Search results

1

Assessing Kenyan Catholics’ Understanding of Human Sexuality on the Basis of Individuals Associated with Shalom Center in Mitunguu: A Theological-Pastoral Perspective

100%

Goleń J., Kobak J.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 1

235-249

EN

The aim of the article is to discuss the understanding of human sexuality evinced by a group of Kenyan Catholics from the methodological perspective of pastoral theology, pointing out certain conclusions and pastoral suggestions. The article comprises the following parts: theological-normative, sociological, and theological-postulating. The first synthetically presents human sexuality from the point of view of the teaching of the Catholic Church, the second discusses methodology and results of the conducted empirical research, while the third presents conclusions and suggestions for pastoral care of families. The research results show that the majority of respondents shared Catholic convictions on sexuality. However, less than half of the respondents believed that love of a man and a woman serves to transmit life to children and that true love of a man and woman requires an indissoluble marriage. A quite high percentage of respondents did not agree that sexual intercourse aims to forge a psychological and spiritual bond between the partners. Women more rarely than men shared Catholic convictions on human sexuality and more rarely than men believed that a human being should not be used as if he/ she was an object. This may show women’s lack of access to education as well as a strong impact of local traditional cultural models on their understanding of the role of women. These results point to some missionary-pastoral challenges, especially as regards education of youth, spouses, and spouses-to-be, as well as that of clergy, catechists, and lay employees of family ministry.

2

Duszpasterstwo rodzin działalnością ewangelizacyjną wobec rodzin

94%

Pryba A.

Teologia Praktyczna

|

2016

|

issue 17

107-117

EN

Pastoral care is an organized activity of the Church, which implements the salvation act of Christ. It is done through the preaching the Word of God, through liturgy and witness of life. These activities are aimed at couples and families. The author points out that the Church is the bride of Christ through "domestic church" by love that is experienced within it. Spouses, to be able to fully love, becoming participants of that "great mystery", need evangelic activities in a well-understood pastoral care of families.

PL

Duszpasterstwo to zorganizowana działalność Kościoła, która urzeczywistnia zbawcze dzieło Chrystusa. Dokonuje się ono poprzez głoszenie Słowa Boże, sprawowaną liturgię i świadectwo życia. Działalność ta jest skierowana do małżeństw i rodzin. Kościół staje się oblubienicą Chrystusa poprzez „Kościół domowy”, poprzez tę miłość, którą się w nim przeżywa. Małżonkowie, aby mogli w pełni kochać, stając się ciągle uczestnikami tej „wielkiej tajemnicy” potrzebują działań ewangelizacyjnych w ramach właściwie rozumianego duszpasterstwa rodzin.

3

Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach

84%

Niścigorski W.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

327-341

PL

Artykuł przedstawia duszpasterską troskę Kościoła katolickiego o osoby, które zawarły małżeństwo sakramentalne, a następnie rozwiodły się i obecnie żyją w związkach niesakramentalnych. Czasem tworzą one ponowne małżeństwa cywilne, niekiedy żyją razem w związku przypominającym małżeństwo. Najpierw ukazano sytuację tychże osób w świetle nauczania Kościoła. Następnie zaprezentowano udział związków i małżeństw niesakramentalnych w życiu Kościoła pomimo ich skomplikowanej sytuacji małżeńskiej. Wreszcie przedstawiono praktyczne towarzyszenie duszpasterskie i rozeznawanie ze spowiednikiem odpowiedzialności moralnej osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przypominających małżeństwo. W trudnej sytuacji małżeńsko-rodzinnej Kościół pragnie ofiarować tym osobom swoją macierzyńską troskę, zrozumienie, jak również właściwą – zgodną z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła – pomoc duszpasterską. Po spełnieniu istotnych warunków może to skutkować udzieleniem sakramentów.

