Search results

1

Mistagogia – chrześcijańska majeutyka

100%

Hajduk R.

Forum Teologiczne

|

2011

|

vol. 12

107-119

EN

In the early days of Christianity, mystagogy was used by the Fathers of the Church to help the neophytes to transform the experience of the sacraments of initiation into a living experience of the presence of God. Early Christian mystagogy took the shape of catecheses, which were proclaimed during the first Easter week after the celebration of the sacraments at the Easter Vigil. Their goal was not to transmit religious knowledge, but to introduce the neophytes into the mystery of the living God who gives to the people his grace through the sacramental signs. This method is reminiscent of the ancient maieutics which is an inductive way of dialogue. Maieutics was proposed by the famous Greek philosopher Socrates as a method of teaching by helping someone articulate ideas already present in his mind. The philosopher plays the role of an intellectual midwife who assists at the birth of the truth. Therefore, one may describe the mystagogy as a spiritual midwifery because it is a kind of pastoral support, which enables Christians to enter into a living relationship with God. Following the pattern of the antique mystagogic catecheses, the German theologian Karl Rahner has constructed a contemporary model of mystagogical pastoral care. His pastoral mystagogy is a kind of maieutic method what leads into the primordial experience of God. Such a religious experience reaches the roots of human existence. Because of it, the new mystagogy believes that human subjects can alone experience the presence of God and his work of salvation in everyday life. The task of the pastor is in this perspective to serve as a mystagogue supporting someone to disclosure his personal relationship with God as an event of everlasting grace. Such a style of pastoral care respects the needs of today’s people who are longing for a deeper spiritual life and want to give a true meaning to their existence.

2

Decanal Conferences of Priests in the Diocese of Kielce in Interwar Poland

75%

Bujak G.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 2: Historia - Selected Papers in English

103-118

EN

The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 57, issue 2 (2009). After Poland regained independence the role of priests’ deanery conferences gained more importance. Regular deanery conventions of the clergy positively influenced pastoral work, established order in it as well as unifying its goals and methods. They also played an important role in solving the problems of local priests concerning their living standards. The bishop appreciated the significance of deanery conferences, judging them to be an important element of the system of management and control of the diocese. In 1926, a diocesan director of pastoral conferences was appointed, his aim being, among others, to set subjects for discussion at such conventions. The conferences became an important instrument for finding out about priests’ opinions and their attitudes as well as for moulding them by the diocesan authorities.

3

Pedagogiczne aspekty duszpasterskiej działalności bł. ks. Władysława Bukowińskiego

63%

Godawa G.

Analecta Cracoviensia

|

2016

|

vol. 48

EN

The beatification of Fr. Władysław Bukowiński draws attention to his pastoral work. It has a clear pedagogical reference, which can be observed in his educational care for the comprehensive development of the faithful. Blessed Fr. Bukowiński developed his own forms of pastoral work since he needed to adjust to the extreme conditions of life in a labor camp and ministering without a church building. The basic category of his pedagogy was the encounter with people and dialogue. In this way, he was able to reach the faithful and share with them the truth of God’s love and human dignity. Bukowiński’s pedagogy contains the elements of the educational process, e.g. the affirmation of human dignity, permanence, intraactivity, mutual relationships, transgression and indeterminacy. The communist authorities opposed Fr. Bukowiński’s work. He was repressed and persecuted. His perseverance was a key factor which made the faithful follow him and treat him with great respect.

PL

Beatyfikacja ks. Władysława Bukowińskiego zwraca uwagę na podejmowaną przez niego działalność duszpasterską. Posiada ona wyraźny rys pedagogiczny, który wyraża się w wychowawczej trosce o wszechstronny rozwój powierzonych mu osób. Błogosławiony, dostosowując swe działania do ekstremalnych warunków życia w łagrze, a także do trudnych warunków duszpasterzowania bez kościoła, wypracował autorskie formy tej działalności. Podstawową kategorią jego pedagogii było spotkanie z drugim człowiekiem oraz towarzyszący temu spotkaniu dialog. Dzięki nim docierał do wielu osób, przekazując im prawdę o miłości Boga i ludzkiej godności. Pedagogia ks. Bukowińskiego posiada cechy charakteryzujące proces wychowania, zakładający afirmację ludzkiej godności, permanencję, intraakcyjność, dwustronną relację z innymi, transgresyjność i nieokreśloność. Zaangażowanie ks. Władysława napotykało na sprzeciw ze strony komunistycznych władz i wyrażało się w represjach i prześladowaniach. Niezłomna postawa błogosławionego była ważnym czynnikiem budującym jego autorytet i wpływającym na postawy innych.

