „nie tylko nowymi środkami oddziaływania”, ale nadając życiu Kościoła „wyraz tak potrzebnej powagi i dostojeństwa”. Przykładowa i klasyczna celebracja liturgiczna w klasztorach (głównie benedyktyńskich) oraz „apostolskie” usiłowania „wyjścia” z taką liturgią do wszystkich wiernych stały się rysem charakterystycznym tzw. ruchu liturgicznego.

2

Diecezjalne Komisje Liturgiczne jako postulat reformy liturgicznej. Perspektywa polska

86%

Araszczuk S.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2023

|

vol. 62

|

issue 2

9-26

PL

Pierwszy dokument odnowy soborowej - Konstytucja Sacrosanctum Concilium został uchwalony 4 grudnia 1963 r. W dokumencie tym są zamieszczone wskazania, które stanowią fundament reformy liturgii oraz służą pełnemu, świadomemu i czynnemu udziałowi wiernych w sprawowaniu tajemnic Kościoła. Jednym z postulatów Konstytucji liturgicznej było utworzenie w poszczególnych diecezjach Komisji Liturgicznych, by popierały działalność liturgiczną pod kierunkiem biskupa (por. KL 45). Artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie: czy postulat ten został już zrealizowany? Dotychczasową działalność Komisji Liturgicznych w poszczególnych diecezjach i ich skuteczność można różnie oceniać. W większości diecezji Kościoła w Polsce odegrały one bardzo pozytywną rolę w recepcji liturgicznej odnowy soborowej. Wydaje się, że obecnie, wobec różnych przejawów kryzysu Kościoła, Diecezjalna Komisja Liturgiczna podejmować zdecydowane działania w sprawie liturgicznej formacji duchowieństwa i wiernych świeckich, szczególnie w ich przygotowaniu do liturgicznych posług.

3

Homilia liturgiczna według ks. Kazimierza Bieszka pioniera Ruchu Liturgicznego w Polsce

72%

Prondzyński W.

Studia Pelplińskie

|

2020

|

vol. 54

261-275

EN

Rev. Kazimierz Bieszk (1890–1946) is one of the most prominent promoters of liturgical renewal in Poland, especially in Pomerania. He looked with passion and faith at Church’s liturgical forms and contents and then shared his ideas in sermons, scientific articles published in “Misterium Christi” and “Pielgrzym” as well as in the classes given at the Priestly Seminary in Pelplin. The pillars of Father Bieszk’s activity were his love for the liturgy and understanding of its pastoral character and of the dogmatic basis of preaching of the Word of God. As a priest he was aware of the crucial role sermons, homilies and liturgically themed retreats have in the pastoral ministry whose goal is to form the faithful to participate in the liturgy consciously, actively and fruitfully. Moreover, the liturgy should be to for every preacher a point of reference if one wants to lead the people towards its better understanding. Rev. Kazimierz Bieszk’s efforts of liturgical formation, his personal competence, the usage the most up-to-date methods and creativity allowed the Diocese of Chelmno to educate many passionate RE teachers and cathechists. Finally, the liturgical renewal also led to better preaching.

PL

Ks. Kazimierz Bieszk (1890-1946) to jeden z najbardziej znanych propagatorów odnowy liturgicznej w Polsce, szczególnie na Pomorzu. Z pasją i wiarą pochylał się nad formą i treścią zawartą w liturgii Kościoła, by w duchu Ruchu Liturgicznego dzielić się tym spojrzeniem głosząc homilie, pisząc artykuły na łamach czasopism: „Misterium Christi”, „Pielgrzyma”; oraz prowadząc wykłady w WSD w Pelplinie. Jego przekaz oparty był na: miłości do liturgii, rozumieniu pastoralnego jej charakteru oraz dogmatycznych podstaw głoszenia Słowa. Ks. Bieszk był świadomy jak ważną rolę w duszpasterstwie jako wychowaniu do świadomego, czynnego i owocnego udziału w Liturgii, pełnią kazania, homilie oraz rekolekcje o tematyce liturgicznej. Uważał, że Liturgia powinna być dla kaznodziei punktem wyjścia, jeśli ten chce prowadzić wiernych właśnie do Liturgii. Efekt pracy liturgicznego wychowania, kompetencje ks. Bieszka, używane najnowsze metody oraz idee szkoły twórczej, wpłynęły m.in. na wykształcenie wielu żarliwych katechetów oraz prefektów szkół średnich diecezji chełmińskiej. W konsekwencji skutkiem odnowy życia liturgicznego była także odnowa kaznodziejstwa.