EN

Some people, after break-up of their sacramental marriage, form informal unions with other partners; others contract civil marriage. This article is about pastoral care provided by the Catholic Church to divorced living in non-sacramental unions. The first part of the article presents the teaching of the Church on this matter. The next part describes the role of informal unions and non-sacramental marriages in the life of the Church. The rest of the article is devoted to pastoral practice and the role of confessor in recognising moral responsibility of divorced persons living in new unions resembling marriages. The Church understands them, extends a helping hand to them and offers pastoral assistance, in concord with the Scripture and her teaching. It may include sacramental assistance, after fulfilling necessary conditions.

4

Duszpasterskie towarzyszenie narzeczonym i młodym małżonkom w Kościele katolickim według najnowszego dokumentu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia na tle dotychczasowej praktyki duszpasterskiej i dokumentów Magisterium

84%

Gałuszka P., Dej M.

Teologia i Moralność

|

2023

|

vol. 18

|

issue 2 (34)

181-197

EN

The purpose of this article is to refl ect on the pastoral accompaniment of those preparing for marriage in the Catholic Church proposed in the latest document Catechumenal Pathways for Married Life presented in 2023 by the Dicastery for Laity, Family and Life. It was done against the background of previous Magisterium documents and pastoral practice in the preparation for the sacrament of marriage over the last century. In order to achieve this aim, the documents of the universal Church and the documents of the Polish Episcopal Conference dealing with this issue have been analysed, as well as the statements of individual popes. The Second Vatican Council brought a significant change in the view on the sacrament of marriage. A consequence of the Council’s reflection were the later guidelines on the manner of preparation of fiancées contained in John Paul II’s exhortation Familiaris consortio. The most recent document of the Dicastery for Laity, Family and Life, written after the publication of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia, proposes significant changes in the accompaniment of fiancées and young married couples. According to the guidelines of the document, this should be carried out through the path of catechumenal initiation, the first aim of which is to bring the engaged couples closer to the Church and to awaken their faith, and only the second is direct preparation for marriage.

PL

Przedmiotem artykułu jest refleksja nad duszpasterskim towarzyszeniem osobom przygotowujących się do zawarcia ślubu w Kościele katolickim proponowanym w najnowszym dokumencie Drogi wtajemniczenia katechumenalnego do życia małżeńskiego z 2023 r. Dokonana ona została na tle dotychczasowych dokumentów Magisterium oraz praktyki duszpasterskiej w zakresie przygotowania do sakramentu małżeństwa na przestrzeni ostatniego stulecia. Dla zrealizowania tak postawionego celu przeprowadzono analizę dokumentów Kościoła powszechnego, a także dokumentów Konferencji Episkopatu Polski odnoszących się do tego zagadnienia, przeanalizowano ponadto wypowiedzi poszczególnych papieży. Sobór Watykański II przyniósł istotną zmianę w spojrzeniu na sakrament małżeństwa. Konsekwencją refleksji soborowej były późniejsze wytyczne dotyczące sposobu przygotowania narzeczonych zawarte w adhortacji Familiaris consortio Jana Pawła II. Najnowszy dokument Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia powstały po publikacji adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka, proponuje zmiany w towarzyszeniu narzeczonym i młodym małżonkom. W myśl założeń tego dokumentu powinno być ono realizowane poprzez drogę wtajemniczenia katechumenalnego, której pierwszym celem jest przybliżenie narzeczonych do Kościoła i rozbudzeniem wiary, a dopiero drugim bezpośrednie przygotowanie do ślubu.

5

Przygotowanie do małżeństwa w ujęciu Jana Pawła II i papieża Franciszka

84%

Bajer vel Bojer A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 27

|

issue 2

155-164

EN

The article compares the teaching contained in the exhortation of John Paul II entitled Familiaris consortio and the exhortation of Pope Francis entitled Amoris laetitia. The subject taken for the comparison is preparation for marriage. The analysis of both exhortations has shown that Pope Francis uses a slightly different terminology regarding the same stages of formation. Francis uses the following rich images concerning the stages of preparation for marriage: “education of love”, “maturation of love” and “superiority of love”. Francis deepens the personalistic thought of John Paul II. The analysis shows the continuity of the pastoral concept present in both examined documents.