4

Kanoniczne spojrzenie na statystyczne badanie skuteczności duszpasterskiej: komunia święta

63%

Kroczek P., Ulman P.

Analecta Cracoviensia

|

2016

|

vol. 48

EN

Pastoral work is a very important element of the Church functioning in the world. Measuring the effectiveness of pastoral work is a very difficult, but possible task. The article attempts to do that using the statistical tools. The aim is to show the best distribution of priests for the parishes to achieve the highest number of received Holy communions by the faithful. The data for the survey were taken from the Roman Catholic Archdiocese of Kraków and concern 2014. The authors offer several conclusions which can be of help to the diocesan bishop, regarding the distribution of priests and the size of the parishes. Also one postulate was formulated that the local churches should have law about collecting statistical data regarding life of the church.

PL

Duszpasterstwo jest bardzo ważnym elementem funkcjonowania Kościoła w świecie. Mierzenie skuteczności pracy duszpasterskiej to trudne zadanie, aczkolwiek możliwe do wykonania. Niniejszy artykuł pokazuje, jak tego dokonać, używając narzędzi statystycznych. Jego szczegółowym celem jest pokazanie optymalnego rozłożenia liczby księży na parafię w celu osiągnięcia najwyższej liczby przyjmowanych przez wiernych komunii świętych. Dane do tego badania zostały pozyskane z rzymskokatolickiej archidiecezji krakowskiej i dotyczą 2014 roku. Autorzy wyciągnęli kilka wniosków, które mogą być pomocne biskupowi diecezjalnemu. Dotyczą one rozmieszczenia księży i rozmiaru parafii. Został także sformułowany postulat, aby lokalne Kościoły stanowiły prawo regulujące gromadzenie danych statystycznych dotyczących życia Kościoła.

5

Małżeństwo i rodzina w nauce i praktyce duszpasterskiej św. Augustyna

63%

Eborowicz W.

Vox Patrum

|

1985

|

vol. 8

141-149

EN

Augustinus, ut constat, de matrimonio, quod origo familiae est, opusculum, quod „De bono coniugali” inscripsit, composuit.

6

Opieka duszpasterska w parafii w sensie kan. 517 § 2. Uwagi i refleksje kanoniczne

63%

Adamczyk J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 2

31-45

EN

In this article, the author focuses on the issue of pastoral care in the parish in terms of canon 517 (2) of the Code of Canon Law. The first part of the article presents the history of canon 517 (2). The second part highlights the reasons for entrusting the parish to persons without ordination to the priesthood. The third part is dedicated to the priest-moderator leading the parish under canon 517 (2), while the fourth part discusses collaborators of the priest–moderator within the parish. Entrusting people without ordained priesthood with certain pastoral functions in the parish is always an extraordinary and temporary situation, which should always be accompanied by work promoting priestly vocations.

7

Eucharistic Concept in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (2016)

63%

Pittappillil F.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 48

421-430

EN

The post-synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia published on 8 April 2016, offers distinctive and specific theology of family based on the Eucharist. Throughout the document, Pope Francis highlights the significance of Eucharist in the family life. According to him, Eucharist has a unique role in the creation and formation of the Christian families. He calls Eucharist “a medicine for the imperfect” to heal the wounds of the family. Therefore, all the Christian families have to meditate on the great mystery of Eucharist to learn the basic lessons of Christian love and communion. Pope Francis exhorts the priests to apply the logic of mercy in the pastoral field. Amoris Laetitia strongly emphasises the need for the pastoral companion- ship by the priests to those who are weak and live in the situation of error. They have to be invited to come to the main stream of the Church, since Church is the house of all the faithful. In fact, every family may try to practise the Eucharistic love. In short, Amoris Laetita is a useful handbook for all the faithful to know the basic principles of family life and the value of Eucharistic centred Christian life.