4

The Renewal of the Ambrosian and the Hispano-Mozarabic Liturgy after the Second Vatican Council

61%

Bać T.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2013

|

vol. 66

|

issue 3

PL

Reforma liturgii katolickiej po Soborze Watykańskim II odnosiła się przede wszystkim do obrządku rzymskiego, ale odnowy wymagały także dwie pozostałe tradycje liturgiczne Kościoła zachodniego: obrządek ambrozjański w Mediolanie i obrządek mozarabski w Toledo. Odnowa rzymskich ksiąg liturgicznych stała się wzorem dla reformy ksiąg ambrozjańskich: mszału, lekcjonarza, liturgii godzin oraz rytuałów niektórych sakramentów. Odnowione mozarabskie księgi liturgiczne: mszał i lekcjonarz (Liber Commicus) zostały natomiast opublikowane między rokiem 1991 a 1995. Posoborowa reforma rytu ambrozjańskiego i mozarabskiego dokonana w ciągu ostatnich czterdziestu lat jest świadectwem tego, że liturgia należy do najważniejszych fundamentów tożsamości Kościoła lokalnego.

EN

The reform of the Catholic liturgy following the Second Vatican Council was primarily concerned with the Roman Rite, but two other liturgical traditions of the Western Church – the Ambrosian Rite in Milan and the Mozarabic Rite in Toledo – also required renewal. The revision of the Roman liturgical books was followed by a similar revision of the Ambrosian Missal, Lectionary, Liturgy of the Hours and the rituals of some sacraments. The renewed Mozarabic missal and lectionary (Liber Commicus) were published between 1991 and 1995. The reform of the Ambrosian and Mozarabic Rites in the past forty years has shown the liturgy as one of the most important components of the identity of the local Church.

5

Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego

58%

Kulbacki P.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2012

|

vol. 3

31-48

EN

Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year-Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.

6

Celebracja Mszy św. w wierności lex orandi Kościoła

58%

Matwiejuk K.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2011

|

vol. 2

55-69

EN

Liturgy is a continuation of Christ’s salutary work. The Resurrected One actualizes it in the Church and through the Church. He wants to introduce man, especially through the holy sacraments, into the mystery of His passage through death to resurrection. His salutary presence in liturgical actions happens by the power of the Holy Spirit. The Second Vatican Council’s liturgical renovation has been directed at deepening the whole God’s People’s liturgical awareness of the fact that liturgy is a place and a way of experiencing Christ’s salutary presence. It also includes rites and liturgical books. Liturgical books contain norms that concern administering particular holy sacraments. Liturgical law guards the sacred character of liturgy. It has the obliging force. It does not allow voluntary actions. However, it gives the celebrant the possibility of creating certain elements within the Eucharist celebration. The actions should be taken in the spirit of the content of liturgical texts that are included in the missal.

7

Wyzwania znaków czasu dla Kościoła grecko-katolickiego na Ukrainie

51%

Rzhyskyy L., Volynets O.

Studia Warmińskie

|

2016

|

issue 53

179-191

PL

W artykule podjęto rozważania dotyczące „znaków czasu” na Ukrainie i odczytania sposobu ich rozpoznawania w łonie Ukraińskiego Kościoła Grecko-Katolickiego (UKGK). Pochodną tego tematu jest zagadnienie dynamiki, wyszczególnienie zasadniczych tendencji i zasad funkcjonowania pastoralnej misji Kościoła w kontekście życia Ukrainy. Autorzy skupili się na przedstawieniu i analizie następujących zagadnień: rozpoznawanie i interpretacja znaków czasu; wyjawienie uniwersalnych dla wspólnoty światowej znaków czasu w procesach narodowo-duchowego odrodzenia, transformacji światopoglądowej i stworzenia społeczeństwa pluralistycznego na Ukrainie, a także osobliwości ukraińskich znaków czasu; aktualnego stanu działalności UKGK i przedstawienie, w jaki sposób odpowiada on na znaki czasu. Wydaje się, że odpowiedź UKGK na znaki czasu polega na realizacji dynamicznego i integralnego procesu — od teologicznego uświadomienia znaków Opartności Bożej w historii drogą poszukiwania tożsamości eklezjalnej i nowych form duszpasterstwa do ukształtowania na Ukrainie koinonii dzieci Bożych.