6

Regulacja poczęć a cykl życia rodziny w świetle badań małżonków

67%

Rzepka K.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 1

193-207

EN

Marital life includes several stages in which spouses have specific tasks to accomplish. This paper deals with the regulation of conception in respondents at different stages of this family life cycle. First, it presents a theoretical framework and describes both the methodology and the research group, 345 individuals of the Sandomierz diocese (Poland). The second part presents the findings of the research: people's understanding of the regulation of conception (as distinct from birth control), their knowledge of family planning methods, and what methods are actually used by couples. We found that these factors all varied according to the stage couples had reached in the family life cycle. Specifically, those who were married without children more often understand "regulation of conception" as the use of contraception or abortion, but they also distinguish more easily between contraceptive methods. Spouses in the “empty nest” stage demonstrated less knowledge of, and interest in, the regulation of conception generally. As to the implications for pastoral care of families, the work proposes strengthening the knowledge of all spouses about the regulation of conception, regardless of their stage in the family life cycle. Suggestions include the pairing of couples in different stages and actively eliciting the exchange of experiences. It is necessary always to take into account people's specific developmental tasks, and to focus pastoral care on supporting couples in the implementation of God's plan for responsible parenthood.

PL

Życie małżeńskie obejmuje kilka etapów, na których małżonkowie mają do zrealizowania konkretne zadania. Niniejszy artykuł podejmuje tematykę regulacji poczęć u respondentów na różnych etapach cyklu życia rodziny. W pierwszej części prezentuje podstawy teoretyczne podjętego zagadnienia, a także opisuje grupę badawczą i metodologię badań. Badania objęły grupę 345 osób zamieszkujących diecezję sandomierską. W drugiej części artykuł ukazuje wyniki badań dotyczących rozumienia regulacji poczęć, wiedzy na temat metod planowania rodziny oraz stosowanych tych metod przez małżonków. Pod uwagę wzięto to, w jaki sposób małżonkowie rozumieją regulację poczęć, a także, czy potrafią odróżnić ją od regulacji urodzeń. Wyniki potwierdziły założenie, że etap w cyklu życia rodziny oddziałuje na posiadaną przez nich wiedzę dotyczącą metod regulacji poczęć oraz rozróżniania metod naturalnego planowania rodziny od metod antykoncepcyjnych. Etapy te różnicowały także stosowanie konkretnego rodzaju regulacji poczęć przez małżonków. W części końcowej artykuł przedstawia wnioski z badań oraz wskazania dla duszpasterstwa rodzin w omawianym zakresie. Wykazano, że małżonkowie, którzy są na etapie małżeństwa bez dzieci (M) częściej rozumieją regulację poczęć jako stosowanie antykoncepcji oraz aborcję. Z większą łatwością rozróżniają również metody antykoncepcyjne od pozostałych. Mniejszą wiedzę oraz zainteresowanie regulacją poczęć deklarują małżonkowie będący w fazie „pustego gniazda” (P). W związku z powyższym wskazane zostały działania zmierzające do umacniania wiedzy małżonków na temat regulacji poczęć niezależnie od fazy w cyklu życia rodziny. W tym celu pomocne może okazać się wzajemne towarzyszenie par będących na różnych etapach oraz aktywizacja i wymiana doświadczeń. Potrzebne wydaje się uwzględnianie w duszpasterstwie rozwojowych zadań małżonków oraz ukierunkowanie troski pastoralnej na wspieranie małżonków w realizacji zamysłu Bożego dotyczącego odpowiedzialnego rodzicielstwa.

7

Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie

67%

Faggioni M. P.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 1

133-145

EN

The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.

8

Ocena antykoncepcji w perspektywie sakramentalnego wymiaru Eucharystii

67%

Wasilewski T.