PL

Posynodalna adhortacja apostolska Amoris Laetitia ukazuje specyficzną teologię rodziny opartą o Eucharystię. W całym dokumencie papież Franciszek uwydatnia znaczenie Eucharystii w życiu rodziny. Według niego Eucharystia spełnia niezastąpioną rolę w tworzeniu i formacji chrześcijańskich rodzin. Papież nazywa Eucharystię „lekarstwem dla niedoskonałych” leczącą rany rodzin. Dlatego też chrześcijańskie rodziny powinny medytować tajemnice Eucharystii, aby nauczyć się podstaw prawdziwej miłości i komunii. Papież Franciszek wzywa kapłanów do stosowania logiki miłosierdzia na gruncie duszpasterskim. Amoris Laetitia usilnie podkreśla potrzebę duszpasterskiego towarzyszenia wszystkim tym, którzy są słabi i żyją w grzechu. Także oni powinni być zaproszeni do życia w Kościele, gdyż ten Kościół jest domem dla wszystkich wierzących. Wszak każda rodzina może żyć miłością ewangelijną. Amoris Laetitia jest użyteczna wskazówką dla poznania podstawowych zasad życia rodzinnego i wartości Eucharystii skupiającej chrześcijańskie życie.

8

Obraz kapłana-duszpasterza w nauczaniu św. Grzegorza z Nazjanzu

63%

Wygralak P.

Vox Patrum

|

2015

|

vol. 64

569-579

EN

The article presents the thoughts of St. Gregory of Nazianzus on the attitudes of priests in their pastoral work. The bases of this study are selected speeches and works of poetry by St. Gregory. The Bishop of Nazianzus indicates first and foremost the importance of the spiritual formation of each priest. Without reducing the importance of an intellectual formation, he puts the concern for the development of the inner life in the primary place. The deeply spiritual priest, having a thorough theological knowledge, can take up the mission of proclaiming God’s word responsibly. The fruitfulness of this ministry also depends on the discernment of the spiritual, moral and intellectual state of the faithful, whom he is serving. St. Gregory also points out the dangers that threaten every priest. These are above all: pride, which leads to the desire to rule and not to serve, as well as materialism and the use of one’s office to further one’s own private interests.

9

Katolicka etyka dla niewierzących

63%

Mazurek M.

|

2017

|

vol. 26

|

issue 4

197-209

EN

The article describes the phenomenon of emphasizing (above all) moral issues and at the same time ignoring the kerygma in pastoral work. In the introduction the article analyzes various possible reasons for this attitude. The article also presents the most important implications of this phenomenon. In the author’s opinion two of them are most important: treating Christianity as the religion in which man redeems himself, which is always associated with pharisaic religiosity, and ceaseless attempts to create Catholic ethics for atheists – the reduction of Christian morality to tiny bits measured according to the abilities of man who is not supported by God’s grace. Ipso facto we deprive Christianity of its most valuable part.

10

Współczesne formy akomodacji misyjnej na przykładzie Kuby

51%

Wiński A.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2022

|

vol. 27

99-109

EN

The presented article takes up the issue of missionary accommodation on the example of the Church in Cuba. It is shown in both theoretical (theology, conciliar teaching, papal teaching with special reference to Pope Francis) and practical (consultation with missionaries and the author’s own experience) assumptions. The purpose of the article is to reflect pastorally on the involvement of missionaries in pastoral ministry and to identify the essential accommodative ways used by them. The final conclusions point to the need for missionaries to be creative and open-minded in their search for new ways to evangelize, and to overcome obstacles in the way of proclaiming the Good News.

11

Pastoralne implikacje encykliki Jana Pawła II Sollicitudo rei socialis

51%

Nadbrzeżny A.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 3

EN

The canonization of Pope John Paul II constitutes a really great opportunity to rediscover the value of papal social thought. In this article, the author deals with the question of pastoral implications in the encyclical Sollicitudo rei socialis issued in 1987. The first part discusses the origins and socio – political context of the papal document. The second part presents the main ideas contained in the encyclical. The author analyses the range of problems present in the modern world, shows the integral understanding of human development and indicates the relationship between solidarity and peace. In the third and final part of the article, the author emphasizes the relevance of various aspects of the message contained in the encyclical and formulates particular indications for pastoral work. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of the Eucharist and the need to instil in believers attitudes of solidarity and responsibility for full human development, both on the individual and community level.