EN

On the basis of the theological pastoral analysis peculiarities of the time signs in Ukraine and their influence on the dynamics of the pastoral activity of the Ukrainian Greek-Catholic Church has been researched in the article. The article contains the criteria of signs of time distinguishing and interpretation; the universal signs of time in the process of national spiritual revival and transformation of ideological priorities and the development of pluralistic society in Ukraine; this research points out the peculiarities of the Ukrainian signs of time and analyzes the actual state of Ukrainian Greek-Catholic Church activity and its understanding and response to the signs of time. The author's concept of the Ukrainian Greek-Catholic Church response to the signs of time underlies the realization of dynamic and integral process — from the depth of theological understanding of the signs of God Providence in history through the search of his own ecclesiastical identity to the pastoral care, able to create a renewed Christian community.

DE

Auf der Grundlage der theologischen Epistel werden in dem Artikel die Besonderheiten der Zeichen der griechisch-katholischen Kirche in der Ukraine und deren Einfluss auf die Dynamik der Priestertum Aktivität der UGKK analysiert. Der Artikel enthält die Zeichen, die die Zeit charakterisieren und erklären und die universellen Zeichen der Zeit im Prozess der nationalen geistigen Erneuerung und Verwandlung von ideologischen Prioritäten und der Entwicklung der pluralistischen Gesellschaft in der Ukraine. Diese Arbeit erforscht die Besonderheiten der ukrainischen Zeichen der Zeit und analysiert die heutige Tätigkeit der ukrainischen griechisch-katholischen Kirche sowie ihr Verständnis und ihre Reaktion. Im Grunde der Autorenkonzeption der ukrainischen griechisch-katholischen Kirche liegt die Realisierung des dynamischen und integralen Prozesses aus der Tiefe des theologischen Verständnisses der göttlichen Symbole in der Geschichte durch die Suche nach der eigenen kirchlichen Identität des eingeborenen Priestertums. Dadurch wird es ermöglicht, die erneuerte christliche Gemeinschaft zu schaffen.

8

„Detronizacja” Jezusa Chrystusa Króla w odnowionej liturgii Kościoła? W odpowiedzi na niektóre interpretacje

51%

Królikowski J. S.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2023

|

vol. 61

|

issue 1

9-31

EN

For some time there have been voices, especially in the circles of the so called traditionalists, that the Second Vatican Council and the following renewal of the liturgy have brought about the “dethroning” of Jesus Christ. The evidence for this theory is allegedly to be found in the modifications introduced to the Mass form of the Feast of Christ the King. Therefore, in this article we analyse the theological questions concerning the new name of the holiday: “the Solemnity of Our Lord Jesus Christ, King of the Universe”, and its place in the new Church calendar as the last Sunday of the liturgical year. We also work on the juxtaposition of the Mass form applied before the Council and the one modified in the new missal. From this research we draw a conclusion that the theology and the message of the Feast of Christ the King not only have not been altered in any way, but on the contrary, they have been clearly emphasised, drawing inspiration from the New Testament. That is why the allegations made about the new form of liturgy are merely ideological in character.

PL

Od pewnego czasu pojawiają się, zwłaszcza w kręgach tak zwanych tradycjonalistów, zarzuty, jakoby efektem II Soboru Watykańskiego oraz przeprowadzonej w jego duchu odnowy liturgicznej dokonano „detronizacji” Jezusa Chrystusa. Dowodzić tego miałyby modyfikacje wprowadzone do formularza święta Jezusa Chrystusa Króla. W artykule poddajemy więc analizie teologicznej zagadnienia dotyczące nowej nazwy święta: „Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata”, i jego usytuowania w nowym kalendarzu kościelnym jako ostatniej niedzieli roku liturgicznego. Zajmujemy się ponadto porównaniem formularza mszalnego stosowanego przed soborem z formularzem zmodyfikowanym w nowym mszale. Z przeprowadzonych analiz wynika nie tylko, że teologia i przesłanie święta Jezusa Chrystusa Króla nie tylko nie zostały w niczym zmienione, ale zostały wyraźniej uwypuklone, czerpiąc treści z Nowego Testamentu. Stawiane więc zarzuty pod adresem odnowy liturgicznej mają jedynie charakter ideologiczny.

Refine search results

2 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

2 Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Studia Pelplińskie

1 Studia Warmińskie

1 Araszczuk S.

1 Bać T.

1 Janicki J. J.

1 Królikowski J. S.

1 Kulbacki P.

1 Matwiejuk K.

1 Prondzyński W.

1 Rzhyskyy L.

1 Volynets O.

2 2023

1 2020

1 2016

1 2013

1 2012

1 2011

1 2004