Studia Elbląskie

|

2018

|

vol. 19

391-405

EN

The evil of contraception is based not only on its inner objective disorder and numerous negative side-effects. To better understand it may be helpful to compare it with the sacramental parallel between marriage and Eucharist. This article provides a comparative analysis of the following dimensions between these two sacraments: the creative and redeeming dimension of God’s love, the gift of self through body, the dimension of offering, the sacramental perspective of sign and fertility (in the broad sense). Next, the article outlines the basic evil of contraception and follows with the explanation of the moral disorder of specific contraceptives and contraception methods, such as vasectomy, the pull out method, the hormone pill (broadly), condoms, IUD, spermicides. This moral disorder is always presented in relation tothe communion between the sacrament of marriage and the sacrament of Eucharist.

PL

Zło antykoncepcji nie opiera się tylko na jej wewnętrznym, obiektywnym nieładzie oraz wielu negatywnych skutkach ubocznych. Pomocne w jego zrozumieniu może być też zestawienie antykoncepcji z sakramentalną paralelą między małżeństwem a Eucharystią. Niniejszy artykuł dokonuje analizy porównawczej takich wymiarów więzi między oboma sakramentami jak: wymiar stwórczy i odkupieńczy miłości Bożej, dar osobowy poprzez cielesność, wymiar ofiarniczy, sakramentalna perspektywa znakowa oraz płodność (w szerokim tego słowa znaczeniu). Następnie, po zarysowaniu zasadniczego zła antykoncepcji, wskazuje na moralny nieład konkretnych środków czy technik sterylizacyjnych i antykoncepcyjnych, takich jak: wazektomia, stosunek przerywany, pigułka hormonalna (szerzej), prezerwatywa, wkładka wewnątrzmaciczna, spermicydy. Ten moralny nieład zawsze przedstawiony jest w odniesieniu do związku sakramentu małżeństwa z sakramentem Eucharystii.

9

Genealogia osoby wobec dramatu niepłodności

67%

Kobak J.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2021

|

issue 28

247-257

PL

Rodzicielstwo jest integralnym elementem miłości małżeńskiej, która w aspekcie jednoczącym przejawia swój dynamizm ad intra, natomiast w aspekcie prokreacyjnym ukazuje dynamizm ad extra. Przeżywanie wymiaru prokreacyjnego jest szczególnie trudnym zadaniem dla tych małżonków, którzy doświadczają dramatu niepłodności. niniejszy artykuł omawia w skrócie problem niepłodności, z jakim mierzy się znaczna liczba współczesnych małżeństw. Zwraca uwagę, że zamiast używać terminu „niepłodność”, lepiej mówić o obniżonej płodności. Artykuł przestawia również trudności natury duchowej, psychologicznej i moralnej, przed jakimi stają małżonkowie, którzy nie mogą mieć biologicznych dzieci. Trudności te stanowią zarazem wyzwania dla duszpasterstwa rodzin. drogą przezwyciężenia tych zagrożeń jest odwołanie się do całościowego ujęcia ludzkiej płodności i rodzicielstwa, które uwzględnia zarówno wymiar cielesny, jak i duchowy. W Magisterium Kościoła takie ujęcie rodzicielstwa znajduje wyraz w określeniach „genealogia osoby” (List do rodzin), „prokreacja integralna” (Rodzina a ludzka prokreacja) oraz „płodność poszerzona” (Amoris laetitia, po łacinie: amplificata fecunditas). Próbą praktycznej realizacji tak rozumianego całościowego podejścia do rodzicielstwa jest stosowana w naprotechnologii i nauczaniu rozpoznawania płodności za pomocą Modelu Creighton tzw. instrukcja SPICE.

EN

Parenthood is an integral element of conjugal love, which in its unifying aspect manifests its dynamism ad intra, while in its procreative aspect it shows its dynamism ad extra. Living through the procreative dimension is a particularly difficult task for those spouses who experience the drama of infertility. This paper briefly discusses the problem of infertility faced by a significant number of married couples today. It points out that instead of using the term “infertility”, it is better to talk about reduced fertility. The paper also presents the spiritual, psychological and moral difficulties faced by spouses who cannot have biological children. These difficulties are at the same time challenges for the pastoral care of families. The way to overcome these difficulties is to refer to the holistic approach to human fertility and parenthood, which takes into account both the physical and spiritual dimension. In the Magisterium of the Church, this approach to parenthood is expressed in the terms “the genealogy of the person” (Letter to Families), “integral procreation” (The Family and the Human Procreation) and “an expanding fruitfulness” (Amoris laetitia in Latin: amplificata fecunditas). An attempt of practical realization of such an understood holistic approach to parenthood is used in naprotechnology and teaching of fertility recognition with the Creighton Model, the so-called SPICE instruction.