PL

Kanonizacja Jana Pawła II stanowi bardzo dobrą okazję do ponownego odkrycia wartości społecznej myśli papieża. W niniejszym artykule autor podejmuje kwestię duszpasterskich implikacji encykliki Sollicitudo rei socialis wydanej w 1987 roku. W pierwszej części omawia genezę i społeczno-polityczny kontekst papieskiego dokumentu. W drugiej części prezentuje najważniejsze idee zawarte w encyklice. Analizuje panoramę problemów współczesnego świata, przedstawia integralne rozumienie rozwoju człowieka oraz wskazuje na relacje między solidarnością i pokojem. W trzeciej i zarazem ostatniej części artykułu autor podkreśla aktualność wielu aspektów przesłania zawartego w encyklice oraz formułuje konkretne wskazania dla duszpasterstwa parafialnego. Zwraca uwagę na konieczność dowartościowania społecznego aspektu Eucharystii oraz na potrzebę kształtowania u wierzących postawy solidarności i odpowiedzialności za pełny rozwój człowieka zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym.

12

Virgo et Mater. Maryja a Kościół w duszpasterskiej myśli Ambrożego z Mediolanu i Augustyna z Hippony

51%

Kamczyk W.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

111-138

EN

The Mary-Church parabola is an interesting theme in developing in early Christianity theology and pastoral work. The Great Doctors of the Western Church, Ambrose of Milan and Augustine of Hippo, inspired by the reflections to date, develop this idea and try to use it in a pastoral manner. This article attempts to juxtapose the thoughts of both authors, emphasizing in particular their pastoral teaching. Recognizing the sources of the connection of Mariological and ecclesiological thought in biblical women, he considers two main aspects: virginity and motherhood of both Mary and the Church. This thought was not only the subject of theoretical considerations, but also an important element of the pastoral teaching of both bishops.

PL

Parabola Maryja-Kościół stanowi interesujący wątek rozwijających się we wczesnym chrześcijaństwie teologii i duszpasterstwa. Wielcy doktorzy Kościoła zachodniego, Ambroży z Mediolanu i Augustyn z Hippony, inspirując się dotychczasowymi refleksjami, rozwijają tę myśl i starają się wykorzystać duszpastersko. Niniejszy artykuł podejmuje próbę zestawienia myśli obu autorów, akcentując zwłaszcza ich pasterskie nauczanie. Dostrzegając źródła powiązania myśli mariologicznej z eklezjologiczną w postaciach biblijnych niewiast, rozważa dwa główne jej aspekty: dziewictwo i macierzyństwo zarówno Maryi, jak i Kościoła. Myśla ta stanowiła nie tylko przedmiot teoretycznych rozważań, lecz także ważny element pasterskiego nauczania obu biskupów.

13

Przesłanie świętości kapłańskiej Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego

51%

Werbiński I.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 46

67-81

EN

John Paul II in his homilies delivered during canonizations often pointed out that, although the saints and their earthly lives pass away physically, their existential and spiritual message remains. With hindsight, it seems that the thoughts of the Primate of the Millennium have a still greater power and eloquence than in the times when they were pronounced by him. Among many initiatives undertaken by Wyszyński, his concern for the spiritual formation of priests was one of the priorities. As a keen observer of life, he realized that the faith of the Polish people, much more than in Western European countries, was organically associated with the faith of their priests. Currently some media portray the image of a Polish priest very negatively. This is especially true of the film Kler (2018 Polish feature film directed by Wojciech Smarzowski), and even more of Tylko nie mów nikomu (Only Don’t Tell Anyone), the Polish documentary of 2019 directed by Tomasz Sekielski. Priest-witnesses, of whom Servant of God Cardinal Stefan Wyszyński was undoubtedly one, can be a counterweight to such negative images of the priesthood. This article presents the message of the priestly holiness of Cardinal Stefan Wyszyński. It shows the holiness of God, who wants to bestow this holiness on man, which is why the first point concerns the need for the priest to be united with God. The whole life of the Primate of the Millennium is closely united with the person of Mary, therefore the second point presents the Marian dimension of priestly holiness. The third point presents testimony as a sign of the credibility of holiness. Priestly holiness should have a reference to pastoral ministry, which is why the fourth point shows selected areas of the pastoral dimension of holiness: involvement in the life of the Church, celebration of the Eucharist and the ministry of the Word of God.

