Search results

1

The New Sentence: June Jordan and the Politics of Parataxis

100%

Kaczmarski P.

Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture

|

2018

|

issue 8

278-295

EN

The aim of the paper is to compare and contrast a few select ways in which the poetic use of parataxis can convey a specific political message. Parataxis is understood here broadly, as a certain organizational principle based on a cycle of denarrativization and renarrativization. The first part of the paper reflects on the role the paratactic technique has played within the language of the reactionary populists, both historically and in the recent years. Then, building on the observation that the denarrativized, seemingly „straightforward” nature of the paratactic speech makes it particularly useful for the purposes of right-wing populism, I ask whether parataxis can be reclaimed as a progressive force. In order to answer this question, I go back to some of the issues discussed by Ron Silliman, Fredric Jameson and Bob Perelman in the context of the Language movement and the so-called New Sentence. Here, the work of de- and renarrativization performed as a consequence of the paratactic loosening of conventional textual links and structures is seen as a direct response to the denarrativized nature of everyday life under late capitalism. In the final part of the paper, I contrast the New Sentence parataxis with a more practical, more spontaneous (albeit more conventional) approach embodied by June Jordan. The paratactic structures of her writing remain focused on denarrativization in all of its disruptive and provocative potential, allowing for a certain kind of immediate political intervention.

2

Z historii składni polskiej

63%

Bednarczuk L.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2017

|

issue 12

20-23

EN

The subject of the article are certain conjuctional constructions in ancient Polish language with (1) sociative preposition, (2) participle, (3) verbe – sentence, (4) hypotaxis – parataxis, (5) repeated conjunction (polysyndeton). In conclusion is presented state and perspectives of researches in historical syntax.

3

PARATAXE ET HYPOTAXE DANS L’ACQUISITION DU FLE PAR DES APPRENANTS POLONOPHONES. APPROCHE LONGITUDINALE

45%

Paprocka-Piotrowska U.

Neofilolog

|

2015

|

issue 44/1

91-110

EN

This paper focuses on the acquisition of the second language (L2) and the development of syntactic competence in communication. The topic is discusses in relation to syntactic structure of narratives produced by Polish learners of French L2. The author observes in detail how language learners build simple and complex sentences (coordinating/subordinating conjunctions, complex/simple sentences ratio, para- and hypotactic sentence structures) at the three different moment of SLA: 6th, 12th and 35th month of their classroom learning/teaching (developmental and comparative approach).

4

Adam Ważyk, the New Sentence and the question of entropy

38%

Kaczmarski P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2017

|

vol. 40

|

issue 2

91-105

PL

Punktem wyjścia artykułu jest omówienie roli, jaką w metapoetyckim i historycznoliterackim projekcie Adama Ważyka – jednego z najważniejszych praktyków i teoretyków polskiej awangardy poetyckiej – pełniła kategoria entropii. Refleksja nad entropią, luźno podbudowana nawiązaniami do nauk ścisłych, służyła Ważykowi do wyartykułowania stosunku do problemów formalnej organizacji wiersza: chociaż entropia, rozumiana w przypadku literatury jako ubytek informacji – zatarcie znaczenia – jest nieubłagana (i naiwnością byłoby próbować powstrzymać ją zupełnie), jej częściowe powściąganie pozostaje obowiązkiem twórcy i warunkiem jakiejkolwiek artystycznej komunikacji. Zarówno zupełne poddanie sile uniwersalnego rozproszenia, jak i próba otwartego jej zwalczenia skazane są na porażkę. W drugiej części artykułu to fundamentalne dla pism Ważyka napięcie połączone zostaje z szerszą debatą historycznie organizującą znaczną część teoretycznej refleksji dwudziestowiecznej lewicy; obserwacje Ważyka zestawione zostają ze sporem o parataksę, stoczonym na początku lat 90. przez amerykańskich poetów związanych z nurtem Language oraz Fredrika Jamesona, jednego z czołowych marksistowskich krytyków literackich. Napięcie między nieuchronnością a szkodliwością entropii, i wynikająca z niego konieczność formy, zostaje wskazane jako analogiczne do napięcia między nieuchronnością a szkodliwością rozproszenia (jako podstawy naraz ponowoczesnego doświadczenia i figury parataksy).

EN

In its first section, the article focuses on certain concepts belonging to Adam Ważyk’s theory of poetics. Specifically, I note the role of entropy in Ważyk’s thought on the form of the poem. Ważyk’s thinking of entropy served the poet to regulate his more general conception of the formal constitution of the poem. Although entropy seems to be an unavoidable process, the poet’s role and duty is to partly control it. For Ważyk, such partial containment of entropy is the condition of poetic communication. The second section of the article places the entropy-related tensions identified by Ważyk in the context of poetic debates of the 90’s between Fredric Jameson, a prominent Marxist critic, and the American poets identified as the LANGUAGE group.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

1 Neofilolog

1 Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture

2 Kaczmarski P.

1 Bednarczuk L.

1 Paprocka-Piotrowska U.

1 2018

2 2017

1 2015

The New Sentence: June Jordan and the Politics of Parataxis

Z historii składni polskiej

PARATAXE ET HYPOTAXE DANS L’ACQUISITION DU FLE PAR DES APPRENANTS POLONOPHONES. APPROCHE LONGITUDINALE

Adam Ważyk, the New Sentence and the question of entropy