10

Gaudium et spes inspiracją dla duszpasterstwa rodzin w Polsce

67%

Mierzwiński B.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 6: Teologia pastoralna

17-25

EN

The Apostolic constitution Gaudium et spes of the Second Vatican Council indicates its pastoral nature. This document places the matter of marriage and family as the first one among the important problems of the modern world and dedicates a significant portion of its reflection to it (nos. 47-52). The author of this article makes the point that this part had an essential influence on the concept and activity of pastoral care of the family in Poland. The teaching of the Second Vatican Council on marriage and family was later authoritatively interpreted and developed in Papal documents: Paul VI (mainly in the encyclical letter Humanae vitae) and John Paul II (especially in the Apostolic exhortation Familiaris consortio, the encyclical letter Evangelium vitae, and Letter to the Families). Papal teaching has allowed the pastoral care of the family to deeper understand the message of the Second Vatican Council and to better incorporate it into everyday life. But it was easier to present the doctrine of the Catholic Church on marriage and family than to convince the youth, betrothed and married couples to apply it in life. The first paragraph of the article contains an analysis of the new aspects of the Second Vatican Council’s teaching on marriage and family, the second paragraph studies the part of the apostolic constitution Gaudier et spes, entitled De matrimonii dignitate and shows its implications in the pastoral care of the family in Poland.

PL

II Sobór Watykański miał przede wszystkim charakter pastoralny, o czym świadczy konstytucja Gaudium et spes. Ten dokument kwestię małżeństwa i rodziny umieszcza na pierwszym miejscu wśród problemów palących współczesnego świata i poświęca jej obszerny fragment swojej refleksji (KDK 47-52). Autor w swoim artykule uzasadnia tezę, że ten właśnie fragment miał istotny wpływ na koncepcję i działalność duszpasterstwa rodzin w Polsce. Soborowe nauczanie na temat małżeństwa i rodziny znalazło miarodajną interpretację i rozwinięcie w dokumentach papieży: Pawła VI (głównie encyklika Humanae vitae) i Jana Pawła II (zwłaszcza adhortacja Familiaris consortio, encyklika Evangelium vitae, List do rodzin). Nauczanie papieskie pozwoliło duszpasterstwu rodzin głębiej zrozumieć sens przesłania soborowego oraz lepiej wcielić je w życie. Jednak łatwiej było przedstawić doktrynę Kościoła katolickiego w zakresie małżeństwa i rodziny, trudniej natomiast przekonać młodzież, narzeczonych i małżonków do zastosowania jej w życiu. Pierwsza część artykułu zawiera analizę nowych aspektów nauczania soborowego na temat małżeństwa i rodziny. Wymownym przykładem było przejście od czysto prawnego ujęcia istoty małżeństwa, zawartego Kodeksie Prawa Kanonicznego (CIC) z 1917 r. do koncepcji małżeństwa jako wspólnoty życia i miłości. W sposób wyraźny akcent został położony na miłości, jako istotnego elementu sakramentu małżeństwa. Jan Paweł II określił to terminem communio personarum. Swoiste credo polskiego duszpasterstwa rodzin zostało wyrażone w wystąpieniu Jadwigi i Jacka Pulikowskich – audytorów podczas Synodu Biskupów o rodzinie w 2015 r. Autor przytacza treść ich wystąpienia. Druga część artykułu analizuje fragment soborowego dokumentu Gaudium et spes, zatytułowany De matrimonii dignitate i ukazuje jego implikacje w polskim duszpasterstwie rodzin. Jest ono cennym dowodem troski Kościoła o tę podstawową komórkę każdego społeczeństwa, jaką stanowi rodzina.