PL

Jan Paweł II w homiliach podczas kanonizacji niejednokrotnie zwracał uwagę na to, że święci, choć fizycznie przemijają, to nie przemija ich przesłanie egzystencjalno-duchowe. Z perspektywy czasu wydaje się, że przemyślenia Prymasa Tysiąclecia mają dziś jeszcze większą siłę wymowy niż wtedy, kiedy były aktualnie przez niego przekazywane. Wśród wielu inicjatyw podejmowanych przez Wyszyńskiego troska o formację duchową kapłanów należała do priorytetowych. Jako bystry obserwator życia zdawał sobie sprawę z tego, że wiara polskiego ludu, o wiele bardziej niż w krajach Europy Zachodniej, jest organicznie związana z wiarą ich duszpasterzy.Obecnie w niektórych mediach, a szczególnie w filmach: Kler (polski fabularny film obyczajowy z 2018 w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego), a jeszcze bardziej w Tylko nie mów nikomu (polski film dokumentalny z 2019 roku w reżyserii Tomasza Sekielskiego), ukazany jest bardzo negatywny obraz polskiego księdza. Przeciwwagą dla tak negatywnego obrazu księdza mogą być księża świadkowie, a niewątpliwie takim kapłanem był Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński. Niniejszy artykuł ukazuje przesłanie świętości kapłańskiej kard. Stefana Wyszyńskiego. Artykuł odwołuje się do świętości Boga, który pragnie nią obdarowywać człowieka, dlatego pierwszy punkt mówi o potrzebie zjednoczenia kapłana z Bogiem. Całe życie Prymasa Tysiąclecia jest ściśle zjednoczone z osobą Maryi, stąd drugi punkt przedstawia maryjny wymiar świętości kapłańskiej. Punkt trzeci ukazuje świadectwo jako znak uwiarygodnienia świętości. Świętość kapłańska powinna mieć odniesienie do posługi duszpasterskiej, dlatego czwarty punkt ukazuje wybrane obszary duszpasterskiego wymiaru świętości: zaangażowanie w życie Kościoła, sprawowanie Eucharystii i posługa Słowa Bożego.

14

Die Franziskaner und das Kloster St. Johannis im städtischen Leben Stralsunds im 15. und frühen 16. Jahrhundert

51%

Schleinert D.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2018

|

issue 4

85-93

EN

Franciscan St John’s Monastery in Stralsund, founded in 1254, occupied an important place in the religious life of that Hanseatic town in the late Middle Aged, which resulted from the role of the Franciscans played in creating the doctrine of purgatory and the ensuing concept of good deeds, which was the central point of late mediaeval piety. The numerous donations, including the testament ones, for the monastery prove the fact. In exchange for the donations the donators (private persons or guilds) were offered parcels – to build altars or chapels – and burial plots. Later the monastery offered intercessory prayer and care for the poor. The monastery and its monks enjoyed great popularity. It changed during the Reformation disturbances in the years 1523–1525. After the Reformation the monastic complex kept its character as an institution providing care for the poor.

DE

Das 1254 gegründete Franziskanerkloster St. Johannis in Stralsund nahm im religiösen Leben der spätmittelalterlichen Gesellschaft der Hansestadt eine wichtige Stellung ein. Das hatte wesentlich mit der Rolle der Franziskaner bei der Ausbildung der Lehre vom Fegefeuer und den damit untrennbar verbundenen guten Taten als dem zentralen Bestandteil der spätmittelalterlichen Frömmigkeit zu tun. Hieraus erklären sich die zahlreichen testamentarischen und sonstigen Zuwendungen für das Kloster. Im Gegenzug bot es Einzelnen, aber auch Korporationen einen Platz zur Errichtung von Altären und Kapellen sowie eine Begräbnisstätte. Fürbitten in liturgischen Gebeten kamen hinzu. Das Kloster und seine Mönche waren durchaus beliebt, was sich aber im Verlauf der reformatorischen Unruhen zwischen 1523 und 1525 grundlegend änderte. Nach der Reformation behielt die Klosteranlage ihren Charakter als Versorgungsanstalt für Arme bei.

15

Social Activities as the Mode of Multicultural Ministry within a Parish from the Point of View of the Catholic Social Teaching. “The Social Conditions”

51%

Uhál' M.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 6: Teologia Pastoralna

33-40

EN

After the Velvet Revolution and twenty free years of Slovak society and the Catholic Church in Slovakia the Church looks for the new way for a pastoral work. He decided make the pastoral plan for the next decade of these years and now we have the second “version” of it. The new Pastoral Plan of Catholic Church in Slovakia for years 2007-2013 asks for the new potential especially in the field of social work in our parishes. It makes some conclusions about the situation and shows new forms of work for some groups of the structure of the Slovak society. This article shows the situation which was before the Plan was made and shows some conditions which the plan is going to change. All this situation is just the beginning for the next step in the new dimension of the pastoral help, and pastoral care, in the multicultural community like our society already is.

