Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pedagogika humanistyczna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest ukazanie, że symbol jest ważną kategorią dydaktyczną w zakresie kształcenia humanistycznego. Przedstawiono rekapitulacje dociekań teoretycznych oraz kwestie metodologiczne wraz z wynikami badań. W ramach projektu doktorskiego dokonano rekonstrukcji dwóch dróg nadawania znaczeń: hermeneutyczno-ontologicznej i semiotyczno-komunikacyjnej. Oznacza to przyjęcie dwóch odrębnych konstruktów symbolu. Pierwszy ma wymiar ontologiczny i charakteryzuje się pewnym ograniczeniem. To znaczy symbol jest czymś innym niż znak, posiada wewnętrzne znaczenie (wewnętrzne nadznaczenie, oddziałuje sam z siebie). Drugi ma wymiar komunikacyjny i charakteryzuje się atrybucją znaczeń. Badanie symbolu jako kategorii dydaktycznej było realizowane poprzez aranżowanie indywidualnego i grupowego procesu dydaktycznego. Zdecydowano się na aranżację procesów dydaktycznych w formie częściowo standaryzowanych wywiadów indywidualnych (SSI) oraz zogniskowanych wywiadów grupowych (FGI). Wybór taki jest uzasadniony wyróżnieniem dwóch zasadniczych aspektów rozumienia symbolu, a mianowicie hermeneutyczno-ontologicznego (SSI) oraz semiotyczno-komunikacyjnego (FGI). Zabieg taki pozwolił na analizowanie procesu interpretacji w odmiennych aranżacjach dydaktycznych. Wyznaczono możliwość przejścia od badań hermeneutycznych w rozumieniu nauk humanistycznych do badań o charakterze empirycznym.
PL
Niesłabnące zainteresowanie myślą pedagogiczną Jana Amosa Komeńskiego wynika niewątpliwie z uniwersalizmu przyjmowanych przez niego założeń. Znaczna część jego poglądów znajduje odzwierciedlenie we współczesnych koncepcjach pedagogicznych, ich aktualność wynika niewątpliwie z humanizmu przenikającego jego rozważania o wychowaniu. Dzięki niemu można uznać, że poglądy Komeńskiego tworzyły podwaliny humanistycznej orientacji pedagogiki kształtującej się na przełomie XIX i XX wieku. Celem artykułu jest prezentacja poglądów Jana Amosa Komeńskiego dotyczących szczęścia oraz ich odniesienie do założeń rozwijanego współcześnie nurtu psychologiczno-pedagogicznych badań nad szczęściem.
EN
Unflagging interest of the pedagogical thought of John Amos Comenius results from the universalism of his assumptions. A significant part of his views is reflected in the contempo-rary pedagogical concepts, and their topicality results from the humanism permeating his considerations of education. Thanks to it, it can be concluded that Comenius' views laid the foundations for the humanistic orientation of pedagogy, taking shape at the turn of the 19th and 20th centuries. The aim of the article is to present John Amos Comenius’ views of happi-ness and to relate them to the assumptions of the currently developed psychological and peda-gogical research on happiness.
EN
In the perspective of humanistic pedagogy, humanistic education at school is more than just teaching humanities. Humanistic pedagogy, without denying the standardization of school education, postulates taking into account its existential dimension. Self-understanding, reading the meanings and values of various life forms as well as their interpretation and internalization should become important elements of education. This understanding of the didactic process results from the humanistic concept of man. According to this approach, a human being is not only an empirical being, but also a significant being. Understanding was adopted as the basic epistemological and ontological category of the humanities and education in the field of humanities.
PL
W perspektywie pedagogiki humanistycznej kształcenie humanistyczne w szkole jest czymś więcej aniżeli tylko nauczaniem przedmiotów humanistycznych. Pedagogika humanistyczna, nie negując standaryzacji kształcenia szkolnego, postuluje uwzględnienie wymiaru egzystencjalnego nauczania w szkole. Istotnymi elementami kształcenia powinny stać się samorozumienie, odczytywanie sensów i wartości różnych form życia oraz ich interpretacja i uwewnętrznienie. Takie rozumienie procesu dydaktycznego wynika z humanistycznej koncepcji człowieka. W takim ujęciu byt ludzki nie jest tylko bytem empirycznym, lecz także bytem znaczącym. W artykule przyjęto rozumienie za podstawową kategorię epistemologiczną i ontologiczną nauk humanistycznych i kształcenia humanistycznego.
EN
This paper constitutes an introduction to the pedagogical thought of Dōgen Kigen, who is considered to be one of the most outstanding representatives of Japanese culture. The author makes the reader acquainted with the historic, cultural and social determinants existing in Japan and in China in the years in which the Japanese Buddhist in question was living, and he also presents the vicissitudes of life, and the writing, of this teacher of Buddhism. In turn, he presents the philosophical views of Dōgen, in particular, those connected with metaphysics and ethics. He also places emphasis upon the significance of the religious aspect of the activity and writing of this Japanese Zenji, connected with religious anthropology, and also with eschatology and soteriology. In more detail, he focuses his attention upon the ideal of education in the pedagogics of Dōgen in his principal treatise Shōbōgenzō, referred to as the Great Human Being. He presents as well the essential pedagogical values in the writing activity of the master being discussed, such as dialogicality, authentism, commitment and responsibility, akin to the output of Western existential pedagogics, and also other values of social character.