11

Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście duszpasterstwa rodzin

67%

Polak M.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 6: Teologia Pastoralna

139-152

EN

The Second Vatican Council and the post-conciliar teaching of the Church and in particular the Apostolic Exhortation „Cristifideles laici” of Pope John Paul II gave theological grounds for granting the lay people their proper place and role in the salvific mission of the Church. These assumptions, however, require continuous care for their implementation in everyday practice of the Church, in the pastoral ministry. One of the major demands of the new evangelization is therefore ecclesial pastoral promotion of the laity. The first dimension of social and ecclesial commitment of the lay faithful is to support the family. This means participation in the pastoral care of families and activities in the economic, cultural and legislative field, which would promote the family. Participation of the lay people in the pastoral care of families has been established by John Paul II as a church mission. It is, therefore, not only a support for priests but proper apostolic task of the lay faithful. This article is an attempt to show the need for pastoral promotion of the laity as a postulate of the new evangelization. It presents the theological basis of their participation in the apostolic mission of the Church and formulates pastoral proposals.

PL

Sobór Watykański II oraz posoborowe nauczanie Kościoła, a zwłaszcza adhortacja apostolska Jana Pawła II Christifideles laici, dały teologiczne podstawy do przyznania wiernym świeckim ich właściwego miejsca i roli w posłannictwie zbawczym Kościoła. Te założenia wymagają jednak ciągłej troski o ich realizację w codziennej praktyce Kościoła, w duszpasterstwie. Jednym z ważniejszych postulatów nowej ewangelizacji jest zatem pastoralna promocja kościelnego laikatu. Pierwszą płaszczyzną społecznego i kościelnego zaangażowania wiernych świeckich jest zaangażowanie na rzecz rodziny. Chodzi tu zarówno o udział w duszpasterstwie rodzin, jak i o działania w sferze ekonomicznej, kulturalnej i ustawodawczej, które promowałyby rodzinę. Udział wiernych świeckich w duszpasterstwie rodzin został określony przez Jana Pawła II jako kościelne posłannictwo. Jest to zatem nie tyle pomoc kapłanom, ile właściwe wiernym świeckim zadanie apostolskie. Niniejszy artykuł stanowi próbę ukazania konieczności pastoralnej promocji wiernych świeckich jako postulatu nowej ewangelizacji. Prezentuje teologiczne podstawy ich udziału w misji apostolskiej Kościoła oraz formułuje wnioski pastoralne.

12

Duszpasterstwo rodzin wsparciem rodziców w wychowaniu

67%

Goleń J.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 6: Teologia pastoralna

177-192

EN

The upbringing of a person and the pastoral care of families have a common root in God’s pedagogy of love. Together, they help a person to enter onto the path of goodness inscribed into his or her heart by the Creator. Child-raising in the family is a privileged place for the realization of God’s plan of love – proclaiming the gospel of life and love. In this work, Christian spouses act on the basis of the Church’s mandate, but they also need ecclesial support throughout the process and in the various dimensions of child-raising. Particular areas in which parents need support through the pastoral care of the Church include help in sexual, religious and moral education as well as in raising children for love, marriage and family life. The pastoral care of families also helps adolescents and young adults in self-education and formation to supplement and correct the influence of the family of origin and contemporary cultural influences.

PL

Wychowanie człowieka i duszpasterstwo rodzin mają wspólne korzenie w Bożej pedagogii miłości. Wspólnie pomagają one człowiekowi wejść na drogę dobra wpisanego w jego serce przez Stwórcę. Wychowanie w rodzinie jest uprzywilejowanym miejscem realizacji Bożego zamysłu miłości – głoszenia ewangelii życia i miłości. W dziele tym małżonkowie chrześcijańscy opierają się na mandacie Kościoła, ale potrzebują też eklezjalnego wsparcia w całym procesie i w różnych wymiarach wychowania. Szczególnymi obszarami wsparcia rodziców ze strony kościelnego duszpasterstwa, są: pomoc w wychowaniu seksualnym, religijnym i moralnym oraz w wychowaniu do miłości, małżeństwa i życia w rodzinie. Duszpasterstwo rodzin pomaga też dorastającej młodzieży i młodym dorosłym w samowychowaniu, w formacji uzupełniającej oraz korygującej oddziaływania rodziny pochodzenia i współczesnych wpływów kulturowych.