PL

Po aksamitnej rewolucji i dwudziestu latach wolności słowackiego społeczeństwa Kościół katolicki na Słowacji dostrzega potrzebę odnowy stylu pracy duszpasterskiej. Postanowił przygotować plan duszpasterski na kolejną dekadę, przy czym obecnie obowiązuje już druga wersja powyższego planu. Plan duszpasterski Kościoła katolickiego na Słowacji na lata 2007-2013 zawiera nowe możliwości działania, zwłaszcza w zakresie pracy charytatywno-socjalnej w parafiach. Wyciągnięte zostały wnioski z diagonozy sytuacji społeczno-kulturowej społeczeństwa słowackiego oraz wskazano nowe formy pracy pastoralnej dla niektórych grup struktury społeczeństwa słowackiego. Ten artykuł przedstawia sytuację społeczną, która wymusiła korektę planu duszpasterskiego, oraz pokazuje główne kierunki zmian strategii duszpasterskiej. Zarysowana sytuacja społeczna jest punktem wyjścia do poszukiwania nowych form działalności duszpasterskiej w wielokulturowej społeczności, którą społeczeństwo słowackie de facto już się stało.

16

Grzegorz Moczygęba OFM (1888-1951) – duszpasterz i publicysta franciszkański

51%

Dąbrowski M.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 4: Historia Kościoła

113-125

PL

Kiedy w okresie oświecenia zaczęła pojawiać się prasa nie tylko podająca informacje, ale propagująca określone treści, również Kościół katolicki, a w nim liczne organizacje, wykorzystywały słowo pisane do ewangelizacji i duszpasterstwa. Artykuł przedstawia sylwetkę i działalność pisarską Grzegorza Moczygęby, franciszkanina, gorliwego duszpasterza Trzeciego Zakonu św. Franciszka. Przez 17 lat był członkiem prowincji św. Jadwigi z główną siedzibą we Wrocławiu, a po odrodzeniu w 1923 roku reformackiej prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP zdecydował się do niej przejść. Poświęcał się pracy duszpasterskiej przede wszystkim na rzecz tercjarzy franciszkańskich, co miało wyraz także w jego licznych publikacjach. Przez kilka lat był także redaktorem czasopism wydawanych przez jego prowincję. Krótka charakterystyka pism Grzegorza Moczygęby pokazuje jego dobrą znajomość teologii, kultury, polityki oraz orientację w dokonujących się przemianach społecznych. Rozmaite tematy, które poruszał w swoich pismach sprawiały, że z jego publikacji korzystali nie tylko tercjarze franciszkańscy, ale także wiele innych osób bardziej zainteresowanych życiem Kościoła i własnym rozwojem duchowym.

17

Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)

38%

Oliynyk A.

Studia Redemptorystowskie

|

2013

|

issue 11

134-144

PL

Artykuł ukazuje działalność duszpasterską błogosławionego męczennika obozu koncentracyjnego „Majdanek” Emiliana Kowcza (1884–1944), kapłana Ukraińskiej Cerkwi Grecko-Katolickiej, uwzględniając cztery płaszczyzny pastoralnego zaangażowania Kościoła na rzecz budowania Królestwa Bożego: martyrii, liturgii, diakonii oraz koinonii. Działalność „proboszcza Majdanka” obejmuje jego długoletnie zaangażowanie jako duszpasterza w różnych parafi ach (1911–1942) oraz posługę pasterską w warunkach więziennych w latach 1942–1944: najpierw we lwowskim więzieniu, a później jako więźnia obozu koncentracyjnego „Majdanek” koło Lublina. W tekście została przedstawiona sylwetka ks. Kowcza jako utalentowanego kaznodziei, który dbał o wzrost wiary oraz wysoki poziom moralności swojej trzody, odważnie głosząc prawdę Chrystusową i potwierdzając ją swoim przykładem. Poprzez słowo pocieszał, pokrzepiał oraz umacniał swoich wiernych w trudnych czasach. Czynności liturgiczne sprawował wiernie i gorliwie. Jego postawa była heroiczna, o czym świadczą liczne przypadki udzielenia przez niego chrztu wielu Żydom w czasie ich prześladowania przez niemieckich nazistów, wskutek czego poniósł śmierć męczeńską. Posługa charytatywna wymagała od ks. Emiliana wielkiego zaangażowania ze względu na konieczność udzielania wsparcia materialnego ubogim i potrzebującym: uchodźcom, sierotom, wdowom oraz więźniom. Bł. Emilian Kowcz starał się również o budowanie i wzrost wspólnoty wierzących w Chrystusa w duchu koinonii, kształtując w nich postawy nacechowane solidarnością, braterstwem oraz miłością do Boga i bliźniego.

