Search results

1

Dzieło sztuki na granicy przeszłości i przyszłości. Historia i patriotyzm w sztuce nieprofesjonalnej

100%

Jarysz A. W.

Sprawy Narodowościowe

|

2015

|

issue 47

EN

A work of art – a link between the present and the past. History and patriotism in non-professional art In her article, the author discusses art of non-professional artists who shape the national identity in an original way. In the former professional art, the works which illustrated and uplifted history were very popular. This phenomenon is still present among folk, naive, intuitive artists, generally speaking – non-professionals. The work of their hands and imagination is a tool serving the purpose of national values and ideas, and is sometimes the basis for broader considerations on the human condition. They balance between historical facts and ahistorical generalities. The martyrdom of the Polish nation with emphasis on the events of WWII has been inspiring artists, stimulating their imagination and artistic creation. Therefore numerous ‘monuments of patriotic art’ can be found in the wood sculpture, ceramics, painting, and glass painting works from the art collection of the Toruń Maria Znamierowska-Prüfferowa Ethnographic Museum. Dzieło sztuki na granicy przeszłości i przyszłości. Historia i patriotyzm w sztuce nieprofesjonalnejW swoim artykule autorka prezentuje sztukę twórców nieprofesjonalnych, którzy w sposób oryginalny kształtują tożsamość narodową. W dawnej sztuce profesjonalnej dzieła, które ilustrowały i uwznioślały historię były bardzo popularne. To zjawisko jest nadal aktualne wśród twórców ludowych, naiwnych, intuicyjnych, ogólnie nazywając – nieprofesjonalnych. Dzieło ich rąk i wyobraźni jest narzędziem w służbie wartości i idei narodowych, a niekiedy stanowi podstawę do szerszych rozważań nad kondycją człowieka. Balansują oni między konkretem historycznym a ahistoryczną ogólnością. Martyrologia narodu polskiego z naciskiem na wydarzenia II wojny światowej inspirowała i inspiruje twórców, pobudza ich wyobraźnię i zmusza do twórczej kreacji. Stąd też zarówno w rzeźbie w drewnie, w ceramice, na obrazach, w malarstwie na szkle, w zbiorach sztuki toruńskiego Muzeum Etnograficznego im. Marii Znamierowskiej-Prűfferowej możemy odnaleźć bogatą reprezentację „pomników sztuki patriotyzmu”.

2

Wsparcie twórczości plastycznej artystów z niepełnosprawnością

86%

Rel M.

Pedagogika Społeczna

|

2015 (R. XIV)

|

issue 4(58)

161-178

PL

Przedmiotem przeprowadzonych przeze mnie badań zostały motywy podejmowanych działań na rzecz twórców z niepełnosprawnością intelektualną przez liderów i miłośników sztuki nieprofesjonalnej w Polsce. Osoby niezwiązane zawodowo z opieką nad twórcami z niepełnosprawnością, wykonują niezmiernie istotną pracę przywracania zdrowych relacji niepełnosprawni–pełnosprawni, w których „osoba z niepełnosprawnością staje się równouprawnionym partnerem społecznej interakcji” (Krause 2009, s. 13). Dlaczego to robią? Czy czują jakąś niezwykłą misję? A może jest to nie tylko pasja twórców, lecz równolegle przenikająca się pasja zainteresowania człowiekiem w ogóle? Niniejszy tekst bazuje na analizie korespondencji i analizie narracji liderów polskiego środowiska miłośników sztuki naiwnej i art brut. Badaniami objęłam kolekcjonerów, muzealników i kuratorów galerii sztuki. Wyjątkiem wśród badanych osób są opiekunowie, znanego już w kręgu sztuki nieprofesjonalnej w Polsce i na świecie, artysty z niepełnosprawnością intelektualną Henryka Żarskiego. Z analizy wynika, że dzięki szczerze pojmowanej misji i zawodowemu powołaniu oraz prawdziwej pasji kolekcjonerskiej i zainteresowaniu twórczością artystów samorodnych, fundamentalnie zmieniają się warunki społecznego funkcjonowania, następuje swoiste „wyjście z cienia” osób z niepełnosprawnością intelektualną. Popularność zdobyła książka znanego powszechnie w środowisku miłośników sztuki nieprofesjonalnej Aleksandra Jackowskiego – Sztuka zwana naiwną, wydana w Polsce w 1995 roku. Podsumowując wyniki swoich badań uważam, że stwarzanie osobom z niepełnosprawnością, w tym wypadku artystom plastykom (bez etykietki – niepełnosprawny) wspólnej płaszczyzny działania, na której ich problemy staną się naszymi problemami i sprawami wspólnymi, jest podstawą praktyki koncepcji podmiotowości w pedagogice specjalnej, która w Polsce, w teorii zajmuje coraz więcej miejsca.