13

Zadania duszpasterstwa rodzin

67%

Kamiński J.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2012

|

vol. 4

81-92

EN

Currently, when attempts are made in various ways to weaken the family unit through the promotion of so-called open relationships, divorce and through the legalisation of homosexual partnerships, it seems that care and protection of the family unit is much more of a necessity now than in the past. That is why Pope John Paul II stated in apostolic exhortation Familiaris consortio, that care for the family should be the principal pastoral mission of the Church. Everybody, especially priests and all lay people should take all opportunities and make every effort to help married couples and families in fulfilling their basic duties. The article is devoted to tasks of family pastoral care. They are: defense of human life from the moment of conception to the moment of natural death; preparation for marriage and life in family; help the family and especially young married couples; family counseling; pastoral care of families that are in difficult and abnormal situations. „The Church's pastoral action must be progressive in the sense that it must follow the family, accompanying it step by step in the different stages of its formation and development” (FC 65).

14

Das Prinzip der Barmherzigkeit in der Familienseelsorge nach der Lehre von Papst Franziskus

59%

Przygoda W. A.

Family Forum

|

2021

|

vol. 11

211-228

PL

Tłem badań był kryzys małżeństwa i rodziny w krajach kultury zachodniej. Celem była aplikacja zasady miłosierdzia do duszpasterstwa rodzin. Zastosowana została metoda analizy treści nauczania papieża Franciszka, a szczególnie jego adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Wynikiem przeprowadzonej analizy jest zarys nowej strategii duszpasterstwa rodzin. Z przeprowadzonej analizy nasuwają się wniosek, że w obecnych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych miłosierdzie jest zasadą wiodącą w duszpasterstwie rodzin. Zasada ta powinna znaleźć zastosowanie w relacji pomiędzy duszpasterzem a małżonkami, w relacji małżonków względem siebie i swoich dzieci, małżonków i rodzin względem innych małżonków i rodzin.

EN

The crisis of marriage and family in Western culture provides the background for the research. The aim of the study is to apply the principle of mercy to the pastoral care of families. The method of analyzing the content of the teaching of Pope Francis is used, especially his apostolic exhortation Amoris laetitia. The results obtained in the analysis constitute the outline of a new family pastoral strategy. The analysis concludes that mercy is the guiding principle in family pastoral care in the current socio-cultural conditions. This principle should apply in the relationship between the pastor and the spouses, in the relationship of the spouses with respect to each other and their children, and between the spouses and their families relating to other spouses and families.

DE

Die Krise von Ehe und Familie in der westlichen Kultur war Hintergrund der Forschung. Ziel war es, das Prinzip der Barmherzigkeit auf die Seelsorge von Familien anzuwenden. Es wurde eine Methode zur Analyse des Inhalts der Lehre von Papst Franziskus verwendet, insbesondere seine nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia. Das Ergebnis der Analyse ist der Entwurf einer neuen Strategie der Familienseelsorge. Die Analyse kommt zu dem Schluss, dass Barmherzigkeit unter den gegenwärtigen soziokulturellen Bedingungen das Leitprinzip in der Familienseelsorge ist. Dieser Grundsatz sollte in der Beziehung zwischen dem Pastor und den Ehepartnern, in der Beziehung der Ehepartner zueinander und ihrer Kinder, Ehepartner und Familien zu anderen Ehepartnern und Familien gelten.