18

Social Activities as the Mode of Multicultural Ministry within a Parish from the Point of View of the Catholic Social Teaching

38%

Uhál' M.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 6: Teologia Pastoralna

19-32

EN

The Catholic Church of Slovakia starts his new dimension of pastoral work, which must have the multicultural character. Slovak society as the member of EU is opened for the new groups of foreigners which come for holydays, for work, or they escaped from their home land. All these people stay in some parts of the Slovakia in the parishes which must have some ways how to offer them the support in all kind of their needs. And this is the new dimension for the pastoral priests which must find new forms of the work, and must be prepared for it. They must obey the specific and social identity of all of them and serve them the first step for the faith, true Christ's love to the people. And this is the point of view to the situation in this article.

PL

Kościół katolicki na Słowacji podejmuje nowy wymiar pracy duszpasterskiej, która współcześnie musi uwzględniać wielokulturowy charakter społeczeństwa. Słowacja jako członek Unii Europejskiej jest otwarta dla różnych grup cudzoziemców, którzy przybywają bądź w celu spędzenia urlopu, bądź w poszukiwaniu pracy zarobkowej albo są uciekinierami politycznymi ze swojej ojczyzny. Imigranci przybywający na Słowację tarfiają do miejscowych parafii, które muszą poszukiwać takich sposobów oddziaływania duszpasterskiego, aby skutecznie odpowiedzieć na ich zapotrzebowanie religijne. Jest to nowe wyzwanie duszpasterskie zwłaszcza dla kapłanów, którzy muszą poszukiwać nowych form pracy i powinni być przygotowani na oczekiwania ze strony imigrantów. Duszpasterze powinni z jednej strony zadbać o zachowanie swej społecznej i kulturowej tożsamości, a z drugiej pomóc przybyszom uczynić pierwszy krok do prawdziwej wiary i miłości Chrystusa. Innym wyzwaniem są mniejszości etniczne i kulturowe, m.in. Romowie, którzy wymagają jeszcze innej opieki duszpasterskiej. We wszystkich powyższych sytuacjach ważną rolę odgrywa kościelna praca socjalna, która stanowi punkt wyjścia do innych form oddziaływania duszpasterskiego. Powyższej problematyce poświęcona jest refleksja zawarta w tym artykule.

Refine search results

Mistagogia – chrześcijańska majeutyka

Decanal Conferences of Priests in the Diocese of Kielce in Interwar Poland

Pedagogiczne aspekty duszpasterskiej działalności bł. ks. Władysława Bukowińskiego

Kanoniczne spojrzenie na statystyczne badanie skuteczności duszpasterskiej: komunia święta

Małżeństwo i rodzina w nauce i praktyce duszpasterskiej św. Augustyna

Opieka duszpasterska w parafii w sensie kan. 517 § 2. Uwagi i refleksje kanoniczne

Eucharistic Concept in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (2016)

Obraz kapłana-duszpasterza w nauczaniu św. Grzegorza z Nazjanzu

Katolicka etyka dla niewierzących

Współczesne formy akomodacji misyjnej na przykładzie Kuby

Pastoralne implikacje encykliki Jana Pawła II Sollicitudo rei socialis

Virgo et Mater. Maryja a Kościół w duszpasterskiej myśli Ambrożego z Mediolanu i Augustyna z Hippony

Przesłanie świętości kapłańskiej Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Die Franziskaner und das Kloster St. Johannis im städtischen Leben Stralsunds im 15. und frühen 16. Jahrhundert

Social Activities as the Mode of Multicultural Ministry within a Parish from the Point of View of the Catholic Social Teaching. “The Social Conditions”

Grzegorz Moczygęba OFM (1888-1951) – duszpasterz i publicysta franciszkański

Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)

Social Activities as the Mode of Multicultural Ministry within a Parish from the Point of View of the Catholic Social Teaching