Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: opozycja ląd – woda

Sort By:

Limit search:

Językowy portret lądu w polskiej kulturze ludowej

100%

Adamowski J.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1992

vol. 5

83–94

Autor przedstawia etymologię słowa ląd i ujawnia przeobrażenia semantyczne, jakie ten wyraz przeszedł. Specyfikę ludowego obrazu lądu budują następujące kategorie: pochodzenie (powstanie) lądu, cechy (suchy, wysoki, stały), opozycja (ląd ‘miejsce życia’ – woda ‘miejsce śmierci’), kolekcja , ekwiwalencja i kategoria najistotniejsza – lokalizacja. Dla ludowego obrazu obiektu (lądu): (1) kwestią podstawową jest relacja lądu do wody (opozycja); (2) swoisty punkt widzenia przedmiotu (znaczna subiektywność językowego obrazu lądu); (3) silna pozytywna aksjologizacja wyobrażenia: bezpieczeństwo, zachowanie życia, kontakt z domem itp.; (4) dominuje aspekt lokalistyczny.

The author presents the etymology of the word ląd [land] and depicts the semantic changes that this word has undergone. The character of the folk image of ląd is based on the following categories: the origin (formation) of land, the characteristics of land (dry, high, mainland), the opposition between land as a place to live and water [woda] as a place to die, collection, equivalence, and the most important category, i.e. location. For the folk image of the object (land): (1) the most basic issue is the relation of land to water (the opposition); (2) a specific point of view of the object (significant subjectivity of the linguistic view of land); (3) strong, positive axiologization of the image: safety, survival, contact with home, and so on; (4) the domination of the localistic aspect.

Refine search results

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Adamowski J.

1 1992

Search results

Językowy portret lądu w polskiej kulturze ludowej