15

Kształtowanie postawy otwartej na życie w okresie narzeczeństwa

59%

Babul B., Miernik M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2014

|

vol. 6(42)

|

issue 3

53-67

PL

Artykuł jest próbą ukazania roli narzeczeństwa jako szczególnego czasu kształtowania się postawy otwartości na życie. Współcześnie obserwuje się tendencje przeciwne takiej postawie. Odkładanie decyzji o poczęciu dziecka, ograniczanie liczby dzieci w rodzinie czy coraz bardziej powszechne stosowanie antykoncepcji, to podstawowe przejawy zmian na polu życia rodzinnego. Artykuł podejmuje polemikę z takim stanem rzeczy. Okres narzeczeństwa jest wnim ukazany jako jeden z etapów życia rodzinnego, który jest szczególnym czasem przygotowania do pełnienia roli męża i żony oraz ojca i matki. Jest to etap, na którym powinno odbywać się kształtowanie postawy otwartości na życie, a przez to przygotowanie do przyszłej prokreacji. Główny akcent tego przygotowania położony jest na dialogu narzeczonych, którzy otwarcie omawiają takie kwestie, jak: liczba dzieci, postawa wobec antykoncepcji czy zapłodnienia in vitro, a także sprawy trudne, czyli na przykład sytuację potencjalnej niepłodności. W toku formowania postawy otwartej na życie duże znaczenie ma rodzina pochodzenia i wyniesione z niej wzorce, które podlegają weryfikacji w okresie narzeczeństwa. Swoją rolę odgrywa tu także duszpasterstwo rodzin, które organizuje bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa. Artykuł może stać się przyczynkiem do zweryfikowania przez narzeczonych własnej postawy otwartości na życie, ale jednocześnie stanowi wstęp do szerszego namysłu naukowego nad znaczeniem okresu narzeczeństwa w przygotowaniu do małżeńskiej prokreacji.

XX

This paper is an attempt to present the role of engagement as a period when an open attitude towards life is shaped. Nowadays, the tendencies which dominate are quite the opposite. Postponing the decision of conception, reducing the number of children in family or using contraception, which is more and more common these days, are the primary symptoms of changes occurring in family life. This article argues with such state of affairs. It presents the engagement as one of the stages of family life when people can prepare to accept the role of husband or wife, father or mother. It is a period, when the open attitude towards life should be shaped, leading to future procreation. The main point lies in the dialogue between the engaged, who should discuss issues like: the number of children, the attitude towards contraception or in vitro fertilization, as well as difficult situations, such as potential infertility. In the process of shaping this open attitude towards life, two more aspects play vital role – the background and certain models of family life learnt in our families, which are verified in the engagement. Also, pastoral care of families performs a significant role by running courses related to direct preparation to marriage. This paper can be a starting point for the engaged to verify their attitudes towards life, but it is also an introduction to a wider scientific discussion related to the role of engagement in preparation to procreation in marriage.

Refine search results

Assessing Kenyan Catholics’ Understanding of Human Sexuality on the Basis of Individuals Associated with Shalom Center in Mitunguu: A Theological-Pastoral Perspective

Duszpasterstwo rodzin działalnością ewangelizacyjną wobec rodzin

Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach

Duszpasterskie towarzyszenie narzeczonym i młodym małżonkom w Kościele katolickim według najnowszego dokumentu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia na tle dotychczasowej praktyki duszpasterskiej i dokumentów Magisterium

Przygotowanie do małżeństwa w ujęciu Jana Pawła II i papieża Franciszka

Regulacja poczęć a cykl życia rodziny w świetle badań małżonków

Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie

Ocena antykoncepcji w perspektywie sakramentalnego wymiaru Eucharystii

Genealogia osoby wobec dramatu niepłodności

Gaudium et spes inspiracją dla duszpasterstwa rodzin w Polsce

Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście duszpasterstwa rodzin

Duszpasterstwo rodzin wsparciem rodziców w wychowaniu

Zadania duszpasterstwa rodzin

Das Prinzip der Barmherzigkeit in der Familienseelsorge nach der Lehre von Papst Franziskus

Kształtowanie postawy otwartej na życie w okresie narzeczeństwa