EN

The subject of the research I have conducted were the motives of activities undertaken for the benefit of artists with intellectual disabilities, by the leaders and enthusiasts of non-professional art in Poland. People who are not professionally connected with the care for artists with disabilities carry out an extremely important job of restoring healthy relations between the disabled and the able-bodied, in which a person with a disability becomes a partner having equal rights with respect to social interactions (according to: Krause 2009, p. 13). Why do they do it? Do they feel some extraordinary mission? Perhaps this is not only the passion of the artists, but also the passion for the interest in a man in general, permeating in parallel? This paper is based on the analysis of the correspondence and the analysis of the narration of the leaders of the Polish circle of enthusiasts of naïve art and outsider art. The research I have conducted included collectors, museologists and curators of art galleries. The guardians of an artist with an intellectual disability Henryk Żarski, already known in the circles of non-professional art in Poland and around the world, constitute an exception amongst the examined people. From this analysis it follows that owing to a genuinely comprehended mission and a professional vocation, as well as a true collector’s passion for and interest in the artistic work of self-taught artists, the conditions of social functioning change fundamentally, the peculiar „getting out from the shadow” of people with intellectual disabilities. One book published in Poland in 1995, i.e. a rather long time ago, has become a success. The author of this publication is widely known within the circle of non-professional art enthusiasts. To summarise the results of my research, I believe that creating a common ground for activity for people with disabilities, for visual artists ( without the label „disabled”) in this case, a ground on which their problems become our problems and shared issues, constitutes the basis for putting the concept of subjectivity in special needs pedagogy into practice, which tends to occupy more and more place in theory in Poland.

3

Art brut oder die Überwindung der Biomacht

58%

Bogaczyk-Vormayr M.

Ethics in Progress

|

2014

|

vol. 5

|

issue 2

77-102

EN

In this comprehensive paper, I present the thesis that the clinical biopower-which means biopouvoir according to Michel Foucault-can be countered with the help of artistic ability. In this sense, the psychiatric clinic may turn into a space of inclusion, respect, and true self-unfolding. Following Jean Dubuffet, I give a definition of art brut and analyze some works of German and Austrian outsiders of the 20th century, who succeeded in overcoming life-crises, such as childhood poverty, experiences of war, psychical illness, or social ostracism. I match the biopolitical character of psychiatry clinics against the most recent ideas of art therapy. The remainder of the article is organized in four parts: (1) Introduction: Raw Art, (2) Alterity: Beyond of Normality and Pathology, (3) Talent for Sovereignty, (4) Conclusion: The Between.

Refine search results

1 Ethics in Progress

1 Pedagogika Społeczna

1 Sprawy Narodowościowe

1 Bogaczyk-Vormayr M.

1 Jarysz A. W.

1 Rel M.

2 2015

1 2014

Dzieło sztuki na granicy przeszłości i przyszłości. Historia i patriotyzm w sztuce nieprofesjonalnej

Wsparcie twórczości plastycznej artystów z niepełnosprawnością

Art brut oder die Überwindung der Biomacht