PL
Artykuł stanowi wprowadzenie w myśl pedagogiczną Kigena Dōgena, uważanego za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli kultury japońskiej. Autor zaznajamia czytelnika z uwarunkowaniami historycznymi, kulturowymi i społecznymi występującymi w Japonii i Chinach, w latach życia japońskiego buddysty, a także prezentuje koleje życia i twórczość pisarską tego nauczyciela buddyzmu. W kolejności przedstawia poglądy filozoficzne Dōgena, zwłaszcza powiązane z metafizyką i etyką. Podkreśla też znaczenie aspektu religijnego działalności i twórczości japońskiego zenjiego, powiązanego z antropologią religijną oraz eschatologią i soteriologią. Dokładniej skupia się na ideale wychowania w pedagogice Dōgena, w jego głównym dziele Shōbōgenzō, określonym jako Wielka Ludzka Istota. Przedstawia również zasadnicze wartości pedagogiczne w twórczości omawianego mistrza, jak dialogiczność, autentyzm, zaangażowanie, odpowiedzialność, pokrewne z dorobkiem zachodniej pedagogiki egzystencjalnej oraz inne wartości o charakterze społecznym.
PL
Szeroko pojęta cywilizacja przypisuje niemałe znaczenie istocie wychowania humanistycznego. W tej sferze wyłania się zasadniczy cel skierowany na kreowanie fundamentów kulturalnych i humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem autonomii istoty ludzkiej. Siła ciężkości winna sprowadzać się nade wszystko do rozwoju świadomości. Do realizacji tego przedsięwzięcia zmierzają w swych założeniach różnorodne kierunki pedagogiczne, jednak główny nurt przypisuje się pedagogice humanistycznej, która wyrosła z filozofii Wilhelma Diltheya. Jej podstawowe założenia ogniskują się wokół teorii pedagogicznej powstałej na bazie praktyki o charakterze refleksyjnym oraz historycznego pojmowania przedmiotu i działania pedagogiki. Pedagogika humanistyczna, tworząc względnie autonomiczną dyscyplinę naukową, nie wychodzi jednak z podstawowych, niejako narzuconych systemów wartości. W arsenale tez sukcesywnie pojawia się: wychowanie do wartości, uczenie się w wolności, dwupodmiotowość w edukacji, kształtowanie samodzielności w dążeniu do samorealizacji. Wydaje się zatem, że powinny być one realizowane na wszystkich szczeblach edukacyjnych, ponieważ dynamika zmian we współczesnym świecie staje się wyzwaniem dla najmłodszych, ale też dla ich rodziców i nauczycieli. Pojawia się zatem pytanie o rolę współczesnego nauczyciela nie tylko jako wykonawcy wytyczonych założeń, ale także badacza humanistycznego. Zbliżając się do wymiaru praktycznej użyteczności pedagogiki humanistycznej, zasadne wydaje się poznanie stanowiska zarówno nauczycieli, jak i studentów na kierunku pedagogicznym. Dla celów badawczych wytypowane zostały problemy, które stanowią istotę głównego zagadnienia. A zatem: „Kim jest humanista?”, „Jakie cechy określają człowieka wiernego wartościom humanizmu?”, „Jaką rolę ma spełnić współczesny nauczyciel jako badacz humanistyczny?” Wyniki otrzymanych analiz pokazują dążenie do realizacji założeń pedagogiki humanistycznej, jednak należy wyraźnie podkreślić manifestowanie dość radykalnych poglądów w odniesieniu do przedstawicieli innych kultur naszej społeczności. Odnowa humanizacji w edukacji staje się niezbędna. Świadomy nauczyciel musi dysponować gruntowną wiedzą o wartościach w wychowaniu oraz posiadać umiejętność dialogu i współdziałania na gruncie edukacyjnym.
EN
Broadly understood civilization attaches great importance to the essence of humanistic education. Its fundamental aim is to lay cultural and humanistic foundations, taking into consideration the autonomy of the human being. Various pedagogic trends aim at implementing this aim, but the main trend is humanistic pedagogy, which is based on Wilhelm Dilthley's philosophy. Its basic assumptions are centered around pedagogic theory based on practice of meditative character and a historic approach to pedagogy. Wanda Grelowska 63 Humanistic pedagogy constitutes a relatively autonomic scientific discipline. However, it does not stem from any basic, externally imposed value systems. It stresses the importance of: values, freedom of learning, dual capacity in education, independence in achieving self-fulfillment. It seems that education on all levels should implement these assumptions, because the rate of changes in the present-day world becomes a challenge for children, parents and teachers alike. There arises the question about the role of present-day teachers as executors of assumptions and humanistic researchers. Research into the attitudes of teachers and students of pedagogy towards this question seems to be well-founded. The following problems appear to be the most essential: Who is a humanist? What are the characteristic features of people who remain faithful to humanist values?, What role should the present-day teacher play as a humanist researcher? The results show the existing aspirations to implement the assumptions of humanistic pedagogy. However, we should emphasize the existence of radical opinions about representatives of other cultures. The regeneration of humanism in education is necessary. a conscious teacher needs to possess thorough knowledge of education as well as the ability to maintain a dialogue and cooperate.
EN
The article offers an outline of humanistic psychology and therapy, its leading representatives and the way it is used in Polish theory and practice. It also shows the links between these concepts and transactional analysis.
PL
Artykuł prezentuje w skrótowej formie psychologię i terapię humanistyczną, czołowych jej przedstawicieli oraz sposób w jaki ujawnia się w polskiej teorii i praktyce. Wykazano związki jakie łączą tę koncepcję z analizą transakcyjną.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.